Mga halimbawa ng editoryal sa pahayagan

Context muna: I'm a streamer, then I have a partner (streamer and cosplayer na ako bago pa maging kami) na naiinis sa mga supporters ko dahil ginigiftan nila ako ng skins, food, subs, etc. My partner also spoils me the same and double pa nga. May mga supporters din ako na nakakachat, pero it's clear na wala naman ill intentions. Like, gusto lang nila makipagfriends and mararamdaman mo din naman if they are flirting with you. Pero meron din iba na parang simp ganon. Syempre, I am just being friendly lang din. Then ako syempre, ngayon lang din naman medyo dumami supporters ko, edi shineshare ko sa partner ko mga small wins ko. Tapos parang nafifeel bad ako na I am entertaining my supporters dahil sa reaction niya na parang alam naman daw nila na may partner ako tapos parang minsan gusto niya direchuhin yung mga supporters ko na consistent mangspoil sakin na sumosobra na sila ganon. Minsan sinabi niya pa na naiinis daw siya pero hindi saken. Kasi sabi ko, di ko naman kontrol yung mga gifting or support nila. I am assuring my partner naman palagi na they know their limits and I know mine din. Like, it's part of being a streamer na ganyan magkaron ng friends and supporters.
ABYG kasi I am being too friendly with my supporters and maybe dahil I am still accepting gifts from people na nagsisimp saken and also entertaining them. O nagooverthink lang ako, pero okay lang naman talaga ginagawa ko?

Hello po!
Gusto ko po bumili ng smart sim and magsubscribe to smart magic data 499 na no expiry since ang need ko lang naman is internet kapag lalabas at may wifi naman sa bahay, however sa isang phone ko siya iinsert para hindi madaling malowbat at masira yung mismong phone na ginagamit ko kaso may nabasa ako na yung smart magic data na 499 is not shareable? Ayaw ko po nung mga data na months lang kasi mga apat na beses lang ako lumabas ng bahay dahil sa onsite or siguro 7 days kapag may kasamang gala sa isang buwan so mas okay talaga sakin no expiry. Any reco po? Salamat po. Also tm na pala yung current sim ko kaya gusto ko sana ibang sim naman para sa mga lugar na mahina yung signal ng tm. Thank you!!

Good day everyone. Makakahingi insights regarding this situation if anong pwedeng actions ang gawin.
I am an online seller po and I have this 96k transaction with my supplier occured last February. This transaction was solely done online thru messenger which she acknowledge that she have received the payment for that product, but there is no contract signing na naganap. Matagal na din po kasi siyang nagsesell online and may mga vouches for her and talagang kilala na sa community also may previous transaction na ako sa kanya kaya malaki nalang po tiwala ko.
We have agreed po na idedeliver niya yung item last February 24, 2024 pero she failed to do so. After that po nakiusap siya na bigyan siya ng time to fix her problems and mag gather ng funds for the refund which I agreed. As few weeks and months go on madami siyang promises yet walang pa ding refund na naganap. And ngayon po na nagdedemand na ako ng refund ako pa po yung mukhang masama at nagagaslight also she choose to ignore my messages po despite regularly yung paghingi ko ng update sa kung anong status ng refund ko.
I hope you can enlighten me po if anong pwedeng gawin para maobliged siyang mag take actions sa responsibility niya. Thank you po.

This is my 3rd year of filing and paying taxes as a freelancer. I'm genuinely curious kung may nadalaw na ba dito ng BIR to check ung mga receipts and books nyo? Care to share your experience? Ano ba dapat hinahanda pag ganun bukod sa updated na books syempre..?
Binibigyan nyo ba ng tubig ung mga tagaBIR? Or biskwit? Gano ba sila katagal sa bahay nyo? 😂 mababait ba sila o parang school registrar sa sungit?
Ahahaha sorry na.. legit curious ako at gusto ko din maging ready in case bigla sila sumulpot..

Ano pa ba inaantay mo, mag anak na kayo!
Normal na ba talaga sa matatanda na pag mag trenta na ang babae eh kung ano ano sinasabe. Kesyo tumatanda ka na, mag anak ka na ano pa inaantay mo?. sabi ng doctor ng mga anak ko hanggang trenta lang daw pwede mag anak ang babae.
Minsan nakakapuno at sarap sapakin eh.Lagi to sinasabi ng nanay ng sister in law ko(Asawa ng bayaw ko). I just hated it, like don't compare us to yourself na nabuntis at 21 or so. We know what we are doing , and we are trying to get stable jobs para masustain namin ang bata if magkaanak na kami. Di kami mag aanak na di okay finances. Ano papakain namin jan talbos ng kamote?
Gusto ko man umiwas pero minsan unavoidable talaga na makita namin sya every now and then. Minsan di ko alam paano ko nacocontrol ang sarili ko lalo pag nakikita kong naooffend asawa ko. Once I started moving, switching to attack mode, nasesense agad ng asawa ko at hinahawakan ang kamay ko. Parang sinasabi na agad sakin na "Pabayaan mo na lang. alam ko gagawin mo. mapapasama lang image naten"
Anyway, has anyone experienced the same?

Hello. I just want to seek advice if may nakaexperience na ba ng ganito. So scenario is last April 2024 nag email HR namin about my SSS Maternity Benefit about may previous maternity (Year 2021) that it was not approved or requirements were not submitted daw properly. I have a complete miscarriage and nung time na yun any kasagsagan ng Covid. So they told me to sent the colored scanned copy nung requirements. Btw, I already previously submitted the requirements last 2021 pa, all original copies. Good thing, I have the scanned copies pa on my laptop, which I sent to them.
Then, they submitted the application for the Maternity Benefit Reimbursement sa SSS. So I confirm the receipt on my end as the HR instructed me to. Just yesterday, I received an email from SSS that it was rejected and need ko daw pumunta sa SSS office with medical evaluation center and to bring all supporting documents as well.
So here's the question. Meaning ba nito hindi nasubmit yung previous documents ko sa SSS? Given na original copies and binigay ko like medical certificate, ultrasound report, saan ko uli kukunin ang mga yun? Nakakaloka lang na ngayon kasi ako kinulit ng HR namin, 2021 pa nangyari. Yung sa sumunod na pregnancy ko okay naman naging process. Nakaka-sad lang kasi, one of the most traumatic moment ko yun at until now sinisisi ko parin sarili ko sa nangyari pero ito, need ko balikan. Alam ko sa part ko na naipasa ko lahat sa HR namin yan noon. I have proofs naman. Sana noon pa. At ang hassle, dapat ako magleave para asikasuhin sa hindi ko naman kasalanan?
Haaays, twice na nangyari ito. Yung una naman is sa BIR. Pinasa ko rin yung 2316 ko nung pagkahire nila saken, yet hindi pala ako binabawasan ng tax noon. Ang rason nila namisplace daw document ko noon. Nagkakatrust issue na talaga ako sa galawan nila eh.

Hello po, share ko po story ko. Isang taon na po nako naghahanap ng work only as VA pero di talaga ako pinapalad may anak rin akong baby minsan nawawalan na ng pag-asa. I'm licensed professional, may certificate as VA, may mga professional certificates din ako sa mga skills kk pero di parin makapasok sa VA world.
Sabi ng iba makakapasok ka lang pag referal. saan naman ako makakanap nun na from scratch talaga ako nag umpisa pinasok to na walang kakilala na VA. Para ang fail ko as a father.

Pa rant lang!
I don't know but it grind my gears sa mga posts about introverts, whenever I see one I don't react nor comment kasi sa totoo lang para puro kaartehan.
Introvert pero puro pagpapansin sa internet, puro post about ng convo nila how they act "pacute" sa labas!
Ewan ko naalibadbaran ako! I am posting it here para maglabas ng inis sa kaartehan! Meron naman legit na introvert pero ung karamihan mukhang kaartehan lang para magpapansin online!
Introvert ka pero punta ka ng punta sa madaming tao tapos magrereklamo ka kasi wala kang "social skills"? Mag aadjust tao sa yo beh? Gustong gusto kinakakaawan!!! Ewan naaalibadbaran talaga ko, kahit ilang pag mute and pag block ko ng ganun content ung internet bigay ng bigay!
Hindi ko alam if may silbi pa yang block button na yan!
!!!end of rant!!!

Normal na ba talaga sa matatanda na pag mag trenta na ang babae eh kung ano ano sinasabe. Kesyo tumatanda ka na, mag anak ka na ano pa inaantay mo?. sabi ng doctor ng mga anak ko hanggang trenta lang daw pwede mag anak ang babae.
Minsan nakakapuno at sarap sapakin eh.Lagi to sinasabi ng nanay ng sister in law ko(Asawa ng bayaw ko). I just hated it, like don't compare us to yourself na nabuntis at 21 or so. We know what we are doing , and we are trying to get stable jobs para masustain namin ang bata if magkaanak na kami. Di kami mag aanak na di okay finances. Ano papakain namin jan talbos ng kamote?
Gusto ko man umiwas pero minsan unavoidable talaga na makita namin sya every now and then. Minsan di ko alam paano ko nacocontrol ang sarili ko lalo pag nakikita kong naooffend asawa ko. Once I started moving, switching to attack mode, nasesense agad ng asawa ko at hinahawakan ang kamay ko. Parang sinasabi na agad sakin na "Pabayaan mo na lang. alam ko gagawin mo. mapapasama lang image naten"
Anyway, has anyone experienced the same?

I just want to say thank you sa mga friendships na nakatanggap ng trauma dump sakin noong younger years ko. Dahil sa inyo patuloy pa ring lumalaban.
I wish all great things in life for all of you! Sending love and lots of kisses na may consent. 🖤

May tumatangkilik pa ba sa mga gawang nobelang tagalog? Almost lahat ng nakikita kong post dito is about foreign produced novels or books. Wondering lang kung may mga nakabasa na ba sa inyo ng tagalog na novel in different genres.
Nung nagpunta kami ng family ko sa NBS, parang ang mga tagalog na nobela na natitira na lang ay yung mga love stories genre. May napickup ako na book dun tungkol sa chickboy na habulin ng girls then yung girl ay weirdo at creepy. (Same cliche drama) Yung cover ay parang anime.

Sunod sunod mga nangyari sakin. Namatayan ako ng dad. Nakunan ako. Namatayan ako ng lola. Bumagsak ako sa isang subject. My mom is about to retire. Bunso ako, ako na lang hinihintay nila matapos. Abusive at a&&hole last relationship ko at kakawala ko lang sakanya.
Nakakadepress na nakakapressure.
Lahat naman ng magpapamilya nagtutulungan… pero bakit ako ayoko. Kahit sa mga simpleng bagay, para akong nahihiya na humingi ng tulong.
Kahit hindi ko ikwento sa iba kapag nakasama ako, ramdam na parang ang lungkot ng aura ko. Hindi ako suicidal, pero legit nakakalungkot. Nahihirapan ako imotivate ang sarili ko. Nahihirapan ako ibalik yung fire to pursue etong path na napili ko. I’m trying pero feeling ko yung body ko na mismo nagbebetray sakin. Active at conscious effort ginagawa ko. Pero ang bigat talaga.
akala ko umookay na ako. hindi pa pala. anong paglilibang ba ang dapat kong gawin. hindi ako pwede basta walwal na lang kasi ang daming aaralin.
nakakapagod pero gusto ko pa rin tong tapusin.

REALLY LONG POST AHEAD‼️
hello sa lahat, maraming salamat sa mga magagandang salita at advices na iniwan niyo sa last post ko, i finally had the courage to face them yesterday.
to anyone reading this and haven't read the first post i posted, this is the link: https://www.reddit.com/AkoBaYungGago/s/e1tpjPd2EU (diko kasi alam pano mag update, i'm new here sorry po)
anyways going back to the topic.
while working yesterday morning, i received a call from my friend (i reactivated my sim 2days ago) na baka daw pwede na bayaran yung utang ko kasi need na daw niya, nagulat ako kasi wala akong utang. biggest fear ko talaga mangutang kaya hindi ako nagka utang buong buhay ko, nagtanong ako sa kanya kung kailan ako nangutang sabi niya May 13 ako nangutang sa kanya, which is the day ng discharge sa hospital ng babaeng nabuntis ng kapatid ko.
sabi ko agad sa kanya wala akong utang at wala akong inutang, at sabi niya yung mama ko daw yung umutang, ico-confirm niya daw sana sakin pero di daw niya ako ma message sa fb at di niya ako matawagan that day kaya akala niya emergency talaga kasi yun yung sabi ng mama ko, for emergency purposes daw yung utang. 150k yung inutang sa kanya. nag reply lang ako na "wait lang ha, wala talaga akong inutang sayo ginamit ni mama pangalan ko sorry, pupunta ako ng bahay today" kasi this time nanginginig na ako, ayoko talaga sa mga utang utang.
kaya i sat down and gathered all my thoughts bago ko in-activate muli yung fb and messenger ko, at nireplyan sila, nag reply ako sa gc namin na pupunta ako sa bahay pero pag nauwi sa sigawan yung pag-uusap namin aalis ako at hindi na babalik. hindi ko sinabi muna sa kanila na alam kong umutang sila gamit pangalan ko.
nag reply yung mama ko na dalhin ko daw si jacob (yung anak ko) sabi ko hindi na, kasi usapang pangmatanda yung mangyayari at ayokong makita ng anak ko incase na magka-gulo kami. nag reply lang siya ng okay. (yung anak ko pala nasa friend ko kasama yaya niya, di parin kasi ako mapanatag na iwan sila kaya pinapunta ko muna sila dun. also i will be transferring my son to a new private school, thank you for the advices).
tbh, naninibago ako. nakita ko na kasi lahat ng messages nila nung araw na nalaman nilang umalis ako at dahil nga naka deact ako, wala ng bagong mga message after nun kasi hindi naman sila makaka-send ng message kapag nag deact ka. yung last message nila puro mura at puro masasakit na salita kaya mejo anxious ako to meet them kasi hindi ako sanay na kalma lang yung mama ko.
pumunta na ako sa bahay na sobrang kabado, pag pasok ko nasa sala lang silang tatlo (mama, lola at kapatid ko) unang pasok ko palang sabi ni mama sakin "aayain sana kitang kumain pero wala na kaming pagkain dito" kaya na feel ko agad na parang gusto nilang ma guilty ako sa ginawa ko, hindi ako umimik at umupo na lang.
pag upo ko sabi ko agad kay mama "bat ka po umutang kay toot?" (will not say her name na) "pano nyo po yun babayaran?" natahimik lang sila at umiyak bigla si mama ko. sinabi niya sakin;
"(name ko) hindi ko alam na ganyan ka pala, saan mo nakuha yung kakapalan ng mukha mo? kung hindi dahil sakin hinding hindi ka makakakuha ng trabaho! sinong tumulong sayong mag-alaga ng anak mo nung bagong panganak ka palang? akala mo ba makaka pag trabaho ka kung wala ako? hindi! kung wala ako, wala ka! ang kapal ng mukha mo wala kang utang na loob! pinahiya mo kami dun sa hospital! nandun yung pamilya ng babae napahiya kami!-" (non-verbatim)
bago pa siya makapag salita muli sinabi ko agad "kung magsisigawan lang po tayo uuwi na po ako, nilinaw ko kanina na kapag mag sisigawan tayo aalis nalang po ako." natahimik siya, kaya nagsalita ako. this time umiiyak na din ako.
"ma, may usapan tayo diba? bakit po kayo nag desisyon na parang kayo yung magbabayad? sinabi ko na before ma, na public nalang kasi sobrang mahal sa private, public nga ako nanganak noon wala pa akong kasama, sampu pa kami sa loob ng kwarto, pero kinaya ko ma, pano niyo po naisip ang ibang babae ngayon pero hindi nyo ako naisip noon? ni hindi nyo nga ako binisita nung nanganak ako" sabi ko.
tapos sabi niya lang "hindi dahil nag hirap ka, dapat din mag hirap ang ibang babae. iba yung noon sa ngayon! may pera ka na! kayang kaya mo naman! sinamahan ka naman ng papa mo noon, bakit ba bini-big deal mo? ginawa mo na nga kaming alipin dito sa bahay tiga luto at laba ng gamit mo at ng anak mo, tapos wala kang utang na loob? ang kapal talaga ng mukha mo! naghahanap ka lang siguro ng dahilan para maka-alis dito! sige umalis ka! wag ka babalik kapag namatay kami lahat dahil sayo!" non-verbatim lahat to kasi eto lang talaga yung mga na-alala ko. mejo mahaba yung sinabi niya pero yan yung tumatak sa utak ko.
kaya umiyak nalang ako ng umiyak, sumabat na dito yung lola ko, sabi niya. "diko akalain na kaya mong gawin yung ginawa mo, naiiba talaga ng pera ang tao." kaya sinabi ko lang din sa kanya;
"hindi ko din po inakala na kaya niyong gawin yung ginawa niyo kahit na may napagkasunduan na, wala po kayong respesto sa desisyon ko. ano po ba ako sa pamilyang to? kahit naman po kayo ni mama nag babantay sa anak ko noon nag bibigay naman po ako sainyo at wala po kayong gastos sa diaper at gatas ni jacob, hindi ko din po sinabing lutuan niyo ako, kumakain lang naman po ako kung ano yung niluluto kasi para satin naman yun lahat ah? pera ko din yung pinambili, kayo din po yung nag sabi na kayo yung maglalaba basta bigyan ko kayo ng allowance. simula ng mamatay si papa nung 2019, ako na yung nagbabayad sa lahat, so bakit niyo po isinusumbat? pwedeng pwede po ako kumuha ng katulong noon, pero kayo yung nag insist na wag na."
umiiyak lang ako this time, nilabas ko lang lahat ng nararamdaman ko, diko na masulat lahat naging mahaba usapan namin at hindi ko na maalala yung iba, pero nung natapos na akong magsalita. sinabi lang ng mama ko na tapusin na ang drama, kalimutan na ang lahat at okay lang daw na wala ako sa bahay basta ako parin daw yung magbabayad sa lahat, tubig, kuryente, wifi, groceries at tuition at allowance ng kapatid ko. sumabat din yung kapatid ko na 10k daw yung hinihingi ng babae na sustento kada buwan at babayaran ko daw yung 35k na naabono ng pamilya ng babae sa bills sa hospital since 150k lang yung nautang nila mama at 185k yung bill sa hospital.
nagulat ako sa mga sinabi nila, sa lahat ng sinabi ko nilabas ko na yung nararamdaman ko, iniisip pa din nila na ako magbabayad sa lahat, ni hindi man lang nag sorry sa ginawa nila, isa lang akong tao na may silbi sa buhay nila kasi may pera. hindi ko alam na sobrang sakit pala.
madami akong realizations after giving myself time to think, and at this moment i realized i no longer want to be surrounded with these type of people in my life, tinignan ko lang sila isa isa. ma mi-miss ko sila sobra, pero this has to stop. i was manipulated into thinking that things that are not okay are okay dahil "pamilya ko sila". ngayon ko lang nalaman na naging people pleaser ako dahil sinusunod ko lang noon gusto nilang gawin ko kahit minsan labag yun sa kalooban ko.
tumayo lang ako at nag lapag ng 100k, yun na yung last. wala na akong sinabi at lumabas na, feel ko din kasi pag may sasabihin ako wala ding silbi. tinawag ako ni mama ng pasigaw pero nagmadali na ako papuntang sasakyan at umalis, walang lingunan. hindi ko rin kasi talaga kaya na hindi magbigay kaya sorry sa magagalit, masyadong malambot puso ko para iwan talaga sila ng walang-wala.
sinabi ko din sa friend ko na hindi ko mababayaran yung 150k, sobra yung iniyak ko dahil dito. kawawa kasi yung kaibigan ko, she was my neighbor friend. ayaw na ayaw ko talagang may na-agrabyadong tao, pero this time pipiliin ko lang talaga yung dapat tamang gawin, natatakot kasi ako na pag babayaran ko, uulit sila mama na umutang gamit pangalan ko kasi alam nilang babayaran ko, kaya pinigilan ko sarili ko.
i'm choosing myself, my peace of mind and my mental health this time. this is me finally ending a toxic cycle. i no longer wanna be someone who's only kept in someone's life just because it benefits them. my son needs me, and staying with my "family" only worsens my mental health being. my son deserves a mentally healthy mother and most importantly a healthy environment.
to everyone who was kind enough to leave me messages, maraming salamat po! i'm currently at my apartment with my son, i bought cake yesterday. this is us celebrating for the things that should've ended a long time ago, i have no plans of going back and i will try my best na hindi na sila isipin. i know it will take me time but i will get there. thank you so much sa lahat! this is something i didn't expect to happen in 2024 but i'm glad it did. hoping for better days for me and for everyone reading. Godbless!

Nangyari lang 'to few hrs ago at hindi pa rin ako makapaniwala. Putang ina talaga.
For context, nagpost ako few months ago sa isang sub using a TA account kasi gusto ko makipagkita/chill with other people, may nag-DM sa akin na isang redditor, tawagin natin siyang "Kups", nag click kami ni Kups kasi matino talaga siya kausap (gets niyo na yan), and same kami ng hobbies etc. Nag swap pics din kami kineme keme kaya alam ko itsura niya talaga. Nag-uusap na kami na hatid sundo na lang daw niya ako pag magkikita kami, then sabi ko malayo yung sa amin so sabi niya kahit sa SM North na lang daw kami magkita which is fine with me. Ilang weeks na din kami nag-uusap tapos hindi pa kami nakakapag meet kasi super busy daw siya sa work or busy siya tulungan si Mama niya sa business. Sabi ko okay lang, marami pa naman susunod and gets ko naman na busy siya hanggang sa hindi na kami nag-usap ulit.
Fast forward few hrs ago, binuksan ko facebook ko sa PC ko kasi may ichecheck ako sa GC namin ng mga kaibigan ko tungkol sa lakad namin next week. Pag load ng facebook, picture ni Kups yung bumungad sa akin kasama asawa niya. Sumali sila sa isang entertainment page or content kineme na page (hindi ko alam tawag basta yun, and hindi ko na babanggitin anong page yun, sure din ako na malalaman niyo yung page lol) kasi ang hinahanap ng page ay yung mga matagal na kasal na. Tang ina, nag triple check ako kung siya ba talaga yun, pa-zoom in zoom in pa ako sa picture and pinanood ko pa sa YT yung video and sure ako na siya talaga yun.
Kaya pala ang nung may nabasa ako dito sa reddit na nabudol ng may asawa, nag joke ako sa kanya (kay Kups) na need niya mag provide ng cenomar sa akin tapos tumatawa lang siya tapos sabi niya "pwede naman ako magbigay ng cenomar if gusto mo" gago, saan mo kukunin yun eh kasal ka? sa Recto? tarantado ka. Nangangati kamay ko na i-chat asawa niya using a dummy account sa facebook (yes, nakalagay sa YT video yung socmed nila) kaso ang hawak ko lang is picture na sinend niya sa akin. Wala na yung conversation namin sa reddit, and wala na din yung sa Telegram kasi nga hindi na kami nag-uusap matagal na kaya binura ko and hindi ko naman ineexpect na makikita ko siya sa fb page na yun.
KUPS, ALAM KONG MABABASA MO 'TO AT ALAM MO KUNG SINO AKO PERO PUTANG INA MO TALAGA. Mahiya ka naman sa asawa mo tsaka sa mga anak mo. Ang init ng ulo ko kasi what if natuloy yung pagkikita na yun and shit. Minsan na nga lang ako mag open ng facebook tapos ganito pa. Kingina ka. Matapilok ka sana, or mabali sana etits mo. ULOL
PS: sa mga friends ko na makakabasa, manahimik kayo diyan. Labyu

Just a background. Single mother ako with two kids. I live with my mom who is a very religious person as in everday nasa simbahan. Nagwowork from home ako. My daily routine is work, alaga kids. Halos di na ako lumalabas ng house without my kids as I feel that it will be a burden to my mom. I pay all the bills. She only helps taking care of the kids pag nasa meeting ako. Other than that, im looking after my kids while im working since. Then after work linis house for the kalat.
Today, biglaan na magayaan lumabas saglit with friends. Since kids are sleeping, I messaged my mom that I will be out for a while. She agreed. I feel free for the first time. Mind you, it was already 10pm when I left and went home at around 1AM. Wala akong data since di nga ako umaalis. Pag pasok ko ng bahay, ang dami niya palang messages na pagod na pagod na siya. Nagising pala mga bata. May kasunod pa na "pag nagyaya kayo 8hrs lang work ako maghapon" to think na hindi naman niya inalagaan whole day ung mga bata, so saan galing un? Sa bwiset ko kahit nasa kabilang room lang ako nagmessage back ako na minsan lang ako lumabas ng ako lang pagkakait pa sakin. And di naman araw araw ako umaalis. Parang I feel na burden sakanya mga anak ko. Hindi naman na yan bubuhatin pag inalagaan as they play lang naman pag gising sila.
Sobrang nakakainis lang na simpleng coffee lang naman gusto ko with my friends and ilang oras lang naman, ang dami na niya sinabi kahit nung nagpaalam ako eh okay lang sakanya. Lagi siyang ganyan. Di mapakiusapan. So sa petty ko sabi ko I will get my own yaya and mag share siya sa bills. Ako lahat sagot ko sa house without any help. I work 9hrs to 12hrs per day while taking care sa mga anak ko. Imagine ung pagod and stress. I jist want to relax kanina.
Naniniwala talaga ako na not all catholics ay mababait. Lalo na mga matatanda na masahol pa ugali kay satanas. Makasarili. Onting oras lang na titingnan ung bata dami ng sinabi. Oo anak ko sila, responsibility ko magalaga sakanila. Nakiusap lang naman ako na baka kahit onting oras lang.
Sorry di ko maexpress masyado sa kwento ko here kung ano nafifeel ko. Pero ever since bata ako malayo na rin talaga loob ko sa mom ko because of her narcissistic na ugali. Nasasad lang ako na parang if mom ka na bawal ka na sumaya and ienjoy pinagpaguran mo. :(

Sana the choice that is available for others was given also to me.
It wasn't even my choice to be in this, umiwas na ko ng umiwas yet I eventually played with this situation, and I wore my heart on my sleeves. Pumasok blindly, as they say
Naging mabuti ang aking intention, all the things I've shown and did was out of pure intentions, and I've even lowered some of my inhibitions. Naramdaman ko ung lungkot mo, mga frustrations mo. Everytime na sinasabi mo ganito ka lang, in my eyes you are golden
Naiintindihan kita. Naiintindihan ko ung situation. Alam kong mabuting tao ka. This will always be my sentiment about you, I didn't asked for too much, I always played by what you want. Ang weird lang na hindi ko naman ginusto to pero I crashed and burned
Mabuting tao ka. I will never be tired in saying this. Sana nga lang sa circumstances na nilagay mo tayo parehas, ung mga options na meron ka, eh mga options na sana meron din ako. Sana maging patas ung situation. Sana the game was in equal footing. Sana it wasn't staged as something na sa simula pa lang, sure na matatalo ako
Thank you, I hope to see you around someday kahit na ung value ko, is just for short times. Ayoko lang ung feeling na parang pinaglumaan
It is what it is at the end of the day

Napansin ko lang na in college, even tho hindi ka pabigat sa groupings, if youre not academically good may chance na mamaliitin ka talaga ng mga classmates mo. Dumating na nga halos sa point na ginagamit na akong term as bagsak ng buong block for example, "Sige, wag ka mag review para maging si rico ka" tas pag nag recite ako mag sisigawan sila. There's this one time na may kaklase din akong malapit na bumagsak tapos nag myday lang ng MOA sila then sinend doon sa class GC namin without context (wala naman siyang groupings na hindi inaambagan nasabi niya saakin) pero naiintindihan ko naman, nakaka earn nga din naman talaga ng respect kapag academically good 'yung isang tao pero wag naman sana gawing dahilan 'yun para maliitin 'yung mga hindi nag eexcel sa acads.
Sisikapin ko talaga maging successful sa buhay para ma iistalk ko 'yung mga names neto in the futute tas titignan ko kung hanggang saan narating nila sa ugali nilang ganiyan.

sobrang pikon ko right now :) tangina ng tito ko walang kwenta, hoy hindi ka bisita dito ha???? at lalong di ka rin welcome dto sa APARTMENT NAMIN para sabihin ko sayo, wala naman akong utang na loob sayo and WALA rin akong pake sayo hahahah wala ako pake kahit tito pa kita haha para sakin, random ka lang. ok, bakit di ka welcome dito? kase una sa lahat, wala akong pake sayo, pangalawa, di tayo close, pangatlo, wala ka naman talagang kwenta sa buhay ko so bakit ako magka-pake sayo. pang apat, DI AKO COMFORTABLE SA MGA LALAKI (22f ako) kahit pa relative tayo wala ako pake lol.
akala ko pumunta ka dto sa apartment para asikasuhin yung tita ko na may sakit (kapatid sila ng mama ko), eh puta ng ina pati pag-saing inuutos mo pa sa tita ko. like huh? so ano pang pinunta mo dito sa apartment namin kung wala ka ring palang kwenta? nakitulog ka lang? naki-aircon? tangina ang sarap ng tulog mo eh, ang lakas pa ng hilik mo, ako tuloy yung hindi makatulog puta. kakain sya dto sa apartment tas hindi man lang malagay sa lababo yung pinagkainan nya (sya lang kumain), ano kala mo may katulong ka dito??? yuck feeling. puta mahiya ka samin uy! sumbong kita sa tatay ko gago di ka na makakabalik dto wala ako pake sayo bwiset.
diba pumunta ka na dto kahapon??? para samahan dapat yung tita ko magpa-er, kaso wala ka mang kwenta then iniinvalidate mo pa yung sakit ng tita ko, so ako lang din pala yung kasama ng tita ko sa hospital kagabi, tas nagulat ako ngayon kasi dto ka nanaman ulit matulog??? di ka nga makatulong sa pag linis dito tas kung maka utos2 ka dito kala mo naman sino ka. di ko alam kung pinapapunta talaga sya ng tita ko (i doubt na pinapapunta nya kase pini-physical abuse nitong tito ko yung tita ko (lesbian sya) and inuutus- utusan nya palagi) idk if alam ba to ng magulang ko or pumupunta lang talaga sya dito mag-isa nya, basta ang sure ko lang ay kami nagbabayad dito, ako nakatira dito AT AKO DAPAT ANG MASUNOD AT AYAW KO NG KAHIT SINONG LALAKI/RANDOM SA SPACE KO :)
wala akong sinabi na kahit ano sa personal pero sinumbong ko na sya sa pamilya ko haha wala pang reply. kainis kasi tas nagdadala pa sya ng alak dto, ayaw ko din yung umiinom sa personal space ko. what if saktan nya pa kami dto lol.

hi incoming interior design freshie here, would like to ask po kung papano yung set up ng classes. May mga nakikita po ako na 50/50 daw po online and ftf, paano po yun like this week online next week ftf or sa loob po ng isang week mixed po na online and ftf?
And I would like to ask din po kung paano yung exams like pure plates po ba or may halong written exams din po?
If may tips and advices din po kayo please share din po, thank you po in advance (sorry po dami ko pong tanong mej clueless pa po kasi ako 😭) ^{_^}

Hello, I am new here. I just want to have some advice. I am a fresh graduate of engineering. Pero may credit card debt na ako due to unemployment (nababayaran ko naman yung minimum pero Idk for how long). I was working student (worked for 3+ years sa BPO) before I graduated pero I decided to resign to focus sana sa field ko. I thought makakakuha ako agad ng work since may work experience na ako pero ang hirap pala. I am living outside metro, and I have been searching ever since January for jobs related to tech. Since ayun naman talaga field ko pero out of 400+ applications; may 50+ akong mga interviews. Some ay umabot pa ng final interview pero ligwak pa din. Idk what to do. Nauubos na din ang emergency fund ko and I am living alone so salo ko ang monthly bills. Should I go back nalang muna sa BPO (kahit sobrang nakaka drain ng mental health, and nakakapagod ang nightshift-rotating schedule) or mag try pa din sa tech?
My tech stack is really data related (python, powerBI, tableau, sql, etc) pero nawawalan na ako ng pag asa. 😭😭