Banghay aralin sa florante at laura

hay strema, pakahirap mo na intindihin ang hirap mo pa mahalin 🥹
take note, love ko lahat ng major subjects ko dahil i love my course itself — civil engineering. pero strema ang pinakaganado akong aralin lagi. bumili pa ako ng 2 books at isang project padayon module notebook for it. magaling naman prof ko, kaso kasi ang class standing formula sa kanya is 100% quiz. walang seatworks, probsets, assignments etc na pede maghatak man lang hahahaha lahat rekta quiz after ng lesson. pero magaling sya kaya i cannot hate him 🤣 eh kaso average student lang talaga ako kaya lagi bagsak quizzes ko no matter how i pull an all nighter for it.
siguro ako lang talaga problema. mahina talaga ako makagets. siguro affected din ng work sa gabi (im working in a bpo company) kasi wala ako enough sleep lagi, tapos morning class pa strema ko so bangag talaga ako pag papasok.
dibale na. yaan na. retake nalang ulit. di naman titigil ang mundo. magiging engineer pa naman siguro ako.
sana wahahaha

Hello, as a undergrad student na pinasok ang mundo ng marketing kahit sobrang layo sa course (BS bio) ano po mga tips and advices n'yo para makakuha at ma-pa-oo ng client? ano ba dapat ang aralin ko anything abt marketing?

naiiyak ako hahahahahaha midterms exam na namin sa monday pero ni isa wala pa akong narereview kasi ang bigat bigat ng pakiramdam ko dahil nag-away kami ni papa dahil sa pera tangina hahahahahaha hindi ko maintindihan kung san niyo nakukuha na sabihin sakin na ang yabang ko na porket may pera akong natatanggap sa scholarship ko??? hindi niyo ba alam gano ako kahirap nag-aaral para lang ma-maintain yung grades ko putangina simula elementary trinabaho ko yan para makapasa sa state univs at mapag-aral sarili ko tapos minsan ko na lang pasayahin yung sarili ko biglang ako pa yung masama??? ang babaw lang na pinili ko lang namang sumama at gumala kasama mga kaibigan ko tapos pag-uwi ko kung ano ano sasabihin niyo sakin na kesyo mayabang na ako kasi may pera ako pang gastos sa sarili ko??? ang babaw babaw hindi ko alam kung mali bang ilibre yung sarili ko pero bakit kayo pag nanghihingi kayo ng pera pang bili sigarilyo, alak, or kaya "ate bili mo ko niyan" okay lang na hingi kayo nang hingi?? putangina hahahahaha minsan ako pa pinagbabayad ng kuryente?? tapos pag ako ang gagastos sa sarili ko nagmumukha akong mayabang?? napapagod na ko umintindi papa hindi ko na alam tapos pinapalayas niyo pa ko ngayon hahahahahhahahaha hindi ko alam kung kakayanin ko pa tas parang sinisisi mo pa ko pa kung bakit ka naghihirap tangina hindi ko gustong mabuhay sa mundong to responsibilidad mo nga na buhayin at pag-aralin ako pero di mo magawa hirap mabuhay pag mahirap tang ina ang daya daya ng mundo

Hello, sir Mac (kung nandirito ka man) & sa mga Mac babies dyan!
Siguro, kung ikukumpara ko man sa Cost, mas bearable aralin ang IntAcc (except Quiz 4 LOL ANG OVERWHELMING I-CRAM) dahil sa video lectures ni Sir Mac. Ang detailed and comprehensive, to the point na kahit 2-3 beses mo lang uliting panoorin, may baon ka na.
Though bagsak pa rin prelim grade ko… huhu it’s a me problem oo na nga! (Base 50 po, please… parang awa 😭)
Pero ewan ko rin, mind dump lang siguro to and tinype ko lang impulsively kasi sobrang naaappreciate ko talaga kung gaano ka-mapagbigay ni sir at ng students. Na kahit hindi niya kami estudyante, eh sobrang nakikinabang kami sa mga practice tests and discussions. Nababalikan din kung saan at paano nagkamali sa previous exams. Hindi pa boring at draining kung panonoorin kasi may buhay kung magdiscuss. HOW DARE YOU! HAHAHAHAHAHA CHAR
Salamat sa malasakit, Sir Mac and Mac Babies!
Kapit lang, freshies. Napanghiginaan na rin ako ng loob nang sobra sobra, pero sana… sana sabay sabay pa rin tayong makapag IntAcc 2. Kaunting gapang pa, kaya natin to. Please. Papasa tayo.

so kahapon nag apply ako onsite for a csr position... pero shet ngayon ko lang naexperience na may mock call at the end of the assessment, kasi voice acct. na nakuha ko.
I fumbled really hard pagdating sa mock call dahil first time ko lang talaga sya maexperience, even if 10 mins ang preparation time ko. Okay naman daw voice ko- calm and soft spoken is a plus, kaso kulang sa empathy & reassurance parts, and sobrang nautal and na-overwhelm daw ako nung nagiging irate na yung customer which also caused grammar lapses. Despite this, they still let it pass and said I could proceed with the training, since first time ko naman daw and basically I am expected to cooperate well and practice by myself with mock calls & preparing spiels para hindi ako ma-sidetrack. Marami ding nabigay na tips yung interviewer.
Basically pasang-awa huhu. Ngayong umaga lang nag-sink in yung mock call kagabi tas naiyak aq hahahah pahingi naman po tips, advice, or similar experiences din ;-; sorry alam ko hindi dapat ako panghinaan ng loob dahil dun, determined din naman ako aralin nang maigi yung calls para prepared ako sa training, pero naiisip ko nalang what if call center isn't for me kasi I'm extremely introverted, pero ang hirap naman na kasi maghanap ng non-voice. AAAAA

For Context: 8 years na kami ng BF ko, nagpropose sya sa akin last year after ko mabautismuhan. Sinubukan ko naman aralin yung doktrina pero hindi ko talaga matanggap sa kaibuturan ng puso ko yung aral about sa mga Manalo. Mahal ko yung BF ko at natatakot akong hindi matuloy ang kasal pag tumiwalag ako pero parang hindi ko na talaga kaya mag stay sa INCult. naduduwal ako everytime nababanggit sa panalangin si EVM at ung anak nya.

Medyo pessimistic ito. Pagbigyan niyo na huhu I just want to share my thoughts on what I hoped I truly understood before I started IRC. Also, something different from the academic tips our alumni and super seniors have shared with us.
IRC is comprehensive. What does that entail? When you are behind lessons, you will most likely stay behind. Cramming has no place in IRC. Your short-term memory can save you on the upcoming compre, but once you forget the topic you’ll have to study it all over again for the next compre. Which is why I earlier said that once you are behind, you will stay behind. Dadami ng dadami ang kailangan mo aralin hanggang sa malulunod ka na.
You need to be a morning person to survive IRC. I am night owl, kahit ano talagang gawin ko, hirap akong magaral nang may araw. Pero hindi mo ito magagawa during IRC kasi may pasok ka na ng 7am. You have to be attentive because 1 session na lutang ka ang hirap nang habulin. This is one of my biggest struggles because ‘til the end, I was unable to adjust my body clock.
You need to be healthy to survive IRC. Wag magpuyat, exercise, eat healthy, you need all these things to not get exhausted during IRC. I gained so much weight from stress eating and staying up all night. Nahihirapan ako kumilos now that I’m overweight caused by this sudden huge weight gain. I was also sick and battling fever during most of my compre exams.
All these things are too ideal. I also don’t know kung paano ko babaguhin ang sarili ko to prepare myself as I enter my 5th year in AMV. But I hope I bring all these realizations with me as I come back stronger next semester.
Now, as you enter your 4th year, 1st sem, read upon my realizations and ask yourself, “What can I start to change now?”, “How can I physically and mentally prepare myself now?”, because the answer will always be different for each and every one of us, and I encourage you to start now. Put all your past issues behind, forget the cheating issues and let go of baggages that will keep you behind. Sa 4th year, 1st sem, titingnan kayo ng profs niyo at kikilalanin kung mapagkakatiwalaan ba kayo. I’m so grateful that our professors love our batch despite all the issues here sa reddit kasi pagdating ng exams behaved talaga kami. Thank you to our professors and to my batchmates, hindi kayo and nagkulang ngunit, ako.
To my co-super seniors na lalaban para maka-graduate na this December 2024, I look forward to surviving the next semester with you. Let’s come back stronger and better dahil sa dulo, tayo-tayo na lang din magkakaintindihan. Totoo talaga na ang AMVian lang ang makakaintindi sa kapwa AMVian. Hugs to all of you with consent. Magtutulungan tayo para maka-graduate na. 🤍

Feeling ko pabigat na ako - Should I Resign?
This is my first job. I've been with them since December 2022. I'm working as a graphic designer slash machine operator for 5 days a week with a salary of almost 13k a month. Now, I want to resign dahil feeling ko sa isang taon na nagwowork ako hindi naman ako nag improve. Lagi ako nagkakamali at hindi na siya okay for me. Sobrang bait kasi ng boss ko at madalas kalmadong sermon lang ang ginagawa niya. Now, feeling ko nagiging burden na ako sa mga kasamahan ko. They always try to understand me but I think hindi naman na dapat nila ako intindihin.
To the point na tuwing papasok I feel guilty and anxious. Iniisip ko agad magkakamali ako or magiging pabigat ako sa kanila. Bukod doon, I feel so left behind. Laging ako yung ginaguide. Laging ako yung sinasabihan na mag improve or need pa aralin yung ganito ganyan.
I decided to finally resign, since may job offer naman na rin ako sa ibang company na sa tingin ko mas akma para sa akin.
However, I feel like I'm rushing the decision altho since January ko pa to pinag iisipan. Ang dami nagsasabi na sayang pero mas nananaig sakin yung hiya at guilt. Lalo na yung anxiety ko na baka magkamali lang ako.
Is this enough reason to resign?

Para sa mga batang 90s Para sa simpleng buhay Para sa kalayaan ng sining na nakulong sa pang araw araw na katotohanan ng buhay
I.
Noong 1998, sa labas ng bahay namin, may pier kung saan naka-dock yung ship na gamit ko sa paglalayag.
Naglalakbay ako sa gitna ng mapanganib na karagatan na may dambuhalang mga halimaw.
Bandang 5 ng hapon panandalian ako bumababa sa duyan para manood ng Mojacko habang nagmemeryenda.
II.
Maglalakad ako pauwi galing sa eskwela.
Sukbit ang mga takdang aralin, sumpit, at mahiwagang espada na narecover ko sa isang mahiwagang kweba.
Tatahakin ko ang ilang bundok, desyerto, at mga patibong sa loob ng sukal (forest) at guho (temple ruins).
III.
Sa huli, magagapi ako ng final boss na tinatawag nila na mama.
Papaluin ako ng patpat na pinulot ko sa lansangan.
Marungis, malagkit, kayat ng sago ng samalamig sa polo at tubal na salwal kaaakyat sa mga buhangin na nakatambak sa construction site ng ginagawang C5 sa Fort Bonifacio.

hello! i recently passed the upcat with my prio campus and 2nd choice program (ba sociology). my first choice was bs baa, because almost everyone in my family is telling me that i should get this as a prelaw pero socio po talaga yung dream course ko.
i followed them bcs lowkey alam ko nang hindi ako makakapasa sa bs baa kasi sobrang quota nito and di ko super sineryoso pagre-review s upcat (mga 2 wks lng ata ako nag-review). actually, hindi ko nga in-expect na makakapasa ako sa upd at all. hindi naman sa mababa tingin ko sa sarili ko hehe pero sinabi ko na rin sa sarili ko na if makapasa man ako sa bs baa, baka sign na talaga to na sundin ko parents ko. pero i think sinasabi talaga sakin ng universe na sundin ko yung gusto ko kasi kahit sa dlsu, sa comm arts ako nakapasa instead na sa accountancy.
i really feel like sa socio ako belong kasi i chose my programs seriously talaga as in ni-research ko kung ano yung mga courses sa program na to and nagbasa na rin ako here kung anong kailangan kong i-expect. nararamdaman ko nang mag-eenjoy ako nang sobra dito. ang dami ring nagsasabing magandang prelaw ang socio. hindi lang po tlg ako abm girlie hehe ive always been a humss girlie at heart kahit stem ang kinuha kong track (for financial rzns, di makalipat ng school)
now, ang bukambibig ng mga kamag-anak ko is mag-shift daw ako sa bs baa after one year. i tried telling my parents na ayoko mag-shift pero laging napupunta sa away yung usapan kaya pumayag na lang ako kunwari sa kanila. ang concern po kasi nila is wala akong makukuhang trabaho after college if mag-socio ako.. unlike sa accountancy na kapag nagbago isip ko sa pag-pursue ng law, pwede pa rin ako maging cpa. may point naman po sila pero iba tlg sinasabi ng puso koh... nabasa ko na rin kung gaano ka-hassle yung pagshi-shift and nararamdaman ko nang hindi naman magiging worth it since hindi ko naman tlg gusto yung program
i know naman po na nasa akin yung decision. i can just not shift if ayaw ko. gusto ko lang makampante sila na hindi nasasayang talents ko rito (yun kasi yung sinasabi nila sakin huhu). kasi nararamdaman ko nang magka-cause na naman ng away kapag nalaman nilang hindi pala ako nag-shift. paano ko po kaya sila makukumbinsi? ano kaya ang career path na pwede kong tahakin after graduation? i think kasalanan ko na to kasi all i know is ito yung gusto kong aralin.. hindi ko masyadong naisip kung anong magiging trabaho ko kasi desidido na rin naman po akong magla-law school ako after pero what if magbago nga yung isip ko?
yun lang naman po hehe thank you for reading!

For background info, I'm graduating from a religious school na lesser known.
The thing is, I have schoolmates come in class at 9 am, half hungover, half drunk. Maybe it's because di naman ako constant drinker pero I always catch myself asking why? Like, why bother going to school in that state? I mean, sure, it's their private life, but on a weekday? Really ba? Or did I just not know that newfound courage before.
I mean, sure, most of them achievers pero di lang naman siguro books ang need aralin sa school, need rin naman sana aralin yung manners and etiquette, late for 1 or 2 times? Fine, but late on a 7 day streak, you're on a different level, and that could largely affect your records sa school.
Some also reek of vape, and I really can't take it. The smell of extreme heat with smoke is a combination for migraines.
I'm not sure if it's not just the environment I'll get used to pero I dislike it. Like, at least be at your 50% and be more creative with reasoning kapag nagdecide ka pumasok mid schedule.

Hello, gusto ko na lang talagang ilabas 'to kasi hirap na hirap na talaga ako. Please suggest some things that I can do to lessen my problems, pero sana hindi masyadong harsh hehe.
I'm 18 years old and pakiramdam ko sa lahat ng parte ng buhay may problema ako. Dapat 1st year na ako ngayong AY and turning second year next sem, pero I dropped out first sem pa lang ng freshman year ko. Sinabi ko sa family ko na ittry kong mag-aral mag-code/program (since yung kinuha kong course is Computer Science) and bigyan lang nila akong 1 year, pag nag fail mag-eenroll ako ngayong year. And yun na nga, nag-fail. Wala akong idea sa coding/programming and hindi ako masyadong interested doon, gusto kong makakuha ng IT related knowledge kasi yun ang in-demand ngayon at hindi kami mayaman kaya kailangan kong maging wais sa pagdedesisyon sa buhay. Pero ngayon parang lalo ko pang pinalala ang sitwasyon ko, I tried mag apply sa ibang univs as freshman pero hindi pala ako pwedeng matanggap dahil nakapag-enroll na ako last yr sa ibang school and kailangan tranferee na ako. Kailangan kong makuha yung documents ko sa dating school and malaki yung babayaran. Sinabi ng mga magulang ko na kunin na yung documents at bayaran na lang namin yung balance sa school pero naaawa na talaga ako sa kanila, alam kong pinaghirapan nila yung pera pero parang mawawala lang ng ganon dahil sa mga maling desisyon ko sa buhay. Nag enroll ako sa univ na yon dahil tutulungan kami ng mga pinsan ko (mother's side) sa tuition fee and sa allowance.
Pero here's the real reason why I dropped out of college: - I was pressured, since maraming nag-papaaral sa'kin ang dami kong tao na kinoconsider bago ako makapag desisyon, and I overthink a LOT. - add ko pa rito na I applied for scholarships tapos lagi akong tinatanong kung nakapasa ba ako, sobrang tagal ng resulta and may scholarship na nag-release ng result tapos hindi ako nakapasa so lalo pa akong na-down. (may isang scholarship na nakapasa ako pero too late because nag-drop out na ako when they released the passers.) - medyo strict din yung mga pinsan ko na nagpapaaral sa'kin so medyo napressure din ako don, and they're pretty successful people so yon. - I was shocked, sobrang laking adjustment para sa akin dahil mula elementary - senior high school ay sa lugar lang namin ako nag-aral then biglang nag Manila ako. Nag-adjust rin ako sa environment, kasi sa bahay na ako ng mga pinsan ko nakatira and sobrang nahihiya akong kumilos, tinutulungan na nila ako financially tapos sila pa nag-aasikaso sa akin. - Friends & cousins (not the ones that are helping me, father's side), nung nakapasa ako sa univ na yon my friends and cousins weren't that happy for me, they were asking kung dun na ba ako mag-aaral and all. Ayokong sabihin yung tuition fee sa mga pinsan ko pero nasabi ng nanay ko sa tita ko because natanong sya on the spot so nasabi nya and nalaman ng mga pinsan ko, tapos nung nalaman nila they acted na parang papahirapan ko mga magulang ko (kasi di nga kami mayaman and di namin afford) and they were telling me na gusto ko lang kaya ako papapasukin doon, when in reality gusto ko rin naman talaga pero gusto rin akong ipasok ng mga magulang at mga pinsan ko (mother's side) sa maayos na school.
Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gusto kong kausapin yung mga magulang at mga pinsan ko na bigyan ulit ako ng chance na pag-aralin ako at dun ulit sa univ na yon (bc baka mahirapan na akong lumipat) pero hindi ko alam kung papayag pa sila because na-disappoint ko na sila. Sobrang naappreciate ko pa rin talaga silang lahat kasi nung nagdecide na akong ganon hindi nila ako pinagsalitaan ng masama, they even tried things para mas maging magaan yung loob ko kasi lumalayo na ako sa lahat at that time. Sobrang hirap para sa akin kasi pakiramdam ko sinayang ko lang yung pag-aaral ko nang mabuti mula elem - shs, alam ko naman rin na hindi ako tanga pero parang naging ganon na ngayon yung tingin ko sa sarili ko, lol.
I deleted my socmeds when I dropped out, wala akong na akong connections sa lahat ng mga kaibigan ko for the past 8 months.
May nangyayari pang gulo sa pamilya namin ngayon so mas lalo akong nahihirapan pero hindi na ako magdedetail sa part na to.
And I'm also broken hearted rn haha, my ex who is also my best friend is now out of my life. Malaki rin yung naging parte nya sa buhay ko because we've known each other for around 6 years. Ayoko na rin idetalye to kasi baka mabasa nya, gusto ko na lang rin syang hayaan kasi may iba na na nagpapasaya sa kanya. Salamat pa rin sa kanya.
Kailangan ko lang talagang mafigure out yung gagawin ko para makabalik sa pag-aaral kasi nung yun pa lang yung problema ko sobrang sakit na sa ulo, tapos habang tumatakbo yung oras lalo lang nadagdagan yung mga problema.
Sorry pero hirap na hirap na ako, araw-araw na iyakan, sleepless nights, at ngayon hindi na ako makakain kahit ako yung tipo ng tao who loves to eat, lol. Naaawa na rin ako sa nanay ko kasi laging kaming dalawa lang ang magkasama and siya yung nakakasaksi ng mga pag-iyak at panghihina ko. I'm even considering na tapusin na lahat ng paghihirap na to kasi hindi ko naman alam kung worth it ba talaga, kung may liwanag ba talaga at the end of the tunnel. Pero iniisip ko rin na sobrang laki ng mundo, bilyong-bilyong tao ang walang pakialam kung mawawala ako ngayon kaya gusto ko na lang rin sanang maranasan kung paano maging successful at maranasan maging totoong masaya.
Pasensya na po wala na akong ibang mapagsabihan, nakakatakot na rin magtiwala at magsabi sa iba, at least dito anonymous haha.

I’m currently an intern at PGH, and I’ve read posts here saying that they regret going to PGH for internship because they don’t feel “moonlight ready” compared to their peers who did their internship in other institutions.
I used to think the same way during the start of internship, but then as someone na patapos na, here are my thoughts.

1. True enough, a lot has changed sa internship. In the past, clerks and interns were more hands on sa patients, but this also means mas toxic ang duty hours. It has changed now to 12 hours shift, sometimes exceeding pero wala naman na straight 24 or sumosobra.
   
2. Majority of the work will be blood extractions, patient conductions, monitoring, etc. Puro utos ang gagawin for the duty, if you don’t make an effort to learn, wala talagang matututunan. There are plenty of cases to be dissected here in PGH, kailangan lang talaga aralin mag-isa. Sometimes there are residents you can ask, but then depende pa sa department, and sa resident mismo.
   
3. With regards to being moonlight ready, again I think this is more on the individual talaga, may freedom pa naman as an intern to think of diagnostics and management that you can perform or suggest to the resident in charge.
   
4. Sobrang daming specialties here as a training hospital, hence just reviewing patient charts are very informational for learning, ginagawa naman nila ang good practices based on evidence, as long as available. If you want to pursue fellowship, it’s a good experience to train here due to the difficult cases
   
5. Cons lang talaga sobrang init sa wards, and you won’t have time to sit or relax on toxic rotations. I also want to practice intubation, pero wala masyadong nagiging exposure except for EM, at anesthesiology which is understandeable naman since very toxic ang patients and kailangan agad masecure ang airway
   

Hello! Nag comment ako here the other day sa post na mag start na sya sa Reed and I tried to apply sa website nila on that same day and nung Friday I had a pre screening/ initial interview! Luckily passed. Tomorrow final interview na with the HR. To those who are already working sa REED do you have any tips guys ano mga sample questions? Ang sabi sakin sa initial interview is aralin ko daw vision mission ng reed and expect situational questions. Btw, background ko I am still currently working sa isang BPO but if ever hired I am more than willing to render before resigning. I have 9mos experience sa financial account here sa company ko now. Natanong na din ako nung initial bakit gusto ko umalis sa company ko now, mas mababa lang talaga ang offer nila plus sobrang toxic ng metrics. At the same time, REED is my dream company talaga. Hindi pa ako employed, I already start applying doon but unluckily hindi ako nababalikan. Now lang talaga sila naka pag response back and I would never let that opportunity slip away. So for those sana na nag work na jan ngayon can u pls guys give me more tips on how to ace the final interview? And I know my exam pa after nito but I will study for it. I really want this job, I really want this company.
Although there offer po for basic pay is 20k pero hybrid po yung work setup which really would work for me.

Gusto ko lang mag rant kasi inis na inis na ako sa bunsong kapatid namin. He's 17 years old. Ganito ba talaga ang mga bunso? Sobrang tamad mag aral, hindi na pumapasok sa school kahit anong pilit at encourage namin pero may time sya mag girlfriend and basketball. Dun umiikot mundo nya.
One time, pinuntahan na kami ng teacher nya and malapit na idrop kasi di talaga pumapasok sa school. Nakakapagod na tbh and nakakaawa rin mom namin like okay kami ng kuya ko, sya lang talaga ang pasaway and parang walang plano sa buhay.
Napaka tamad, wala na naitulong sa bahay, kain tulog laro ng basketball repeat lang ginagawa nya and masaklap nito pag pinagsabihan sya pa ang galit at nagdadabog. Di ko na alam gagawin ko eh gusto ko nalang palayasin ang senyorito. 😤😤😤 Pag may ipapabili mabait pero pag papakisuyuan na dito sa bahay deadma lang.
Minsan naiinggit nalang ako sa ibang kapatid na nagsisikap para makatapos ng pag aaral kasi di naman lahat may opportunity pag aralin ng parents. Gusto ata nya samin na umasa and mag feeling senyorito nalang for life.

Random thoughts lang. Pagkauwi ko galing sa school, as usual umay na umay hahaha ay hindi kasi ako masaya sa ginagawa ko. Kanina dinner ko dilis paulit ulit na lang. Mahirap lang kami. Taga province ako. Walang social life. Walang may pake sa existence ko. Napag isip isip ko lang habang inaayos yung pagkakahiga ng dilis sa kanin, paano ko kaya maaahon sa kahirapan yung nanay ko ( single mom). Sa community college nila ako pinag aral kasi hindi nila kayang pag aralin ako sa university. Educ ang course ko at aware ako sa trabaho ng isang guro, kasi ngayon palang dinidiscourage na kami sa hirap at tagal. Na oobserve ko kasi na karamihan sa mga guro ay mahihirap pa rin, dont hate me sadyang umay na talaga ako maging mahirap. Wala akong alam sa buhay, pero marami akong problema. I get it, need ko mag build ng experience. Wala rin akong talent or skills, kung meron man i think hindi ko pa na didiscover factor kasi yung environment ko na napaka toxic. Minsan, iniisip ko na siguro mamamatay akong maaga kasi wala talaga akong hint ng mangyayari sakin. 20 years old pa lang ako, pero feeling ko im running out of time. Inaapi ako lagi sa family and hindi naman talaga mayaman ang family ko. So, hindi ko na alam. Pero gusto ko lang sana mag work sa city balang araw, kaso ang scary kasi wala nga akong kakilala man lang at walang kaalam alam sa mga bagay bagay. Sobra akong na dodown.

Sorry agad pero wala na talaga akong ibang mapagsabihan. Hinang hina na talaga ako. Kahit anong aral ko, hindi pa rin sapat. Sabi nga nila kailangan lang raw ng sipag at tiyaga para pumasa. Di lang sipag at tiyaga binigay ko. Unti nalang magsuka na ako ng dugo sa sobrang puyat at aral. Napapatanong nalang talaga ako sa sarili ko kung 'mahina lang ba talaga ako?' at kung 'mahina lang ba talaga utak ko?'
Oo nakaabot ako ng 4th year, pero hindi ko makaila na hindi pa rin ako natutuwa sa kung ano man naabot ko. Gusto ko nalang talaga maka-graduate. Sa totoo lang magagaling mga profs ng AMV, sadyang di lang kaya ng utak ko na aralin lahat ng mga bagong topics in just a week or two (as someone na may short term memory) Sa sobrang kulang ng oras kahit pag-iyak di ko mabigyan ng time. Fr hindi ko na talaga kaya.
Ang prayer ko nalang talaga, sana pa graduatein na ako. If ever ayaw pahintulutan ng AMV, hindi ko alam sasabihin sa parent ko lalo na't magreretire na sila. Paano ko sasabihin na extended ang pagiging pabigat ko sa pamilya? Paano ko sasabihin na wag muna sila magretire kasi di pa tapos ang bayarin? Paano mawawala ang bigat sa puso ko na makikita ko pa rin sila na nagtitiis para mapag-aral ako?

Hi everyone. I work in HR and can I just say sawang sawa na ako magplease ng mga tao, makinig sa at aksyunan ang mga problema nila, pero won't help you if you ask for support from them as well.
Di ko alam kung bakit nag HR ako, di naman talaga ako mahilig makipag-ano sa tao. 4 years na ako sa field na to and I want to call it quits! But I don't know how, where, what. Yung alam ko lang is gusto ko mag stocks at invest, pero di gaano kalaki yung capital ko.
I know I need to upskill, pero time is gold. Hirap mag hanap ng pwedeng aralin. Does anyone have any suggestions, stories, or whatever they did to get into a new field? I'm interested in working remotely for abroad clients, or kahit sideline lang para maka-ipon for investments hahahuhuhu.
Sana po walang mag-judge, I already know na I should've figured out what I wanted at an earlier age—I just didn't have to privilege to have guidance or seriously think about those things due to family problems I had to deal with.

Hello po, gusto ko lang po sana mahingi advice nyo para sa mga nakapagtapos na ng shs or matured enough to answer my question hehshj. Please bear with me po kung habang nagbabasa po kayo e naguguluhan din kayo hehe. I'm still having a hard time since I'm an over achiever and kung madidisappoint yung mga tao sa paligid ko, I'll be more disappointed sa sarili ko. I'm stuck between humss or stem dahil:
STEM this strand will give me more advantage and especially for scholarship programs (mas focused daw ang iba na bigyan ng scholarship ang mga stem students) as a teen na hindi naman lumaki sa marangyang buhay at nagsusumikap lang din makapagtapos ng pag aaral. I have interests for science pero not in terms of physics dahil may mga formula na siyang ginagamit, although napasa ko naman yung exam and one of the highest ko siya along w humss e I'm still having trouble kung ano ba talaga pipiliin huhu. Mahina kasi ako sa mga numbers and fried na FRIED na yung utak ko kasi nga "gifted child turns to burned out child" ang naging ganap ko, nakakayanan ko naman siyang isurvive dahil active learner and listener naman ako and I also take notes pero the word "takot" is nangyayari sa akin dahil ayaw ko na ulit maranasan yung maiiyak nalang ako dahil sa sobrang pressure na maintindihan yung math (wala po talaga kasi mahirap kapag 'di mo passion ang isang bagay). I'm planning to take either medtech or nursing (nawala na yung passion ko sa med dahil na rin sa 'di pagkaunawaan namin ng dad ko noong jhs ako since planning ako mag caregiving dahil ayun specialization na meron sa amin pero nainis sa akin dahil mas maganda raw ang computer servicing system dahil na rin advance na tayo sa tech and in demand na siya AND that made me shift my focus to LAW--
HUMSS at dahil na shift na po ang focus ko sa law ay ito ang binabalak kong kuhanin since na discover ko rin sa sarili ko na I like reporting, being in the spotlight, debates, writing essays, and talking as a madaldal na gurlie. Kaso bumababa kumpyansa ko sa strand nito dahil kahit na nandito lahat ng strenghts ko e totoo naman din talaga na this strand gives u less job oportunities coming from my friends, base on my research, and from my humss friend. Kaso wala na po talaga akong balak mag law since alam ko pong mahihirapan pa yung mga magulang ko financially tsaka matanda na sila no'n by the time na makapagtapos ako ng law, tapos tsaka ko lang sila maalagaan at mabibigyan ng buhay na deserve nila. So nag isip naman ako na tourism nalang e kaso mahirap daw po talaga na makahanap ng trabaho after u graduated from tourism....
IN SUMMARY PO cinoconsider ko po kasi lahat ng factors:
1.) Nursing/MedTech- 4 yrs lang po at medyo madali makahanap ng trabaho dahil marami raw pong nag reresign? pero I know to myself na wala na akong passion for this dahil doctor po sana kukunin ko kaso gaya po ng law is my parents can't do it financially and also it will take up to 10 yrs din po.
2.) Tourism- Mahirap makahanap ng trabaho... and also 'di ko po sure kung gusto ko po ba talaga nito.
I'm about to be a g11 student by this june or july po and ilang months na rin po talaga ako inaatake ng migraine kaka isip kung ano po ba talaga yung para sa akin, I feel like I'm missing out na po and gusto ko nalang din po mag mental breakdown from the pressure dahil na rin po sa parents ko dahil kapag hindi ko pa raw po alam gusto ko, 'di na raw po ako pagpapa aralin.. wala rin po kasi akong makausap about po sa gan'tong matter kaya kahit konting advice lang po e for sure makakatulong naman po sa akin. Iniisip ko po talaga na kapag mag HUMSS po ako is kukuhanin ko po ay PolSci pero ano naman po kasunod no'n? wala rin po akong passion na pumasok sa politics haixx. Thank you so much po and Godbless!

i (25F), licensed professional working in construction industry, is planning to have a career shift to tech. i know some of you will say marami na nag cacareer shift, or bakit hindi nalang ako makuntento sa field ko. siguro aware kayo sa pambabarat ng mga owners samin. and as a breadwinner, need ko talaga ng higher salary given na mag cocollege na kapatid ko at walang work parents ko (at their 50s na) ayoko mag stop yung kapatid ko kasi napaka sipag nya mag aral kaya gusto ko sya pag aralin sa magandang university sa gusto nyang course (nursing). saan po kaya ako pwede mag start or ano po pwede kong pag aralan? need your advices po. thank you!

Ayon na nga may interview ako on monday sa isang government agency na hindi ko sure kung babanggitin ko hahahaha.
Shocked ako dahil I definitely felt na I flunked the written exam and second dahil may mga internal applicants din na very chill nung exam and giving off “sure na yan” vibes.
So ayon, ano ba anv magandang tips at mga dapat aralin? Like in general nalang na tips. Salamat!
Edit: while i am here, what questions also yung maganda itanong? First time ko talaga ang government interview