Wikianswers ano ang awiting bayan

I need advise po. My monthly due for my UnionBank personal loan is coming and I don't have the money for now to pay kasi I lost my job and used up all my savings.
Pede po ba mag request kay UnionBank na i skip ko muna ang payment this month and will try my best to pay next month good for 2 months, which is not also guarantee.
Ano po ba best course of action? Thank you po.

Ano pa ba inaantay mo, mag anak na kayo!
Normal na ba talaga sa matatanda na pag mag trenta na ang babae eh kung ano ano sinasabe. Kesyo tumatanda ka na, mag anak ka na ano pa inaantay mo?. sabi ng doctor ng mga anak ko hanggang trenta lang daw pwede mag anak ang babae.
Minsan nakakapuno at sarap sapakin eh.Lagi to sinasabi ng nanay ng sister in law ko(Asawa ng bayaw ko). I just hated it, like don't compare us to yourself na nabuntis at 21 or so. We know what we are doing , and we are trying to get stable jobs para masustain namin ang bata if magkaanak na kami. Di kami mag aanak na di okay finances. Ano papakain namin jan talbos ng kamote?
Gusto ko man umiwas pero minsan unavoidable talaga na makita namin sya every now and then. Minsan di ko alam paano ko nacocontrol ang sarili ko lalo pag nakikita kong naooffend asawa ko. Once I started moving, switching to attack mode, nasesense agad ng asawa ko at hinahawakan ang kamay ko. Parang sinasabi na agad sakin na "Pabayaan mo na lang. alam ko gagawin mo. mapapasama lang image naten"
Anyway, has anyone experienced the same?

Ako, byaheng business class / first class sa eroplano. Laging economy eh. Haha

Normal na ba talaga sa matatanda na pag mag trenta na ang babae eh kung ano ano sinasabe. Kesyo tumatanda ka na, mag anak ka na ano pa inaantay mo?. sabi ng doctor ng mga anak ko hanggang trenta lang daw pwede mag anak ang babae.
Minsan nakakapuno at sarap sapakin eh.Lagi to sinasabi ng nanay ng sister in law ko(Asawa ng bayaw ko). I just hated it, like don't compare us to yourself na nabuntis at 21 or so. We know what we are doing , and we are trying to get stable jobs para masustain namin ang bata if magkaanak na kami. Di kami mag aanak na di okay finances. Ano papakain namin jan talbos ng kamote?
Gusto ko man umiwas pero minsan unavoidable talaga na makita namin sya every now and then. Minsan di ko alam paano ko nacocontrol ang sarili ko lalo pag nakikita kong naooffend asawa ko. Once I started moving, switching to attack mode, nasesense agad ng asawa ko at hinahawakan ang kamay ko. Parang sinasabi na agad sakin na "Pabayaan mo na lang. alam ko gagawin mo. mapapasama lang image naten"
Anyway, has anyone experienced the same?

hello! univ student here and i need suggestions if ano ung mas maganda between the two! i'm a pharma student and ang dami talaga materials na need aralin so need ko na talaga ipad. i'll be using it solely for notetaking and reading and di naman po ako artist or editor hehe. or minimal vid editing lang if our program will require.
which one is better po? thanks soooo much!!

REALLY LONG POST AHEAD‼️
hello sa lahat, maraming salamat sa mga magagandang salita at advices na iniwan niyo sa last post ko, i finally had the courage to face them yesterday.
to anyone reading this and haven't read the first post i posted, this is the link: https://www.reddit.com/AkoBaYungGago/s/e1tpjPd2EU (diko kasi alam pano mag update, i'm new here sorry po)
anyways going back to the topic.
while working yesterday morning, i received a call from my friend (i reactivated my sim 2days ago) na baka daw pwede na bayaran yung utang ko kasi need na daw niya, nagulat ako kasi wala akong utang. biggest fear ko talaga mangutang kaya hindi ako nagka utang buong buhay ko, nagtanong ako sa kanya kung kailan ako nangutang sabi niya May 13 ako nangutang sa kanya, which is the day ng discharge sa hospital ng babaeng nabuntis ng kapatid ko.
sabi ko agad sa kanya wala akong utang at wala akong inutang, at sabi niya yung mama ko daw yung umutang, ico-confirm niya daw sana sakin pero di daw niya ako ma message sa fb at di niya ako matawagan that day kaya akala niya emergency talaga kasi yun yung sabi ng mama ko, for emergency purposes daw yung utang. 150k yung inutang sa kanya. nag reply lang ako na "wait lang ha, wala talaga akong inutang sayo ginamit ni mama pangalan ko sorry, pupunta ako ng bahay today" kasi this time nanginginig na ako, ayoko talaga sa mga utang utang.
kaya i sat down and gathered all my thoughts bago ko in-activate muli yung fb and messenger ko, at nireplyan sila, nag reply ako sa gc namin na pupunta ako sa bahay pero pag nauwi sa sigawan yung pag-uusap namin aalis ako at hindi na babalik. hindi ko sinabi muna sa kanila na alam kong umutang sila gamit pangalan ko.
nag reply yung mama ko na dalhin ko daw si jacob (yung anak ko) sabi ko hindi na, kasi usapang pangmatanda yung mangyayari at ayokong makita ng anak ko incase na magka-gulo kami. nag reply lang siya ng okay. (yung anak ko pala nasa friend ko kasama yaya niya, di parin kasi ako mapanatag na iwan sila kaya pinapunta ko muna sila dun. also i will be transferring my son to a new private school, thank you for the advices).
tbh, naninibago ako. nakita ko na kasi lahat ng messages nila nung araw na nalaman nilang umalis ako at dahil nga naka deact ako, wala ng bagong mga message after nun kasi hindi naman sila makaka-send ng message kapag nag deact ka. yung last message nila puro mura at puro masasakit na salita kaya mejo anxious ako to meet them kasi hindi ako sanay na kalma lang yung mama ko.
pumunta na ako sa bahay na sobrang kabado, pag pasok ko nasa sala lang silang tatlo (mama, lola at kapatid ko) unang pasok ko palang sabi ni mama sakin "aayain sana kitang kumain pero wala na kaming pagkain dito" kaya na feel ko agad na parang gusto nilang ma guilty ako sa ginawa ko, hindi ako umimik at umupo na lang.
pag upo ko sabi ko agad kay mama "bat ka po umutang kay toot?" (will not say her name na) "pano nyo po yun babayaran?" natahimik lang sila at umiyak bigla si mama ko. sinabi niya sakin;
"(name ko) hindi ko alam na ganyan ka pala, saan mo nakuha yung kakapalan ng mukha mo? kung hindi dahil sakin hinding hindi ka makakakuha ng trabaho! sinong tumulong sayong mag-alaga ng anak mo nung bagong panganak ka palang? akala mo ba makaka pag trabaho ka kung wala ako? hindi! kung wala ako, wala ka! ang kapal ng mukha mo wala kang utang na loob! pinahiya mo kami dun sa hospital! nandun yung pamilya ng babae napahiya kami!-" (non-verbatim)
bago pa siya makapag salita muli sinabi ko agad "kung magsisigawan lang po tayo uuwi na po ako, nilinaw ko kanina na kapag mag sisigawan tayo aalis nalang po ako." natahimik siya, kaya nagsalita ako. this time umiiyak na din ako.
"ma, may usapan tayo diba? bakit po kayo nag desisyon na parang kayo yung magbabayad? sinabi ko na before ma, na public nalang kasi sobrang mahal sa private, public nga ako nanganak noon wala pa akong kasama, sampu pa kami sa loob ng kwarto, pero kinaya ko ma, pano niyo po naisip ang ibang babae ngayon pero hindi nyo ako naisip noon? ni hindi nyo nga ako binisita nung nanganak ako" sabi ko.
tapos sabi niya lang "hindi dahil nag hirap ka, dapat din mag hirap ang ibang babae. iba yung noon sa ngayon! may pera ka na! kayang kaya mo naman! sinamahan ka naman ng papa mo noon, bakit ba bini-big deal mo? ginawa mo na nga kaming alipin dito sa bahay tiga luto at laba ng gamit mo at ng anak mo, tapos wala kang utang na loob? ang kapal talaga ng mukha mo! naghahanap ka lang siguro ng dahilan para maka-alis dito! sige umalis ka! wag ka babalik kapag namatay kami lahat dahil sayo!" non-verbatim lahat to kasi eto lang talaga yung mga na-alala ko. mejo mahaba yung sinabi niya pero yan yung tumatak sa utak ko.
kaya umiyak nalang ako ng umiyak, sumabat na dito yung lola ko, sabi niya. "diko akalain na kaya mong gawin yung ginawa mo, naiiba talaga ng pera ang tao." kaya sinabi ko lang din sa kanya;
"hindi ko din po inakala na kaya niyong gawin yung ginawa niyo kahit na may napagkasunduan na, wala po kayong respesto sa desisyon ko. ano po ba ako sa pamilyang to? kahit naman po kayo ni mama nag babantay sa anak ko noon nag bibigay naman po ako sainyo at wala po kayong gastos sa diaper at gatas ni jacob, hindi ko din po sinabing lutuan niyo ako, kumakain lang naman po ako kung ano yung niluluto kasi para satin naman yun lahat ah? pera ko din yung pinambili, kayo din po yung nag sabi na kayo yung maglalaba basta bigyan ko kayo ng allowance. simula ng mamatay si papa nung 2019, ako na yung nagbabayad sa lahat, so bakit niyo po isinusumbat? pwedeng pwede po ako kumuha ng katulong noon, pero kayo yung nag insist na wag na."
umiiyak lang ako this time, nilabas ko lang lahat ng nararamdaman ko, diko na masulat lahat naging mahaba usapan namin at hindi ko na maalala yung iba, pero nung natapos na akong magsalita. sinabi lang ng mama ko na tapusin na ang drama, kalimutan na ang lahat at okay lang daw na wala ako sa bahay basta ako parin daw yung magbabayad sa lahat, tubig, kuryente, wifi, groceries at tuition at allowance ng kapatid ko. sumabat din yung kapatid ko na 10k daw yung hinihingi ng babae na sustento kada buwan at babayaran ko daw yung 35k na naabono ng pamilya ng babae sa bills sa hospital since 150k lang yung nautang nila mama at 185k yung bill sa hospital.
nagulat ako sa mga sinabi nila, sa lahat ng sinabi ko nilabas ko na yung nararamdaman ko, iniisip pa din nila na ako magbabayad sa lahat, ni hindi man lang nag sorry sa ginawa nila, isa lang akong tao na may silbi sa buhay nila kasi may pera. hindi ko alam na sobrang sakit pala.
madami akong realizations after giving myself time to think, and at this moment i realized i no longer want to be surrounded with these type of people in my life, tinignan ko lang sila isa isa. ma mi-miss ko sila sobra, pero this has to stop. i was manipulated into thinking that things that are not okay are okay dahil "pamilya ko sila". ngayon ko lang nalaman na naging people pleaser ako dahil sinusunod ko lang noon gusto nilang gawin ko kahit minsan labag yun sa kalooban ko.
tumayo lang ako at nag lapag ng 100k, yun na yung last. wala na akong sinabi at lumabas na, feel ko din kasi pag may sasabihin ako wala ding silbi. tinawag ako ni mama ng pasigaw pero nagmadali na ako papuntang sasakyan at umalis, walang lingunan. hindi ko rin kasi talaga kaya na hindi magbigay kaya sorry sa magagalit, masyadong malambot puso ko para iwan talaga sila ng walang-wala.
sinabi ko din sa friend ko na hindi ko mababayaran yung 150k, sobra yung iniyak ko dahil dito. kawawa kasi yung kaibigan ko, she was my neighbor friend. ayaw na ayaw ko talagang may na-agrabyadong tao, pero this time pipiliin ko lang talaga yung dapat tamang gawin, natatakot kasi ako na pag babayaran ko, uulit sila mama na umutang gamit pangalan ko kasi alam nilang babayaran ko, kaya pinigilan ko sarili ko.
i'm choosing myself, my peace of mind and my mental health this time. this is me finally ending a toxic cycle. i no longer wanna be someone who's only kept in someone's life just because it benefits them. my son needs me, and staying with my "family" only worsens my mental health being. my son deserves a mentally healthy mother and most importantly a healthy environment.
to everyone who was kind enough to leave me messages, maraming salamat po! i'm currently at my apartment with my son, i bought cake yesterday. this is us celebrating for the things that should've ended a long time ago, i have no plans of going back and i will try my best na hindi na sila isipin. i know it will take me time but i will get there. thank you so much sa lahat! this is something i didn't expect to happen in 2024 but i'm glad it did. hoping for better days for me and for everyone reading. Godbless!

Just a background. Single mother ako with two kids. I live with my mom who is a very religious person as in everday nasa simbahan. Nagwowork from home ako. My daily routine is work, alaga kids. Halos di na ako lumalabas ng house without my kids as I feel that it will be a burden to my mom. I pay all the bills. She only helps taking care of the kids pag nasa meeting ako. Other than that, im looking after my kids while im working since. Then after work linis house for the kalat.
Today, biglaan na magayaan lumabas saglit with friends. Since kids are sleeping, I messaged my mom that I will be out for a while. She agreed. I feel free for the first time. Mind you, it was already 10pm when I left and went home at around 1AM. Wala akong data since di nga ako umaalis. Pag pasok ko ng bahay, ang dami niya palang messages na pagod na pagod na siya. Nagising pala mga bata. May kasunod pa na "pag nagyaya kayo 8hrs lang work ako maghapon" to think na hindi naman niya inalagaan whole day ung mga bata, so saan galing un? Sa bwiset ko kahit nasa kabilang room lang ako nagmessage back ako na minsan lang ako lumabas ng ako lang pagkakait pa sakin. And di naman araw araw ako umaalis. Parang I feel na burden sakanya mga anak ko. Hindi naman na yan bubuhatin pag inalagaan as they play lang naman pag gising sila.
Sobrang nakakainis lang na simpleng coffee lang naman gusto ko with my friends and ilang oras lang naman, ang dami na niya sinabi kahit nung nagpaalam ako eh okay lang sakanya. Lagi siyang ganyan. Di mapakiusapan. So sa petty ko sabi ko I will get my own yaya and mag share siya sa bills. Ako lahat sagot ko sa house without any help. I work 9hrs to 12hrs per day while taking care sa mga anak ko. Imagine ung pagod and stress. I jist want to relax kanina.
Naniniwala talaga ako na not all catholics ay mababait. Lalo na mga matatanda na masahol pa ugali kay satanas. Makasarili. Onting oras lang na titingnan ung bata dami ng sinabi. Oo anak ko sila, responsibility ko magalaga sakanila. Nakiusap lang naman ako na baka kahit onting oras lang.
Sorry di ko maexpress masyado sa kwento ko here kung ano nafifeel ko. Pero ever since bata ako malayo na rin talaga loob ko sa mom ko because of her narcissistic na ugali. Nasasad lang ako na parang if mom ka na bawal ka na sumaya and ienjoy pinagpaguran mo. :(

Yes malamovie, but hear me out, ever since nag start ako mag work I've been SA'd. Kahit saan ako lumipat ganun, wala naman akong ginagawang mali, wala akong ginagawa para makatawag pansin, my dad is still in jail for offing someone who touched me and kahit ilang trip ko na sa therapist natatakot pa din ako.
Halatang halata pagiging babae ko, so I'm not pretending to be a man, but I'm pretending to be gay. Last company lumusot ako sa interview as a trans man, and the following company ganun pa din, I got less sexual harassment, and now wala talaga, no catcalling, no winks, no inappropriate touches, all because I'm gay.
But this twist of fate nalaman ko na yung kaklase ko nung elem sa company ko din nag wowork. Alam nya na babae akong nagpapanggap, alam nyang trauma response ko to but after a few months of working sinabihan nya ko na umamin dahil maraming gay ang naiinsecure at nadedepress dahil sakin and one became suicidal.
At first akala ko joke, kasi muka naman talagang joke eh, bakit sakin magiging suicidal anong reason, hindi ko alam, alam ko na daw kung bakit pero hindi ko talaga alam kung ano or bakit naiinsecure sila so ayokong umamin, tsaka baka masibak ako kung sakali.
She's friends with the other lgbt on our company at marami sila, she's also friends with me and promised that my secret is my responsibility at hindi sya yung aamin para sakin.
Feeling ko ang gago ko kung may nadedepress dahil nagpapanggap ako, I dont understand why but ayoko namang may mapahamak dahil sakin, ABYG dito? Takot na takot talaga akong umamin narape na ko minsan ayokong maulit uli, pretending to be gay keeps the dumbass men away.

sobrang pikon ko right now :) tangina ng tito ko walang kwenta, hoy hindi ka bisita dito ha???? at lalong di ka rin welcome dto sa APARTMENT NAMIN para sabihin ko sayo, wala naman akong utang na loob sayo and WALA rin akong pake sayo hahahah wala ako pake kahit tito pa kita haha para sakin, random ka lang. ok, bakit di ka welcome dito? kase una sa lahat, wala akong pake sayo, pangalawa, di tayo close, pangatlo, wala ka naman talagang kwenta sa buhay ko so bakit ako magka-pake sayo. pang apat, DI AKO COMFORTABLE SA MGA LALAKI (22f ako) kahit pa relative tayo wala ako pake lol.
akala ko pumunta ka dto sa apartment para asikasuhin yung tita ko na may sakit (kapatid sila ng mama ko), eh puta ng ina pati pag-saing inuutos mo pa sa tita ko. like huh? so ano pang pinunta mo dito sa apartment namin kung wala ka ring palang kwenta? nakitulog ka lang? naki-aircon? tangina ang sarap ng tulog mo eh, ang lakas pa ng hilik mo, ako tuloy yung hindi makatulog puta. kakain sya dto sa apartment tas hindi man lang malagay sa lababo yung pinagkainan nya (sya lang kumain), ano kala mo may katulong ka dito??? yuck feeling. puta mahiya ka samin uy! sumbong kita sa tatay ko gago di ka na makakabalik dto wala ako pake sayo bwiset.
diba pumunta ka na dto kahapon??? para samahan dapat yung tita ko magpa-er, kaso wala ka mang kwenta then iniinvalidate mo pa yung sakit ng tita ko, so ako lang din pala yung kasama ng tita ko sa hospital kagabi, tas nagulat ako ngayon kasi dto ka nanaman ulit matulog??? di ka nga makatulong sa pag linis dito tas kung maka utos2 ka dito kala mo naman sino ka. di ko alam kung pinapapunta talaga sya ng tita ko (i doubt na pinapapunta nya kase pini-physical abuse nitong tito ko yung tita ko (lesbian sya) and inuutus- utusan nya palagi) idk if alam ba to ng magulang ko or pumupunta lang talaga sya dito mag-isa nya, basta ang sure ko lang ay kami nagbabayad dito, ako nakatira dito AT AKO DAPAT ANG MASUNOD AT AYAW KO NG KAHIT SINONG LALAKI/RANDOM SA SPACE KO :)
wala akong sinabi na kahit ano sa personal pero sinumbong ko na sya sa pamilya ko haha wala pang reply. kainis kasi tas nagdadala pa sya ng alak dto, ayaw ko din yung umiinom sa personal space ko. what if saktan nya pa kami dto lol.

sabi kasi ng barangay captain mali daw ako at hindi daw tama yung approach ko sa anak ko. Sabi din ng kamag anakan ko ang harsh naman daw ng gagawin ko sa anak ko. ABYG?
30F single mom na may 14M na anak.
So eto po yung story:
My son is a rebel child at lulong na sa drugs. I tried to be the most understanding parent as much as possible sa kanya and I tried my best to be a parent for him dahil ako na lang ang natitira niyang magulang at wala na ang papa niya.
Noon pa man, I mostly give him what he wants; things, decisions, etc. even if nalulungkot na ako kasi hindi kami tugma ng gusto, inuunawa ko na lang at umo-oo.
Like when he was 7 years old, gusto ko iparanas sa kanya magpunta ng disneyland sa Japan, pero since ayaw niya noon at iniiyakan niya't nagmamakaawa siya na 'wag ko siya dalhin doon (kasi paniniwala niya, iiwanan ko siya doon at uuwi ako mag isa ng 'pinas... inexplain ko na hindi ganun) hindi ko na tinuloy.
Even if these recent times na inaaya ko siya magbakasyon kahit sa Cebu, Palawan or Davao lang, ayaw niya talaga. Dahilan naman niya natatakot siya sumakay ng eroplano, at baka daw mamatay siya (ridiculous, yes. I mean there is a chance that might happen, but the chances are very slim and we know that... inexplain ko ulit pero ayaw pa din makinig)
Basically, kung ano yung gusto niya, ayun talaga masusunod or it wouldn't be a good day for both of us.
I respect his decision but cannot grasp the idea. Since he doesn't want to go with me sa mga lugar na gusto ko, me and my now ex BF na lang pumapasyal noon. Nagagalit siya bakit hindi ko daw siya sinama, I told him na ayaw niya sumakay sa eroplano kaya kami na lang, and expectedly, made me feel like it's my fault again.
Even yung fact na gusto niya tumira sa family ng papa niya ginalang ko din yun. Kung ako masusunod, gusto ko sakin siya nakatira at maalagaan ko siya. Before pandemic, sakin siya noon at weekends dun sia sa father's side niya. Pero nung naglock down, the circumstance po made me more distant sa kanya since doon siya naabutan ng lockdown noon and it took almost 2 years na di ko siya nakapiling. So nung binabawi ko na siya, ayaw na niya at gusto niya siya na lang bibisita sakin.
Ako na nag-adjust, kahit na hindi ko gusto. For the sake of our relationship as mother and son, inunawa ko. I give him what he wants, I did my best to "bond" with him everytime. I am working hard as a parent without being the parent na mataas ang expectations. I told him that bigay ko gusto niya, Pinakiusapan ko lang na mag aral ng maigi. Pero hindi niya rin natupad yun.
Napansin ko na this circa 2023-24, nag umpisa na siya magrebelde; hindi na siya nag aral ayaw na niya. Also around this time nalululong na siya sa droga. Ilang beses ko na siya kinompronta doon, of course, dinedeny niya at nagagalit siya sakin. Hanggang sa nababalitaan ko nagpa-pass out na sia kasi sa sobrang drugs.
Nabalitaan ko din na marami na ina-unalive sa barangay nila due to drug trading issues. Dagdag mo pa yung mga namatay sa OD.
As a mom that is so worried about him. I have this plan na ipa-rehab siya. So nagtanong ako sa municipyo namin at sinabi na gagawaan daw evaluation kung pasok ba sia sa rehab ng DSWD. Hingi daw ako assistance sa barangay.
So nakipag ugnayan ako sa barangay para ma-held siya at madala siya doon sa DSWD. Sadly, etong barangay samin ay ineencourage ako na kausapin ko ang anak ko at ayusin daw namin ang relasyon namin mag ina at wag na daw pahantungin sa DSWD. Hindi ko alam kung ano ang logic ng barangay na yun pero napikon talaga ako.
So pinakausap sakin and of course, knowing his attitude, alam ko na magwawala at magrerebelde na naman siya. Inasahan ko na tutulungan ako ng barangay, pero ang ending hinayaan lang nila tumakbo palabas ang anak ko, despite pinakiusapan ko na huwag na paalisin at samahan na kami sa office ng drug rehab sa municipality namin.
Sa sobrang sama ng loob ko, naiyak ako. Etong barangay captain, sinabi pa sakin na mali daw ang ginagawa ko.
Sinabi pa niya sakin na hindi daw siya tatanggapin sa rehab kahit pa DSWD kapag hindi siya willing. Despite na yung drug rehab office na nagsabi sakin, iniinvalidate niya ko. Sa sobrang pikon ko sinabihan ko siya na "incompetent" siya at mas maigi si surname ng previous barangay captain ang namamahala kasi wala siya kwenta.
now, before that episode na tumakbo siya palabas, nag sagutan pa kami ng anak ko.
sabi niya sakin
"ayoko sayo, ayoko na bine-baby mo ako at ayoko nang makita ka kahit kailan... wala naman akong pakialam sayo, hindi ikaw masusunod sa buhay ko. Puro ikaw na lang nasusunod"
the audacity! sa totoo lang napipikon na ako. Pero I tried to be calm.
sinabi ko naman
"responsibilidad kita anak, at hindi pwede mawalan ako ng pakialam sayo. Bata ka pa, kailangan mo ng guidance ko at eto na nakikita ko na dapat ko gawin para maituwid mo buhay mo."
sabi niya
"wala nga ako pakialam sayo ang kulit mo pabayaan mo ako! kahit mamatay ka pa jan wala akong pakialam sayo. Dadalhin mo ako sa rehab, bakit? baliw ba ako? sinisira mo lang lalo buhay ko wala ka talagang kwenta!"
then ayun tumakbo na siya, actually pinipigilan talaga sia nung una nung tanod pero since malaki sia at maliit yung tanod natakot sa amba niya kaya binitawan siya.
nag decide na ako na mag cut ties sa kanya; binlock ko pati mga kamag anak niya doon at nag plight ako na hindi ko na siya papakialaman habang buhay.
Base din kasi sa barangay at sa anak ko; ako talaga mali. Pero ABTYG?

Ano po kaya ang mainam na gawin kung mali po pala ang business na nababayaran namin ng tax.
May isa po kaming business nung 2020 pero pagdating po ng 2021 nilipat na po namin ang ownership ng business namin dahil sa ibang lugar na kami tumira.
Nagtayo ulit kami ng business sa bagong lugar kung saan kami nakatira ngayon, 2021 nung kami po ay nag open ng new business bale 3 years na po ang business namin.
Pero yung sa BIR namin yung binabayaran po namin na tax ay yung lumang business pa po namin. :(
Ngayon ko lang po napansin dahil bago na ang mga books na binibigay ng bir. Printed na sa harap yung business name and address.
Ano po kaya ang pwedeng gawin o aksyon, para po maitama ito.
Salamat po sainyo.

hello po! pano po makapunta sa sm san lazaro from pitx and ano pong carousel ang sasakyan ko and may tric po ba sa sm san lazaro papunta sa dangwa?

just wanted to ask how you guys made it that far. we've been together for a year and lately, it's getting harder for me. top love language ko ay quality time, physical touch at words of affirmation. ekis na agad si physical touch diyan. medyo busy bf ko sa work lately since madaming changes na nangyayari sa career nya. nag-uupdate naman sya kung ano ginagawa nya, sino kasama, at saan. so andun pa rin yung assurance. kaso we have lesser time to talk dahil ang dami nyang ganap. naiintindihan ko naman and i highly respect his personal time. kaso hindi maiiwasang hindi malungkot. feeling ko nagiging 2nd option nalang ako - o di kaya nasa huli pa nga ng listahan. hindi na kami nagmo-movie date, video call, naglalaro ng magkasama o kahit anong activites na sabay. pagkatapos ng trabaho namin nag tetext lang kami tas maglalaro na sya sa phone o sa pc nya. kahit weekends kung kelan kami free hindi rin. kahit holidays pa. minsan, napapaisip ako what if tigilan nalang namin? ang hirap kasi naiintindihan ko talaga sitwasyon nya ngayon at nirerespeto ko din personal time nya. ayoko din syang sakalin o pwersahan sya na ibigay nya oras nya sakin. gusto ko yung kusang loob syang mag-initiate. kaso di ko napapansin yung initiative na yon at lumi-liit oras naming mag-usap. ako nalang palagi nagi-initiate.
kaya gusto kong malaman kung pano kayo nakarating nang ganito ka layo? ano iniisip niyo? ano ginagawa niyo?

Nasasaktan na naman ako dahil sayo. I'm starting to doubt myself — kung may pag-usad ba ako o wala. Sobrang apektado pa rin ako.
Mas masakit sa akin ay yung kaya mong maging masaya habang ako rito nalulugmok na naman. Sobrang na-gguilty na ako kasi sa halip na nag-rereview ako, panay relapse ako.
Ang daya. Ang daya daya.
Pano mo nagawang makausad agad? Ganon ka ba talaga ka-walang pakialam sa akin? Ang sakit sakit naman non. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung ano bang nagawa ko to deserve this. Sabi mo pa sa akin nung huling usap natin, wag ko masyadong isipin kung kailan ako magiging okay. Sana nga ganon kadali, pero hindi eh.
Sumisikip na naman ang dibdib ko.

5 years ago, nag cheat ako sa girlfriend ko. Naging tarantado ako. Grabe naranasan ng gf ko gumuho Mundo nya, nakasakit ako at aminado ako dun. Pinagsisihan ko yun.
Binitawan ko si girl, pinili ko ang gf ko at Ang anak namin, baka kasi libog lang or sadyang natukso lang ako. Nagkaayos kami later that year nagkapatawaran at pinatawad ako, namuhay kami Ng Masaya nag ayos ako at pinakasalan ko sya, mabait pa ang diyos dahil nung nagpakasal kami biniyayaan pa kami Ng isa pang supling.
Nagsipag ako, Bahay trabaho at pagiging tatay lang inatupag ko, naging faithful husband ako sa loob ng marriage namin. Maayos Ang 5 taong marriage life namin, pero sa di inaasahan isang sikreto pala Ang aking matutuklasan.
Kasarapan namin mag sex mag asawa, tinitease ko sya during our sex kung naughty girl sya gawa na rin ng kalasingan, tinanong ko sya kung may iba bang makatikim sa kanya? Aminin mo di ako magagalit may halo pang palibog na tease, sa di inaasahan umamin sya, nung kasagsagan ng panloloko ko sa kanya ay gumanti pala sya Ng palihim sa akin, nakipag sex sya during nung nag loloko ako. Taena gumuho mundo ko, Hindi ko alam ang gagawin. Umiiyak ako at durog na durog, tang ina ginagaslight ko sarili ko.
Ano ba dapat Kong Gawin? Haist.

Anyone starting here on June 1st? CL10 offer sakin and I am wondering what it is kase ang hina ng boses ng HR. Ano ba ang CL10?
Thanks

Hello Good morning po, Sa mga msrs na scholar na po at incoming. Meron po ba dito may alam ang full process ng BUCM sa MSRS ched scholarship (Doktor para sa bayan Act)? May balita na po ba regarding this?
Maraming salamat po 🙇

Bakit kaya may mga taong ang lakas mantrip? So I(23 M) was stood up by a hook up twice in the same night. Ang usapan is magkikita kami sa isang court tapos mga 20 mins ako don tapos umuwi na lang ako (malapit lang naman yung court sa amin and nakamotor ako). Dapat aabangan ko lang siya para sa place ko kami. di siya nagreply the whiole time nandon ako tapos when I said na umuwi na ako don siya nagreply, then he said wala daw ako. I gave him the benefit of the doubt kasi baka nagkasalisi lang kami. Then sa ganito naman daw ko siya antayin tapos si Tanga go din kasi nga libog. Sa totoo lang it was suppose to be a blind meet up, yung tipong meet up then decide, pero the second time he asked for my pic para daw mabilis magkakilala then he sent his first, sa totoo lang di ko siya ganon katrip pero since nandon na ako nagsend na lang din ano pic para matapos na. While waiting tinry ko siya ichat sa back up account ko(pangcheck lang if nablock ako o nagdelete yung nakahookup ko na). Inentertain niya then makikipagmeet daw siya, dun ko na narealize na nagtitrip lang yung gago. Chinat ko siya sa main account tapos ang gago sabi na wala daw ako eh nandon pa ako nilalamok. Ayun napagana ni bakla vocab niya galing rupaul’s.
PS: Discreet looking ako and he claim na siya rin daw pero di naman sa pictures niya. Siya yun alam ko kasi di naman kaposer poser yung pic niya. And ako yung top saaming dalawa.

Hello I am a UX Designer working remotely
Nag simula ako as a UX/UI as in nung nag sisimula pa lang mag boom ang UX/UI noon 8yrs ago, ang user test ko pa noon mga friends, family and workmates pa lang kasi wala pa talagang budget iyong startup company.
then naging graphic designer ako kasi namiss ko mag design design then after nun namiss ko ulit mag UX/UI
Iyong nalipatan ko na UX/UI may css and html coding pa pala na need pero nag go parin ako, willing to be trained hanggang sa ako na nag ccheck ng mga code ng devs sa css html bago i push sa master. Nag gawa din ako ng mga from scratch na products dito, as in idea lang na wala pang ibang gumagawa nun sa competitors.
Then I got a chance na I pursue ang UX Design and with some UX research while they are looking for the unicorn. Na enjoy ko sya and sobrang dami ko natutunan, nagkaroon din ako ng award dito but unfortunately na redundant iyong role ko.
Currently, I am a UX Designer sa isang health company pero BPO ang may hawak sa akin dito sa PH. I am earning 110k a month (babawasan pa yan ng tax 🥲)
I am trying to build my Upwork kaso grabe ang baba ng mga offer sa mga wala pang nabuibuild na profile doon kahit malaki na experience ko hirap ako makakita kasi US based din full time ko.
I am also starting my passion project too starting to research up until the finished product design. Pang dagdag portfolio din or maybe I can make it as a business.
I have a son and my husband is a Graphic Design Team Lead.
Question: - Am I earning low? - Nag hahanap na ulit ako ng work, given na grabe ang inflation natin. Is 180k a good expected salary? - Ano maipapayo ninyo sa akin?

hnd mo hawak yong situation so tanggapin mo na lang kung ano yong mga pwd mangyare, lakasan mo yong loob mo at tatagan mo pa dahil ikaw at ikaw lang ang gagawa at mag aahon sayo, sa sarili mo kung asan ka ngayon at kung ano yong pinag dadaanan mo! so sa mga tita at tito jan relax and take it easy wala magagawa yang stress mo kung uunahin mo yan! clear ur mind and soul bago ka lumaban sa gyera..
a friendly reminder from tita mavs

Gaano kadali sayong umiyak?
Parang ang gaan sa pakiramdam pag mas madali para sayong umiyak. Sa akin kasi, kung walang trigger, it would take me around 3-4 months bago maiiyak lahat ng naipong bigat and when I cry or get triggered, I cry hard to the point na mugtong mugto mata ko for the whole day. Siguro that was the reason na iniiwasan ko rin umiyak madalas before because I get cringed and judged myself as OA before tas takot nga rin ako matanong ano ba iniiyak ko especially by my parents hanggang sa namalayan ko na lang na hindi na pala ako makaiyak when I need to. Minsan naman magkakaroon ng opportunity or na-trigger pero I was not in the right place to cry kaya no choice but to wipe it out as fast as I could para walang makakita. Some instances were when I was in church and sobrang bigat na but I am with my family kaya punas agad or when I get triggered pero iniiwasang mag-overreact kaya nagpipigil na lang. Naaalala ko there was once a point in time when I got jealous of my friends who cries so easily and parang ang gaan ng pakiramdam nila and that makes genuinely stronger afterwards. Samantalang ako na feeling strong ang personality, alam ko sa sarili ko napakaweak ko and I see crying to release then draw strength afterwards. Weird how I fear and hate the idea of crying when I was younger but see it as a crucial part of being human now that I'm older and even see it as source of power.
Haha hays, weird ng adulting.

Ask ko lang ano pong sakayan from Alabang to North fairview. Meron po kasing bus route na VTX-PITX-SM FAIRVIEW kaya lang sobrang layo ng ikot. Meron bang ang daan ay sa EDSA?