Ngetot sama mama

Long post ahead!
I have a partner for almost 10 years. we're not married yet. pero nagiipon na kami for our wedding. nakatira ako sakanila for 6 years na. nakabukod kami pero inside padin sa house nila.
lately we've been struggling financially (kasi pinagawa namin yung studio type room, nirenovate namin kasi gusto namin bumukod) di namin masabi kasi ayaw namin maging pabigat. so nagkautang utang kami sa bank, ola, and sa mga kakilala. since mukang di kami nagpapakita na nahihirapan, nagulat nalang ako one time nalasing yung mama nya then nagrant na nagtatampo daw sa partner ko kasi di daw nagbibigay, tulong etc.
syempre nagpantig tenga ko since mabaliw baliw na kami san kukuha pangkain. sinabe ko sa partner ko. sabi ko sabihin na nya sa mama nya na mas malaki na bills namin kesa income para magets nya kung bakit. ang bruha di namamansin pag wala mabigay. pero if ever may kailangan sila, kakatok samin na parang may pinatago. as if di sila naniniwala na wala kami nakatabi kasi wala pa kami anak and parehas kami may work. accountant ako and admin office naman si partner.
ang nakakainis pa, umiiyak yung mama nya pag nanghihingi kaya feeling ko manipulative and gaslighter. pinapasagot sa partner ko yung everyday baon nung kapatid nya, kami nga 500-1k lang natitira saming dalawa kasama na pagkain.
samantalang nung meron sila (kasi nasa abroad pa yung isa nyang anak nun, pero umuwe na ng pinas ngayon. wala din naipon kasi puro tulong sobrang hirap na hirap din ngayon) di kami kilala, pero nung wala na kilala na kami. prio nya palagi yung isang anak nya kesyo kawawa daw kasi may anak pero lapera. one time, sinabe nya samin na bigyan daw namin sya pera para bigyan nya daw yung isang anak nya hahahahaha krazzzzy .
ngayon nung napuno nako sinabi ko sa partner ko na ang bigat ng family nya, na ang hirap umangat sa family nila kasi dapat yung iaangat mo dapat itulong mo lang, bawal magkaron, mag-grabfood kami itatago pa namin, sobrang toxic. tas yung partner ko naaawa kasi sya pag iniiyakan. sige sagot ang ganto, ganyan. tas kami na nagpapaaral sa kapatid nya, sabi ko sige yung baon mo bigay mo sakanya.
tapos nagresign ako sa work. sama sama tayo sa hirap, bahala ka umiyak ng dugo na di mo kaya bayarin para matauhan.
abyg, for hating his fam? for doing it? ano ba dapat hahahaha

For context, pupunta dapat kami ni partner this week sa baguio to unwind. Sunday when his mom asked him if he can go with her na magpacheck up bc she cant sleep at night daw, tinanong sya ni partner ng mga necessary questions pero bottomline is kaya pala sya hindi makatulog kasi hinihintay nya pala makauwi yung FIL ko from work. As someone na nagwwork in medical field i told my partner na bilhan muna ng melatonin then if hindi parin makatulog doon na magpacheck up. Idk if nagtampo si MIL pero medyo ilap na sya non. Monday when i had a dream na galit na galit si MIL kasi nalaman nya na nag baguio kami ni partner kaya nabother ako, i asked him na magsabi sa mama nya na aalis kami this week.
Her response in non verbatim
Parter: Punta kami ni ____ ng baguio MIL: bakit anong gagawin mo doon? Kailan Partner: This week MIL: Ano nga gagawin mo doon Partner: Papasyal lang saglit MIL: Pasyal ka ng pasyal mag ipon ka ng pera mo.
Then hindi nagreply si partner, kinabukasan namessage sakanya yung kapatid nila na bunso na nanghihingi ng pera pang SM, later that day nagmessage naman ulit mama nya na bayaran daw yung internet nila and babayaran nalang pagka withdraw ng ate ni partner within that day. Alam ng mom nya na aalis kami yet sya mismo ang uubos ng pangbudget namin sa baguio. Nag ask naman si partner kung pwede nya bayaran, sabi ko hintayin nalang yung isesend ng ate nya since sabi nga ni MIL within that day din isesend.
Since 4th year college pa kami live in ni partner at ako ang nagcocover lahat ng gastos namin even school expenses (thesis etc), yung allowance nya from scholarship kinukuha ng buo ng mama nya. Nung nakagraduate kami at nagkawork sya, lahat ng bills sakanya pinapabayad kahit matagal na syang wala sakanila, even other expenses sakanya pinapabayad eh working naman ate at father nya. Nung nag raise ako sakanya ng concern about kung saan napupunta salary nya, at ako parin mostly ang nagcocover sa expenses naming dalawa doon na sya nagstart na i-cut down yung binibigay sa parents nya and nagaask ng permission sakin Kung magsesend sya.
Going back niresched namin yung baguio trip due to weather narin sa baguio, hindi nagsend yung ate nya that day kaya hindi rin kami nagbayad ng internet nila (due ng internet nila is every 22nd of the month kaya keri lang na hindi magbayad nung 15). Nalaman ko rin na nagleave pala yung ate nya ng 3 days this week para sa trip naman nila ng boyfriend nya, yet kami na 1 night and 2 days lang ang trip eh napagsabihan pa ng MIL ko. Hindi rin ako nagbigay ng pang SM sa kapatid nya, reason is kinakausap lang sya ng kapatid nya pag may kailangan sya pero pag wala, hindi man lang sya makamusta. Balak rin ipa-aircon ng mama nya yung room nila at yung room ng ate nila this End May kaya pinapaobliga si partner na bumili ng aircon at pang labor sa gagawa eh kami nga naka e-fan lang.
Ang ironic lang kasi na sasabihan kami na pasyal kami ng pasyal and magipon kami ng pera eh hindi nga kami makapag ipon ng matino simula nung magkatrabaho si partner kasi puro sakanila napupunta lahat. Tapos ngayon na nag cut down ng binibigay si Partner parang ang sama sama na namin sa paningin nila.
ABYG kung hinohold ko yung pera ni parter dahil na offend ako sa sinabi ng MIL ko?

Story: Sunny Days https://www.fanfiction.net/s/13998133/0/
this is the best one, I love this guy's story they can be funny and heartbreaking my second favorite is the hanahaki au 💜
Story: Seeing You https://www.fanfiction.net/s/11333014/1/9
Post war Naruto goes looking for Hinata after ending the Mugen Tsukuyomi (Shine upon the world, infinite tsukuyomi!) cute 🥰 🥺
Story: Hard Work and Helping Hands https://www.fanfiction.net/s/11359552/0/
Mama Hinata and little bolt knitting a scarf and life lessons 😊
Story: Weirdo Hyuuga-sama https://www.fanfiction.net/s/13899334/0/
If you want your heart to tear apart then read this, it's all Naruto's pov from part one t'ill the last angsty slow burn with a good ending
Story: Love Is Not A Cage https://www.fanfiction.net/s/14030714/0/
The best fanfic I have read to this date , it has action and a deep af , beware you'll hate Hiashi in this one and Konoha too
I checked on the author in Tumblr, she said she's still writing it, she's just gonna finish it then update it chapter by chapter, I still reread this even after six months
Request: a accidental pregnancy fanfic cuz I've found one that isn't complete, I like this premess a lot and I'd like to know if you know more ffs about it

nag apply ako bilang dine arts student sa UP buo talaha yung loob ko n mag aral doon kahi I'm from zambales and yes sobrang mahirap kami buti nalang may uncle ako sa taguig na mag papaaral kuno pero di naman ako nakaasa doon, may way ako para mapag aral sarili ko yung matutuluyan lang talaga yu g habol ko doon.
so yeps interview ko na sa sunday doon sa UP pero wala talagang tiwala sakin yung parents ewan tingin nilalagi hindi ko kaya pero nagagawan ko naman ng paraan yung sarili ko, nah bubusking ako para maka biyahe ng manila, pero yon sa kasamaang palad wala talaga sila narin pumipigil sakin.
sobrang sama ng loob ko ewan ko siguro kahit kaunting support hindi ako nakatanggap ang sakit kasi next uear nalang daw bumawi mag trabaho nalang daw ako ulit at mag ipon.
gagi ggusto nga mag aral ng tao kahit malayo pa yan basta hawak ko yung support niyo lalakas.loob ko eh ngayon pati ako mag gigive up na omaygad sainyo mama and papa, mahirap na ntayo pero nadadammay ako.

p*t*ngina may nag dalaw na manggagawa dito sa bahay namin ng 10am tas paalis na sana ako kasi papunta akong school tas pag bukas ko ng pinto biglang dumating tong si manggagawa sabi "yun! ka ano andyan po ba si mama mo?" sabi ko wala umalis po tas sabi nya ganon po ba? pwede po bang ikaw nalang dalawin ko? nag sabi naman ako na paalis ako kasi pupunta akong school tas nag pumilit talaga syang mag dalaw kahit ako lang mag isa, tas pinapasok ko na kahit napipilitan lang ako tas nag tagubilin sya sakin na umattend raw ako ng socializing bukas ng 10am tas mag kainan rin raw tsaka icecelebrate rin raw yung opening ng business store ng kapatid tas mag sasalo salo rin tas mag sama raw ng mga akay para mas mapalaganap ang relihiyon tsaka para rin daw na mas malaman nila kung gaano kabait si EVM tas napa kunot ako ng noo kasi pano napunta yang pangalan ng EVM na yan e potluck nga ang mangyayari? parang di nag grade 2 t;ng;na. tas sumbat nya pa e ang liit raw ng nalikom na pera noong nakaraang pag samba tas biglang entra nya na dati raw nung kapanahunan si hesus e 10% raw ng kinikita mo ang ibibigay mo sa handog keme keme tas sa panahon raw ngayon e depende ang handog sa pasya ng puso g;go p;ta tas sabi nya pa e mas matutuwa ang ama kung mag hahandog kami nang masigla tsaka tanging handugan, lagak, etc.. sinong matutuwa? yung ama o yung taong may hawak ng relihiyon? hindi ko na talaga kinakaya tong relihiyon na to pero di ko magawang sabihin sa magulang ko baka ma-disown pako nang wala sa oras

Pa vent out lang! Idk saan ako magsisimula pero ang sama ng loob ko sa parents ko at sa ate ko. My ate is 26 pero sobrang pabida at maldita niya. Ayaw na ayaw ko talagang uumuwi siya sa bahay namin kasi sobrang maldita at pabibo sa mata ng parents ko. Pag andito siya sa bahay naleleft out ako at ang tingin ng magulang sa akin is walang kwentang anak🙃.( hindi na magtataka kasi middle child ako)
Since bata palang kami lahat ng gusto ng ate ko ay palaging binibigay sa kanya mga bagong bags at sapatos.Sobrang spoiled siya ng papa ko.Pero pag dating sa akin palaging walang budget or maraming bayarin.Hindi ko naman pinipilit yung parents ko kasi mas nakakaintindi ako na marami ding bayarin at gastusin.Nung highschool na kami yung ate ko is mas malaki ang baon kisa sa akin na 50 lang for one week. Noon ako yung palaging sinasaktan ng papa ko mostly sinasampal or kunukurot sa tagiliran pero yung iba kong kapatid ay hindi naman niya tinatrato ng ganun One time kinuha nila ang ate ko sa school para mamasyal sila sa mall at mag groceries pero ako hindi nila sinama pero nakita ko sila na sinundo nila ang ate ko sa room that day.
Habang tumatanda kami e nakikita ko kong gaano nila kapaborito yung ate ko At nakikita ko kong gaano kakapal ang mukha ng kapatid ko. Nung may work pa ang kapatid ko pag humihingi ng pera yung mama ko is palagi niya itong sinisigawan sa tawag kasi bakit daw humihinge ng pera ang mama ko e ano ba daw yung maibibigay niya bolbol niya. Palagi niiyang iniinsulto yung mama ko noon pag humihinge kami ng allowance mostly binibigay niya noon is 2500 per month lang.
Hanggang sa nawalan siya ng work last year at this year lang nagplano siya ng boyfriend niya bumukod pero ang pera na ginamit nila is pera ng mama at papa ko.Kinuha niya din mostly yung mga gamit sa bahay namin para dalhin sa kanila. Palagi niya din sinusolsolan papa ko para bigyan siya ng pera inshort sobrang sipsip!
Pag andito siya sa bahay umaasta siyang madam palagi kaming pinapagalitan at ginagawa niya yung mga gawaing bahay pag andyan yung papa ko, kasi palagi siyang pinupuri ng papa ko at binibigyan ng pera pag pupunta siya ng city babalik sa boyfriend niya. Ayaw ko din sa kanya kasi pag pumupunta kami ng outing is walang gastos yung boyfriend niya pero nagsasama ng pamilya sa lakad namin mostly gastos ng papa at mama ko. Yung ate ko naman sobrang makasipsip at bida'2 sa papa ko para bigyan ng pera.
Ewan ko nalang bakit nagplano pa siyang mag-asawa ng boyfriend niya e wala nga siyang trabaho ngayon at nanghihinge pa ng pera sa papa ko! Wala namang kaso pag nag-asawa siya pero kong maka asta kasi sa bahay namin parang dalaga at may-ari ng bahay lakas pa makasumbat sa akin na palamunin daw ako e siya 26 na naka asa parin sa magulang namin kahit bumukod na

Hi guys, I’m M22, first time ko magpost dito pero palagi ako nagbabasa mga posts niyo sa sub na ito.
I want to share sana mga realizations ko about myself lately. Parang nagiging self aware ako na I really have attitude problems. May mga masasamang ugali ako and I am really noticing it sa sarili ko. Like naaware talaga ako na mali yung ginagawa or ginawa ko.
One example for that is yung kanina, sumakay ako ng bus pauwi galing sa bayan, nagpara naman ako kay kuya driver na “kuya, dyan lang po sa barangay hall” medyo hindi nya narinig kasi maingay so nailagpas nya ako ng konti, as in konti lang, nung pababa na ako nasabihan ko siya ng “bobo” pero hindi ko naman vinoice out ng malakas, sobrang hina lang na parang tenga ko lang makakarinig. Nairita kasi ako 😭 tapos after non naguilty ako and I asked myself bat ako ganon? Masama yon ah 😭 ilang beses ko nang ginawa yan guys, ilang beses na ako nilagpas ng mga bus drivers dito saamin dahil mga kaskasero sila or parang nagmamadali palagi, minsan finufuck u sign ko sila ng patago. Basta ang sama talaga, napaka bilis ko mairita sa mga tao.
Another example is yung misunderstanding namin ng tita ko.
And then, dito sa bahay naman hindi koo masyadong close papa ko, si mama, medyo lang. madalas ako mairita sa papa ko for no reason, hindi ko siya pinapansin, maybe dahil sa may mga galit ako sakanya na kinikimkim ko lang and never ko vinoice out. Even kay mama, may mga hinanakit din ako pero mas pinapansin ko siya.
Even may friends, pag nagsasama kami before nasasabihan akong May attitude pero in a pabiro way kasi feeling ko mahuhurt nila feelings ko pag sinabi nila straight to my face na may ugali nga talaga ako. Minsan nasasabihan din akong mapride/ma-ego.
Guys, dati hindi pa ako ganito ka-aware na may problem nga talaga ugali ko, recently lang and gusto ko siya iaddress talaga, gusto ko mag improve talaga and mas magkaroon ng empathy sa mga tao, gusto ko mas maging people person ako ganon and mas maging sensitive pa and mas understanding.
Yung main problem ko ata is sobrang liit ng pasensya ko sa mga tao, palagi akong naiirita sakanila. Unting inconvenience lang galit na ako agad ganon, parang feeling entitled? Alam mo yung aura ng mataporbe parang nagiging ganon na ako which I hate and don’t like to possess.
Dati hindi naman ako ganyan nung wala pa akong naachieve sa buhay, nung wala pa akong pera and wala pa akong trabaho. Feeling ko nga, nagstart ako magka attitude problem nung kumikita na ako ng malaking pera, nakakapagtravel na, nakapagpaayos na ng bahay, nabibili na mga gusyo ganon. Basta simula nung nagkaroon na ako ng mga ganyan doon ko nafeel na nagstart magbago attitude ko 😭
Ang shitty ko😭 pero gusto magimprove and baguhin lahat ito.

May attitude problem ako
Hi guys, I’m M22, first time ko magpost dito pero palagi ako nagbabasa mga posts niyo sa sub na ito.
I want to share sana mga realizations ko about myself lately. Parang nagiging self aware ako na I really have attitude problems. May mga masasamang ugali ako and I am really noticing it sa sarili ko. Like naaware talaga ako na mali yung ginagawa or ginawa ko.
One example for that is yung kanina, sumakay ako ng bus pauwi galing sa bayan, nagpara naman ako kay kuya driver na “kuya, dyan lang po sa barangay hall” medyo hindi nya narinig kasi maingay so nailagpas nya ako ng konti, as in konti lang, nung pababa na ako nasabihan ko siya ng “bobo” pero hindi ko naman vinoice out ng malakas, sobrang hina lang na parang tenga ko lang makakarinig. Nairita kasi ako 😭 tapos after non naguilty ako and I asked myself bat ako ganon? Masama yon ah 😭 ilang beses ko nang ginawa yan guys, ilang beses na ako nilagpas ng mga bus drivers dito saamin dahil mga kaskasero sila or parang nagmamadali palagi, minsan finufuck u sign ko sila ng patago. Basta ang sama talaga, napaka bilis ko mairita sa mga tao.
Another example is yung misunderstanding namin ng tita ko.
And then, dito sa bahay naman hindi koo masyadong close papa ko, si mama, medyo lang. madalas ako mairita sa papa ko for no reason, hindi ko siya pinapansin, maybe dahil sa may mga galit ako sakanya na kinikimkim ko lang and never ko vinoice out. Even kay mama, may mga hinanakit din ako pero mas pinapansin ko siya.
Even may friends, pag nagsasama kami before nasasabihan akong May attitude pero in a pabiro way kasi feeling ko mahuhurt nila feelings ko pag sinabi nila straight to my face na may ugali nga talaga ako. Minsan nasasabihan din akong mapride/ma-ego.
Guys, dati hindi pa ako ganito ka-aware na may problem nga talaga ugali ko, recently lang and gusto ko siya iaddress talaga, gusto ko mag improve talaga and mas magkaroon ng empathy sa mga tao, gusto ko mas maging people person ako ganon and mas maging sensitive pa and mas understanding.
Yung main problem ko ata is sobrang liit ng pasensya ko sa mga tao, palagi akong naiirita sakanila. Unting inconvenience lang galit na ako agad ganon, parang feeling entitled? Alam mo yung aura ng mataporbe parang nagiging ganon na ako which I hate and don’t like to possess.
Dati hindi naman ako ganyan nung wala pa akong naachieve sa buhay, nung wala pa akong pera and wala pa akong trabaho. Feeling ko nga, nagstart ako magka attitude problem nung kumikita na ako ng malaking pera, nakakapagtravel na, nakapagpaayos na ng bahay, nabibili na mga gusyo ganon. Basta simula nung nagkaroon na ako ng mga ganyan doon ko nafeel na nagstart magbago attitude ko 😭
Ang shitty ko😭 pero gusto magimprove and baguhin lahat ito.

Hello, medyo mahabang post. (medyo magulo rin pagkakakwento)
Irreg college student ako, pero ever since nagcollege ako mga kapatid ni mama or si mama nagbibigay ng allowance ko. walang work tatay ko pero fit and healthy siya to work. sobrang galing niya magsalita nang masasakit at mangdown feel ko talent niya yon. naging irreg ako kasi 1st year palang may bagsak na ko. honor student ako from elem to jhs tas nung nagcollege naging average student nalang. may time na sinabihan niya ko kung bumagsak pa ko, nakakahiya na. pag bumagsak ako ulit 'wag na raw ako mag aral kasi sayang lang pinagpapaaral sakin. pero never ko narinig yang mga yan kay mama eh siya kumakayod para sa pag aaral ko. kaya niya kami sabihan ng bobo, tanga, gunggong, kahit sa maliliit lang na bagay like kunyare may nalimot akong inuutos niya, or may namisplaced akong bagay tas need niya. ganon kalala pagsasalita niya samin. may time na nagsagutan kami sa tas nasabi ko lahat ng mga tanda kong masasakit na sinabi niya sakin tas ang sagot niya "kelan ko yan sinabi? wala akong sinabing ganyan. ganyan ka pala nagtatanim ka ng sama nang loob". after lahat ng sinabi ko (hoping na matauhan siya at magreflect), at the end ang tingin lang niya nagtanim ako nang sama ng loob against him. then lately, nakakabawi na ko sa acads ko, nagtotop pa ko sa klase namin. hopefully makapag ojt na this summer. then kanina parang nag uusap si mama at tatay ko about sa magagastos sa ojt ko, then sagot ng tatay ko "kung maipapasa niya subjects niya ah". kala niya tulog pa ko that time. like tangina, hindi ganyan need kong marinig sa pagod at puyat ko everyday para maigapang pag aaral ko. pagod na pagod na akong iconvince sarili ko na baka mainit lang ulo niya kaya siya nakakapagsalita nang mga ganon, or baka supportive naman siya deep inside. cinoconvince ko sarili ko na baka may childhood trauma rin siya na di niya alam ganon. siguro mas nasasaktan ako kasi buong buhay ko ganito na siya dapat manhind na ko pero nasasaktan pa rin ako kasi alam kong mahal ko pa rin siya bilang tatay ko, na gusto ko pa rin ng validation niya. pero pagod na pagod na ko iprove sarili ko.
sobrang dami pa pero yan lang mashshare ko, pagod na pagod na ko kakarinig sa pagbubunganga niya, sa negativity niya, sa pagdududa niya sa kakayahan namin. sakanya ko nadevelop yung ayaw kong nasisigawan ako kasi ang taas ng boses niya palagi. bata palang kami ganyan na siya. feel ko naging masunurin na anak ako dahil sa takot sakanya hindi dahil sa respect na siya ang padre de pamilya. ayoko maging masamang anak pero siya na nga yung walang naitutulong siya pa yung mabunganga, siya pa yung maraming reklamo, siya pa yung puro negative ang iniisip at sinasabi. gustong gusto ko na grumaduate para makaalis na ko rito samin. nakokonsensya ako na nagsasalita ako nang ganito sakanya, pagod na pagod nalang talaga ako. sana grumaduate na ako para makaalis na ko rito samin.
ps. buti nalang sobrang swerte ko sa mama ko. 🫶

Hi guys, I’m M22, first time ko magpost dito pero palagi ako nagbabasa mga posts niyo sa sub na ito.
I want to share sana mga realizations ko about myself lately. Parang nagiging self aware ako na I really have attitude problems. May mga masasamang ugali ako and I am really noticing it sa sarili ko. Like naaware talaga ako na mali yung ginagawa or ginawa ko.
One example for that is yung kanina, sumakay ako ng bus pauwi galing sa bayan, nagpara naman ako kay kuya driver na “kuya, dyan lang po sa barangay hall” medyo hindi nya narinig kasi maingay so nailagpas nya ako ng konti, as in konti lang, nung pababa na ako nasabihan ko siya ng “bobo” pero hindi ko naman vinoice out ng malakas, sobrang hina lang na parang tenga ko lang makakarinig. Nairita kasi ako 😭 tapos after non naguilty ako and I asked myself bat ako ganon? Masama yon ah 😭 ilang beses ko nang ginawa yan guys, ilang beses na ako nilagpas ng mga bus drivers dito saamin dahil mga kaskasero sila or parang nagmamadali palagi, minsan finufuck u sign ko sila ng patago. Basta ang sama talaga, napaka bilis ko mairita sa mga tao.
Another example is yung misunderstanding namin ng tita ko.
And then, dito sa bahay naman hindi koo masyadong close papa ko, si mama, medyo lang. madalas ako mairita sa papa ko for no reason, hindi ko siya pinapansin, maybe dahil sa may mga galit ako sakanya na kinikimkim ko lang and never ko vinoice out. Even kay mama, may mga hinanakit din ako pero mas pinapansin ko siya.
Even may friends, pag nagsasama kami before nasasabihan akong May attitude pero in a pabiro way kasi feeling ko mahuhurt nila feelings ko pag sinabi nila straight to my face na may ugali nga talaga ako. Minsan nasasabihan din akong mapride/ma-ego.
Guys, dati hindi pa ako ganito ka-aware na may problem nga talaga ugali ko, recently lang and gusto ko siya iaddress talaga, gusto ko mag improve talaga and mas magkaroon ng empathy sa mga tao, gusto ko mas maging people person ako ganon and mas maging sensitive pa and mas understanding.
Yung main problem ko ata is sobrang liit ng pasensya ko sa mga tao, palagi akong naiirita sakanila. Unting inconvenience lang galit na ako agad ganon, parang feeling entitled? Alam mo yung aura ng mataporbe parang nagiging ganon na ako which I hate and don’t like to possess.
Dati hindi naman ako ganyan nung wala pa akong naachieve sa buhay, nung wala pa akong pera and wala pa akong trabaho. Feeling ko nga, nagstart ako magka attitude problem nung kumikita na ako ng malaking pera, nakakapagtravel na, nakapagpaayos na ng bahay, nabibili na mga gusyo ganon. Basta simula nung nagkaroon na ako ng mga ganyan doon ko nafeel na nagstart magbago attitude ko 😭
Ang shitty ko😭 pero gusto magimprove and baguhin lahat ito.

So we have a small korean mart that my brother and I invested para magkaron ng own business si mama kahit small time lang. Our mom is a cancer survivor but still her maintenance and meds are too expensive. And during the time nung nalaman namin na may cancer sya hindi nya alam kung paano sya mag papa opera since hinaharang ng kabet ng tatay namin yung pera. And during that time hindi malaki sweldo ko since sa BPO lang ako nag wowork and yung brother ko 3 years pa lang sya nag wowork. Yung only way namin is yung HMO. And ayun yung nag push samin na ipunan si mama ng pang start nya ng business.
Sobrang liit lang ng korean mart namin halos parang sarisari store lang. Originally pamangkin namin yung bantay. Then dumating yung tita namin, sister ni mama, naging bantay din sya pag wala pamangkin namin.
Recently our cousin decided na makipag live in sa jowa nya na tiga samin. May 2 anak walang trabaho. Yung lalake lang yung may work. So inofferan sya ni mama na mag bantay. I know hindi malaki pa sweldo ni mama pero compare sa ibang tindahan I think justifiable naman yung ₱300 per day. And nag bibigay si mama ng ₱200 each na bonus sakanila if maka 10k sila per day. Plus may libre silang samgy meat.
Our cousin has a history ng pag nanakaw pero sa nanay nya lang at ate nya. Tho if I remember correctly, may isa kaming tita na ninakaw nya yung boundary ng jeep sabi nya wala daw inabot yung driver 😂 but despite her history binigiyan sya ni mama ng chance. Tulong na din since wala nga syang trabaho.
At first maayos pa syang nag tatrabaho sa kmart. May alkansya kasi si mama yung glass na ipunan nya ng pang 13th month nya sa mga nag babantay plus ayun na pinaka sweldo nya sa sarili nya. Mga bagong 1k, 500/week and 100/day laman nun and naka logged sa notebook nila palagi yung hulog. Andun kasi sa kmart lang yun so sobrang takaw mata na sya sa customers plus nanakawan yung tita ko ng cellphone ng isang customer, kaya nag decide si mama na ipasok na lang sa room ko (wala na kasi ako sa house kung asan yung kmart) at peace si mama na magiging safe yung money dun.
Then April came, ioopen na dapat ni mama yung alkansya nya para bilangin kung mag kano ipon sa 1st quarter ng 2024 para idedeposit na sa bank. Pero pag check ni mama less than 3k na lang yung laman (isang 1k and the rest 100’s na lang)
So bakit pinsan namin main suspect namin? Bukod sa may history sya ito mga reasons:

• walang history ng nakawan sa bahay ni lola nung dumating lang sya nag karon ng ganon.
• 3 lang silang bantay. Pero sya at tita ko lang may access sa ipon, yung pamangkin ko binibigay nya sa tita ko lahat ng sales at pang hulog
• may nirerentahan silang apartment pero halos every night dun sya natutulog sa kwarto ko ng walang paalam pero ang paalam nya sa mga tita ko dun is nag sabi na sya 🙄
• March 30 nag hulog tita ko ng 2 1k sa ipon, Tuesday after March 30 natulog sya dun and weekends that week umuwi sya sa bahay ng nanay nya nag pa easter egg hunting sa mga bata at nan libre for eat out.
• last year sya lang yung tumulong kay mama kumuha dun. So meaning sya lang may alam paano kumuha ng pera na hindi babasagin yung alkansya (Lagay ko picture para mapicture out nyo) alkansya
• wala syang work pero naka bili ng aso na worth 9k and tablet ng mga anak nya
• mga chat nya kay mama after the incident sobrang HAHAHAHA not sure what’s the right term to use pero PUTANGINA SYA!

Grabe iyak ni mama that day. Hindi kami mayaman pero sobrang generous ni mama sa mga kapatid nya at sa lahat. Every emergency na need ng pera ng family yung pondo ng kmart inooffer nya. Kaya sobrang sama ng loob nya nun and hindi nya ma confront pinsan ko dahil nahihiya sya sa ate nya. Sa nanay ng magnanakaw kong pinsan 😏😏😏😏😏😏
Then nung mother’s day nag swimming kami andun sya si klepto hindi maka harap at tingin at lapit samin. Pinandidirihan namin syang lahat. Then nakita ko pumasok sila sa ng jowa nya sa room kung san kami natulog ni mama ay ang bilis ko pumasok din baka makuha yung natitirang 500 sa bag ko 😂 oh may isa pa, ninakaw nya cellphone ng pamangin nya nung last weekends lang 😂😂😂
BAGO KA NA SIS! 2024 NA MAG NANAKAW KA PARIN 🤭🤭🤭 NAKAKAHIYA KANG PUTANGINA KA!

I (25F) am living with my mom in a rental apartment here in QC. We are only 3 in the family - ako, ate ko, and mom (63 years old). Yung ate ko living with her own family na and kami na lang ni mama magkasama. 12K monthly ang bayad sa rent dito sa bahay + utility bills. Meron din maliit na store sa bahay na pinagkakaabalahan ni mama.
For over a year now, I've been having a hard time deciding if I should move out or not. May mga borders/kahati kami sa rent dito - may 1 room pinarentahan namin for 5K and separate bills.
Gusto kong tumira sa province na kahit papaano malapit sa Metro para naman makadalaw din ako kay mama paminsan, but the thing is, binabagabag ako ng konsensya ko. May mga scenario ako na naiisip na sa tingin ko pagsisisihan ko. Matanda na kasi si mama and natatakot ako na baka isang araw may mangyare tapos wala sya kasama to help her out like baka atakihin sa puso ganon. Alam niyo na. Gusto ko rin sya isama sana para naman tahimik malayo sa polusyon and makapagpahinga na rin kasi I can handle myself naman na pero ayaw nya. Katwiran nya saken is wala naman daw sya pwede gawin na iba kung di sya magtitinda plus kilala na nya mga taga rito.
I did my finances and evidently mas makakaipon talaga ako pag sa province na lang kami magrent. By the way, I am working as a VA, so hindi ko din naman need ang magstay pa ng Metro. Plus mas mura ang living sa province and wala din mga un necessary expenses like food panda or whatnot.
Kasama ko rin partner ko here sa QC with my mom and sya rin agree na mas makakaipon kami for an even better life pag sa province na lang, kaso ayaw talaga ng mom ko kahit anong explain ko 😭
Ang naiisip ko kasi, I want to learn how to live independently na. Paano ako pag wala na si mom ko? Saka ko na lang ba if figure out kung pano ako mag isa pag wala na sya?
Pag nakakahanap nako ng place na malilipatan, I feel like ang sama sama kong anak kasi iiwanan ko si mom ko and then mapapasabi na lang ako na "wag na lang lumipat, kawawa si mama" 😭

I (25F) am living with my mom in a rental apartment here in QC. We are only 3 in the family - ako, ate ko, and mom (63 years old). Yung ate ko living with her own family na and kami na lang ni mama magkasama. 12K monthly ang bayad sa rent dito sa bahay + utility bills. Meron din maliit na store sa bahay na pinagkakaabalahan ni mama.
For over a year now, I've been having a hard time deciding if I should move out or not. May mga borders/kahati kami sa rent dito - may 1 room pinarentahan namin for 5K and separate bills.
Gusto kong tumira sa province na kahit papaano malapit sa Metro para naman makadalaw din ako kay mama paminsan, but the thing is, binabagabag ako ng konsensya ko. May mga scenario ako na naiisip na sa tingin ko pagsisisihan ko. Matanda na kasi si mama and natatakot ako na baka isang araw may mangyare tapos wala sya kasama to help her out like baka atakihin sa puso ganon. Alam niyo na. Gusto ko rin sya isama sana para naman tahimik malayo sa polusyon and makapagpahinga na rin kasi I can handle myself naman na pero ayaw nya. Katwiran nya saken is wala naman daw sya pwede gawin na iba kung di sya magtitinda plus kilala na nya mga taga rito.
I did my finances and evidently mas makakaipon talaga ako pag sa province na lang kami magrent. By the way, I am working as a VA, so hindi ko din naman need ang magstay pa ng Metro. Plus mas mura ang living sa province and wala din mga un necessary expenses like food panda or whatnot.
Kasama ko rin partner ko here sa QC with my mom and sya rin agree na mas makakaipon kami for an even better life pag sa province na lang, kaso ayaw talaga ng mom ko kahit anong explain ko 😭
Ang naiisip ko kasi, I want to learn how to live independently na. Paano ako pag wala na si mom ko? Saka ko na lang ba if figure out kung pano ako mag isa pag wala na sya?
Pag nakakahanap nako ng place na malilipatan, I feel like ang sama sama kong anak kasi iiwanan ko si mom ko and then mapapasabi na lang ako na "wag na lang lumipat, kawawa si mama" 😭

Di ko naman po nilalahat pero may mga ganto talagang tao. So here’s my story pumunta kami ni mama sa school (di ko na po sasabihin yung name ng school) dahil lilipat na ako sa Australia doon ko itutuloy yung pag-aaral ko, so eto na nga pumunta kami nagpapirma kami para makakuha ng TOR then may isang teacher na nagpapirma ako tinanong nya ako kung bat daw ako magttransfer at saan sabi ko sa Australia po doon ko na po itutuloy yung pag-aaral ko. Natawa sya tas sabi nya sama mo naman kami tas ako hinayaan ko yun kasi wala naman masama kaya umalis na ako nag thankyou then lumabas sa library (for information lang po galing kaming trabaho ng mama ko so medyo madumi, kasi po yung business namin expose sa alikabok so kami nadudumihan, e di na po kami nakauwi para mag-ayos so medyo madungis kami mukha kaming di makakapunta ng Australia haha) so nung lumabas na nga ako kasi papipirmahin pa yung exit form sa ibang teacher then pumunta ako sa faculty nagpapirma at tinanong san magttransfer at san pupunta biglang pumasok sa faculty yung teacher na pinapirmahan ko sa library tas sya yung sumagot sabi nya sa Australia daw yan pupunta tas sabay tawa na parang nangma-mock, narinig ko yun at hinayaan at pababayaan ko nalang sana e narinig pala yun ni mama sinabi nya sakin kung narinig ko daw ba sabi ko oo tas parang nahurt sya, gusto nyang isumbong sa admin sabi ko wag na kasi lalo pang matatagalan kaya hinayaan nalang namin. So masakit ma-critisize ng teacher ok lang sana na mangganon sya kung nagpaawa kami or nanghingi kami ng pera sakanya pero hindi e wala naman nabawas saknya nagpapirma lang naman kami. Btw hindi po kami sensitive na tao minsan nga po di namin alam na mina-mock na pala kami. Yun lang

My aunt died yesterday. Kaya ang 5 siblings ay nandoon lahat sa unang araw ng lamay. So syempre itong si papa, may history na siya ng depression, abuser, & alcohol addiction. Ilang months na rin tumigil si papa sa alak. Kahapon lang ulit siya uminom in almost a year na pagtigil niya. Gets ko naman na malungkot siya at baka dinaan niya lang sa alak. Pero bakit na naman kasi siya uninom doon. Napaka-gago lang talaga ni papa kasi inaway away niya pa yung mga kapatid niyang babae. Ngayon tuloy sabi ng tita ko sa mama ko na sana daw hindi na lang pinapunta doon sa lamay si papa. Ang plano kasi namin, mauuna siya pumunta doon at susunod na lang kami nila mama kasi may mga pasok pa kami sa trabaho at school at finals na namin. Alam naman ni papa na nagiging violent siya kapag lasing. Hindi niya mapigilan na maglabas ng sama ng loob. Bata pa lang si papa may anger issues na siya. May tampuhan din silang magkakapatid at madalas si papa yung may problema. Siya yung blacksheep ng pamilya nila.
Ngayon, pwersahan na lang siyang pinauwi from lamay. Sinabi ko kay mama na ayoko nang pumunta sa last lamay at libing ng tita ko kasi nahihiya ako sa ginawa ni papa. Hindi man lang niya nirespeto ang tita ko at mga pansin ko. Kung may asawa lang siguro si tita, baka binugbog na niya si papa. Nakaka-stress din sa part namin. Lalo na sakin na ineexpect ng pinsan ko na pupunta ako.

Di ko na alam kung ano gagawin
Kaaanak ko lang recently and naka maternity leave ako. During this months na naka lmat ako, di na pumasok ng trabaho ang mister ko dahil ayaw niya dun sa pinagtratrabahuhan niya. I'm the type of person na sumusuporta lang at hindi opinionated sa ginagawa ng iba.
Going back, so eto na, last month of lmat ko na, pero si mister di pa rin naghahanap ng trabaho. This past few months, ilang beses ako umiyak sa kanya na hirap na ko kasi wala na kaming pera. Yung benefits ko at naipon namin, nagamit namin sa panganganak ko at pambili ng gamit ni baby.
Ilang beses siya nagsabi na maghahanap ng trabaho pero di ko siya nakikita na nagdya job hunting. Lagi ko siya nakikita nag oonline games. Lagi ko nireremind sa kanya na need namin mag ipon para sa binyag ni baby at makapagsimula ng savings ni baby.
Dalwang beses na ko nag loan para lang mapunan ung pangangailangan namin hanggang makabalik ako sa trabaho ko. I considered pa na bumalik ng maaga sa trabaho pero nadecline kasi need ko matapos ung lmat ko.
Puputok na ulo ko sa sama ng loob pati dibdib ko. Feeling ko simula ng nanganak ako, wala na siang pangarap para sa family namin. Nung iopen ko sa kanya unh problema, lagi niang suggestion ay pede kaming umutang sa Mama ko which is ayaw ko.
Naiiyak na lang ako pag tinitingnan ko baby ko.
Edit: Nag usap ulit kami about sa same topic. But I don't think na may nagbago. Nangako na naman siya na maghahanap siya ng trabaho pero eto nakikita ko na naman siyang nag lalaro. Pinagtatakpan ko na siya sa Mama ko para walang masabi sa kanya, pero wala talaga akong nakikitanv effort sa kanya na maghanap ng work. Feeling ko inaantay niya lang ako makabalik sa work ko.
Masipag naman siya sa gawaing bahay, pero di naman kayang itawid ng gawaing bahay ang pangangailangan namin. Ako namomroblema kung saan kukuha ng pera, pero siya, parang wala lang. Kahit anong himutok ko parang lagpasan lang sa tenga niya. Katatapos ko lang siyang tulungan sa resume niya pero di naman siya nag apply.
Parang gusto ko nalang umuwi samin at wag na bumalik dito. Baka pag ganon mauntog siya at matutong magsipag🥲

Actually, gusto ko lang talaga mag rant kasi masama loob ko. My Family is very including yung Family side ng father ko. So ngayon, nakatira ako sa tita ko ngayon and ilang weeks palang ako dito. I actually don't like the vibe nung nagstart na siya magsalita nung unang apak ko rito. She's mocking other people, she's preaching bible verse, kinukwento niya pati yung manugang niya na napaka gastos daw niya ganyan tas hindi raw niya siya marunong makisama kasi hindi raw ini-include yung asawa niya kapag kakain sila, kinuwento niya pa yung pinaalis niya yung ano kasama niya sa bahay kasi inuubo like wtf. So the more na nagk-kwento siya, the more na na-off ako sa vibe niya. Syempre ako go with the flow kasi gusto ko mag aral. Yes, sumama ako sakanya kasi gusto ko mag aral.
For the background story saakin, tatlong beses akong nag stop na mag aral and may reason naman ako. Yung una, kasi nagkaroon kami ng alitan nung kaibigan ko sa pera kasi nagpapaliwagan kami noon and ako na yung magsasahod kaso hindi niya binigay yung pera ko na nasa 3k+ sana (Actually may utang pa siya saakin na around 1.5k and hindi niya pa binabayaran hanggang ngayon). Malaki laki na iyon for me kasi hindi naman mayaman yung family ko and nangangailangan din ako during that time. Nung 2017 pa iyon nangyare and nasa Junior High palang ako. Ayun nga nag away kami and pinagbantaan niya buhay ko noon. Natatakot ako syempre kasi kasali siya sa mga frat no'n and hina-hire yung gang nila nung government to delete people. Kaya nag drop out ako haha. Gusto ko pa sanang ipagpatuloy noon kaso sobrang natatakot ako sa buhay ko kahit pinipilit ako ng teachers no'n na pumasok. Hindi alam ng side ng Family ko na nangyari eto pero alam ng Lola ko. Kaya kung ano anong kinukwento nila sa ibang relatives namin. Yung pangalawa naman, pandemic na eto and sobrang depress ko that time. Like, 3 years akong depress noon. So nag stop ulit ako kasi hindi ko gusto yung mga classmates and teachers ko noon kasi sobrang toxic nila and mostly pa nung mga naging kaklase ko noon sila yung mga nang bully saakin nung Junior high (nag aral ulit ako and bumalik ako sa old school ko). Actually, pinilit lang ako ng Mama ko na mag aral doon and kapag di raw ako nag enroll d'on sa school na iyon hindi raw niya ako papaaralin. Syempre natakot ako and kahit ayoko, nag enroll ako ron haha. Kaso nag drop out din kasi sobrang na depress ako. And yung pangatlo is nag drop out ako dahil sinunog nung brother ko yung mga modules, project and work sheets ko. Umiyak ako ng malala noon kasi ipapasa ko na iyon ng friday and nawala lahat. Around 2021 to 2022 nung nangyare iyon. Sinunog niya dahil lang maingay yung volume ng pinapanood kong tiktok noon and naiirita siya dahil don. Ayun lang yung reason niya kaya niya nagawa. Sobrang na discourage akong mag aral ulit kaya nag work nalang ako ng ilang years kahit depress ako. Wala akong Senior High diploma kaya nahihirapan akong pumasok sa ibang trabaho. Yes, ayan yung reason kaya sumama ako sa tita ko dito sa Manila kasi gusto kong mag aral and mag work.
Ilang weeks palang ako sa bahay niya pero pinapalitaw na niya yung totoong ugali niya. Nung unang kita ko sakanya napaka nice niya and approachable. Akala ko nga hindi siya strict e kasi sabi niya nung nag video call sila ng mama ko hayaan daw ako matulog. Pero nung nandito na ako nagrereklamo kapag nasosobrahan tulog ko sa hapon. Tapos ang dami niyang bawal. Gumagawa naman ako ng gawaing bahay and dinidiligan naman yung mga halaman niya. Sumusunod naman ako kapag may inuutos siya. Oo, hindi siya madamot sa pagkain pero napaka damot niya sa mga gamit. Like, example, bawal manood ng TV kasi sayang sa kuryente, bawal mag electricfan kapag di siya kasama kasi sayang sa kuryente, bawal gamitin yung basong ganito ganyan kasi ginagamit nila, pati halaman may bawal diligan kasi raw baka lumambot yung stem niya e di naman niya sinabi anong halaman yung bawal diligan and etc. So ayun nga, kahapon medyo di kami nagkasundo and hindi kami nagpapansinan now. Nagstart uminit ulo ko nung tinago niya yung towel na sana gagamitin ko kasi marumi na yung towel ko and nagkaka breakouts ako dahil don. Di ko pa malabhan kasi kakalaba lang namin nung last week e hindi ko siya nasama kasi malinis naman siya noon. So ayun i have no choice but to use that dirty towel. Tapos ayun nga after ko maligo eh di tumambay ako sa sala kasi gusto kong mapag isa para mawala init ng ulo ko. Kaso pinipilit niya ako na sa kwarto nalang kami kasi para iisa nalang electricfan na gagamitin namin, kaso ako parang bingi bingian. Yes oo, binuksan ko yung electricfan kasi mainit. Tas ayon nagalit siya biglang lumipat ng sala and nagsabi sabi tas inagaw yung buong electricfan, hindi nalang ako nagsasalita pero masama loob ko that time kasi inagaw niya yung electricfan and ako sobrang pinagpawisan that time. Pawisin kasi ako kaya gusto ko naka electricfan tsaka siya naman mismo nagsabi saakin nung nag video call sila ni mama na pwede ko naman gamitin electricfan niya buong magdamag. So ayon, kinausap ko mga kaibigan ko na help ako kasi gusto ko ng lumayas. Ayoko rin ugali ng tita ko since napaka homophobic niya, insecure and pinapalo niya yung mga pusa rito tas once a day lang pinapakain. And nagpapatulong ako sakanya na mag apply ng work around QC kasi wala pa akong alam sa place dito and need ko help niya, ayaw naman niya kasi malayo raw. Sinabi niya rin na tutulungan niya ako magtanong sa Munisipyo about sa ALS, kaso di rin natuloy kasi tinatamad siya. So ano pang gagawin ko dito diba? Tapos ngayon nanonood siya ng TV and naka electricfan pa, tas ako bawal gumamit ng electricfan kasi sayang daw sa kuryente ahahhah. Sinabi ko eto sa Mama ko pero sabi lang niya dun daw ako sa may electricfan hayp. Hinahanap ko nga mga pamaypay, tinago rin niya. Hindi ako mamatay sa sama ng loob dito, kung hindi sa heatstroke.
So ayun, balak kong umalis dito and bumalik nalang sa province ko. Kasi andoon mga friends ko and maraming hiring na work sa province. Alam ko namang maraming hiring sa Manila, pero hindi ko naman alam yung mga sasakyan and pupuntahan lalo na lagi lang kaming nakakulong ng bahay tapos bawal pa akong lumabas, kaya babalik nalang akong province. I hope matuloy yung balak ko bukas na lumayas kasi nauumay narin ako sa kaka preach niya ng Bible verse pati sa Religion namin e hindi naman niya ina apply sa sarili niya. Hindi ako religious na tao, kaya nauumay lang ako sa sinasabi nila. Makikituloy muna ako sa kaibigan ko ng isang month lang hanggang makahanap ako ng work. Hindi narin ako uuwi saamin kasi pagod na ako sa ka toxic-an ng pamilya ko. If want niyo ng background story pwede ko namang i-kwento.
Wish me luck, i hope makahanap agad ako ng work and makapag aral ulit ako :>>

Hello, gusto ko lang maglabas ng sama ng loob regarding my mother. Alam ko sasabihin nyo na dapat hindi nagtatanim ng sama ng loob pero iba kasi talaga naranasan ko sa mother ko.
Some info: hiwalay na parents ko and both may parehong sariling family na at dahil first apo ako, sa grandparents ako lumaki.
So here is the story. Nagaabroad kasi si Mama and doon nagtatrabaho, syempre dahil OFW, sagot nya pag aaral ko ng college or kahit ambag lang ganon. Pero sobrang hirap nya hingan ng pangbayad ko ng tuition dati. Sa private ako nag aral ng college kasi gusto ng lola at lolo ko and kilala kasi yung school na yon doon sa Major na napili ko. Minsan sa isang sem 1 installment lang binibigay ni Mama, pahirapan pa. Minsan pa sa isang sem, walang binibigay. Sagot lahat ng grandparents ko and ng papa ko yung tuition ko. Minsan nalalaman ko lagi nagpapadala si Mama doon sa bago nyang asawa ng pera tapos nalalaman ko rin na pinangbababae lang non tsaka pinangsusugal at pinangiinom. Naranasan ko rin yung pinsan ni Mama binilhan nya sapatos galing ibang bansa tapos sakin kahit pag bibigyan ako, masama pa loob. Yung tipong magaling ba sa ibang tao pero sa sariling anak, walang amor. Last year nakapunta rin ako sa Ibang bansa kasi kinuha kami ng Tita ko, kapatid ni Mama. Tapos nalaman ko roon sinasabi nya pala sa mga kamag-anak namin sa side nya na ang nagpaaral sa akin noong college is yung kapatid noong bagong asawa nya. Ayon ang kwentong alam ng mga kamag anak namin sa side nila, which is Hindi naman totoo. Ako mismo saksi doon sa nagkautang utang na mga lola ko para lang mapagaral ako.
Naranasan ko rin yung mas papaburan yung mga kapatid ko kesa sa akin. Dati nagpapabili ako ng cellphone kasi wala nga ako gagamitin, syempre gagamitin din for school. Gusto nya bibilhan nya ako yung worth 3K lang daw. Max na daw yon. Eh sa halaga ng cellphone na maayos, ano mabibili ko roon? Tapos malalaman ko bibilhan nya ng iphone yung mga batang kapatid ko na mga nasa elementary pa lang that time. Naalala ko pa dati noong high school ako, dahil ako paborito ng tita ko na nasa ibang bansa, niregaluhan ako ng iphone. Tapos after 2 months lang kinuha ni Mama kasi pinapakuha raw ni Tita. Dahil uto uto ako, naniwala ako tapos binigay ko sa kanya. Hindi ko kasi nakakausap si Tita ng private, kay Mama ko lang nakakausap. Ang ginawa ni Mama at noong asawa nya sa cellphone ko, sinangla. Last year lang din namin nalaman ni Tita na hindi naman pala nya kinukuha yung cellphone sakin kasi nga regalo nya raw yon, bakit nya kukunin.
Last, sobrang dami kasi pero eto na lang, eto kasi pinakakinaiinisan ko talaga, kay Mama tsaka sa asawa nya at sa kapatid ko. Umuwi kasi ng pinas si Mama noong pandemic and pahirapan makabalik sa ibang bansa so nagstay muna sya dito sa pinas. Nauso yung online casino noong pandemic and dahil wala naman kami ginagawa ni Mama, nag agent kami sa online casino. Kumikita naman kami roon, extra income na nga rin. Yung kita nya ginagawa nya pangtustos doon sa asawa nya na walang trabaho at sa mga kapatid ko. Yung akin naman, ako na nagbabayad ng bills sa bahay nila lolo at nagbibigay ako pera kay lolo kapag sinasabi nya na wala syang pera. Yung ibang pera na kinikita ko, pinapautang namin sa mga kaibigan ni Mama. May tubo pero maliit lang at pwede na huhulugan. Tulong na lang kumbaga. Fast forward, may mga naiwan na pautang sa mga kaibigan ni Mama at nalaman ko na kapag nakakasingil sila, hindi binibigay sakin yung pera. May times pa na yung asawa nya yung naniningil tapos ginagamit pang bisyo nya. Pagsinasabi ko kay Mama na need ko yung pera, sasagot lang sakin is wala raw nagbabayad.
Ano kaya pwede ko gawin? Kapag kinakausap ko si Mama at sinasabi mga hinaing ko sa kanya, sya pa magagalit, minsan sasabihin pa sakin sya raw nag ire sakin kaya kulang pa raw yung gastos nya sa akin which is not true, kasi ever since, lola ko na gumagastos sa akin simula bata pa ako.

1. Juliana avaa “Don’t do drugs”-sairaalapostaustaan. Yksi selitys oli siis se, että hän sai myrkytyksen ja “drugs” tarkoittaa myös lääkkeitä. Seuraavaksi drugs tarkoittikin hänen huumehistoriaansa, jonka vuoksi tuli nyt keskenmeno, joka melkein tappoi Julianan. Lopuksi vielä tiktok-stoorissa raivotaan redditämmille, että “don’t do drugs” oli yleinen kehotus, ja huumeiden runtelemaan kehoon oli tullut kohtutulehdus, alkion sykettä ei enää kuulunut, ja se oli ollut kuolleena jo niin kauan Julianan tietämättä, että hän meinasi itsekin kuolla.
2. Lily, jota Hadi ignoorasi edellisenä päivänä, on marssinut miehen työpaikalle aamupala-toimitus verukkeenaan. Hadi kertoo Lilylle edellisenä päivänä vain nukahtaneensa ja herätessään oli pelännyt Lilyn suuttuvan tälle feidaamisesta, joten oli paennut ongelmiaan ignooraamalla Lilyä - aukoton logiikka. Nyt kyyhkyläiset ovat siis kuitenkin sopineet.
3. Juulia pitää avautumisliven: kokee kadottaneensa todellisen itsensä, juominen lähtenyt lapasesta, kokee käytöksensä olleen viime aikoina perseestä. Aika sama sävel siis tällä itkuvirrellä, kuin aiemmillakin.
4. Emilia raivoaa tsätille: hänestä on tehty huoli-ilmoituksia ja jonkin sortin valituksia tuetun asumisensa ohjaajille, mm. vapettamisesta ja yskimisestä (lol). Nyt tilanne on se, että jos ilmoitusten satelu ei lopu, Emilia joutuu muuttamaan muualle. Emilia itse on sitä mieltä, että jos häätö tulee, hän myy kaikki tavaransa ja vaeltaa vain ympäriinsä asunnottomana oman elämänsä kulkijana. “Jos joku on musta huolissaan niin haistakaa vittu” t. huolikukka nuuskamuikkunenkukka
5. Chiarakaan ei ole säästynyt huoli-ilmoituksilta, vaan on saanut kuulla uudelta sosiaalityöntekijältään, että Tornio-reissun aikana sossuille on raportoitu Chiaran ryypiskelevän päivittäin ja harrastavan ryhmäseksiä. Näistä huoli-ilmoista ei mene pasmat pahemmin sekaisin niin Chiaralla kuin sossullakaan. Sen sijaan se, että Chiaran terapeutti ei usko hänen sisällään olevan demoneita, järkyttää Chiaraa syvästi.
6. Juuso puhuu kauniisti lastensa äidistä, eli siis valtavirtamedia-npc-botista. Vilman korviin on kantautunut tieto, että Juuso ei antaisi kipeälle lapselle lääkkeitä – varmaan siis uskoo jonkun vitun panadolin räjäyttävän hänen lapsensa kemikaalivanaksi taivaalle blokkaamaan aurinkoa. Vilma aikoo viedä asiaa eteenpäin, jotta hän voi jatkossa päättää yksin mm. lasten terveys- ja kouluasioista. Juuso suivaantuu ja pitää Vilmaa itseään epäkelvompana vanhempana, sillä tämä antaa lasten syödä sokeria. Hän julkaisee myös hetkeksi stooriinsa pätkän heidän keskusteluistaan, jotka havainnollistavat vain Juuson omaa lapsellista ja vittumaista käytöstä.
7. Megiksellä on öö… tunteikas päivä. Hänen puhelimensa vetelee viimeisiään, joten suunnitelmissa on ostaa iPhone 15 baby blue. Julma edunvalvoja tyrmää tämän idean ja asettaa puhelinbudjetiksi 400e – tämä tuomio menee välittömästi tunteisiin, ja ajaa Juulian suoraan vuosisadan itkuraivoon. Illemmalla tipattoman neidin viinahammasta sitten kolottaakin, ja suunnitelmissa on baddie-ilta liven välityksellä Chiaran kanssa. Juomat ostetaan, mutta kas - Juulian äidille on ilmoitettu tyttären ryyppyillasta! Itkuraivot pärähtävät taas hetkeksi tulille, mutta pian päädytään siihen lopputulokseen, että vaikka äiti ei pitänyt dokaus-ideasta, ei hän ole sitä kieltänytkään. Rauhoittunut Megis korkkaa juomansa, mutta menee vähän väliä tauolle livestä, ehkä viestittäen jollekulle. Yhtäkkiä hän ilmoittaa, ettei enää teekään mieli juoda. Juulia käyttäytyy (teennäisen) seesteisesti ja kiistää tsätin väitteet siitä, että äiti kiristäisi ja käskisi tätä olemaan juomatta. Dokaamisen sijaan Megis menee yöajelulle sähkömööpelillä Anskun kanssa, joka haukkuu kadulla huutelijoita homoiksi ja käyttää todella arkisesti n-sanaa.
8. Chiara sen sijaan jatkaa viinanhuuruista baddie-iltaansa. Hän paljastaa äitinsä valehdelleen C:n isästä, eikä äiti tänä päivänäkään ole paljastanut tytölle isän todellista identiteettiä. Tästä poikii draamaa, sillä Chiaran äiti on soittanut tyttärelleen, aikoo tehdä rikosilmoituksen ja kokee Chiaran pilanneen niin äidin, kuin oman elämänsä.
9. Iippadaalla menee hermot kaikkiin. Ensin Niinaan, koska hän puhuu Pipsasta, sitten Heidiin, jonka “pillun rassaaminen” oli niin aikaa vievää, että taksin taksaa ehti kulua kolmen euron edestä, ja sitten taas Niinaan niin pahasti, että tämä jätetään yksin baariin. Jossain välissä Iida ehtii myös raivota modelleen avaruuskissalle. Aamulla vielä Hemppu perkele puree Iidaa (?!) ja Kurviset eroavat taas vähintään kolmesti. Iltaan mennessä niin riidat kuin erotkin ovat unohtuneet, vaikkakin huhujen mukaan Hemppu on myös riitojen aikana viestitellyt jotakin Pipsalle… Live loppuu kun oven taa ilmestyy joku mysteerinen hahmo soittelemaan ovikelloa.
10. Opper Osku juo tapsaa. Vierailevana tähtenä on Iida, jonka 300 euron takin Osku poltti heidän viime tapaamisellaan. Tilanne eskaloituu jälleen - ilmeisesti kuvioissa on ollut molemminpuolista vittuilua, joka tietysti kuohahtaa Oskulla yli. Ulkona hän haluaa Iidan polvistuvan eteensä ja imevän hänen 13-senttistä elintään, sitä ennen kukaan ei saa tupakoida tai mennä sisälle. Opper raivoaa ja kuvaa Iidaa, tunkien aivan tämän iholle, kunnes Iida tönäisee puhelimen Oskun kädestään maahan. Tästähän Osku kiihtyy entistä enemmän ja jää hieman epäselväksi, käykö hän Iidaan käsiksi - huhujen mukaan kyllä retuutti tätä hiuksista. Seuraavaksi Osku jatkaa Iidan seuraamista kameran takana huohottaen, kuin mikäkin kommunikaatioon kykenemätön luolamies, kunnes live katkeaa bännien rapsahtaessa. Iida varastaa kostoksi Oskun kengät.
11. Elvytyskiellon tehnyt Sarasusannekin on päätynyt sairaalaan ja sieltä ilmeisesti jonkin sortin osastolle. Hän kertoo snapchatissa otsansa alkavan olla raapimiskohtausten vuoksi veressä, kuvaten täysin naarmutonta otsaansa, jota on raavittu korkeintaan hattaralla. Seuraavassa snäpissä runoillaan sirpaleina olemisesta, ja sitä seuraava on pyllyntäyteinen pyyntö facetimeen.
12. Iidasofia joko piikittää, tai esittää piikittävänsä livessä. Sekoilee ja kaatuilee sen verran, että ilmeisesti liveä seurannut Dani päätyy soittamaan hätäkeskukseen. Paikalle saapuu poliisit (ja ehkä ambulanssikin?) jotka Iidan mukaan tarkistivat hänen käsivartensa, eikä niissä ollut piikitysjälkiä. Emt?? En ota tästä ihmisestä selvää. Iida, jos luet tätä, voitko pistää sun elämäntarinan mulle vaikka yyveellä, ja lopettaa mun haukkumisen reddithuoraksi 😠
13. Mama Megis sanoo pari valittua sanaa! Ei kontrolloi Juuliaa, ei vakoile tämän livejä, ei syyllistä tyttärensä ystäviä Juulian omista mokailuista, eikä ole kiristänyt häntä oman äidin menettämisellä. Rakastaa, haluaa auttaa ja suojella. Oikein ihanat viestit. ❤️
14. Chiaralla on ollut jo jonkin aikaa hengitysvaikeuksia. On yskää ja tunne, ettei saa happea kunnolla. Hän lainaa ensin astmapiippua joltain seuraajalta, mutta päättää sitten kuitenkin mennä taas päivystykseen. Chiaran äitikin saapuu paikalle tyttärensä tueksi, eli he ovat taas onneksi väleissä.
15. Emilia👄 on matkannut Vantaalta Kuopioon, Ruusun luo. Tunnelma on jokseenkin kireä ja Ruusu tuntuu “omivan” liveä, eikä oikein huomioi Emiliaa – lopulta jännite napsahtaa Emilian pudottaessaa lattialle vahingossa lampun, joka rikkoutuu palasiksi. Mimmien välille tulee riitaa ja Emilia poistuu asunnosta hetkeksi rauhoittumaan. Sillä välin Ruusu on pakannut tämän tavarat kestokassiin ja aikoo lähettää vieraan matkoihinsa, vaikka kello on keskiyö ja Emilia on reilun 300 kilometrin päässä kotoaan. Heidän rappukäytävässä käydystä keskustelustaan saa vaikutelman, että Ruusu olisi ollut vielä valmis päästämään Emilian kotiinsa, jos tämä sulkee liven, mutta Emilia ei halua tehdä niin. Siispä Ruusu kertoo halvimman hotellin olevan n. 90e, ja samaan syssyyn alkaa periä Emilialta viinirahoja ja korvausrahoja lampusta, koska tietää tämän saaneen yöpaikkaan rahaa katsojilta. Ruusun palatessa kotiinsa, rappukäytävään liittyy Emilian seuralaisiksi pian poliisikaksikko. He kyselevät tilanteesta ja yöpaikasta, mutta koska sellaista ei ole ja ulkona on melkein pakkasta, he vievät Emilian lopulta yöksi putkaan.
16. Juulia jatkaa Anskun sähköskootterilla (onko se skootteri??mikä vittu on mööpeli auttakaa) ajelua niinkin vallattomasti, että ajaa vahingossa puhelimensa päältä. Viimeistään nyt uusi puhelin nousee ostoslistan kärkeen, ja pian hän käykin ostamassa iPhone 13. Juulia on tyytyväinen ostokseen ja aiempi harmitus on vaaleansininen muisto vain.
17. Chiara on haastanut pahoinpitelevän exänsä oikeuteen, ymmärtänyt väärin mitä sovittelu tarkoittaa ja suostunut siihen, nyt katuu sitä. Ex on h**ra, pannut h**ria, yrittänyt lahjoa seksillä Chiaraa luopumaan syytteistä, runkannut Chiaran kuville vaikka on käskenyt tämän tappaa itsensä. Yksi exän suurimmista murheista on se, että hänen kesänsä menee pilalle syytteen ja mahdollisen oikeudenkäynnin takia.
18. Luuttu on järjestämässä keilaussessiota seuraajilleen. Hän perustaa Whatsapp-ryhmän, valittaa kun sinne ei tule porukkaa, ja sitten valittaa, kun sinne tulee porukkaa. Avaa myös stressiään: seuraajien takia hänen elämässään on koko ajan draamaa, jonka vuoksi hän joutuu käymään verikokeissa ja kuukautisetkin ovat pitkittyneet, jonka vuoksi hän ei voi mennä yökyläilemään ystäviensä luo. Psykoosi johtuu edellä mainittujen syiden lisäksi siitä, että hän ei ole muistanut itsetyydyttää ja hänellä on leukakarvoja. Myöhemmin viikolla Luuttu peruu keilaamiset kokonaan, koska häntä kiusataan. 😔
19. Ismo, eli laitela92, liittyy Megiksen ja Chiaran liveen. Haukkuu ja bodysheimaa näitä nuoria mimmejä nauraen räkäisesti päälle. Täysin normaalia 32-vuotiaan miehen käytöstä jne.
20. Miiapauliinalla alkaa ehkä hänen historiansa yllättävin era: ONLYFANS-ERA. Hänellä on myös kyseisiin puuhiin pyhitetty instagramtili, jossa vihjailevat kuvat ovat höystetty kuvateksteillä, joissa kuvaillaan yleisön olevan mm. kinkkuviipaleita leivällä, joiden päälle olisi juustona hyvä sulaa. Miia on siis luultavasti harkinnut OnlyFansia jo vuodesta 2016 ja se on aina ollut lähellä hänen sydäntään (verta pumppaava elin.) Miian henkilökohtaisena cheerleaderina toimii toinen OF-tähti, Emma, joka myös tunnetaan tiktokissa nimellä Se Kaunein.
21. Velkis-Venla viettää aikaista äitienpäivää vetämällä mammansa kanssa huumeita. Äiti oli vetänyt yliannostuksenkin, mutta Venla kertoi luvanneensa olla soittamatta apua.
22. A wild Enzore appears! Hän on astunut tiktok-livejen maailmaan ja päätyy tapaamaan Chiaraa. Heillä molemmilla on hengen salpaantuminen lähellä – Chiaralla hengenahdistuksen vuoksi, Enzorella pienoisen ihastumisen vuoksi. Tapaaminen sujuu ihan hyvin, kaksikko kävelee ympäri keväistä Espoota ja käyvät Sellossakin, Enzoren salaliittoteoriat nousevat pinnalle vain muutaman kerran. Kaksikon erkaantuessa Chiaran ahdistus hengitysvaikeuksista kärjistyy ja itkukin pääsee, kotiin yksin meneminen tuntuu ahdistavalta. Onneksi Chiaran äiti ottaa tämän luokseen.
23. Chiara ja Juulia saavat liveseuralaisekseen OnlyFans-tähden nimeltään Brock. Tämä floridalainen, nykyään Tampereella asustava hurmuri vie neideiltä jalat alta, mutta pian selviääkin, että Brock vain pelleili. 💔 Lilz toimii heidän tulkkinaan vielä sen verran, että Brockille tehdään selväksi Juuliankin vain pelleilleen.
24. Juuso todistelee rakastavaa isyyttään postaamalla instagramiin pimeän klipin, jossa hän itkien laulaa unilauluja jälkikasvulleen ja hokee heille “ei oo mitään hätää.” Seuraavana päivänä leikkipuistossa Juuson tytär erehtyy iloisena mainitsemaan pian näkevänsä taas äidin. Juuso kysyy onko lapsella ikävä äitiään ja kun myöntävä vastaus tulee, hän kysyy, että eikö isin kanssa sitten ole kivaa. Kiusaantunut lapsi mutisee jotain, mihin Juuso saarnaa: “Noni, mut älä sitte mieti jos sä oot isin kaa nii älä mieti sitä äitiä kokoajan. Keskity siihen kenen kanssa sä olet, nii sul ei oo ikävä ketään.” Päivään mahtuu vielä opetukset asennoitumisesta ja mielen voimasta, sekä ahdistavat kuulustelut Juuson ruokien maittavuudesta.
25. Opper Oksu korkkaa uuden tapsan kick-livessä. Tanssii, kaatuilee, tuijottelee hiljaa kameraa, kilahtaa ja esittelee puukkoaan - u/Illustrious-Fennel75 tiivisti illan hyvin: Osku veti tapsaa, (takki-)Iida laitto koodia, että olisi tulossa käymään (asiasta ei ole todisteita) ja Osku sekos. Puki cheffi-outfitin päälle ja otti keittiöveitsen esiin, jolla viilsi omia sormia ja sanoi: "tällä pakko työntää kovaa sisää, ei oo terävä." Kovaa uhittelua oli koko ajan, sai kick-bännit, jatkoi samaa örväilyä tiktokissa ja sai sinnekin bännit. (Kommenttia on vähän editoitu tähän sopivammaksi.)
26. Treffikukka kukka lähtee Tampereelle treffeille, kadulta löydetyt kuulokkeet korvissaan. Hän viettää Tampereella koko viikonlopun, ihaillen maisemia ja nauttien miehen tarjoilemia räiskäleitä. Redditämmät odottavat innolla, miten tämän kaukoromanssin käy - toimiiko se, vai kyllästyykö Emilia ja heittää miehen ö-mappiin kuin petsin tai vauvanuken konsanaan uutuudenviehätyksen kaikottua?
27. Iidasofia ja hänen ystävänsä Minttu lähtevät radalle. Ilta on… tapahtumarikas. Minttu joutuu sanaharkkaan jonkun äijän kanssa, jonka tytärpuolen laukun hän on ilmeisesti joskus varastanut. Huhujen mukaan Iida on uhkaillut baarin työntekijää puukotuksella, mutta poliisit on soitettu paikalle sen takia, että heille on kerrottu mimmien piilottelevan rynnäkkökivääreitä laukuissaan. Myös n-sanaa lentää, rintoja vilautellaan ja kadulla törmätään kettuun, jolta saadaan karies-tauti. Loppuillasta sankarit ilmeisesti sammuvat livessä, ja joku ehkä soitti silloinkin paikalle poliisit.
28. Roosa tulee ulos psykoosikaapista.
29. Jumalauta Sarasusannekin perustaa OnlyFansin! Tämän pornotähden OF-sisältöä ei ole tietojeni mukaan vuodettu, mutta oletan, että hän on päässyt osastolta pois, eikä siis esim. kuvaa jotain leposide-matskua tililleen.
30. Juliana on valittanut kuristus-casesta johtuvia selkäkipujaan, joista selitti alkuviikolla pitkät pätkät tiktok-stooriinsakin. Hän on kuitenkin kokenut ihmeparanemisen selkänsä kanssa, ainakin postaamansa Veetin postaaman ig-julkaisun perusteella. Juliana kertoo myös psykoosiosaston olevan mahdollisesti seuraava etappi: tässä linkki (TW: kolmannessa kuvassa tiputusneula-tsydeemi kyynärtaipeessa, ja vanhoja arpia)

🎉 Extraa:

• Chiaran ja Juulian temppari-esittely, kiitos u/False-Bug-1102 ❤️
• Chiara ja Juulia ovat Urpo ja Turpo, kiitos MINÄ (hirveen kätevää ku voi omia hassunhauskoja edittejään tällä lailla mainostaa täällä)
• TÄÄ ON JO KYMMENES VIIKON RECAP!! Kymmenen viikkoo pelekkää hölömöilyä! Varsinaisen kirjotus-urakan nämä hahmot järjestikin juhlaviikon kunniaksi.

☕️ Kahvia herneelle
Kiitos taaaaaas viime viikon kahveista ja kommenteista!! Tää alkaa olla jo yks rikkinäinen levy mikä mulla pyörii, ehkä te tiedätte jo miten kiitollinen oon… MUT KIITTI SILTI. Elikkä siis, tosta linkistä voit tarjota mulle kahvin kiitokseksi viikkokatsauksesta, mutta mikhään pakko ei ole! Puspuspus redditämmät, -mummot ja muut! ❤️

Cauko všichni. Predem se omlouvam za interpunkci diakritiku a obecně časovou posloupnost celého textu.
Vzhledem k tomu, že tu v poslední době je hodně příběhů ze života, rozhodl jsem se, i přes to, že nebude asi tak zajimavy, sem přidat i můj.
Je mi 17, studují druhy ročník střední školy na oboru Technické lyceum (technický gympl) a přijde mi, že se mi poslední dobou nějak rozpadá moje celkové vnímání reality a myšlení. Abych něčím začal tak asi od nástupu do druháku se mi zhoršily známky v průměru asi o půl stupně. Dopomohlo tomu spíše to, že jsem měl v prváku hlavně ze začátku hodně vědomostí ještě ze základky a bylo to tedy lehčí. Nyní jak i sami ucitele říkají, že jsme si z prváku navykli ze nic nemusíme dělat a takže na vše kašleme. Sam jsem to tak vnímal a nechtěl jsem to úplně tak. Bohužel jsem do toho spadnul a vím to. Teď se z toho nějak hrabu ven- zlepšil jsem si asi 3 předměty z 4 na 3,2-3,4. Bohužel moji rodiče ani tak nejsou spokojení. Vždy chtějí něco lepšího, když však dostanu 1, 2 tak je reakce téměř žádná. Když však dostanu 4, 5 tak se flakam nic nedělám porad jen sedim u pc neplnim si ani svoje povinnosti atd atd. I mi přijde ze se naše trida postupně rozděluje na část jednickaru a dvojkaru a na část ctyrkaru a petkaru. Bohužel až na předměty jako je Aj ve které jsem porad ještě docela napřed tak bych de již zařadil do lepších ctyrkaru. Myslím ze tahle škola je i tak náročná ,původně jsem chtěl jít na autotronika avšak kvůli tomu ze rodiče řekli ze mám na vic tak jsem šel sem. Asi toho zpětné lituji ale přestup bych už asi nezvládl.
Nechci tu ze sebe dělat chudinku když jsem tak četl ostatní příběhy ale přece jenom jsem slabá generace a i tyhle da se říci malé tlaky na me hodně působí.
Rodiče mě asi jako každý jiný rodič od začátku života podporovali hlavně v tom co chtěli oni. Neznamena to ze jsem si třeba nevydobyl PC a VR, ale šlo hlavně o to v čem me chtěli vidět. Nejdříve to bylo piano, když jsem to nedával protože mám hudební sluch a doma máme piano rozladene a už v tu dobu se mi nechtělo trénovat, následovala flétna kde to bylo stejně. Nechtělo se mi trénovat. V té době už jsem hrál golf. To byla další aktivita ve které me podporoval hlavně táta protože sam on ho hraje. Ten hraju do dnes avšak přijde mi ze po me chtějí abych něco dokázal, realne mi říkali i když spíše jen ze srandy, kdy nim začnu vydělávat. Nedávno mi koupili nové hole za dost veliké peníze a mne přijde ze najednou je na me už opravdu vyvíjený tlak abych jim to mohl vrátit. Problem je v tom ze jsem v poslední době spíše premyslel nad tím že golf budu hrát jen pro zábavu. Na tréninky jednou týdne chodím spíše kvůli tomu pocitu ale taky ze tam mám blizke dva kamarady a našeho trenéra.
Už od malá miluji auta a motorky. Nikdy jsem ani neměl příležitost si za volant sednout a nikdy jsem neřídil motorku. Dobre jednou jsem popojizdel mámě s autem bez svolení když jsem ji vyměňoval kola. Vždy jsem chtěl mít auta jako jeden z mých koníčku ale stejně jako u airsoftu jsem se k němu dostal až když mi bylo 16 a koupil jsem si volant na simulátor. Když jsem chtěl v 15/16 motorku , odpoved zněla ne. Když jsem si chtěl udělat v 17 řidičák na auto odpoved zněla take ne. Moje mama v jeji době měla v 18 letech 250 kyvacku což si myslím ze na jeji dobu před 35 lety bylo dost. Pocházela sama z chudých poměru a žili od výplatě k výplatě. Me však v žádném případě motorku nedovolí protože bych se na ni určitě zabil. Bohužel tohle je jedna z věci kde s nimi souhlasim na druhou stranu me štve ze jenže jedna z mnoha věci ve kterých mi nevěří.
Poslední co bych chtěl zmínit je asi to co me trápí nejvíce. Před asi rokem jsem objevil člověka jménem Iman Gadzhi. Je to takový mladší a z menší pohledu více stylovejsi Andrew Tate. Dela videa ohledně konceptu na byznys a tedy hlavně promuje jeho koncept SMMA. Nejdříve jsem jeho videa bral hodne vážně. Bohužel pak začal na konci videa vždy uvádět jeho programy za 6000$ atd při kterých je to jistě ze zbohatnete, takové to klasické. Nu přece jenom jsem si z jeho videí něco vzal třeba to ze koukat na reels a tiktok je proste a jasně jen dopamin který náš organismus nepotřebuje. Taková ta základní disciplína atd. Chodím třeba pravidelně do posilovny i když je už to někdy otrava tam chodit v pátek odpoledne ale neprestavam pokud nemám pádný duvod. Co tím chci naznačit, tenhle člověk me utvrdil v tom ze nechci po škole jít na vysokou i přes to ze to rodiče chtějí, a ani nechodit do konce života do prace i když do zacatku asi budu muset. Proste si chci zalozit byznys ideálně co nejdříve abych nachytal alespoň nejake zkusenosti. Take jsem nedávno začal sledovat moc dobrého chlapíka jménem Mark Tilbury který mi přijde ze dává opravdové rady které nejsou jen aby to vypadalo. Take jsem se chvíli učil o tradingu, akciích a třeba indexovych fondech. Mám nějaké nápady které v brzké době chci realizovat bohužel čím déle to odkládam tím více mi to přijde jako hloupost sdílet je tady ale asi nebudu protože jsem trochu paranoidní . No a co me na tom trápí? To ze rodiče opět nedokážou ani pochopit ze jiná doba a už se peníze nedají vydělat jen tvrdou praci 10 hodin denně. Ze milionář muže být každý druhy jen o tom nevi protože to ve zprávách nenapisou. Už v 15 jsem chtěl dělat v MC/KFC to jsem samozřejmě dostal zamítnuto. Když jsem chtěl něco dělat v 16 přes prázdniny tak to take neslo protože i když jsem to rikal naplánovali dovolenou i se mnou protože i teď mají problem me nechat doma samotného klidně i týden protože bych se přeci o sebe nedokázal postarat i pres to ze už ve 12, jsem dokázal zehlit, věšet prádlo, když bylo potreba tak jsem vyluxoval vytrel i posekal zahradu ale v 17 letech se proste o sebe nepostaram. Když jsem jim rikal o tom ridicaku v 17 chtěl jsem si od nich půjčit ze bych si s ridicakem koupil skútr a jezdil pro wolt protože co jsem to tu tak projížděl tak se to na kole nevyplatí. To byl pro ne samozřejmě take problem. A když mi naposledy bracha skoro sehnal brigádu kde bych jen sedel par hodin denně u pc a zadával stránky do jednoho programu tak to byl take problem i přes to ze kvůli tomu ze nevím co delat(učit se mi nechce) tak na pc trávim nejaky ten čas hraním buď s kamarádem nebo sam a většinou třeba hledám různé věci jako auta na bazarech atd a koukam na různá videa. Bohužel me tam stejně nevzali.
Takže abych to nějak zakončil, myslím si ze třeba za ty známky si mohu sam ale proste nevím jestli se mám radsi rodičům otočit zády a jít cestou nějakého byznysu nebo jestli je mám ve všem poslouchat a jít na VŠ s tím ze budu zrejme stejně makat v průměrně placené praci. Jestli to v čem mi bráni (řidičák, auto, motorka, brigáda) jestli mám jít proste proti nim a zařídit si to i přes ně. Co jsem si to tak pročítál tak se fakt omlouvam za to ze to nemá moc žádnou štábní kulturu ale píšu to docela pozdě a seká se mi z toho mobil :D. Díky všem

Hello. I just really need to vent out, and feel free to give me an advice but please do avoid "criticisms" because that is not what my troubled mind is needed right now. Sobrsng mahaba ito but if u could bear with me :)
I'd like to tell you about my Mama. Si mama siya lang yung napagtapos nina inay at itay (grandparents). Kaya guess what? Nakatatak na sa utak niya na tungkulin niyang tumulong sa mga kapatid nya dahil "siya lang ang may kakahayan." That she's the only one capable dahil sya lang ang may stable job. Si mama never siya nagmissed tuwing occassions -sa kanya lagi malalaking gastusin/ambag; she rents the place, pays for everyones accomodations, and/or foods. Wala kang maririnig na reklamo mula sa kanya. Why? Dahil sanay siya, and gusto niyang tumulong sa pamilya niya. Each and every "sahod" na marereceive nya lagi sya may bigay na material na bagay sa mga pamangkin and/or sa mga kapatid(8) niya (ages 30-50 na may kanya kanyang pamilya na din) especially sa youngest nila (30M)
Kaso lang.. Nastroke si Mama. Si mama na maingay, di na makapagsalita. Si mama na gala, di na maihakbang ung mga paa niya. Si mama na malakas kumain nangangayayat na. Hindi nya na manguya pagkain niya. Luckily I didn't have to stop schooling para maalagaan siya dahil kasagsagan ng online classes and asynchronous learning noon. I had to bathe and change her clothes/diapers right after magsagot, then feed her while having lunch myself tuwing break time namin of 30 mins. Never ako nandiri sa kanya, and I never will. But di ko maiwasang mag isip why I'm doing it. Ginagawa ko lang ba to as "utang na loob" kay Mama dahil ginawa niya rin para sa akin to nung bata ako? Or am I doing this out of my love for her? (Do tell me what you think about this din po)
Nastroke si Mama. Pero bat ganun? Ung mga kapatid niyang "tinulungan" niya di siya matulungan ngayon? Don't get me wrong. Hindi ko po nilalahat ung mga siblings niya. BUT some of them are. My tita (younger sister ni mama) bought her some fruits and kasama niya si inay, I saw them crying habang kausap si mama na nakangiti lang, then they prayed for her recovery habang hawak nila kamay ni mama. Now onto the main problem ko po. Dumalaw naman yung youngest bro ni Mama. Wala siyang dalang kahit ano. Ni hindi niya kinumusta si mama, tinitigan niya lang. Guess what? Binawasan niya pa yung mga dala ng bumisita kay mama that day. During her recovery, hindi muna nakakapagbigay ng "tulong" si Mama sa kanila. Hindi ko alam kung bawi ba to or what but after her recovery dumagsa bigla ang "may xtra k b dyan?" "pahingi nmn-" "bigyan mo nmn muna-" NI HINDI PA NAKAKALAKAD AT NAKAKAPAGSALITA NG TUWID SI MAMA.
Kaya naman si mama, bumalik na sa trabaho niya miski hindi pa siya fully recovered. Tinanggap siya ng supervisor nila magwork dahil he pitied her. San nalang kami dudukot ng pang kain and baon to go to school? Keri naman masustain ni ate and papa(stroke survivor din) ang pang araw araw namin, "paycheck to paycheck" kumbaga, kaso di matiis ni Mama na di tumulong sa kapatid niyang bunso na nakabuntis at need ngayon ng pera para sa pangsngsnak and pagpspakasal nya sa nabuntis niya.
Now after mamuhay ng paycheck to paycheck, thankfully unti unti n din nagrecover ang finances namin. Kahit 2 na sila mama and papa na need ng maintenance ngayon, at least they can go back to their normal lives na without being hindered "too much" ng physical disabilities nila. But nagulat kami dahil bigla nalang pumapayat na uli si mama and medj sumasakit ang ilang parts ng body nya, kaya binalik namin ang physical therapy niya every day, and ako namsn sng nagmamassage at night. Not until nslaman ko ns tinitipid nya psla sng maintenance niya. For what? PARA MAY MAITULONG SA YOUNGEST BRO NYA NA MAY SARILI NG TRABAHO PERO SA KANYA PA HUMIHINGI NG BAON. I also found out ns everyday na pala humihingi ng pang ulam ung pamilya nila ksy mama. KAYA PSLA SABAW LANG INUULAM NI MAMA SND DI NIYA KINAKAIN UNG MGA MEAT AND VEGGIES FOR HER, PARA AYUN SNG MAIBIGAY NIYA SA KSPATID NIYA. Pati pambaon ng anak nung girl (anak from ex bf) sa kanya din inihihingi. Ultimo pambayad sa mga clearance snd pampamedical nila kay mama sila humingi, tapos si msms di maksbili ng sarili niyang gsmot. How ironic diba?
Hanggang sa hindi na ako nakapagtimpi. Nung gsbing yon, nanghingi nanaman sils ng pang ulam at baon nila sa trabaho st bson na rin ng anak nila sa school bukod p ung meryenda nubg bunso nila (real anak nung bro ni mama). Kaya naman nung nabasa ko ung chat ns yun, dinala ko ung isang kalderong ulam na panghapunan dspat namin at saka ilang balot ng lava cake st dinala lahst yon sa bahay nila. Nagkataong wala ung kapatid nya at may bata kaya hindi ko nagswsng ilabas ung mga sama ng loob ko sa kanilang matagal kong kinimkim! At ang nasabi ko nalang ay "Last nyo na yan ha? Inaraw araw nyo na si Mama. Pati pambaon ng buong pamilya nyo kanya na. Maawa naman kayo please!" I know, ang anti climatic haha. Then lumabas ako and di mna ako umuwi dahil di ko mapigil luha ko sa galit. Then nspansin ni Inay dahil compound yung bahay nila snd narinig niya pala yung sigaw ko. Sino raw yung kaaway ko? Kaya nag open up ako sa kanya, thinking that she'll understand and help mama. But guess what? Sabi niya "Hayaan mo nalang kasi Mama mo ang may kayang tumulong eh" Nagpantig yung tenga ko. Saksi siya sa hirap ni mama nung nastroke sya. Matapos niya marinig mga pinaggagawa kay mama nung kapatid niya, ano? "Hayaan mo nalang-" ayun ang masasabi niya? Why did u shed tears nung nastroke sya? Was it because wala nang tutulong sa bunso niyo kapag hindi gumaling si mama? Paano naman si Mama? Si mama na panganay na mas kuba pa sayo dahil siya ang pinagpasan mo ng mga responsibilidad mo. Di ako nakaimik agad ...
"Inay. Anak mo rin si Mama-"
then biglang pumasok yung isa pang bro ni mama na puro online sabong at utang din kay mama. Pauwiin na daw ako. Chinat nya psla si mama nung nagpunta ko dun at nag iiyak. And pag uwi ko, ayun, nagpang abot nanaman kami.
Alam nyo ba, si mama ang nagpaaral sa bunso niysng kspatid. Kaso di sya nskatapos. Di siya nskatapos di dahil kinapos si mama, di siya nskatapos dahil nagbulakbol siya at naging tambay sa mga com shop. Pero binaliwala ni mama yung mga pinagpagursn niyang pera pang tuition nun. At dahil nga hilig nya sa comp shop, pinakiusapan ni mama yung kapatid ni papa para bigyan ng trsbaho yung kapatid niya na tungkol sa computer. Ksya nsman nagkatrabaho siya. Kaso ano? Hindi na pala pumapasok sa trabaho, kesyo may nsrsrsmdsmsng ganito ganyan, hanggsng ngayon sa bago niyag trabaho ayan lagi dshilsn. Samsntslsng si Mama na pipilay pilay maglakad sy nstitiis tumayo ng ilang oras para makapagtrabaho araw araw nang walang mintis? Tapos siya na walang kapansanan sipunin lang ay tetengga nslang buong araw at manghihingi ng kung anu ano kay Mama na nagsusumikap?
"Ako lang kasi ang nakatapos sa amin-" " Wala pa kasing suwerte yung kapatid ko nak-"
Gusto kong sabihin na wala talagang suwerte. Na yung pagtatapos niya? Pinagsikapan niya yun. Yung oportunidad niya makakuha ng magandang trsbaho? Nakuha niya yun kasi hinasa niya yung sarili niya at naghanda para dun. Gusto kong magalit kay Mama, pero naaawa ako kay mama. Akala ko binti ang problema, pero bakit pati sa mga mata niya may mali na? Hindi niya ba makita o nagbubulag bulagan siya sa mga pananamantalang ginagawa sa kanya ng sarili niyang kadugo?
Ang bait ni Mama... kaya nakakainis si Mama. Nakakainis makita siyang sinasamantala ng sarili niyang pamilya. Nakakainis na sa tuwing kinakausap at pinagsasabihsn namin siya tungkol dito sumasama ang loob niya. Nakakainis kasi di niya makita na kailangan niya unahin tulungan sarili niya bago ang iba. Nakakainis na kinampihan niya ang nanay niyang hinahayaan lang siya. Paano ko ipapaintindi sa kanya ang mga ito ng hindi sumasama ang loob niya? Nagiging kalaban bigla ang trato niya sa amin dahil pinipigilan namin siyang "tumulong" sa kapatid niya. Mahal ako ni Mama, at mahal na mahal ko siya. Pero bakit sa tuwing ito ang usapan ay nskakalimutan niyang anak niya ako at kami ang mga taong habang buhay ay nasa panig niya?