Sandatang ginagamit upang yurakan ang matutuwid?
Sa napakaraming bomba at pasabog na alegasyon para kay Pastor Apollo Quiboloy, ang kampo ng kasamaan ay kinakailangan ng media upang maipalaganap ito. Kung ang mga alegasyon na ito ang bala, ang media ang kanilang baril.Ito ang kapangyarihan ng media.
Kung mas maraming tao ang makakaalam tungkol sa alegasyon, mas magiging makapangyarihan ito.
Aminin natin, ang mga Pinoy, mahilig sa drama, sa tsismis, sa scandals.“Sex sells”, ika nga. Pagdating sa mga alegasyon laban sa isang banal at spiritual figure gaya ni Pastor Quiboloy, lalo na ‘yung tungkol sa laman, siguradong masisira ang kaniyang reputasyon at ito’y makakapaminsala—kahit pa man may tunay na katotohanan.
Sa hukuman, ang isang tao is presumed innocent until proven guilty. Ngunit sa korte ng public opinion na minamanipula ng media, ang isang tao ay akusado na sa isang iskandalo at guilty na until proven innocent.
Sa sitwasyong ito, ang isang alegasyon ay hindi na kailangan ng ebidensya upang siraan ang isang tao, dahil sa manipulasyon ng media, parang ito ay nagiging makatotohanan. Libo-libo o milyong katao, pwedeng magkaisa upang pulpugin at palabasing masama ang isang tao.
Tingnan mo ang ginagawa ng mainstream media, maging ang ibang alternatibong media, at vloggers, na gustong maging sikat at magkaroon din ng clout, ibinabandera si Pastor Quiboloy sa kanilang mga headlines, dahil alam natin, may kita sila dito. Ngunit nawawala na ang kanilang responsibilidad bilang media sa pagbabandera ng mga alegaasyon na parang totoo.
Ngunit kahit ano pa man ang yurak na gawin ng mga kaaway at gustong sirain si Pastor Quiboloy, nanatiling matatag ang kongregasyon nito dahil mula’t mula, ang nakakaalam ng tunay na katotohanan ay walang iba kundi ang mga tunay na tagasunod ng butihing Pastor at nakilala siya bilang matapat na alagad ng Diyos.
Walang alegasyon ang makakasira sa reputasyon ng isang taong sa simula’t simula ay tinawag ng Diyos.

Me (F then 16 years old) during highschool lunchtime:
"Nanay mo pa rin naghahanda ng lunch mo?" "Di ka pa ba marunong magluto o magsaing?" "Kung nanay ko yan, lalayasan ko nalang yan" "Saan kumukuha ng pera yung mama mo eh laging masarap yang ulam mo?" "Bakit hindi ka bumibili sa canteen?"
Anak ng pating, bakit issue sa inyo dati kung magulang ang naghahanda ng baon at hindi pagbili sa canteen? Eto yung sagot:
"Nanay mo pa rin naghahanda ng lunch mo?" -Opo dahil mas nauuna siyang gumising kesa sakin. Maglilinis muna siya ng bahay saka pa siya magluluto.
"Di ka ba marunong magluto o magsaing?" -Marunong po pero sadyang makupad talaga ako especially in mornings. Maliban na lang if pupunta siya ng Naval mag isa at doon pa ko bibili ng ulam o manghingi sa tita ko. (She never entrusted me to open the stove back then unlike ngayon na tumutulong na ko sa kitchen)
"Kung nanay ko yan, lalayasan ko nalang yan" -Go ahead, this proves that you never appreciated all the sacrifices for you pag may pasok ka. Aminin mo, namiss mo siya nung nagstart ka nang magboarding house nung college.
"Saan kumukuha ng pera yung mama mo eh laging masarap yang ulam mo?" -Inaakusahan mo nang magnanakaw nanay ko. Pinaghirapan niya yan, hindi inutang at lalong hindi ninakaw hoy.
"Bakit hindi ka bumibili sa canteen?" -Unang una, mala Olympic gold medal ang presyo. Pangalawa di tayo sure if malinis ba ang mga pagkain mula preparations hanggang sa pag serve. So please wag uminit ang ulo pag ang classmate mo mas prefer pang magdala ng sariling food kesa bumili sa labas.
Imagine noong high school na dapat sa certain age ay marunong na sa household chores like sa cooking then imagine kung ang Asian-American kids na kinakahiya mga baon nila dahil sa amoy ng food nila meanwhile ako kinakahiya ko yung baon ko dahil sasabihan nila akong "nakadepende sa mama" or "tamad" dahil hindi 16 year old high school student ang nagprepare kundi ang nanay niya
Ngayon tuloy na nagtatrabaho nako namiss ko na yung mga lutong bahay at packed lunch na dadalhin mo. Hayy
Edit: thanks sa mga stories na nashare niyo, looking back, sana na appreciate ko pa yung time na nagbabaon pa ko with mom's cooking. Majority kasi ng mga classmates ko before ay maalam na sa kitchen (pagsasaing at pagluluto pero mga simple dishes pa lang) kaya laging nato-taunt na "asa pa rin sa mama", "16 years old na di pa rin marunong magluto". I don't know paano nila nasasabi yun, nakakalungkot talaga

May dahilan si Pastor Apollo C. Quiboloy upang protektahan ang kanyang sariling buhay at kapakanan ng kanyang kongregasyon.
Sa isang panawagan sa publiko noong Abril 6, 2024, ipinaliwanag ni Pastor Apollo C. Quiboloy, pinuno ng the Kingdom of Jesus Christ kung bakit siya ay nagpasya na manindigan para sa kanyang karapatang pantao, protektahan ang sariling buhay, gayundin ang kaligtasan ng kanyang kongregasyon.
Ayon sa mga mapagkakatiwalaang source ng impormasyon, nakipagsabwatan umano ang administrasyong Marcos na ibigay siya sa gobyerno ng Estados Unidos dahil sa nakabinbing kaso nito laban kay Pastor Quiboloy.Ngunit sa halip na extradition, kung saan legal na iturnover ng pamahalaan si Pastor Quiboloy sa Estados Unidos, ang gagawin na lamang sa kanya ay EXTRAORDINARY RENDITION, kung saan siya ay maaring i-assassinate, kidnapin at dadalhin sa isang lugar o lokasyon na hindi matukoy upang siya ay ikulong, i-torture at posibleng, patayin.
Ano nga ba ang Extraordinary Rendition?
Sa ilalim ng Extraordinary Rendition Program, ang isang tao ay dinudukot na may pahintulot ng gobyerno ng isang bansa, at dinadala sa ibang bansa sa isang sikretong lokasyon. Doon, walang katiyakan ang kanyang detensyon, dadaan siya sa mapang-abusong interogasyon at tortyur na hindi naaayon sa normal na legal na sistema.Walang proteksyon ng batas ang mga nagiging target ng extraordinary rendition at sinuspinde ang kanyang mga karapatang pantao. Sikreto ang operasyong ito at wala itong bakas na iniiwan.
Ang Extraordinary Rendition ay isang bahagi ng "digmaan laban sa terorismo" ng America, kung saan ang "mga high-value target" ay itinalaga ng CIA o ang Central Intelligence Agency. Hindi lamang nito pinupuntirya ang mga pinaghihinalaang terorista, kundi ang lahat ng itinuturing na labag sa interes ng US.
Ang paggamit ng extraordinary rendition ay lumaganap pagkatapos ng pag-atake sa World Trade Center sa New York noong Setyembre 11, 2001, nang ang CIA ay nakipagtulungan sa higit sa 50 na mga pamahalaan upang bumuo ng lihim na extraordinary rendition at detensyon na programa na may layuning protektahan ang Amerika mula sa mga kaaway nito.
Noong Setyembre 17, 2001, nilagdaan ni Pangulong George W. Bush ang isang classified Presidential Memorandum of Notice na nagbibigay ng awtoridad sa CIA na i-detalye ang mga suspek na terorista at mag-set up ng mga patagong detention facilities (kilala bilang "black site") sa labas ng US kung saan maaari itong gumamit ng matinding interrogation techniquest para sa mga "high-value detainees.” Hanggang ngayon, patuloy pa rin ang paggamit ng extraordinary rendition laban sa mga itinuturing na banta laban sa kanilang pambansang seguridad.
Ayon sa isang ulat noong 2018, ang Secret Intelligence Service ng United Kingdom, na tinaguriang MI6, ay nakipagtulungan sa napakaraming rendisyon na isinagawa ng U.S. sa pamamagitan ng pagtulong na pondohan ang mga ito, pagbibigay ng intelligence at pagpayag na ganapin ang pagdukot.
Ayon din sa ulat noong Enero 6, 2022 ng Watson Institute of International and Public Affairs sa Brown University, patuloy ang pagkulong ng 39 sa halos 800 Muslim na kalalakihan at dinala sa Guantanamo naval base ng Estados Unidos mula 2002 hanggang 2008. Dalawampu't pito sa mga natitira ay hindi kailanman sinampahan ng kaso. Ang limang bilanggo na inakusahan ng pagplano ng 9/11 na pag-atake ay hindi pa dinadaan sa paglilitis.
Mas hi-tech at mapanganib na ngayon ang diskarte sa Extraordinary Rendition. Direcho nang pinapatay ang mga target imbis na dukutin, gamit ang mga hi-tech na mga drones na kinokontrol daan-daang milya ang layo.
Kaya't hindi kataka-taka kung bakit kailangang manindigan si Pastor Apollo Quiboloy para protektahan ang kanyang buhay at ang kapakanan ng kanyang kongregasyon.

i don't believe in the election process of uplb simply because it's fake. yes, you read it right. paano ko nasabi?

1. planado ng party kung sino ang tatakbo, lalo sa standard bearers. hindi siya yung simpleng ibu-build up yung candidate, kundi pinag-uusapan siya ng "piling mga tao" bago pa man magkaroon ng deliberations sa alm ang sakbayan. lahat ng nangyayari sa alm, lalo sa side ng pol party, ay di hamak na "scripted". mula sa pag forward ng mga pangalan, hanggang sa manifestations, at maging sa position nito. kung tutuusin, nitong year lang ulit nagkaroon ng "deliberations" dahil maraming member orgs ang nagtaka kung bakit na-forward ang isang frat man noong nakaraang elex ng walang consultation.
   
2. kahit tapatan/mda ay fake. hindi ko masasabi sa tapatan ngayon pero last year ay alam na ng sak ang questions dahil ni-leak ito sa kanila. sa mda rin, nile-leak ang mga tanong, lalo na ang mga "black prop" questions. meron ding instance na fini-filter ang questions para di magisa ang kandidato. halimbawa na lang ay last elex, kung saan matampok ang isyu ng pagpapatakbo sa isang frat man sa gitna ng frv, pilit na pinapakiusapan na i-filter ang tanong para sa open forum para di ma-bring up ang pagiging up silon ng tumatakbong kandidato.
   
3. hindi lang tag line ang "vote straight sakbayan" dahil pilit itong ini-impose sa orgs. merong ginagawang listahan kung saan mino-monitor kung sino-sinong miyembro ang nag vote straight, sino naman ang hindi.
   
4. walang bearing ang abstain vote dahil makakaupo pa rin ang kandidato kahit matalo siya nito. ito ang nakikitang dahilan sa ngayon kung bakit mababa ang voter's turnout dahil para saan pa naman ang pagboto sa mga kandidato kung sure win naman na ang mga ito.
   

I am a breadwinner. Typical na nababasa mo sa mga entries mula sa mga listeners mo. Baka nga napapagod ka na mag basa ng mga ganitong tipo ng letter-- but I'm sharing it anyway, kasi tulad nga ng sinabi ko, you're my safe space. Sa 6 na magkakapatid, pang apat ako. Now you might be wondering, bakit ako ang breadwinner. Simply because they have their own family already. Yun ang sabi sakin ng magulang ko. Ayaw na nilang guluhin pa yung mga may pamilya na kasi may mga binubuhay na silang iba, and at first I understand that. Gustung gusto ko naman talaga sila tulungan dahil naranasan ko yung hirap ng buhay dati at naranasan ko pano sila nahirapan. But now na tumatanda ako, I find it really unfair. I find it unfair kasi bakit ako di nila inisip na gumagawa din ako ng sariling buhay, kahit na wala pa kong pamilya. (I'm 26 years old) Ang unfair sakin na masyado nila akong kinukulong sa bisig nila para di ako makawala. Ayaw nila sa boyfriend ko for no apparent reason.. 5 years na kami pero yung treatment nila sa bf ko, wala pa ring improvement. Pag pumupunta o bumibisita yung bf ko samin, di nila pagbubuksan ng gate unless ako ang magbubukas. Di nila papansinin kahit nasa iisang lugar lang kame. They even call him names o kaya pag lalabas kami ng bf ko para mag date, di nila ako tatantanan kakatawag at gagawa sila ng issue na kesyo bat di daw nagpaalam, para lang mapagalitan ako o makagawa ng ikakagalit nila sa bf ko. I find it unfair kasi yung ate kong nabubugbog ng asawa nya, welcome na welcome nila yung abuser. Pero itong bf ko na walang ginawa kundi magbigay sa kanila ng regalo, o batiin sa mga espesyal na okasyon eh ang sama ng trato nila. One time I jokingly told them na magmu-move out na ko kasi gusto ko mamuhay mag isa pero ang sabi nila "wag ka na mag asawa, kawawa kame pag wala ka. Wala kaming makakain" It was just a sentiment from them pero di ko alam bat bigla akong nag break down noon kasi siguro naging wake up call sakin na ganun na lang magiging buhay ko for the rest of my life--- ang tumulong nang tumulong. Don't get me wrong.. I love providing for them, I love giving them what I think they deserve, pero yung tipong ayaw na nila akong palayain, parang ang hirap? Minsan iniisip ko na walking atm na lang yung tingin nila sakin. They will always ask me things, and I give it to them kasi nga, gusto ko silang napapasaya. Minsan naiisip ko baka kasalanan ko din na pinamihasa ko sila non, pero dapat bang gawin ng isang magulang yon? May mga times pa na ultimo pang abuloy nila sa mga malalayong kamag anak, hihingin nila dahil sa ako daw may kayang magbigay. Lagi din nilang dinadahilan sakin "Kasi anak mabait ka." Pag wala akong nabigay sa kanila at makikita nilang may mga parcel akong dumadating, sinasabi nila bat daw doon meron akong pambili. Gusto kong mag open up sa mga kapatid ko, pero miski kasi sila ayaw akong tulungan. Hindi sa wala silang kapasidad pero ayaw lang talaga nilang tumulong. Isa sa mga kapatid ko ay country manager ng isang sikat na company. Hindi kami okay non, at tinakwil nya ako bilang kapatid--another story to pero ang issue lang dito ay pag nag aaway kami non, wala akong nakakampihan dahil never akong kinampihan ng magulang ko. Actually TPC kahit hindi na kampihan e, kahit pag sabihan lang nila yung kuya ko na yon na wag akong sabihan ng masasakit na salita tulad ng "mayabang ka" "tatampalin kita ng pera" "paluluhurin kita puta*ngina mo" just because I stand on my belief (belief na walang karapatan ang sinumang partner na magbuhat ng kamay kahit pa gano sya kainsecure sa buhay. At bilang padre de pamilya, kailangan nya magcontrol ng emotion nya para di rin makita ng mga anak kasi nakikita ko yung mga anak nila na nagiging abusive na rin kahit maliit palang sila.) I told them that I was diagnosed of Major Depressive Disorder, pero ang kuya ko na yon ang sinasabi lang "nagpapaawa ka lang". At walang imik ang mga magulang ko don. Sa gitna ng away namin ng kuya ko na yon, wala ni isa sa pamilya ko ang kinampihan ako, inaassume ko na nga na baka kasi mas mayaman o mas maraming pera yung kuya ko na yon, kaya naoverpower na sila. Tinalikuran nila ako in a way na may family gathering pero di ako nakakalabas kasi andun yung kuya ko (na at first tinatry kong lapitan pero nilalayuan ako na parang nandidiri sakin-- na ginawa nya sa harap ng maraming tao), tinalikuran nila ako in a way na one time naghanda ako sa kapatid kong fresh graduate pero ni isa walang tumawag sakin para kumain kasi andun yung kuya ko, lahat sila sa sala nag tatawanan na parang buo yung pamilya, habang ako nagugutom at umiiyak sa kwarto habang nag tatrabaho. Grabe TPC, pagkagising ko kinaumagahan non, ang nareceive kong mga messages sa magulang ko, "nak wala nang pamalengke" "nak, wala na kong gamot". Don ko narealize na baka yon lang talaga role ko sa pamilya ko. Kasi TPC kung tutuusin, di ko naman na dapat nirereklamo to or di mabigat sa pakiramdam to kung gustong gusto ko tumulong sa kanila, pero over the years, feeling ko kasi ginagamit lang nila ko. Tipong gising ako 18hours para magtrabaho, yayakap lang ako sa kanila para humingi ng pahinga, pero ang sasabihin nila "oh maggo-grocery na ba tayo?"... Di ko na alam.. bukod sa problemang to, may sarili din akong problema na kinakaharap. Na pano kung nawalan na ko ng trabaho, o career? Kasi di na ko masaya sa ginagawa ko pero dahil nakakakuha ako ng income dito at kelangan ko mag provide, kelangan ko mag patuloy. Ang dali kasi sabihin TPC na umalis na ko, pero di ko talaga magawa. Di ko sila kayang iwan, iniimagine ko palang yon parang di ko kayang makita o malaman na magiging ganon buhay nila... Ano ba dapat kong gawin?

May mga tao talagang garapal noh? Like wala talaga silang kahihiyan kung anong ginawa nila sa isang tao, ung tipong asal squammy na sila pero they just can't reflect on their actions. Ganito kasi yun, yung ate ko has been in a relationship with someone for almost 17 years and dito nakatira yung babae from 2009 until 2021. Ang kwento ng live in partner ng ate ko kaya sya umalis dun sa tinitirhan nya sa bulacan kasi muntikan na syang i-grape nung bayaw nya (ewan ko kung legit na muntikan na syang ma-grape kasi HINDI naman sya nagreport sa pulis that time basta nalang sya nagpaalam sa nanay ko na if pwede daw ba syang makitira dito sa bahay namin kahit pansamantala lang hanggang maayos lang daw nya yung issue nya sa ate nya at kapag nakapag usap usap na sila ng pamilya nya regarding sa nangyari. Dahil nga maawain yung nanay ko at bukas naman syang tumulong dun sa jowa ng ate ko edi pinatira nalang nya.
Fastforward, after several years, napapansin namin na parang kalaunan nagiging "feeling anak" na si live in partner ng ate ko, alam mo yung feeling close na to the point na lahat ng matters dito sa bahay nakekealam sya, nadidisrespect nya na si mama, pero kahit ganun ginawa nya di sya pinaalis dito sa bahay kasi ang iniisip ng nanay ko "baka kaya ganyan ung ugali kasi literal na parang pinabayaan na ng pamilya nya, intindihin nalang kasi mahal yan ng ate mo". Eto kami si puro intindi ang ginawa, to the point na nilalait nya na pati ako kung anu anong sinasabi ng bruha lalo na kapag nalalasing sya, at parang naging parang pipe at sunud-sunuran yung ate ko sa mga pinagagagawa nya (LITERAL na BULAG sa pagibig) kalaunan, yung galit na pinoproject nila sa akin naging mas grabe, everytime na nalalasing silang dalawa ako yung pulutan na kesyo "bakit pa pinag aral ni mother yang kapatid mo sa private eh maglalandi at mag aasawa lang naman din yan". Sa almost everyday na panglalait nila sakin hindi ako lumaban, hindi ako nakipagsagutan sa kanila kasi that time natatakot ako e, pag nagsusumbong ako sa nanay ko wala naman din nagiging resolution kasi kapag pinagsasabihan sila ni mama, lalo lang lumalala kasi si girl is magaling "magpavictim" at "mag twist ng kwento" kapag kino confront na sya.
Hindi ko alam kung saan nanggagaling yung galit ng ate ko at nung jowa nya kasi pinakitaan ko naman sila nang maayos, Oo may instance na may mga pinag awayan kami nung 2013 pero sila naman nag umpisa nun, ginulpi pa nga ako ng ate ko para dun imagine 14 years old gugulpihin dahil lng hindi nasunod yung inutos na balatan yung nilagang talong, samantalang wala naman silang ginagawa during that time kundi maglaklakan. Dati kaming close ng ate ko pero dahil ginagatungan at sinusulsulan ng karelasyon nya naging sobrang layo na ng gap naming magkapatid. Simula 2013 hanggang ngayon hindi ko na kinakausap yung ate ko, ewan parang naumay na din ako kasi naaalala ko lang yung pangbubully, emotional abuse, verbal abuse.
Hindi ako lumaban sa kanila until nung April 2021, nagkaroon ng gulo dito sa bahay, ALAM NYO BA KUNG SINONG CAUSE? Syempre yung jowa ng ate ko, dahil lang sa aso, pinagbintangan na nila yung 5 years old kong pamangkin na "baka sipain yung aso" nila kaya ayun nagkarambulan na dito sa bahay nag away yung kuya ko at yung ate ko at nauwi pa sa baranggayan. Dahil sa instance na yun tuluyan nang nagkalamat yung relasyon bilang magkapatid ng kuya ko at ate ko dati-dati kasi close sila e may times din na mas kinakampihan ng kuya ko yung ate ko, alam mo yung tipong sanggang dikit sila sa pambubully sakin hahahaha ang ending silang dalawa din mag aaway dahil Lang sa sulsul na jowa ng ate ko. Ayun na nga dahil nga involve na yung minor kong pamangkin na pinabintangan nila na baka sipain yung aso nila, dun na ako sumabog at binulalas ko na yung galit ko sa knla, pati yung hipag ko na matagal nang nagtimpi at nakisama sa knila nang maayos sumabog na din (kasi nga pinagbintangan yung anak nya na baka sipain yung aso, hello 5 yrs old lang pamangkin ko at naka monitor naman ung hipag ko sa bata at di naman tanga ung hipag ko pra kunsintihin ung anak na sipain ung aso)
Fast forward na nga eto na kumapit ka... Dahil nga sa kahihiyan (pero i doubt na meron sila nun) nag alsabalutan ung ate ko at yung jowa nyang bruha sa bahay, like literal na naghakot sila ng mga gamit nila siguro mga one week or two weeks after nung away nila ni kuya. Naghanap sila ng apartment na mga tatlong kanto lang halos ung layo mula sa bahay namin. Ayun na nga nung umalis sila, life must go on kami alam mo ung parang nakahinga kami ng maluwag kasi nawala ung toxic dito sa bahay. Akala namin okay ung relasyon nila kasi diba nakabukod na sila, akala namin literal na through thick and thin ung relasyon nila kasi kayang kaya ngang kalimutan at abandonahin ng ate ko ung pamilya nya para sa babaeng yun e pero akala lang pala namin yun pero nabalitaan nalang namin na si bruha iniwan na si ate sa apartment nila at sumama sa ibang tibo (kasamahan ata sa trabaho ni bruha yung shibuli na pinalit nya sa ate ko) as per sa kwento ng ate ko kay mama, iniwan daw sya ni bruha sa paupahan kasi nagkakaroon na sila ng financial issues or sguro sa dami ng utang ni bruha like home credit at credit card kaya nagkakaroon sila ng issue sa pera. Kaya sguro ang ending imbes na kaharapin ni bruha ung mga pinagkakautangan nya sumama nalang sya sa ibang tibo na akala nyang mas may pera o mas capable na magprovide sa kanya ng mga luho nya. Nalaman na rin namin na may karelasyon ng iba si bruha nung inistalk namin ung fb nya, proud na proud sila nung shibuli eh todo flex sila sa social media (malas nya di nya ako nablock sa fb) ung iba kong kamag anak lang ata naka block sa knya nun kaya di sila aware na may ibang jowa na si gurl. After nga nun mga bandang February 2023 umuwi na yung ate ko sa bahay kasi pinakiusapan nya si mama at nangako sya na tinapos na nya yung relasyon nila ni bruha dahil nga niloko sya at pinagpalit sa ibang shibuli. Pero dahil medyo shunga at puro alak nalang laman ng utak ng ate ko, konting iyak lang sa knya nung ex nyang haliparot binalikan nya na ung babae,na kesyo binubugbog daw at inaaway sya ng pinalit nyang tibo,masyado daw selosa at isip bata ung tibo na pinalit nya pati daw ung nanay nung shibuli is minamaltrato na din sya (classic pavictim style) ayun ang ending konting paawa lang, binalikan ulit ng ate ko ung babae, naging sila ulit at andito nanaman si gurl sa bahay na parang wala syang inagrabyado hahahaha alam mo yung tipong parang hindi sya nagrereflect sa actions nya, na tipong lahat ng tao need mag adjust sa knya kesyo "inaatake ng anxiety" ayan dinadahilan ni ate kesyo na trauma daw si gaga dun sa shibuli,ganyan sinabi nyang dahilan nun nung nag away kami ng ate ko kesyo "ina anxiety daw" kaya daw dapat hindi daw dapat ini-stress hahahaha taena bakit kami mag aadjust sa shota mong anak ni lucifer? Like wtf? Nasa mid 30's na yang shota mong usemanipulative b!*ch pero hindi mo maiwan para sa ano? Nanghihinayang kang iwan kasi may pinagsamahan na kayo?. Taena sana malaman ng ate ko na sobrang tanga nya sa part na yon, sasamahan lang naman sya ng babae na yan depende sa pakinabang sa knya e, sasamahan lang sya sa laklakan, sasamahan lang sya nyan sa paglulustay or pagwawaldas ng pera, sasamahan lang sya sa kadramahan (trauma plus trauma = drama & chaos) ni pagiging anak mo kay mama sinasantabi mo na pra sa babaeng yan samantalang si mama natatakbuhan mo kapag may problema ka specifically nung naospital ka, nung wala kang trabaho, nung pandemic na wala kang maayos na hanap buhay, nung nagkaproblema ka sa mata mo, nung wala kang pang requirements nung nag aapply ka, diba si mama yun lahat? Anong natulong ng karelasyon mong manggagamit? WALA! Kung meron man, di ganun kagrabe compare sa sakripisyo ni mama. Tapos sasabihin mong mismong pamilya mo yung nag cacause sayo ng stress??? hahahaha kaloka ewan sana hanggang pagtanda nyo damayan ka nyan, sana lang di ka nya ulit iwanan, sana lang di ka nyan ulit traydorin, sana lahat ng sakripisyo mo para sknya suklian nya lahat balang araw kasi for sure kaming pamilya mo mismo malayo na malayo na loob sayo kapag dumating na yung time na yon, kaya magipon ka ng pera para sa pagtanda mo, wala na din kaming ganang umalalay sayo after all the sh!ts na dinanas namin sayo/sainyo at sa mga kasinungalingan mo.
Sa mga nakakabasa neto, sana wag dumating sa punto na magpapakatanga kayo pra sa pagibig, sana wag dumating yung time na yung kakayahan nyong magisip at desisyon nang tama ay ma-cloud ng pagmamahal nyo para sa tao. Dahil it is never our duty na maging "rehab" "therapist" dhil may mga taong beyond repair, ika nga, we deserve what we tolerate. It is never my intention to judge someone based on their gender preferences. May mga kaibigan din akong part ng LGBTQIA and di nila deserve ma discriminate. Pero galit ako dun sa pagiging masokista ng ate ko, alam mo yung kahit sinaktan na sya at niloko pagbibigyan nya padin ng chance. Kahit inaabuso na sya nung bruha is G lang sya palagi, laging naka "Yes Master". Wala e sguro talagang karma na nila yung isa't isa, ang masama lang dun is nakaka agrabayado na din.
Pasensya na sa magulong istorya hahahaa eto Lang nakayanan ko hanggang ngayon gigil ako sa jowa ng ate ko gusto ko syang tirisin nang buhay pero bakit nga naman ako bababa masyado sa level nya, eh kakalait nya sakin, kakasilip nya masyado sa buhay ko, hindi rin naman sya umasenso 😂 ok bye 😅

Im a failure... hindi ako nakagraduate, walang kaibigan at mostly walang trabaho. "NGSB". lagi lang nandito sa bahay. parang most of my life mula pagkabata hanggang pagtanda hindi ako naturing na lalaki sa mata ng ibang tao.
25 years old still a virgin. Ilang beses akong nabackstab at nabully at mas masakit pa don. sarili ko pang tinuring kong bestfriend ang nagdisrespect sa akin ng ilang beses. Suspected ko sa sarili ko na meron akong "VTOCD" isearch nyo nalang. famous ako dito sa barangay namin hindi dahil sa naging choir ako sa parokya dito. hindi rin dahil sa talent ko sa pagkanta kundi dahil sa unwanted staring ko sa ibang tao dito. I have this kind of illness which is uncontrollable tourettic staring sa ibang tao. Iniwan ko rin mga kaibigan ko dahil natatakot ako na baka sa huli sila ang umiwan sa akin dahil sa VTOCD ko na to. That's why Im working on myself to get respected be and be solo nalang sa buhay. but then I realized na may mga ibang tao dito na minamanipula yung tingin sa akin ng ibang tao dito.
Maraming nagwoworry sa akin pero natatakot ako makipagkita ulit sa kanila dahil ayokong mawala or magalit sila sa akin dahil sa baka biglang magkaroon ako ng uncontrollable tourettic staring reaction towards sa kanila kaya hindi ako nakikipagkita sa kanila. sa totoo lang malaki ang tingin ng ibang tao sa akin dito nong bata ako. Gwapo, laging section 1, may talent sa pagkanta pero lahat nagbago nong tumanda na ako natrauma ako through bullying like saying homophobic slurs tungkol sa akin nong highschool years ko.
Nagkaroon ako ng girlfriend nong grd 9 ako nanligaw pa nga sa akin ng 1 week lang. pero nagkahiwalay ka agad dahil may pagkaisip bata daw kac ako and I admit na minsan ganon talaga ako. hindi ko rin masasabi na naging girlfriend ko sya dahil its just a week lang tumagal relationship ko don sa babae. Hindi ako lumalabas dahil ilang beses na rin muntikang mapahamak dahil sa VTOCD ko na to. ilang beses na rin akong napaaway dahil iniisip nila na parang naghahanap ako ng away lagi dahil sa laging pagtingin ko sa kanila which is na hindi ko naman kontrolado.
takot din akong makapagtrabaho dahil nong inioffer ko sarili ko sa isang animation studio binackstab lang nila ako at pinaringgan ng mga homophobic slurs tungkol sa akin. Naguguilty ako na nagagawa ko yon sa ibang tao even though na hindi ko naman gustong gawin na magstare sa kanila ng ilang beses. kahit sa magulang ko ganon din ako pati din sa mga kapatid ko. pero happy ako sa mga kapatid ko dahil naiintindihan nila kong ano yung nangyayari sa akin. kaya hindi nalang din nila pinapansin.
sa totoo lang gusto ko parin magkaasawa at magkaanak kaya nagpromise ako sa sarili ko na pagnagkaasawa ako don ko ipapakita sa babaeng yon na magiging faithful ako at mamahalin ko yong babae na yon don ko ipapakita na lalaki ako at hindi ako magloloko katulad ng ibang lalaki. meron kacng mga ibang lalaki na nature na nilang maging faithful or trustworthy sa asawa nila. pero ako need kong laging magwork para don dahil sa unwanted na OCD ko na to.
which means every fuck#ng day need kong panatilihin na ganon ako na a man who can trusted and be worthy to be love by a girl. dahil sa VTOCD ko na to. pero im hoping parin makapagaral ako at mapagpatuloy ko na gawin yung gusto ng magulang ko sa akin na makapagkatapos ng pagaaral. naguiguilty ako sa bunsong kapatid ko dahil hindi ko mabigyan ng regalo man lang o pera yong kapatid ko dahil dito. gusto ko rin magtrabaho pero naghahanap ako ng more on solo lang. dahil nga mental illness ko na to.
Sa tingin nyo kaya may kukuha pa sa akin para makatrabaho ako?
Im actually aware tungkol sa self diagnoses ko but based on my experience for about 6 and half years na rin marami akong pangarap na hindi ko nagawa dahil sa ganito ako sa ibang tao. marami rin akong taong nameet sa social media na ganito rin yung experience nila. and this is usually rare at hindi masyadong kilala sa bansang to. kaya kong gugustohin kong magpacheck up need ko pang magibang bansa para lang sa diagnoses na to.

Sorry kung medyo magulo ako magkwento.
Hello, I am 35(F) Married with one child.
Bago ko ikwento ang lahat, Ang nanay at tatay ko ay may negosyo, nakakapagprovide ito para saming pamilya. 10 years ago, okay naman ang negosyo namin not until nalulong ung nanay ko sa utang. Oo, tama ka. Adik sa utang ang nanay namin. Ung inuutang nya, binabayad nya sa ibang utang maski hndi naman nya kailangan umuutang parin sya. One time, sinabhan namin sya na itigil na nya pero hindi sya nakinig at ito na nga ang future or bunga ng kakautang nya sa past. Baon na baon na sya at nasangla na nya lahat ng properties nila ng tatay namin na meron saknila. Bahay, Lupa, sasakyan, tindahan. Sinangla lahat ng nanay namin. Bago magbukingan gano kalaki utang ng nanay namin, okay naman kaming magkakapatid 5 nga pala kami. close kaming magkakapatid masasabi ko din na successful ung mga kapatid ko sa mga kanya kanyang negosyo nila. One day nagising nalang ung nanay namin bankrupt na sya, napuno nalang ung tatay namin kasi hindi sya nakikinig sa mga advice nya na wag uutang. in short, inuna ung yabang. umabot na din sa point na nagkapolisan sila dahil nagsabi lang naman ng totoo ung tatay namin na hindi na kayang isustain ung mga utang sa sobrang laki pero pavictim talaga tong kupal na nanay namin at binabaliktad ang kwento one time, umupo kaming magkakapatid nagcompute kmi sa harap ng nanay namin umabot na sa 50M ung utang nya pero andyan sya playing victim around (na kesyo kasalanan ng nagpautang saknya iniscam sya, kasalanan ng tatay namin dahil babaero sya at kung ano ano pa) knowing na kung ano man pinagdadaanan mo ngayon ay bunga ng mga decision mo. ayun na nga, nag away away kaming magkakapatid dahil sa nanay namin. (iba-iba ung knukuwneto nya samin para mag away-away kami) Until such time, napuno na ung isang kapatid ko, sinabihan nya mama ko na umalis ka nalang perwisyo ka sa buhay namin. (totoo madami kasi naniningil saknya, nadadamay ung negosyo ng mga kapatid ko) Tama kayo, umalis nanay namin pero alam nio, umalis siyang madami syang hndi nabayaran na tao. name it, 1,000-50M na inutangan nya binabalik balikan sya para singilin sya at pati na din kaming magkakapatid ay sinisingil pero wala silang masingil kasi bankrupt na ung nanay namin. nacollateral na din nya ang friendship relationship ng tatay namin sa bff nya na almost 40yrs para lang sa pera pero sa nanay namin "maliit lang naman daw un" kaming mga anak at tatay namin ang sumasalo sa lahat ng utang sa mga loan sharks, coop at iba ibang tao.
ito na ung exciting and MOST painful part bilang anak -- ganito pala ung pakiramdam.
pag lalaki nagcheat okay lang sya sa norm. pero pag babae iba sya, nakakadiri ang cringe. background story, babaero ung tatay namin few years ago at mama ko din ngayon May lalaki na. Madaming tao na ang nakakakita na may bf at may ka-vc sya. kasi iniwan sya ng tatay namin dahil sa sobrang selfish nya (bumukod na din kaming magkakapatid kasi putang ina talaga ugali niya mula sa lola namim (nanay nya) hanggang sa mga tita namin (kapatid niya) habang may bagong BF o Kalandian ung nanay namin, iniwan nya ung responsbilidad na 50M sa tatay namin at to tell you honestly may edad na tatay namin and you know tomorrow is not promised. oras ang kalaban natin. -- nakasangla ang properties invested ng parents ko (mas malaki ambag ng tatay namin) pero hanggang ngayon ung nanay namin, walang ginawa kundi umutang parin at makipag landian.
Ang gusto lang naman namin maging accountable ung nanay namin sa mga utang nya kasi hndi naman tatay namin ang nakapirma sa mga nagpautang -- 😭 worst. hindi alam ng tatay namin na may BF ung nanay namin habang sya ang nagbbayad ng utang ng nanay namin.
gusto ko sanang sabhin sa tatay ko pero ako mismo, wala akong evidence na may bf sya. pero maraming tao ang may alam na may bf sya. isang kinakatakutan ko din hndi ko alam anong pwedeng mangyri sa tatay ko pag nalaman nya. 🥲
Kupal din sa side ng nanay namin, pag nagsasabi kami ng totoo, minamanipulate nila kami na kami ang mali na sila ang tama dahil matatanda na sila. (I/We are slowly cutting them off in our lives) gusto ko managot ung nanay namin sa mga utang nya. please help me and give me ideas on how to deal with this sht.
I honestly miss my bond with my sibs. maski wag na ung nanay namin. ung mga kapatid ko nalang they're my gem and honestly I am grieving 😭 it hurts to see us na we don't talk anymore.
KUNG MAGCOCOMMENT KA DTO NA NANAY PARIN NAMIN SYA, SORRY D KA TATALAB SAKIN. NANAY NAMIN SIYA PERO MAKASARILI SIYA. EH DI MAGSASARILI DIN KAMI.

Im a failure... hindi ako nakagraduate, walang kaibigan at mostly walang trabaho. "NGSB". lagi lang nandito sa bahay. parang most of my life mula pagkabata hanggang pagtanda hindi ako naturing na lalaki sa mata ng ibang tao.
25 years old still a virgin. Ilang beses akong nabackstab at nabully at mas masakit pa don. sarili ko pang tinuring kong bestfriend ang nagdisrespect sa akin ng ilang beses. Suspected ko sa sarili ko na meron akong "VTOCD" isearch nyo nalang. famous ako dito sa barangay namin hindi dahil sa naging choir ako sa parokya dito. hindi rin dahil sa talent ko sa pagkanta kundi dahil sa unwanted staring ko sa ibang tao dito. I have this kind of illness which is uncontrollable tourettic staring sa ibang tao. Iniwan ko rin mga kaibigan ko dahil natatakot ako na baka sa huli sila ang umiwan sa akin dahil sa VTOCD ko na to. That's why Im working on myself to get respected be and be solo nalang sa buhay. but then I realized na may mga ibang tao dito na minamanipula yung tingin sa akin ng ibang tao dito.
Maraming nagwoworry sa akin pero natatakot ako makipagkita ulit sa kanila dahil ayokong mawala or magalit sila sa akin dahil sa baka biglang magkaroon ako ng uncontrollable tourettic staring reaction towards sa kanila kaya hindi ako nakikipagkita sa kanila. sa totoo lang malaki ang tingin ng ibang tao sa akin dito nong bata ako. Gwapo, laging section 1, may talent sa pagkanta pero lahat nagbago nong tumanda na ako natrauma ako through bullying like saying homophobic slurs tungkol sa akin nong highschool years ko.
Nagkaroon ako ng girlfriend nong grd 9 ako nanligaw pa nga sa akin ng 1 week lang. pero nagkahiwalay ka agad dahil may pagkaisip bata daw kac ako and I admit na minsan ganon talaga ako. hindi ko rin masasabi na naging girlfriend ko sya dahil its just a week lang tumagal relationship ko don sa babae. Hindi ako lumalabas dahil ilang beses na rin muntikang mapahamak dahil sa VTOCD ko na to. ilang beses na rin akong napaaway dahil iniisip nila na parang naghahanap ako ng away lagi dahil sa laging pagtingin ko sa kanila which is na hindi ko naman kontrolado.
takot din akong makapagtrabaho dahil nong inioffer ko sarili ko sa isang animation studio binackstab lang nila ako at pinaringgan ng mga homophobic slurs tungkol sa akin. Naguguilty ako na nagagawa ko yon sa ibang tao even though na hindi ko naman gustong gawin na magstare sa kanila ng ilang beses. kahit sa magulang ko ganon din ako pati din sa mga kapatid ko. pero happy ako sa mga kapatid ko dahil naiintindihan nila kong ano yung nangyayari sa akin. kaya hindi nalang din nila pinapansin.
sa totoo lang gusto ko parin magkaasawa at magkaanak kaya nagpromise ako sa sarili ko na pagnagkaasawa ako don ko ipapakita sa babaeng yon na magiging faithful ako at mamahalin ko yong babae na yon don ko ipapakita na lalaki ako at hindi ako magloloko katulad ng ibang lalaki. meron kacng mga ibang lalaki na nature na nilang maging faithful or trustworthy sa asawa nila. pero ako need kong laging magwork para don dahil sa unwanted na OCD ko na to.
which means every fuck#ng day need kong panatilihin na ganon ako na a man who can trusted and be worthy to be love by a girl. dahil sa VTOCD ko na to. pero im hoping parin makapagaral ako at mapagpatuloy ko na gawin yung gusto ng magulang ko sa akin na makapagkatapos ng pagaaral. naguiguilty ako sa bunsong kapatid ko dahil hindi ko mabigyan ng regalo man lang o pera yong kapatid ko dahil dito. gusto ko rin magtrabaho pero naghahanap ako ng more on solo lang. dahil nga mental illness ko na to.
Sa tingin nyo kaya may kukuha pa sa akin para makatrabaho ako?

Ako po ay 12 years na sa Iglesia isang KKTK, dating Katoliko pero hindi aktibo. Bata pa lang po ay may tanong na rin ako sa aral sa katoliko dahil sa mga aral na salungat sa Biblia. Kaya't nung nakilala ko po si BES dahil mahilig po si Papa, manood ng mga expo sa tv, naliwanagan po ako sa murang edad. Ngunit hindi pa kami kaanib noon. Pero yung mga aral na natutunan ko kay BES ni apply ko sa sarili ko lalo na yung kataga na "Sa aral ka tumingin wag sa pastor o mangangaral" dahil ang aral ng Dios ang tama or absolute pero ang mangangaral maaring mag kamali dahil tao lang. Mula noon pinanghahawakan ko yun hanggang sa ma bautismohan ako at si Papa. During sa ERA ni BES, yes may mga shortcomings siya dahil tao lang pero yung mga aral niya at hiwaga naniniwala akong kaloob yun, kaya't masaya ako dumalo kahit minsan over time ok lang kasi yung mga hiwaga sa Biblia nalalaman ko. Pero after BES passed away. Everything change, yes walang masamang maulit ang mga aral pero yung ma stuck nalang dun yung aralan at wala ng mga hiwaga na bago, made me sad, i used to admire KDR lalo na nung era ni BES, Kapag Siya ang intro hanggang ikalawang romano na mag texto ng mga paksa, dahil understandable at simple ang explanation. Na ngayon ay nagiging boring na, hindi dahil iba na ang diwa namin, kundi hinahanap namin ay mga hiwaga na naiwan ni BES talakayin. And i found it irritating na yung KNP kapag tinatanong kung alam na ba yung ganung hiwaga daw, sagot "Ngayon ko lang po naunawaan yan kuya" almost 2 years na yung paksa ganun pa din sila, samantalang kasama sila sa aralan, bawat gawain. Tas ngayon lang nila nalalaman? Tas uulitin lang sinabi ni KDR para mag mukhang madaming learnings.
Yung mga manggagawa ngayon naging spoon feeding. Kung makikipag debate ata sila sa mga kaibayo mapapahiya pa, paano ang default nila, puro kay KDR at BES
Pano pag nawala na rin si KDR, wala ako nakikita na qualified sa mga KNP at TP
Una hindi sila pinanganak sa Iglesia. Pangalawa sa sobrang dependent nila baka yung mga aral mag ka loko loko lalo.
Wala akong laban sa Iglesia dahil gusto ko pa rin maniwala na ito yung Iglesia na nasa Biblia.
Pero sa aral ako naka base hindi sa fanaticism. Kaya nakikita ko yung mga loopholes sa current status ng Iglesia.
And the way the leaders of ours church says na AI yung video about area 52 and yung mga scripted daw?
I'm a mass communication graduate with background sa programing. I can assure you mga kapatid na yung video ay hindi AI generated, una dahil ito ay galing sa Account na manage mismo ng Iglesia. Pangalawa promotional video yun na staff na mga kapatid din ang nag take and edit.
I don't see any problem if KDR will address this and apologize to the whole congregation with full honesty. Dahil tao lang din siya and mas maganda nga na kung may pagkakamali man ay maayos at maitama lalo na kung kasalanan na hindi naman ikamamatay.
Pero the more they evade at mag pa saring, the more I got convinced by the former brethrens. But deep inside i want to give our leaders the benefit of the doubt. Dahil mahirap naman maniwala agad sa one sided story/allegations.
Moving on sa isa pang bagay made me conflicted at malapit na maniwala sa mga dating kapatid.
Last Pasalamat, our worker finally addressed kung bakit wala na daw zoom link at para nalang daw sa matanda at maysakit. Dahil daw may mga tiktik dun at mga alagad sa Sitio Reddit. At muntik na sya madulas sa abuluyan. Dahil daw may mga kapatid na hindi na nakakapag abuloy or minsan isang hulog nalang daw all in one. Ang dating pala abuloy lang habol, kasi humina nga naman lalo na nung pandemic. At nais daw ni KDR na mag f2f na lahat. Ika nung worker "Ako mga kapatid kung ano sabihin ni KDR dun ako." sa loob ko hindi ba dapat kung san ang aral ng Dios dun tayo? Wala naman ako problema kung f2f sige, ang mahirap kasi yung Double standards, dati kasi akong addpro noon so ka close ko yung mga MCGI Prod na tawag kasi ngayon. Nung kami ay nahingi ng Viewing for WS for 6pm dati kasi meron at meron sa ibang lokal samin lang wala. Hindi daw pwede dahil para nga daw sa mga matatanda at may sakit, Sabi ko bro kahit f2f compromise ba kasi may work ako ang off day ko ay Friday at Saturday lang. Ang sagot nung DS ako nga pag may pagkakatipon, iniwanan ko negosyo ko para makadalo. Edi shut up ako sabi ko sige po bro pasensya na.
Nag pm ako dun sa mga kapatid na ka close ko may mga link, gayon na hindi naman sila matanda at maysakit. Tanong ko ba't may link ka, sagot sakin "kasi may work ako tol eh" yung same na kapatid from PM, TG at WS lahat link hanggang ngayon at hindi lang sya yung ganun na bata at walang sakit na may special privilege.
So Palakasan pala sa worker at kay DS. Ako WS lang hinihingi ko kahit f2f basta yung oras man lang ba gabi. Willing na nga ko i sacrifice Yung tulog ko dahil alam ko na 5 oras na kasi WS at PM ngayon.
Na kung tutuusin kaya naman ng 2-3 hours lang kung walang mga commercial na dagdag sa pagkakatipon like topic review and awitan na mahaba at same songs lang din naman, tas sa paksa ganun din ang lundo, pag ibig na may pasaring sa mga tutol. Dati naman maayos ang PM at WS may 5 awitan at ang span lang ay 3hrs may paksa at tanong mabilis intindihin, ngayon freestyle eh, na ewan ko ba kung Podcast ata ginagawa ni KDR, Bro. Josel at Bro. Rodel sila lang madalas na nag uusap taga hype ba ng texto.
So anyways, madami din kami kapatid na ganun ang request ako lang nag salita nun pero saksi sila, hindi kami pinayagan ni DS. So pinalampas ko na at nagpadaya na lang ako, basta kung sa Dios naman eh, kaso ang hirap kasi pero pag ibig na nga yung texto pero, yung mga kapatid lalo na Workers at DS hindi namin nararamdaman sa kanila yun. No wonder paulit-ulit yung paksa. 😏
Next rant ay yung mga gawain Yung libre sakay ✅ Libreng College ✅ Home for the elderly ✅ Hospital and dialysis clinic ✅
Support ko yan pero yung Untv cup sa basketball at Volleyball ❎ WISH Concert ❎
Dun pa lang sa unang apat ayun rekta talaga sa beneficiary and mahirap na yun i maintain, hindi pa ba yung ok? Ka lugod lugod na yun sa Dios di po ba dun sa apat na yun check na criteria, dpa kasama MCGI cares dyan na pasok at dapat din i support.
Pero yung wish at liga?
Alam nyo ba gastos sa venue, players, guest artist, coach, staff?
Dun pa lang half nung fund na nalikom sa mga members dun ang punta. Ano pa matitira sa beneficiary?
Ang gagawin overprice ticket na mandatory dahil may target eh. Na pilit ipapasa sa mga miyembro na mahihirap. Kanina lang PM Sabi ng worker namin 80% palang daw na hit sa target dun sa ticket for Wish concert na ginanap last Sunday.
2 Corinto 9:7 (TLAB) Magbigay ang bawa't isa ayon sa ipinasiya ng kaniyang puso: huwag mabigat sa loob, o dahil sa kailangan: sapagka't iniibig ng Dios ang nagbibigay na masaya.
Diba yan ang aral? Ngayon ba't may target at quota? Sagot nyo "Bro wala naman pilitan wag kung mag bigay kung labag" oo yung nga ginagawa ko dahil labag sa aral yung ganyan
Pero sa tuwing hindi ma hit yung target ang kawawa yung kapatid na mayaman o maykaya, at mga group servants. Wag na mag deny nakakasama kasi ako sa meeting kaya alam ko.
Hindi lahat ng GS ay maykaya or mayaman, kasi sa lokal namin ganun ginagawa ng GS para taga salo.
Kahit yung kapatid na mayaman sa lokal nawala na yung ngiti sa mukha eh pag nadalo.
Dahil nararamdaman din kasi sa lokal yung pag baba ng abuluyan. One factor ay madaming mahihirap na kapatid 2nd, may mga kapatid na may duda na kaya dun lang nag abuloy sa WS at TG dun sa mga extra effort hindi kasi nga wala na sa aral eh.
Sagot nyo naman "Wala ka bang pagmamahal sa mangangaral natin hindi mo madamayan"
Hindi po ba may hain at gugol sa pasalamat? May abuloy sa WS hindi po ba sasapat yun? Kung sa bagay sa dami ng extracurricular activity natin hindi nga sa sapat.
Pero di ako naniniwala na need ni KDR ng financial support sa sarili nya dahil may business at work siya to support his family. Ayoko na i tackle yung about sa lavish life na allegations dahil, ibang topic yun dito pero isa pang factor din yun na conflicting dahil hindi dapat lavish ang isang mangangaral.
Ngayon balik po tayo sa mga extra curricular activities na need daw ng tulungan.
Alam naman natin na majority ay mahihirap Bakit pledge pa tayo ng pledge ng mga ganung bagay pati PNP at AFP may pa tayo ng barracks at coffee shop at pa solar lamp
Trabaho ng government yun, ang daming kapatid na naghihirap yun pa inuna gawin.
Para tuloy trapong politiko ang galawan sa totoo lang.
Kaya tayo nasasabihan na pakitang tao dahil sa ganun eh, nakakatulong sa labas pero sarili kapatid hindi ma lingap ng maayos at walang matinong lokal. Alam natin yan mga kapatid wag tayo maging denial. Bumalik tayo sa aral hindi sa fanaticism. Hindi sa lahat nag pagkakataon tama ang mangangaral tao lang din sila. Pero ang salita ng Dios tama yan yun ang batas at guide. Wag tayo maging spoon feeding mga kapatid, magbasa din tayo ng Biblia at unawain diba na sa Iglesia ang unawa at liwanag? Nakakalungkot kasi na may. Mga kapatid na ang lakas ng loob makipag debate, na kulang pa sa pag aaral sa Biblia at kung minsan ay taliwas pa sa mga turo ng mga mangangaral natin.
Hindi ba't ang aral ay pag ibig? Bakit di natin ibigin ang mga kaaway at ipanalangin kung sila nga ay nagkakamali, kausapin ng maayos ng ay mahinahon.
Hindi sagot ang Charity!
Binigyan tayo ng Dios ng unawa at kaliwanagan para ibahagi sa mga tupa na naligaw diba.
Sa ginagawa natin na puro charity Naanib nalang yung mga bagong kapatid dahil sa pakinabang, hindi dahil sa aral. Dahil na interview ko yung ilan sa mga bagong kapatid eh, diba nakakalungkot yun pakinabang at hindi pananampalataya ang nag tumawag sa kanila sa pag anib. Kaya wag narin mag taka kung bakit mabilis matisod yung mga bagong kapatid ngayon.
Kasi sabi nung isa...trap daw investment mga pakain sa doktrina pag member ka na babawiin puhunan sayo. At yung mga serbisyo na libre sa taga labas pero, hindi sa member kasi galing sa kanila yung ginagamit sa gawain, na parang membership fee daw. Kaya dapat lang na ma avail talaga.
Madami pa ko gustong sabihin pero ayan yung mga major concerns ko ngayon sa Iglesia.
Ayoko umalis dahil sa Faith ko na ito yung tunay and kung aalis ako saan yung tunay sa panahon natin ngayon?
Kaya kung mababasa ito ni KDR at mga KNP Ayan po ang tunay na saloobin ng mga kapatid ngayon halos majority ng division namin. Hindi nyo po kami masisi na magbasa dito sa Reddit kasi walang transparency eh at walang accountability.
Patawad po kung may mga salita akong nasabi na masasakit, ngunit yan po ay katotohanan.
Gusto ko pa rin kayong bigyan ng benefit of the doubt.
At sa mga kapatid, kung totoo man ang alegasyon ipanalangin po natin ang ating mga namamahala sa Iglesia lalo na kung di naman kasalanang ikamamatay.
Sa bawat panalangin ko hinihiling ko sa Dios, na bigyan ako ng kaliwanagan kung ito ba ang Iglesia niya o hindi at mabunyag ang katotohanan upang matapos na mga alinlangan ng mga kapatid.
Again sa Aral po ako naka base kaya ko po nasasabi ito. Huwag po kayo ma galit mga kapatid, dahil alam po natin ang tunay na estado ng ating mga lokal at mga kapatid, huwag mag bulag bulagan and mag denial.
Hindi po ko kaaway ako ay conflicted lang.

Hiwalay na si Nanay sa Tatay ko since 2 years old ako while my sister was 1 at that time. Nakilala ko sya nung 11 years old na ako and papasok ng high school. Di ko na tanda how it happened cause it was all too sudden basta bigla na lang kami pinasama ni Nanay sa kapatid daw ng Tatay ko.
Pagdating namin sa bahay ng “Lola” ko daw, medyo maraming tao na di ako familiar. Tapos sabi nila dadating daw ang “Ama” ko. Syempre ako bilang 10 years pa lang medyo gulantang yung isip ko pati na kapatid ko kasi bigla na lang may Tatay kami.
Ayun after some time, may dumating na jeep, tapos may mga dumating na tao. Isa dun yung matangkad, maputi at di familiar na muka. Bigla na lang sya yumakap sa kapatid ko then sa akin. Sariwa pa din sa isip ko, sobrang awkward pa din until now.
Pinalaki kasi kami ni Nanay na wag na wag daw kami makikipag-usap or sasama sa strangers kaya super awkward ng pakiramdam mayakap ng di ko kilala. Nagpakilala sya sa amin and binigyan nya kami ng mga pasalubong nya galing abroad. Time went by and unti-unti kong nakilala yung other side ng family ko which is sa side ng Tatay ko.
Masaya naman since nandun yong favorite cousin ko, mababait naman mga tao sa paligid and malapit lang pala yung bahay ng father ko sa bahay namin. 30-minute walk lang sa palayan mula sa bahay namin. Madaming bago samin nun, bagong sapatos, cellphone na Nokia, 300 pesos load every month, malaking baon sa school.
Pero habang tumatagal, unti-unti kong nakikila ang mga ugali ng family ng Tatay ko. Yung lola ko pala talagang mukang pera. Yung Ninang ko na kapatid nya, plastic. Tapos yung mga kapitbahay nila, may galit sa kanila kasi mayayabang daw. Yung Tatay ko naman, nagbabago na sya kasi siguro nabibigatan na sya sa responsibilities kasi sabay kami nag-aaral ng kapatid ko.
Nagstart na ako makarinig ng mga salita from them and kapag nakakarating yun sa Nanay ko, nagagalit sya lalo sa kanila. Di ko na idedetalye pero lumala ng lulama yung palitan ng salita ng Lola ko sa father side at nanay ko. Indirect sya, through chismis lang kasi yung kapitbahay namin is kapatid ng lola ko sa father side. Sya pala yung nagsusumbong dun kaya lalong lumalala.
Ako talaga yung naipit sa situation kasi ako ang pinapupunta ni Nanay sa bahay ng Tatay ko to get our monthly remittances. May time na nauubos agad ang pera kasi di naman pare-parehas ang gastusjn every month. Ang nanay ko kasi nagmamanicure pedicure and may alagang live stocks pero di sapat yun. Dahil sa pressure, dumalang ang pagpunta ko sa lola ko sa father side. Minasama nila yun.
Nung third year HS ako nagsimula yung kalbaryo ko. Nakipagbreak kasi yung GF ng Tatay ko and nung time na yun may-Facebook na pero yung legacy version pa. Nakachat ni Nanay yung ex-GF ni Tatay tapos napag-usapan nila yung reason ng hiwalayan ni Nanay at Tatay. Then biglang tong ex-GF ni Tatay, nagsumbong. Ayun, bigla na lang tumigil magsustento. Dinamay nya kami ng kapatid ko sa away nilang dalawa ni Nanay.
Kumakain kami ng breakfast tatlo nun sa luma naming bahay ng sinugod kami ng kapitbahay namin na kapatid ng lola ko sa father side. Sinabi nga nya na nasaktan daw si Tatay kaya bahala na muna kami.
Sa galit ni Nanay, nagpasama sya sa Tita ko para magsampa ng kaso. Nilakad nila yung kaso sa PEOA para maghanap ng evidences and to my surprise, nag-declared pala si Tatay na single sya. Tapos inabandona nya kami bigla. Ayun umusad ang kaso through the help of a public attorney. Umuwi si Tatay from Saudi Arabia kasi nakatanggap daw sya ng subpoena.
Pinuntahan daw si Nanay ng mga kamag-anak ni Tatay sa bahay namin kasi nakikiusap na iatras ang kaso. Pero di kasama ang lola at Tatay ko. Ginagamit nilang reason na keso di raw kami makakapagtapos ng pag-aaral kasi walang tutulong. Nasa school kami nun kaya di ko alam lahat ng nangyare. Nakipagkasundo si Nanay sa kanila. Akala ko tapos na then may dumating na balita sa amin na as per my Lola daw, hanggang doon lang naman daw pala si Nanay eh. Si Nanay di nagpatinag pero dahil nga mabagal ang usad ng mga kaso sa Pilipinas, nakabalik si Tatay sa Saudi Arabia.
Ako naman ang pinipiga mga Tita at Tito ko sa mother side na kapag kinausap daw ako sa court, sabihin ko daw na ganito, ganyan. 13 pa lang ako nun pero parang pakiramdam ko unti-unting nawawala ang kabataan ko. Gumuguho ang mundo ko. Pero sinikap ko pa din makagraduate ng HS.
Lumipas ang ilang taon, yung kaso di pa din umuusad pero si Tatay nagpapadala na ulit ng sustento directly na sakin. Nalaman nya kasi na yun palang perang natatanggap namin from my lola is kulang. Di pala ibinibigay ng lola ko lahat. So instead of 8k, 5k lang nakukuha namin. Napakaliit na halaga lang nun ngayon pero dati malaking halaga na sya.
3rd quarter nung 2nd year ko sa college ng nakatanggap ulit ng subpoena si Tatay. Uwi na naman sya, that time yung plastic nyang babaeng kapatid na lang ang pumunta sa bahay ng kapitbahay namin. Ininform nga ako na umuwi na naman si Tatay due to that. Dahil na din siguro sa agony ko for 3 years, ako na nakiusap kay Nanay na iatras na ang kaso. Nakipag-usap si Nanay kay Tatay sa phone for the first time na magkita daw kami.
Nagkita kami sa Robinson’s Galeria sa Ortigas. Kasama ni Tatay yung new GF nya na takot kay Nanay haha. Naayos na yung kaso and all at for the first time in my life, nakita kong magkasama ang Nanay at Tatay ko. Super saya ko that time. Parang ok na ok sila. Normal sila mag-usap. (Tumutulo luha ko while typing this).
Nakagraduate ako ng college then nagstart ako magwork sa isang big international IT company. Dahil US time ang work ko, di na talaga ako nakakauwi kaya di na nabibisita ang lola ko sa Father side. Annually, umuuwi si Father kaya once or twice a year lang ako nakakabisita dun. Minasama na naman nila yun kasi pumupunta lang daw kami dun ng kapatid ko kapag may kailangan. Di nila maintindigan ang hirap ng trabaho ko. Yung kapatid ko naman, lumaking walang amor talaga sa kanila kundi sa favorite cousin lang namin.
Naospital ako and all, ni isa sa father side ko walang bumisita. Nagbirthday, pasko, new year yung Tatay ko di nakakaalala pero I always make sure na binabati ko sa lahat ng important events. Aamjnin ko na dahil nga may sarili na akong pera, nawili ako magtravel locally kaya nawalan ako ng time sa family in both sides. Yun na lang din kasi ang way ko to unwind since lahat ng pera ko sinesave ko pampagawa ng bahay and support sa nanay ko.
Until nawalan na kami ng communication ni Tatay kahit friends kami sa FB. Di na kasi sya nagrereply sakin. Also, kapag umuuwi sya ng Pinas, di man lang sya nagsasabi sakin or sa kapatid ko. Gusto nya puntahan namin sya kahit di namin alam na umuwi sya. Malalaman lang namin sa cousin ko. Ilang years na ganun kasi lahat pala ng time nya inuubos nya chatting his GF. As in di na sya nagrereply sakin.
One time, may familiar na international number na tumawag sakin. It was him. Hindi na ako nasurprise sa gusto nyang mangyare. Annulment. I responded “ok ho walang problema. Itatanong ko ho sa inay.” then nagpaalam na kami.
To make it short, di pumayag si Nanay. Kung di daw sya sumaya dahil sa mga ginawa ni Tatay, di rin daw sya sasaya. Habang buhay silang nakatali sa isa’t isa. Tumawag yung tatay ko at kamusta na daw yung ipinapagawa nya sakin. Tumaas ang kilay ko kasi I felt like I was being ordered around. I then told him na ayaw ni Nanay. Di yun nagustuhan ng tatay ko. Nagalit sya and said “Ok” then ended the call. Simula nun, totally parang wala na talaga kaming communication.
It was 2018 nung umuwi na naman sya na walang pasabi. Tinext kami ni cousin na nandun na daw sya and gusto daw kami pumunta dun. I was furious. I am so done!!! Like how many years do I have to wait until I no longer have to ask for his love. I posted my sentiments on Facebook and he saw it. Gumati sya ng post and blocked me and my sister. It was HUGE chismis for a week kaya I took down my post.
Since then tinalikuran ko sya. I stopped giving shit so I cut ties with him. Ok lang sakin magvisit sa lola ko minsan pag pasko pero I never want to see him again. At least for now.
Akala nya kasi being a father is all about sending money. He never knew how to be one. I gave him years to become one. He stopped sending money after maka-graduate ng sister ko ng college which was ok. It was never enough anyway. I had to have 3 scholarships para mapagkasya ang perang ipinapadala nya while he’s living a good life with his GF. Yes, he is wealthy and he has a lot of properties. Para lang akong nanlilimos palagi.
3 years ago ko lang nalaman sa Uncle ko, kapatid ni Nanay, na kinausap nya pala yun noon. Sinabi nya daw na tumatanda na ang lola’t lolo ko at di kaya ni Nanay na pag-aralin kami ng sabay kaya baka daw it’s time for him to step up and be a man.
All this time, I thought bukal sa loob nya at nagkusa sya. Kaya pala feeling ko lagi akong nanlilimos ng sustento, pagkalinga at pagmamahal. (Again crying while typing).
Gumawa ng paraan makausap ng kapatid ko si Tatay kasi ikakasal na sya. Tinanggihan nya kapatid ko na ihatid sa altar. She was shocked and cried a lot. Until now naiiyak sya kasi malapit na kasal nya. Lagi ko syang nireremjnd na we will never be his priority and it’s fine. He was never there for us and never will be.
I ended things with him 6 years ago. I have never been better since then. Ibinubuhos ko ang lahat ng pagmamahal sa Nanay ko. I have savings, insurance, investment, car, naipagawa ko ang dream house ko and my ideal job. I have a loving partner and family.
I am turning 30 this year. I have worked so hard for all of my achievements so I am so proud of myself.
Kaya kung sa family nyo may taong katulad ng tatay ko, fuck them off!!! You deserve better.

Hiwalay na si Nanay sa Tatay ko since 2 years old ako while my sister was 1 at that time. Nakilala ko sya nung 11 years old na ako and papasok ng high school. Di ko na tanda how it happened cause it was all too sudden basta bigla na lang kami pinasama ni Nanay sa kapatid daw ng Tatay ko.
Pagdating namin sa bahay ng “Lola” ko daw, medyo maraming tao na di ako familiar. Tapos sabi nila dadating daw ang “Ama” ko. Syempre ako bilang 10 years pa lang medyo gulantang yung isip ko pati na kapatid ko kasi bigla na lang may Tatay kami.
Ayun after some time, may dumating na jeep, tapos may mga dumating na tao. Isa dun yung matangkad, maputi at di familiar na muka. Bigla na lang sya yumakap sa kapatid ko then sa akin. Sariwa pa din sa isip ko, sobrang awkward pa din until now.
Pinalaki kasi kami ni Nanay na wag na wag daw kami makikipag-usap or sasama sa strangers kaya super awkward ng pakiramdam mayakap ng di ko kilala. Nagpakilala sya sa amin and binigyan nya kami ng mga pasalubong nya galing abroad. Time went by and unti-unti kong nakilala yung other side ng family ko which is sa side ng Tatay ko.
Masaya naman since nandun yong favorite cousin ko, mababait naman mga tao sa paligid and malapit lang pala yung bahay ng father ko sa bahay namin. 30-minute walk lang sa palayan mula sa bahay namin. Madaming bago samin nun, bagong sapatos, cellphone na Nokia, 300 pesos load every month, malaking baon sa school.
Pero habang tumatagal, unti-unti kong nakikila ang mga ugali ng family ng Tatay ko. Yung lola ko pala talagang mukang pera. Yung Ninang ko na kapatid nya, plastic. Tapos yung mga kapitbahay nila, may galit sa kanila kasi mayayabang daw. Yung Tatay ko naman, nagbabago na sya kasi siguro nabibigatan na sya sa responsibilities kasi sabay kami nag-aaral ng kapatid ko.
Nagstart na ako makarinig ng mga salita from them and kapag nakakarating yun sa Nanay ko, nagagalit sya lalo sa kanila. Di ko na idedetalye pero lumala ng lulama yung palitan ng salita ng Lola ko sa father side at nanay ko. Indirect sya, through chismis lang kasi yung kapitbahay namin is kapatid ng lola ko sa father side. Sya pala yung nagsusumbong dun kaya lalong lumalala.
Ako talaga yung naipit sa situation kasi ako ang pinapupunta ni Nanay sa bahay ng Tatay ko to get our monthly remittances. May time na nauubos agad ang pera kasi di naman pare-parehas ang gastusjn every month. Ang nanay ko kasi nagmamanicure pedicure and may alagang live stocks pero di sapat yun. Dahil sa pressure, dumalang ang pagpunta ko sa lola ko sa father side. Minasama nila yun.
Nung third year HS ako nagsimula yung kalbaryo ko. Nakipagbreak kasi yung GF ng Tatay ko and nung time na yun may-Facebook na pero yung legacy version pa. Nakachat ni Nanay yung ex-GF ni Tatay tapos napag-usapan nila yung reason ng hiwalayan ni Nanay at Tatay. Then biglang tong ex-GF ni Tatay, nagsumbong. Ayun, bigla na lang tumigil magsustento. Dinamay nya kami ng kapatid ko sa away nilang dalawa ni Nanay.
Kumakain kami ng breakfast tatlo nun sa luma naming bahay ng sinugod kami ng kapitbahay namin na kapatid ng lola ko sa father side. Sinabi nga nya na nasaktan daw si Tatay kaya bahala na muna kami.
Sa galit ni Nanay, nagpasama sya sa Tita ko para magsampa ng kaso. Nilakad nila yung kaso sa PEOA para maghanap ng evidences and to my surprise, nag-declared pala si Tatay na single sya. Tapos inabandona nya kami bigla. Ayun umusad ang kaso through the help of a public attorney. Umuwi si Tatay from Saudi Arabia kasi nakatanggap daw sya ng subpoena.
Pinuntahan daw si Nanay ng mga kamag-anak ni Tatay sa bahay namin kasi nakikiusap na iatras ang kaso. Pero di kasama ang lola at Tatay ko. Ginagamit nilang reason na keso di raw kami makakapagtapos ng pag-aaral kasi walang tutulong. Nasa school kami nun kaya di ko alam lahat ng nangyare. Nakipagkasundo si Nanay sa kanila. Akala ko tapos na then may dumating na balita sa amin na as per my Lola daw, hanggang doon lang naman daw pala si Nanay eh. Si Nanay di nagpatinag pero dahil nga mabagal ang usad ng mga kaso sa Pilipinas, nakabalik si Tatay sa Saudi Arabia.
Ako naman ang pinipiga mga Tita at Tito ko sa mother side na kapag kinausap daw ako sa court, sabihin ko daw na ganito, ganyan. 13 pa lang ako nun pero parang pakiramdam ko unti-unting nawawala ang kabataan ko. Gumuguho ang mundo ko. Pero sinikap ko pa din makagraduate ng HS.
Lumipas ang ilang taon, yung kaso di pa din umuusad pero si Tatay nagpapadala na ulit ng sustento directly na sakin. Nalaman nya kasi na yun palang perang natatanggap namin from my lola is kulang. Di pala ibinibigay ng lola ko lahat. So instead of 8k, 5k lang nakukuha namin. Napakaliit na halaga lang nun ngayon pero dati malaking halaga na sya.
3rd quarter nung 2nd year ko sa college ng nakatanggap ulit ng subpoena si Tatay. Uwi na naman sya, that time yung plastic nyang babaeng kapatid na lang ang pumunta sa bahay ng kapitbahay namin. Ininform nga ako na umuwi na naman si Tatay due to that. Dahil na din siguro sa agony ko for 3 years, ako na nakiusap kay Nanay na iatras na ang kaso. Nakipag-usap si Nanay kay Tatay sa phone for the first time na magkita daw kami.
Nagkita kami sa Robinson’s Galeria sa Ortigas. Kasama ni Tatay yung new GF nya na takot kay Nanay haha. Naayos na yung kaso and all at for the first time in my life, nakita kong magkasama ang Nanay at Tatay ko. Super saya ko that time. Parang ok na ok sila. Normal sila mag-usap. (Tumutulo luha ko while typing this).
Nakagraduate ako ng college then nagstart ako magwork sa isang big international IT company. Dahil US time ang work ko, di na talaga ako nakakauwi kaya di na nabibisita ang lola ko sa Father side. Annually, umuuwi si Father kaya once or twice a year lang ako nakakabisita dun. Minasama na naman nila yun kasi pumupunta lang daw kami dun ng kapatid ko kapag may kailangan. Di nila maintindigan ang hirap ng trabaho ko. Yung kapatid ko naman, lumaking walang amor talaga sa kanila kundi sa favorite cousin lang namin.
Naospital ako and all, ni isa sa father side ko walang bumisita. Nagbirthday, pasko, new year yung Tatay ko di nakakaalala pero I always make sure na binabati ko sa lahat ng important events. Aamjnin ko na dahil nga may sarili na akong pera, nawili ako magtravel locally kaya nawalan ako ng time sa family in both sides. Yun na lang din kasi ang way ko to unwind since lahat ng pera ko sinesave ko pampagawa ng bahay and support sa nanay ko.
Until nawalan na kami ng communication ni Tatay kahit friends kami sa FB. Di na kasi sya nagrereply sakin. Also, kapag umuuwi sya ng Pinas, di man lang sya nagsasabi sakin or sa kapatid ko. Gusto nya puntahan namin sya kahit di namin alam na umuwi sya. Malalaman lang namin sa cousin ko. Ilang years na ganun kasi lahat pala ng time nya inuubos nya chatting his GF. As in di na sya nagrereply sakin.
One time, may familiar na international number na tumawag sakin. It was him. Hindi na ako nasurprise sa gusto nyang mangyare. Annulment. I responded “ok ho walang problema. Itatanong ko ho sa inay.” then nagpaalam na kami.
To make it short, di pumayag si Nanay. Kung di daw sya sumaya dahil sa mga ginawa ni Tatay, di rin daw sya sasaya. Habang buhay silang nakatali sa isa’t isa. Tumawag yung tatay ko at kamusta na daw yung ipinapagawa nya sakin. Tumaas ang kilay ko kasi I felt like I was being ordered around. I then told him na ayaw ni Nanay. Di yun nagustuhan ng tatay ko. Nagalit sya and said “Ok” then ended the call. Simula nun, totally parang wala na talaga kaming communication.
It was 2018 nung umuwi na naman sya na walang pasabi. Tinext kami ni cousin na nandun na daw sya and gusto daw kami pumunta dun. I was furious. I am so done!!! Like how many years do I have to wait until I no longer have to ask for his love. I posted my sentiments on Facebook and he saw it. Gumati sya ng post and blocked me and my sister. It was HUGE chismis for a week kaya I took down my post.
Since then tinalikuran ko sya. I stopped giving shit so I cut ties with him. Ok lang sakin magvisit sa lola ko minsan pag pasko pero I never want to see him again. At least for now.
Akala nya kasi being a father is all about sending money. He never knew how to be one. I gave him years to become one. He stopped sending money after maka-graduate ng sister ko ng college which was ok. It was never enough anyway. I had to have 3 scholarships para mapagkasya ang perang ipinapadala nya while he’s living a good life with his GF. Yes, he is wealthy and he has a lot of properties. Para lang akong nanlilimos palagi.
3 years ago ko lang nalaman sa Uncle ko, kapatid ni Nanay, na kinausap nya pala yun noon. Sinabi nya daw na tumatanda na ang lola’t lolo ko at di kaya ni Nanay na pag-aralin kami ng sabay kaya baka daw it’s time for him to step up and be a man.
All this time, I thought bukal sa loob nya at nagkusa sya. Kaya pala feeling ko lagi akong nanlilimos ng sustento, pagkalinga at pagmamahal. (Again crying while typing).
Gumawa ng paraan makausap ng kapatid ko si Tatay kasi ikakasal na sya. Tinanggihan nya kapatid ko na ihatid sa altar. She was shocked and cried a lot. Until now naiiyak sya kasi malapit na kasal nya. Lagi ko syang nireremjnd na we will never be his priority and it’s fine. He was never there for us and never will be.
I ended things with him 6 years ago. I have never been better since then. Ibinubuhos ko ang lahat ng pagmamahal sa Nanay ko. I have savings, insurance, investment, car, naipagawa ko ang dream house ko and my ideal job. I have a loving partner and family.
I am turning 30 this year. I have worked so hard for all of my achievements so I am so proud of myself.
Kaya kung sa family nyo may taong katulad ng tatay ko, fuck them off!!! You deserve better.

Hiwalay na si Nanay sa Tatay ko since 2 years old ako while my sister was 1 at that time. Nakilala ko sya nung 11 years old na ako and papasok ng high school. Di ko na tanda how it happened cause it was all too sudden basta bigla na lang kami pinasama ni Nanay sa kapatid daw ng Tatay ko.
Pagdating namin sa bahay ng “Lola” ko daw, medyo maraming tao na di ako familiar. Tapos sabi nila dadating daw ang “Ama” ko. Syempre ako bilang 10 years pa lang medyo gulantang yung isip ko pati na kapatid ko kasi bigla na lang may Tatay kami.
Ayun after some time, may dumating na jeep, tapos may mga dumating na tao. Isa dun yung matangkad, maputi at di familiar na muka. Bigla na lang sya yumakap sa kapatid ko then sa akin. Sariwa pa din sa isip ko, sobrang awkward pa din until now.
Pinalaki kasi kami ni Nanay na wag na wag daw kami makikipag-usap or sasama sa strangers kaya super awkward ng pakiramdam mayakap ng di ko kilala. Nagpakilala sya sa amin and binigyan nya kami ng mga pasalubong nya galing abroad. Time went by and unti-unti kong nakilala yung other side ng family ko which is sa side ng Tatay ko.
Masaya naman since nandun yong favorite cousin ko, mababait naman mga tao sa paligid and malapit lang pala yung bahay ng father ko sa bahay namin. 30-minute walk lang sa palayan mula sa bahay namin. Madaming bago samin nun, bagong sapatos, cellphone na Nokia, 300 pesos load every month, malaking baon sa school.
Pero habang tumatagal, unti-unti kong nakikila ang mga ugali ng family ng Tatay ko. Yung lola ko pala talagang mukang pera. Yung Ninang ko na kapatid nya, plastic. Tapos yung mga kapitbahay nila, may galit sa kanila kasi mayayabang daw. Yung Tatay ko naman, nagbabago na sya kasi siguro nabibigatan na sya sa responsibilities kasi sabay kami nag-aaral ng kapatid ko.
Nagstart na ako makarinig ng mga salita from them and kapag nakakarating yun sa Nanay ko, nagagalit sya lalo sa kanila. Di ko na idedetalye pero lumala ng lulama yung palitan ng salita ng Lola ko sa father side at nanay ko. Indirect sya, through chismis lang kasi yung kapitbahay namin is kapatid ng lola ko sa father side. Sya pala yung nagsusumbong dun kaya lalong lumalala.
Ako talaga yung naipit sa situation kasi ako ang pinapupunta ni Nanay sa bahay ng Tatay ko to get our monthly remittances. May time na nauubos agad ang pera kasi di naman pare-parehas ang gastusjn every month. Ang nanay ko kasi nagmamanicure pedicure and may alagang live stocks pero di sapat yun. Dahil sa pressure, dumalang ang pagpunta ko sa lola ko sa father side. Minasama nila yun.
Nung third year HS ako nagsimula yung kalbaryo ko. Nakipagbreak kasi yung GF ng Tatay ko and nung time na yun may-Facebook na pero yung legacy version pa. Nakachat ni Nanay yung ex-GF ni Tatay tapos napag-usapan nila yung reason ng hiwalayan ni Nanay at Tatay. Then biglang tong ex-GF ni Tatay, nagsumbong. Ayun, bigla na lang tumigil magsustento. Dinamay nya kami ng kapatid ko sa away nilang dalawa ni Nanay.
Kumakain kami ng breakfast tatlo nun sa luma naming bahay ng sinugod kami ng kapitbahay namin na kapatid ng lola ko sa father side. Sinabi nga nya na nasaktan daw si Tatay kaya bahala na muna kami.
Sa galit ni Nanay, nagpasama sya sa Tita ko para magsampa ng kaso. Nilakad nila yung kaso sa PEOA para maghanap ng evidences and to my surprise, nag-declared pala si Tatay na single sya. Tapos inabandona nya kami bigla. Ayun umusad ang kaso through the help of a public attorney. Umuwi si Tatay from Saudi Arabia kasi nakatanggap daw sya ng subpoena.
Pinuntahan daw si Nanay ng mga kamag-anak ni Tatay sa bahay namin kasi nakikiusap na iatras ang kaso. Pero di kasama ang lola at Tatay ko. Ginagamit nilang reason na keso di raw kami makakapagtapos ng pag-aaral kasi walang tutulong. Nasa school kami nun kaya di ko alam lahat ng nangyare. Nakipagkasundo si Nanay sa kanila. Akala ko tapos na then may dumating na balita sa amin na as per my Lola daw, hanggang doon lang naman daw pala si Nanay eh. Si Nanay di nagpatinag pero dahil nga mabagal ang usad ng mga kaso sa Pilipinas, nakabalik si Tatay sa Saudi Arabia.
Ako naman ang pinipiga mga Tita at Tito ko sa mother side na kapag kinausap daw ako sa court, sabihin ko daw na ganito, ganyan. 13 pa lang ako nun pero parang pakiramdam ko unti-unting nawawala ang kabataan ko. Gumuguho ang mundo ko. Pero sinikap ko pa din makagraduate ng HS.
Lumipas ang ilang taon, yung kaso di pa din umuusad pero si Tatay nagpapadala na ulit ng sustento directly na sakin. Nalaman nya kasi na yun palang perang natatanggap namin from my lola is kulang. Di pala ibinibigay ng lola ko lahat. So instead of 8k, 5k lang nakukuha namin. Napakaliit na halaga lang nun ngayon pero dati malaking halaga na sya.
3rd quarter nung 2nd year ko sa college ng nakatanggap ulit ng subpoena si Tatay. Uwi na naman sya, that time yung plastic nyang babaeng kapatid na lang ang pumunta sa bahay ng kapitbahay namin. Ininform nga ako na umuwi na naman si Tatay due to that. Dahil na din siguro sa agony ko for 3 years, ako na nakiusap kay Nanay na iatras na ang kaso. Nakipag-usap si Nanay kay Tatay sa phone for the first time na magkita daw kami.
Nagkita kami sa Robinson’s Galeria sa Ortigas. Kasama ni Tatay yung new GF nya na takot kay Nanay haha. Naayos na yung kaso and all at for the first time in my life, nakita kong magkasama ang Nanay at Tatay ko. Super saya ko that time. Parang ok na ok sila. Normal sila mag-usap. (Tumutulo luha ko while typing this).
Nakagraduate ako ng college then nagstart ako magwork sa isang big international IT company. Dahil US time ang work ko, di na talaga ako nakakauwi kaya di na nabibisita ang lola ko sa Father side. Annually, umuuwi si Father kaya once or twice a year lang ako nakakabisita dun. Minasama na naman nila yun kasi pumupunta lang daw kami dun ng kapatid ko kapag may kailangan. Di nila maintindigan ang hirap ng trabaho ko. Yung kapatid ko naman, lumaking walang amor talaga sa kanila kundi sa favorite cousin lang namin.
Naospital ako and all, ni isa sa father side ko walang bumisita. Nagbirthday, pasko, new year yung Tatay ko di nakakaalala pero I always make sure na binabati ko sa lahat ng important events. Aamjnin ko na dahil nga may sarili na akong pera, nawili ako magtravel locally kaya nawalan ako ng time sa family in both sides. Yun na lang din kasi ang way ko to unwind since lahat ng pera ko sinesave ko pampagawa ng bahay and support sa nanay ko.
Until nawalan na kami ng communication ni Tatay kahit friends kami sa FB. Di na kasi sya nagrereply sakin. Also, kapag umuuwi sya ng Pinas, di man lang sya nagsasabi sakin or sa kapatid ko. Gusto nya puntahan namin sya kahit di namin alam na umuwi sya. Malalaman lang namin sa cousin ko. Ilang years na ganun kasi lahat pala ng time nya inuubos nya chatting his GF. As in di na sya nagrereply sakin.
One time, may familiar na international number na tumawag sakin. It was him. Hindi na ako nasurprise sa gusto nyang mangyare. Annulment. I responded “ok ho walang problema. Itatanong ko ho sa inay.” then nagpaalam na kami.
To make it short, di pumayag si Nanay. Kung di daw sya sumaya dahil sa mga ginawa ni Tatay, di rin daw sya sasaya. Habang buhay silang nakatali sa isa’t isa. Tumawag yung tatay ko at kamusta na daw yung ipinapagawa nya sakin. Tumaas ang kilay ko kasi I felt like I was being ordered around. I then told him na ayaw ni Nanay. Di yun nagustuhan ng tatay ko. Nagalit sya and said “Ok” then ended the call. Simula nun, totally parang wala na talaga kaming communication.
It was 2018 nung umuwi na naman sya na walang pasabi. Tinext kami ni cousin na nandun na daw sya and gusto daw kami pumunta dun. I was furious. I am so done!!! Like how many years do I have to wait until I no longer have to ask for his love. I posted my sentiments on Facebook and he saw it. Gumati sya ng post and blocked me and my sister. It was HUGE chismis for a week kaya I took down my post.
Since then tinalikuran ko sya. I stopped giving shit so I cut ties with him. Ok lang sakin magvisit sa lola ko minsan pag pasko pero I never want to see him again. At least for now.
Akala nya kasi being a father is all about sending money. He never knew how to be one. I gave him years to become one. He stopped sending money after maka-graduate ng sister ko ng college which was ok. It was never enough anyway. I had to have 3 scholarships para mapagkasya ang perang ipinapadala nya while he’s living a good life with his GF. Yes, he is wealthy and he has a lot of properties. Para lang akong nanlilimos palagi.
3 years ago ko lang nalaman sa Uncle ko, kapatid ni Nanay, na kinausap nya pala yun noon. Sinabi nya daw na tumatanda na ang lola’t lolo ko at di kaya ni Nanay na pag-aralin kami ng sabay kaya baka daw it’s time for him to step up and be a man.
All this time, I thought bukal sa loob nya at nagkusa sya. Kaya pala feeling ko lagi akong nanlilimos ng sustento, pagkalinga at pagmamahal. (Again crying while typing).
Gumawa ng paraan makausap ng kapatid ko si Tatay kasi ikakasal na sya. Tinanggihan nya kapatid ko na ihatid sa altar. She was shocked and cried a lot. Until now naiiyak sya kasi malapit na kasal nya. Lagi ko syang nireremjnd na we will never be his priority and it’s fine. He was never there for us and never will be.
I ended things with him 6 years ago. I have never been better since then. Ibinubuhos ko ang lahat ng pagmamahal sa Nanay ko. I have savings, insurance, investment, car, naipagawa ko ang dream house ko and my ideal job. I have a loving partner and family.
I am turning 30 this year. I have worked so hard for all of my achievements so I am so proud of myself.
Kaya kung sa family nyo may taong katulad ng tatay ko, fuck them off!!! You deserve better.

Ang pasimulang obra ng Shift Up, ang Stellar Blade, ay mapayapa at masaya na dumating sa platform ng PS5, na pinahahanga ang mga manlalaro sa isang makinis na karanasan sa laro na katulad ng isang pangarap. Ang mahusay na koponan ng Shift Up ay mahusay na naglikha ng isang kahanga-hangang pagtutunggalian na hindi lamang nagpapalakas sa autonomiya ng manlalaro kundi nagtataguyod din ng malikhain na pagsasaysay, habang ipinapakita ang kahanga-hangang mga larawan na nagpapamalas ng kahanga-hangang mga mekanismo.
Napansin ang kahanga-hangang finesse ng Stellar Blade sa mga larawan, na nagmamay-ari ng antas ng kalinawan na lumalampas sa mga inaasahan. Tunay na kahanga-hanga na isang koponan na may limitadong karanasan sa AAA development ay nakapagbigay ng isang kapani-paniwalang likha. Sa liwanag nito, ipinapakilala namin ang isang malawak na grafikong pagsusuri ng Stellar Blade, isang patunay sa galing at pagbabago ng Shift Up sa mundo ng laro.
Ang Stellar Blade ay gumagamit ng kapangyarihan ng Epic’s Unreal Engine 4 upang buhayin ang kanyang malikhain na fantasy realm. Sa kabila nito, ang katumpakan ng visual ng laro ay katulad ng mga pamagat na gumagamit ng mga teknolohiyang pangunahing pang-industriya tulad ng Unreal Engine 5, na nagpapakita ng kahanga-hangang husay ng koponan sa pag-develop. Sa pamamagitan ng epektibong paggamit ng mga kakayahan ng engine, itinatayo ng Stellar Blade ang isang dystopianong sansinukob na puno ng mga detalye.
Isa sa pinakamakabighaning aspeto nito ay ang pag-alis nito mula sa karaniwang mga pamamaraan ng rendering upang bigyang-pansin ang isang pinahusay na implementasyon ng mga pamamaraan ng huling henerasyon, na humantong sa mga impresibong mga metric sa performance nang hindi inaapektuhan ang kalidad ng larawan. Ang mga modelo ng mga karakter, na ginagayakan ng maingat na detalye mula sa mga mesh ng balat hanggang sa mga bilang ng poly, ay nagpapakita ng kalidad ng sopistikadong pipeline ng rendering ng laro. Kahit na may mga minor na artifacts sa mga teksto ng buhok kapag malapitan, nananatiling natural ang paggalaw ng mga buhok sa gitna ng mga masiglang pagtutunggalian.
Sa paghuhukay sa mga aspeto ng kapaligiran ng Stellar Blade, natutuklasan ng isang mayamang kuwento ng mga mataas na kalidad na asset na puno ng mga mahahalintulad na detalye sa geometriya. Mula sa mga piraso ng isang nagibang tulay, humahabang buhangin, o ang masalimuot na mga looban ng mga spaceship ng mga alien, naglalabasan ang mga texture ng laro na nagtatanghal ng isang nakakabighaning likas. Ang napapanatiling pagpalit ng texture, na walang makitang biglang paglitaw, ay nag-aambag sa kabuuang kalinawan ng imahe, lalo na sa malawak na mga bukas na kapaligiran kung saan maayos na gumagana ang sistema ng streaming ng mundo. Kabilang sa mahalaga ay ang malawak na layo ng pananaw, na nagbibigay-daan sa mga manlalaro na humanga sa mga makabighaning tanawin, nagbibigay ng kabuuan sa kanilang mga mata at damdamin sa magagandang mga tanawin at larawang nasa paligid sa buong kampanya.
Tungkol sa ilaw, ang Stellar Blade ay hindi gumagamit ng ray tracing implementation - na maaring ma-deduce mula sa kung paano kumikilos ang ilaw sa mga kapaligiran. Sa halip, malamang na gumagamit ito ng ilang uri ng screen space reflections na karaniwan nating nakikita sa mga ikawalong henerasyon na mga laro na itinayo sa Unreal Engine 4. Bagamat wala itong ray tracing, ang mga reflections ay maganda pa rin dahil sa mahusay na implementasyon at mataas na kalidad ng mga reflections na naka-display. Nang walang ray tracing, ang indirect lighting ay hindi lubos na realistic, ngunit maganda pa rin ito.
Ang pag-implementa ng mga anino dito ay maaaring maging isa sa mga mahinang elemento ng visual presentation, lalo na sa mga finn texture tulad ng buhok. Subalit bukod dito, nagtatrabaho ito nang maayos para sa mga layo na mga bagay, at ang self-shadowing ay maganda rin sa aksyon.
Sa kabuuan, ang mga aspeto ng kapaligiran, ilaw, at reflections ng Stellar Blade ay nagtutulungan upang lumikha ng isang visual na kahanga-hanga at immersive na karanasan sa laro.
https://reddit.com/link/1ci1mla/video/dbub048knwxc1/player

I just want to release this. Ito na naman yung mga bulong na naririnig ko to end things. I've committed suicide way back 2018 (twice), gantong-ganto yung feeling.
Pakiramdam ko, buhay ako pero patay na yung loob ko.
Mula sa pamilya. Broken family na nga, mga magulang mo buhay pero hindi mo maramdaman. Hindi ka makamusta kasi sarili lang iniisip nila. My relatives would always tell me na "mahalain mo magulang mo, wag ka magtanim ng galit" but pano yun? Pano ko? Isa kong OFW since 21 yrs old, even from the moment na 4th year college ako na sumasalo sa mga kapatid ko. Especially when I went abroad. Hindi ko maatim na kaya nilang mamuhay or iwan mga kapatid ko if may kinakain ba or wala pero sila nag papakandasasa sa mga buhay nila. We are 8 siblings. yung sumunod sakin, meron ng pamilya. So ako ang takbuhan ng mga kapatid ko always. Simula ng naghiwalay sila mama at papa, nagkaron sila ng mga kanya-kanya nilang partner. Si mama, jusko nakailang jowa na then naanakan pa siya. Then, currently may jowa na namang mas bata sa kanya and I know for sure sya gumagastos dun. Always niyang sinasabi na gusto niyang mag enjoy kaya iniiwan niya mga kapatid ko sa bahay without any word. Si papa naman, simula nung naghiwalay na sila ni mama MIA na. Walang ambag saming magkakapatid kundi similya lang. So what do you expect now? Sobrang gulo ng bahay. Ni matandang umaagapay dun wala na. (sobrang MMK story namin if I will share whole herein)
Lovelife. I just recently cut ties with my boyfriend. After I have healed from my past (cheating), ginawa niya din. Pwede pala yun? Gagawan ka ng effort and do everything but there is always another girl. Sobrang lala nung kahit na magkasama kami, kaya niyang kausapin yung iba. Hindi ko alam na kaya niya gawin yun na he even promised na hinding-hindi niya gagawin yun. I'm fucking down. Pakiramdam ko, ginamit lang ako. Back burner pa more. (I can share the whole story namin).
My mental health is not okay now. I'm a law student and na lo-low morale ako. I know should be focused now and fucked them all, but I can't help it. Nadadamay yung utak ko and starting to not attend my classes. Ang plano ko now, is not to enroll for summer classes to detox and focus sa sarili ko muna. Then, I will be back in the 1st sem stronger. All I have to do is to find myself again. Kasi pakiramdam ko, if ever man mawala ako walang hahanap sakin nor mag aalala. I can't fail, I'm the back up tho. But, I'm tired. I always pray and cry kay lord na kunin niya na yung sakit kasi sobrang lala up to the bones.
People might tell me na I'm sad girl, but hindi niyo alam yung feeling na sobrang dark ng paligid and hindi mo alam san ka sasandal or kakapit kasi even your parents are your problem.
sana dumating na yung time na lahat tayo ay maging ok na sa mga bagay na di natin nasasabi.
Napapagod na kasi talaga ako swear.

this isn't even a case of pinilit ng pamilya sa course nung college.
it was all me, it was all i ever wanted - to be a veterinarian.
mula nung bata pa ako, sobrang hilig ko na sa mga hayop. wala akong ginustong course kundi vetmed.
i went through so many breakdowns and panic attacks para lang makagraduate.
pagkatapos makagraduate, board exams naman. iniyakan ko rin. pero pumasa naman (kahit nga may dengue nung exams lol).
pero 6 years na akong nagtatrabaho bilang vet sa iba't ibang vet clinics/hospitals. and now i realize i regret everything.
hindi sapat yung "i love animals" para maging DOCTOR ng hayop. this career has given me so much emotional and mental trauma.
sana nung bata pa ako ay nalaman kong ganito pala ang magiging epekto ng decision ko. sana iba na lang inaral ko. sana naging logical at practical ako sa college course ko.
but now there's nothing i can do about wasting my family's money for putting me through college. i can't turn back time and undo my mistakes.

aling turo ba ang dapat ikaligtas? aling turo ba ang dapat ikasakdal? anong pananampalataya ang tama? aling pananampalataya ang tama sa pagkakilala sa Dios na Ama at sa Panginoong Hesus na Anak ng Dios, na magkasama na sila buhat pa nang lalangin ang sanlibutan? sino ba ang nagtuturo ng pagibig? sino ang nagtuturo ng magpakabuti at magpakasakdal? hindi ba ang Panginoong Hesus? sino ang nagtuturo at nagpapaalaala ng mga tinuro ni Cristo? hindi ba ang Espiritu Santo? sino ang nagtuturo ng mga tinuro ni Cristo? na pinapaalaala at tinuturo ng Espiritu Santo?

Juan 7:16-19

16 Sinagot nga sila ni Jesus, at sinabi, Ang turo ko ay hindi akin, kundi doon sa nagsugo sa akin. 17 Kung ang sinomang tao ay nagiibig gumawa ng kaniyang kalooban, ay makikilala niya ang turo, kung ito'y sa Dios, o kung ako'y nagsasalita na mula sa aking sarili. 18 Ang nagsasalita ng sa ganang kaniyang sarili'y humahanap ng kaniyang sariling kaluwalhatian: datapuwa't ang humahanap ng kaluwalhatian niyaong sa kaniya'y nagsugo, ang gayon ay totoo, at sa kaniya'y walang kalikuan.
juan 8:47 (yung context nito nung kasagutan ni Hesus ang mga hudyo dahil ayaw nila sumampalataya sa kanya. mahaba lang kaya kayo na maghanap) 47 Ang sa Dios ay nakikinig ng mga salita ng Dios: dahil dito'y hindi ninyo dinirinig, sapagka't kayo'y hindi sa Dios.
mga kapatid, tayo naman ay sa Dios at pinakikinggan ang ating Panginoong Hesus. alam din natin ang tamang pagkakilala sa Ama at sa Anak, kaya alam natin ang tama at mga bagay na hindi sa Dios at malalaman natin ang turo. kaya ang budhi nanatin ang makakaalam nito. hindi ko na kailangan sabihin kung sino ang tama at mali dahil alam naman sa sarili natin. kung bumubuti tayo ay nasa tama tayo, at kung sumasama naman tayo nasa mali tayo. kaya magingat tayo ng ating sarili