Ano-ano ang kapangyarihan ng tagapagbatas

Story time Long text ahead:
So my uncle/friend ni father since bata pa sold a 610sqm agricultural land for 720k to my father. Nag down si papa ng 220k. The remaining 500k will be given after a few months pa. Walang deed of sale or any contract since matalik na kaibigan ni father si uncle at ganito talaga sila mag transact dalawa ever since. Nag sabi si father na e dedevelop nya na yung lot at pumayag si uncle. Nag start patambak ng lupa si father since parang fish pond yung area dahil doon lahat tapon ng tubig pag ulan. Pinaganda din yung area at sinimulan agad e develop pra maging maliit na tirahan. Unfortunately nung few days before kami mag babayad na kay uncle na hospital si father because of his liver cirrhosis. So na delay yung bayad dahil na din na operahan si father. After a few days makalabas ni father sa hospital he passed away dahil nag progress na yung cirrhosis nya to liver cancer at nagka internal bleeding sya.
While nka burol si father tuloy pa din ang pag develop sa lot at pwede na tirhan. Kita talaga ang inprovement ng lot.
After i think around more than 1 month(?) pagka tapos ng mga pamahiin ng matatanda lumapit kami sa uncle ko to pay for the lot pero sabi nya nag bago na daw ang price dahil sa gumanda na ang lot(kami nag pa ganda) from 720k to 3.5m. Nalaman din namin na nawawala ang original title ng lupa at di pa to naka pangalan sa uncle ko. Nakapangalan pa to sa pinag bilhan na lupa ng uncle ko. At currently ongoin din ang annulment nila ng wife nya.
Though kaya din naman siya bayaran sana for 3.5m dahil ito din ang last/unfinished transaction ni father gusto na lang namin bumackout dahil: 1. Di worth 3.5m ang 610sqm agricultural land nya 2. Di pwede/mahirap e convert to commercial. Pati na din residential ata(?) 3. Di pa clean ang 3.5m since ang titulo na di pa nakapangalan sa kanya ay missing. At sigurado kami pagbabayarin if kailangan pa ng mga perma2 ng kapatid/anak ng original owner 4. Trust issue. He took advantage ang pagkamatay ng father ko. 5. Ongoing ang annulment nilabg mag asawa. Though he said di na mag hahabol mga anak nya at wife we dont trust him na tlaga.
Yes lesson learned na din to sa amin mga anak. My brother and i decided to be as petty as possible. Aside sa kunin ang mga pwede pang magamit like glass and mga bakal na ginamit. What can we do (within the law) to be petty? We plan on putting cement sa mga drainage pipe para di magamit. Ruin the wall and tiles. Remove electrical wires. Any suggestion pa? Also thanks for reading my story.

Hi guys
Bale ako tumatayong guardian ng kapatid ko kasi broken fam kami and mama namin nasa abroad.
What happened?
Nalaman ng kapatid ko na binabackstab sya ng isa sa mga tinuturing nyang bff. Junior high pa lang sila. Tapos marami din mga fellow cmates nung b1 (backstabber). Di naman inaway ng kapatid ko, umiiwas lang and syempre d nila maiwasan mag subtle hints sa fb by sharing fb posts pero wala namang name drop.
Tapos naapektuhan daw pag aaral nung b1 so pina guidance kapatid ko and suspended sya. Bukas aattend ako.
Additional context pala, nalaman ng kapatid ko abt sa pambabackstab dahil may isa syang friend na nakaaccess ng acc nung b1 kaya dun nila nalaman at nabasa mga pambabackstab ni b1. Syempre nung nalaman ko sinabihan ko mag ingat din sya kasi mamaya gawin din sakanya and mahirap na magtiwala nowadays. Akala ko din it’s just a normal teenager misunderstandings pero d ko naman inexpect aabot sa pa guidance.
Ang d ko magets bakit gusto ng adviser na ang ibring up lang is abt sa logins and hindi kasama ung other issues? Si b1 pinapakalat din na pokpok kapatid ko and dinadamay pa family namin na broken fam daw kami and babaero tatay namin which is oo true naman pero ung nanay din ni b1 nagpaparinig sa fb and ako, wala lang kasi for me, away nung dalawang bata yun e bat ako na matanda makikisawsaw?
Yung nanay ni b1 nagsumbong na kinakawawa daw anak nya (wala namang pisikalan na nangyari, sadyang dedmahan lang and parinigan sa socmed ung mga bata) and ayun nga pina guidance kapatid ko tapos gusto ng teacher nila ang sabihin lang ng kapatid ko is abt dun sa pag access ng accounts which i know is mali nung friend ng kapatid ko pero ok lang ba yun na yun lang pag uusapan sa guidance? Or dapat ko ba ibring up din yung other issues para isahang confrontation nalang?
Pasensya na guys. Syempre d ko kukunsintihin kapatid ko pero gusto ko lang makuha opinion nyo if ano ba tamang gawin bukas. Syempre aattend ako pero other than that, d ko alam if ano pa ba pwede gawin or sabihin? Nakaugalian ko kasi noon na pg may kaaway tahimik lang kaya d ko din alam paano kikilos bukas. Please and salamat po.

hi guyss i just want to ask (pero mostly gusto ko lang talaga gumaan loob ko) sa tingin niyo kailan magkakaron ulit ng comeback or concert ang bini?
im one of those na hindi nakasecure ng tickets and ilang weeks na rin ako naghahanap ng mapagbibilhan kaso mukhang wala talaga ;(( im just so sad na hindi ako makakapunta kasi di pa rin ako nakakaattend sa mall tours nila huhu
i just really want to ease the pain by thinking na magkakaron din sila ng kasunod…right?

Hi! Curious lang ako hahaha may na-ggain ba yung ibang department pag nagffile sila ng IR towards sa lab/pathology dept?
Currently kasi sa pinag-iintern kong hosp (according sa mga staff) ang dami nilang narereceive na IR. mostly is late raw yung lab results tapos makikita mo naman culture and sensitivity testing yung request or kaya naman hindi pa nirerelease bc may sinusunod kaming specific time nang pag-rerelease ng results.

wala akong mapaglagyan ng pangungulila ko sa ‘yo. its all in here. being suppressed. kc im not allowed to show it. cant share it either kasi bawal. imagine that strong emotion na kailangan mo i-supressed? nakakaubos. nakakapagod. alam ng universe kung gaanong putanginang kagusto na sa tabi mo na lang. ikaw na lang. sayo na lang. ako yayakap sayo. ako magpupunas ng luha mo. ako magpapatulog sayo. ako kakalma sayo. pero my guts says no pa talaga. ang hirap. puta, i miss you so much it hurts.

Hindi kami close at bihira mag-usap, kung mag-uusap man ay sobrang saglit lang, dahil ang awkward at hindi kami sanay. Strikto siya at palaging galit. Palaging nakasigaw. Kahit malaglag lang yung kutsara papagalitan kami at makakarinig kami ng iba’t-ibang mga mura. Namana ko sa kanya ang anger issue ko ngayon. Binubugbog din ako simula no’ng bata hanggang maging college ako. As in bugbog, ha. Maraming trauma ang na-develop sa akin habang tumatanda ako. At ngayon ko na-realize na dahil pala sa kanya lahat ‘yon. Palagi rin sila nag-aaway ng nanay ko to the point na sinasaktan niya physically. May mga times kasi na gumagamit siya ng ipinagbabawal na gamot, kaya hindi maayos ang takbo ng isip niya. Namatay siya noong April 27, 2024. Wala siya sa bahay noon at sa bahay ng tatay niya siya binawian ng buhay due to heatstroke. Lumayas siya amin dahil sa pride at mataas ang ego. Hindi naman namin siya pinapaalis pero nagkusa siya. Marami siyang pagkukulang bilang isang ama. Kapag hihingi kami ng baon before ay nagagalit siya at minsan sinisigawan pa kami sa labas. Lahat ng pananakit ay naranasan namin sa kanya. Pero syempre may mga times na masaya kami kaya lang mas lamang ang hindi. Last year nakapag-usap kami nang masinsinan habang umiinom ng alak. Sinabi niya lahat ng sakit na nararamdaman niya sa katawan niya. Nanghihina na raw yung katawan niya at mataas ang sugar na umabot ng 700 plus. Tho, alam naman namin ‘to. Kaya lang ayaw niyang uminom ng gamot. Hindi siya naniniwala sa gamot. Ayaw rin magpadala sa clinic at ospital. Ang katwiran niya ay “mamamatay kung mamamatay” Matigas ang ulo. Selfish. Hindi niya iniisip yung tao sa paligid niya. Binibilhan namin ng gamot pero ayaw inumin. Kaya maaga siyang namatay sa edad na 48.
May galit ako sa kanya lalo noon. Pero bago siya mawala medyo nabawasan. Ngayon ko na-realize na sobrang mahal ko pala yung tatay ko. Araw-araw akong umiiyak na sana bumalik siya. Mas okay nang ma-trauma ako sa mga pinaggagagawa niya kaysa tuluyan siyang mawala. Kahit marami siyang masasamang ginawa sa amin mas nananaig pa rin yung pagmamahal ko sa kanya. Tang ina. Habang tina-type ko ‘to ay naluluha ako. Mag-iisang buwan na nung nawala siya pero hindi ko pa rin matanggap. Feeling ko babalik pa siya. Madami pa akong gustong sabihin at i-kwento pero ito na lang muna. Para kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko. Ang daming alaalang naka-save sa utak ko simula nung bata pa ako na kasama ko siya. Sobrang sakit. Sobra. Ang dami kong sana na sana’y ginawa ko nung buhay pa siya. Tang ina.

Hello! I'm new to Reddit, I hope you'd be able to give me a good and sensible advice.
My ex [23F] and I [23M] broke up more than a year ago. It was a mutual agreement, but she's the one who initiated. I agreed kasi napapagod na rin ako, and we both felt na hindi namin matanggap yung differences ng isa't isa. It was hard kasi four years din kaming nagtagal. Napamahal na siya sa family ko and vice versa.
I was able to recover immediately. Hindi ko rin alam kung papano, pero siguro kasi weeks/months before we broke up, nandun na yung pakiramdam ko na parang hindi na namin mahal yung isa't isa. Hindi ko alam kung namanhid nalang ba ako, o mataas lang talaga resiliency ko. Pero naiyak pa rin naman ako, humagulgol pa rin naman ako days after our break up.
The thing is, nahirapan siyang mag-move on. It is not a bad thing, kasi kanya kanya naman tayo ng healing phase, and I respect that. Nahirapan ding mag-move on yung family ko, of course. But what I hated the most is when she went to our house and talked to my parents about "what happened". Pinalabas niyang ako yung nakipagbreak, basically giving the impression na ako yung sumuko. It hurts kasi sisiraan mo nalang ako, sa sarili ko pang mga magulang. Nagalit ako sa ex ko, and I told her to please give my parents the time and space that they need to move on.
After one-two months, I tried dating. And my siblings didn't liked it. Masyado daw maaga and they worry that I would only be hurting myself. But I did it anyway, sa isip isip ko, try lang naman. But I met an excellent woman and we continued dating. I realized that I wanted to pursue her despite the doubts that I am getting from other people. Matanda naman na ako, and I know that my feelings and motives are true. And so naging kami.
My siblings are against that. I tried my best to show them na wala namang masamang effect sakin yung new girlfriend ko, and instead, nakatulong pa nga in ways that I didn't expect would happen. Hindi ko siya naging rebound, and we both knew our feelings for each other are genuine.
My ex kept her relationship with my siblings. Palagi silang lumalabas everytime they could. Actually, mas madalas pa nga ata silang magkaron ng get together kesa sakin. I felt like mas kinampihan pa nila yung ex ko, and I felt like mas pinakinggan at pinaniwalaan pa nila yung ex ko, kesa sakin na sarili nilang kapatid. Gets ko naman, during those four years napamahal siguro sila. But for them to still keep the relationship, ang off sakin nun, and for my new partner.
When I confronted them about it, either wala silang sinasagot sakin (seenzoned lang), or sinasabi nilang nagbago na raw ako. Kasi di na raw ako nagkekwento sa kanila. But in reality, hindi naman nila ako kinakamusta, and they're more engaged in listening to my ex' version of the story kesa sakin.
Now me and my siblings are barely talking. Pag naiisip ko that they are still going out together, nalulungkot pa rin ako. And I tend to distance myself, having that feeling na hindi sila ganun ka-supportive sa new partner ko. I miss them, but I don't think they feel the same way. ABYG?
P.S. Kung nababasa man to ng ex ko. I would like you to know that I hate you. We had the chance to have a good and healthy break-up, but you ruined it. I fucking hate you.

Tumigil na ko sa pagdalo sa locale last 2023 and totally di na dumalo nitong 2024.
So far i have a better life as compared noong dumadalo pa at active sa tungkulin.
Hindi na ako puyat and nagagawa ko nang magexercise. Naging clear na uli ang aking skin. Nakakapagpahinga na ng maayos at walang inaalalang pagkakatipon. Walang nagmemessage na mga galit na worker at officer dahil sa wala pa ako sa locale. Nagkaroon ako ng time na to truly follow what i want without guilt. Hindi dahil sa wala na akong takot sa Dios but because i realized that the current leadership of the church is nonsense/not sensible. So hindi ako obligado na sumunod sa leader na iyan.
And now i am doing my best para maghanap ng trabahong maaaring pasukan now that i am no longer bounded by this fucking gawain.
I hope you guys will find the help that you need para makalaya na sa kagaguhan ng iglesiang minsan natin kinabilangan.
This may be the last time na magpopost ako. Wish me luck guys!

I just want you to know that I missed you so much. We’re both restricted to talk to each other or have connections again, but how come I am the only one who is affected by doing this.
Sa totoo lang po, ayoko at naiinis ako sa sarili ko na ganito yung nafefeel ko, after all. Bakit po kase sir? bakit hindi mo nalang sinabi na you’re not that interested on me, so that nakapag build na agad ako ng boundaries sa naging closeness natin as your student and our prof. Sabi ko naman, I am okay naman na happy crush kita at kinikilig lang rin talaga ako sa iyo. Pero somehow, your responses makes me asa na nag rereciprocate ka ng flirting response ko sayo. Umasa ako. Ang babaw ko sa part na yon, promise!
If nalaman ko lang agad na friend ko pala yung other student na nangungulit or nakakausap mo, I would be the one na unang mag lelet go sa pagiging clingy ko sayo. I’m aware and I know na may nakakausap ka pang students other than me, but since you are being honest when I’m asking you such things, that makes me thought na baka iba naman yung way pagdating sa akin, iba yung connections na binibigay mo sa akin. Umasa ako, na kahit na ramdam kong may kausap ka pang iba, ako pa rin yung mamimiss mo at gusto mong makausap or matitiis mo. Wtf, I am thinking right now? Sobrang tanga ko sa part na umaasa lang pala talaga ako that time.
March 28, 2024 is my 5th day trying to move on sa lahat ng iniiyak ko, sakit, at disappointments na napafeel sa issue or problem na ito. And also, this is my day 5 testing this feelings or affection ko po sayo. Kase kahit na aware ako na one sided lang yung naging connection ko po sa inyo, confused pa rin ako, na bakit ganito yung pain, bakit sobrang affected ko, at bakit palaging miss kita. Bakit parang may love hurts sa nararamdaman ko sayo? Sa ilang araw na yun, sa isang araw na nakasama ka, ganon na ba ako nahulog sa thought na magkakafeelings ka rin sa akin, like the way I did? like the way I fall into you?
Ang sakit sir, ang sakit sa akin na ganito tayo. Gusto kitang maging kaibigan na matagal kung hindi man mag work yung mga bagay na narisk ko sa pagkagusto ko sayo. But why did we end up like this?
Hindi ka naman kase mahirap mahalin at hindi ka mahirap maintindihan. Gusto ko lang naman ikaw samahan, kahit kapag kailangan mo lang.
I’m sorry, masyado akong natakot na itago ang lahat. Minsan kahit alam kong iyon ang tama nga na nangyari, naiinis ako sa sarili ko na kung bakit inamin ko pa lahat sa kaibigan ko, bakit nagtiwala ako na walang mababago kahit malaman niya ang lahat. Hindi ko na alam saan lulugar. Pero kung hindi ko rin naman nasabi yun, malalaman ko bang kami ng matalik ko ring kaibigan ang kinakausap mo ng sabay? o marami pala kami?
Sobrang stupid ng thoughts na nagsisisi ako na nagtiwala ako sa kaibigan ko, dahil lang sa namimiss kita at nanghihinayang ako sa mga nawala sa atin ngayon. Sobrang stupid ba ng thoughts ko, na mas nag aalala ako sayo ngayon at kapakanan mo ang iniisip ko?
I really want to act as an adult now, but how? Paano ko gagawin yun, kung paulit-ulit na papasok sa isip ko na umaasa pa rin ako na mamimiss mo ako at sabihing ganon rin ang nararamdaman mo.
Kaso hindi, kaso mali ako. Tama, mali ako.
“Enjoy your life and forget my name, and I will treasure yours…”

Fresh passer ako nung march 2024 mtle. Halos 1 month na akong nagse-send ng resume sa email and job hunting apps. Lagpas 50 na nga yata yung napasahan ko ng resume both hospitals and free-standing labs pero wala pa ring nagrerespond kahit isa. Pina-critique ko naman sa mga kaibigan ko yung resume ko and sabi nila okay naman daw. Sobrang nakakapanghina ng loob. Di ko tuloy alam kung ako ba yung problem. Di ko alam kung ano ba ginagawa kong mali.
I just want to let this out kasi sobrang nakaka-frustrate and hindi ko alam gagawin ko. Haysss nakakalungkot.

Ayaw ko yung first choice na nilagay ko kasi di ko napalitan (Accountancy), and buti hindi pumasa HAHAHA. After manifesting more than ever, it finally paid off😩
++ di ko na pinakita score haha ang baba ng English ko hindi tulad ng sa iba

Ask ko lang if pwede ko ba i.cc si BSP kung mag followup ako ng referral rewards? May tatlo akong ka workmate na approved na ung CC nila last Feb pa but until now, di ko pa rin na rereceive ung referral rewards na 5k eGift/successful referral nila.
Nag email ana ako twice, pero ang laman ng response is "we'll update you on the status". Naka receive na nga ng NAFFL ung mga na refer ko pero ung rewards wala pa din.

Nagipon ako para makabili ng gusto ko (employed po ako), pero may worst situation ang family namin ngaun. May cancer yung father ko and need nya magundergo ng operation then after nun mag chemotherapy sya. Nagaantay kami ng pera nya galing sa retirement nya at ayun ang gagamitin para sa operation nya. Take note, before pa sya magkasakit, plano ko na talaga bumili ng gusto. Ang sama ko bang anak kapag tinuloy ko pa bumili ng gusto ko kahit na ganito sitwasyon namin? (ABYG, magspend ng pera para sa "luho"?)

Hi badly need your advice.
Currently 7 months working sa isang agency here PH. Pero salary level ay 19k gross. so inclusive ang government benefits magiging 17k malinis at may Hmo And life insurance. THIS IS WFH DIN. Maayos naman yung culture pero sa workload hindi talaga dahil micro manage lang yung boss ko halos naburn out na ako. Hindi halos makatarungan yung sahod sa workloads.
5 lang kami sa Team at halos nag resign yung dalawa. Ngayon 3 nalang kami at hiring na din.
May offer sakin na account executive international based 9-7pm 30k salary pero walang government at hmo. Yung work culture naman, maayos naman and yung loads is magaan. (WFH) At rto minsan usually pag may event lang at Indiano ang boss ko dito if ever.
Di ko alam if magreresign ako sa current job ko feeling ko kasi underpaid at mandatory mag OT pero paid naman. Di na ako masaya kasi feel ko di na worth it. Bigla ako naubos.
Pahingi po ng advice please.

Hello po, may nakakaalam po ba pano makapunta ng bgc from brgy. sunvalley, ang mahal ng weekly gastos bc of angkas/joyride so im looking for alternatives (i only know how to commute going to pasay rotonda and lrt 1).
Salamat po sa sasagot

Meron akong bestfriend, na consider ko talaga syang soul mate ko. Nakilala ko lang sya sa work ko non. Tinuring ko syang kapatid at alam kong ganun din siya sakin. Pero sa totoo lang, ang toxic din namin bilang magkaibigan, pero sya din dahilan bakit ko pinilit sarili na magbago for good kasi ayoko syang nasasaktan. Sobrang evident ng improvement ko sa anger issues ko. Sakanya ko natutunan yung totoong communication sa mga bagay na di komportable pagusapan. Hindi ko makikilala yung boyfriend ko ngayon kung di dahil sakanya, hindi babalik ung confidence ko sa sarili ko kung hindi dahil sakanya.
Pero sobrang sama na ng away namin nung nakaraan, nasabihan ko syang sana di ko na sya nakilala sa sobrang hurt na nafeel ko galing sakanya… dun ko na naisip na baka mas okay na talaga kung di niya ako kaibigan para walang nakakapagsabe sakanya ng ganon. Sinabihan ko sya na sana pumili sya ng matinong kaibigan, sana yung di katulad ko.
Nirenew ko ung shared disney+ namin para mafeel kong andyan pa rin sya… para makita kung anong trip niya panoorin ngayon. Tinitignan ko lagi yung netflix para maging updated manlang sakanya.
Balita ko okay na daw sya ngayon, thank you Lord, buti naman.
Hindi na ako nagsorry, kasi alam kong di ko deserve yon. Di niya deserve masira ung peace nya ngayon at deserve kong pagsisihan lahat ng sinabi ko. Deserve ko magsisi. Deserve ko mawalan ng kaibigan.
Pero grabe, miss ko na sya sobra. Hindi ko makwento sa boyfriend ko to kasi alam kong magwoworry lang sya, at ayoko gawing big deal to sakin. Pero miss ko na sya, walang araw na di ko sya iniisip, walang araw na di ko naiisip na magsorry sakanya. Sobrang dami kong gusto ishare sakanya… pag ikakasal na ako, sana magpakita ka manlang.

Hi badly need your advice.
Currently 7 months working sa isang agency here PH. Pero salary level ay 19k gross. so inclusive ang government benefits magiging 17k malinis at may Hmo And life insurance. THIS IS WFH DIN. Maayos naman yung culture pero sa workload hindi talaga dahil micro manage lang yung boss ko halos naburn out na ako.
5 lang kami sa Team at halos nag resign yung dalawa. Ngayon 3 nalang kami at hiring na din.
May offer sakin na account executive international based 9-7pm 30k salary pero walang government at hmo. Yung work culture naman, maayos naman. (WFH) At rto minsan usually pag may event lang at Indiano ang boss ko dito if ever.
Di ko alam if magreresign ako sa current job ko feeling ko kasi underpaid at mandatory mag OT pero paid naman. Di na ako masaya kasi feel ko di na worth it. Bigla ako naubos.
Pahingi po ng advice please.

My husband is a seafarer.. We're 14yrs married with 2 kids. Last March nag vacation sya. 1st time nangyari samin 'to..
umattend sya ng Elem reunion nila. Mga 2days after ata, nahawakan ko cp nya. Nabasa ko na may kalandian sya sa gc nila na classmate nya dati. I confronted him, but sabi nya is biruan lng daw. Pero tinutukso din kasi sila ng iba nilang classmates dhil elem crush pala ito ni hubby. At patol naman itong c girl sa harot kahit pamilyada na din. My nagsabi pa na kinilig sila sa harutan ni hubby at nitong si girl. Nung huli ay nag sorry si hubby pero pinandigan pa din nya na wala lng daw yun at ako lng daw ang mahal nya. Ni ndi nga daw nya yun pini em, so wala lng daw tlga. Dun plng sobrang nasaktan na ako. Nkita ko nman na ndi na sya uli nagchat sa gc na yun. Pinatawad ko sya, pero gang ngayon pag naaalala ko, nasasaktan pdin ako.
Lastly, kinabukasan flight nya. Pagkahawak ko ng cp nya, may nakita akong conversation, na may nakalagay na ok, love you. Ung ibang nakalagay ndi ko na nabasa, kasi biglang nawala. Sbi nya notification lng daw yun ng share it. Paranoid na daw ako. Pero ung conversation na yun is full screen na biglang nawala nlng. Ndi ung katulad ng ibang notif na nasa taas lng. Ndi na nahagip ng mata ko anong name, at ung iba pang nkalagay. Kasi na back ko sya agad. Tapos ang lumabas nlng is yung messenger. Ung list ng mga kchat. Wala ako nkita na ibang name pa. Sa sama ng loob ko na gusto kong umamin sya, nahampas ko sya ng hawak ko. Pero pinangatawanan tlaga nya na ndi daw nya alam yung sinasabi ko. At baka notif lng daw ng share it un. Bigla nlng daw kung ano2ng notif ang share it. Ganun ba un tlga? Umiyak pa sya at hanggang pag alis daw nya paranoid ako. Wala daw syang iba. Nagsimula lng daw yun nung una ko syang pinaghinalaan na may iba sya. Wala akong matinding evidence, kasi ndi ko nga nakita yung name at ung iba pang laman ng convo. Kaya nkipag ayos uli ako sa knya. In-assure nya na ako lng daw tlga ang mahal nya at wala daw syang ibang babae. Kinabukasan bumalik na sya ng barko.
Mabait ang asawa ko. Good provider. 1st time namin naging problem to. Kaya ngayon, grabe yung emotional stress ko. Mas lumala ngayong ldr na naman kami. Sobrang lungkot ko. Hingi lng sana ako ng help. Ndi ako nkktulog ng maayos kka isip kung my iba ba ang asawa ko o ano. Ndi ko alam kung kkalimutan ko nlng ba yun o ano. Ndi ako matahimik.. Feeling ko, malapit nkong ma-deppress.. Need ko ng advice nyo.. 😔

line of 4 prelim grade in intacc 1 and ang baba ng q3 ko huhuh di ko na alammm. pag nirereview ko naman yung intacc nagegets ko and nasosolve ko naman mga practice questions pero iba talaga pag deptals/exam na huhu. hindi ko na alam if kaya pa hshahaa