Mga balita 2011

hiii ano balita sa mga nagremovals kanina sa 128? Mahirap ba sobra?

Isa akong batang laking mahirap. All the kinds of bullying naranasan kona and kahit I am on my adult stage na bakat na bakat padin sa ala ala ko kung ano ang mga napagdaanan ko during my years of schooling.
During my elementary days way back mga 2004-2010, baon ko 2 pesos a day pero hindi pa araw araw may baon. Minsan nag aabot sila mama at papa ng 5 pesos ng monday and that's it for the whole week. I am too innocent in those time kasi Im proud to say na never ako nag cocomplain to my parents regarding that,siguro dahil alam kong wala din naman magbabago if I ask them kasi I know na walang wala din naman talaga sila. Minsan yung mga kaklasmayt ko pa noon tinatawanan ako pag tinutulog ko lang ng recess time namin kahit yung tiyan ko tumutunog sa gutom, while them enjoying their meals and have money on their hands to show off. They don't wanna be friend with me either kasi di ako nakakasabay sa kung anong meron sila kaya ako yung typical na batang PAPASOK sa skul ,UUPO,TAHIMIK at magsasalita lang pag kinakausap. Ang tanging alam ko lang non is disiplinado ako ng mga magulang ko kaya naman never ako nanlimos ng kahit ano or nainvolve sa gulo or na guidance sa skul, if my conflict man non sakin at sa klasmayt ko, umiiwas nalang ako at mananahimik kasi takot akong magkamali eventhough sinasabihan na nila ako "DUWAG" "LAMPA" etc.... One time may pinapa project si teacher sakin that requires money to buy it. Sinabi ko din naman kila mama pero they can't provide so pagpasok ko ng umaga sa skul, sobrang kabado ako kasi lahat sila may maipapasang project and ako lang wala. Then when my name called by our teacher sinabi ko yung totoo but the teacher just say "Baka gusto ako pa magprovide para sayo" sabay tawa. Until then naging hobby na nya akong pagtawanan infront of his co teachers at sa mga students at ako lagi inuutusan taga bunot ng puting buhok nya.🤣 well nakakatawa nalang sya sakin now pag naaalala ko
Fast forward... 2011 Highschool days... I enter highschool like elem na walang wala din. All my things are old, from bag to notebooks, yung lapis ko parang nasa 3 inches nalang ang haba kasi di ko napapalitan. Even my slippers have butas na which is naging reason ng bullying din. Yung ibang klasmayts ko laging kinukwestyon bakit daw ganun di ako mabilhan ng mga magulang ko pero di ko sila sinasagot. Just like elem days, ako yung tipo ng stujanteng tahimik lang sa upuan, kaya ang tingin ng guro namin sakin "MABAIT" pero may mga guro padin na hindi talaga ako nagugustuhan dahil sa bagay na wala ako na meron madalas mga klasmayts ko. Malayo ang skul namin sa mga bahay namin kaya nagbabaon kami ng pang lunch namin. Madalas baon ko araw araw is itlog,pancit canton na isang piraso tapos ginagawa kong pang recess at lunch na yun. Even that thing I was questioned lagi by my klasmayts but I don't answer them. I was so lonely nun kasi wala naman gustong makipagkaibigan sakin, even if may groupings, I was left alone and doing my activity alone. If you guys are wondering how's my marks in school? I was a regular student and never ako na fail sa subject ko kasi yun din habilin ng magulang ko sakin. I was so obedient to my parents even those times na pinag aabsent nila ako para magtrabaho sa bukid at para may baon ako sa school.Then the next day, I will be punished in school for being absent without telling them my reasons. I know how hard my life is kaya nangangako ako sa sarili ko na I have to finish my studies kahit anong mangyari. There are some teachers who love humiliating me in front of many students for the things I have, such meron daw ako shoes na old pero walang socks, butas ang pantalon, and ngilaw na ngilaw ang puting uniporme signs of it being old enough. One thing I am struggling about is yung yellow pad paper, yun kasi gamit namin ng highschool and most of them have it tapos ako pag humihingi ako ayaw din naman ako bigyan, kaya ang ending I'm using notebooks as alternative for it. My teacher would question it again pero same thing, my silence is my response. In those years, teachers are allowed to beat students as sign of disiplina and I was beaten as a punishments for not providing projects and unattended classes dahil sa need ko kumita ng pera para may pambaon. Pag binabalikan ko siya, awang awa ako sa sarili ko. And those people who treated me that bad, I still remember them but I forgave them. Masakit lang pag naaalala ko😭 I just can't imagine na nalagpasan ko siya na ako lang magisa at walang nasandalan even my parents. All those bullying I have received from my society, inako ko lang magisa yun at none from my siblings and parents knows about it.
Fast forward...2015- 2019 College... This one is the most legit na sobrang hirap. Pero bago pa mag umpisa ang semester nun I confront my self na kahit anong mangyari " I have to be a regular students,walang bibitiw at wag na wag babagsak sa kahit anong subjects
1st -2nd year college ko, I tried everything I can, to provide for my own tuition fees and allowances. Yes nagbibigay sila mama at papa pero hindi kasya, minsan 150- 200 lang kaya nila iabot for a week allowance, ang bording house ko laging delayed ang bayad, and my tuition is always on hold kaya laging suki ako ng special exam. Pinasok ko mag work as taga dilig ng halaman and care taker ng isang bar and grill for the night and study in the morning. I have no choice but to do it cause ayokong mag stop sa pagaaral. Kaya naman pag sumasahod ako sa part time ko, binibili ko ng mga sapatos sa shoppee and then I resell it on facebook market online around the city. After my class ng afternoon dun ko sila minimeet up sa city and there I earned money. Tho, of all the efforts and hardships na ginagawa ko still my studies is my top priority. I was so payat sa sobrang pagod, puyat at stress.lagi pa akong nag nose bleeding and I was so worried for my health pero tuloy ang laban. Again, none from my siblings and parents knows about it. I kept it all alone and di din naman sila nag tatanong kasi they thought I am doing fine dahil wala din naman silang narerecieved na reklamo sakin. BULLYING? ofcourse di padin ako nakaligtas jan, I was called "EWW ANG ITIM, MUKHANG MATANDA kasi di nakakapag ahit ng balbas at nakapagpagupit" minsan sasabihin pa nila "Huy kumain ka naman para ka nang kalansay" without knowing my whole story. One time I cried inside the confort room kasi I couldn't help myself na mainggit sa mga classmates ko nun na after class they will be having a talk about san sila mag lulunch if sa Jollibee ba, mcdo or sangyup. Samantalang ako, after class I was so busy meeting people with their orders. Minsan nadadaanan ko pa sila sa fast food having a good time while ako may bitbit na malaking basket puno ng sapatos na idedeliver.🙂 If my mandatory na event sa skul na need attendan, I used to ask people I don't know if may pwede ba akong mahihiraman ng susuotin tapos sasabihin nila try nila hanapan ako pero they then laugh at me afterwards. I feel so ashamed of doing it but I have to. So ayun na nga iniignore ko lang yung mga moment na tinatawanan ako sa looks ko, sa mga bagay na wala ako na meron sila. Basta focused ako sa acads ko nun at sa pagkita ng pera.
During my 3rd yr college. Yung part time kong work nagsara so I was forced to stop working with them na. And so yung pagbebenta ko ng sapatos nalang ginagawa ko. I was so lost that time kasi diko alam ako gagawin ko. Malaking tulong yun sakin lalo na 2yrs nalang kailangan kong tapusin sa pagaaral at mas malaki ang expenses ko na.Isang araw papasok ako ng gate sa skul and there are posters around our campus about scholarships and yung minimum qualified average. I have know idea if abot ba ng average ko dun sa offer ng scholars. so I run towards our registrar to request for a certificate of my grades. My world just stop for a while and I'm in tears kasi naabot nga. 86.04 yung average ko and the asking is 85.0.lang. moving forward, I got the scholarship and it helps me with my tuition fees. Kaya ang pinoproblema ko nalang non is bording house ko. Until meron na namang ibang offered na scholarships sa city so kahit sobrang haba ng pila,tiniis ko kasi I know it will save me. Luckily God is so good to me kaya I got them. That's why sa huling taon na pagaaral bago grumaduate, everything goes well and smooth because of those 3 scholarships. I Gave up selling shoes and focus sa exams nalang until I manage to graduate.....
July 2019.... FINALLY GRADUATED AND A CERTIFIED DEGREE HOLDER OF PSYCHOLOGY....
2024 update about me? I am now in a good path, I took a career that is relevant to my degree and still want exploring more things...

Please huwag niyo tong iuupload sa ibang platforms :')sorry sa grammatical error di ako masyado fluent sa tagalog. Story time muna ako before umabot sa sinasabi ko abt sa title haha
Ever since bata palang kami, nangbababae na talaga si daddy. Nagstart non after na magka anak si mommy. Di ko pa alam nung bata ako sa mga nangyayari not until sinabi na samin to ng mother ko nung malaki na kami.
May time na nakita niya na nakakalat yung mga damit ng babae(1) ni daddy sa bahay namin tapos yung condom nakakalat pa sa sahig. Tapos nung dumating na inasthma kami ng ate ko and naka problema sa lungs, never na bumisita samin si daddy sa hospital kasi nasa boracay sila ng babae niya. Paano nalaman ni mommy? Kasi may nagsusumbong na army na kasama ni daddy sa kanya. Pero naka tira pa kami nyan sa nueva ecija.
(2011)Nagbeg si daddy kay mommy na pag lumipat kami sa bacolod, magbabago na daw siya, eh si mommy naman binigyan niya parin ng second chance para sa samin na mga anak niya. Akala ko nga bakasyon lang, yun pala permanet na kami dito hahaha. So ganon parin nagcheat parin. May nabuntis si dad sa babae(2) niya na taga australia, which is mas nauna siya ipinanganak kaysa sa pangatlong kapatid namin. Eventually namatay rin dahil sa heart failure and same rin yung death anniversary niya kay daddy.
(2012) Up till now di ako makapaniwala kasi yung pangalan ng pangatlo kong kapatid na bunso, is pangalan ng kabet(3) ni dad. Na disappoint si daddy kasi babae. So after a year nanganak ulit si mommy, lalake na lumabas.
(2014) Eventually, may urge na din si mommy makipag divorce kay dad pero naunahan ni daddy si mommy. Never pumirma si mommy sa divorce papers and finorge ni dad pirma niya.
2016- after 2 years umuwi dad ko after ni mommy magseparate. 1 week siya nagstay sa bahay. While si mommy umalis sa bahay and natutulog lang siya sa car.
(2016-2018) - Nagrerent kami lang ng bahay sa may white house. Comfortable siya kahit maliit lang. Nag iisip si mommy ng pagkikitaan niya ng pera kaya nag rent siya sa may squatter sa tawid. Malapit lang siya sa bahay namin pero maraming mga workers na bumibili don. Kaya dun si mommy nagstart magbenta ng mga ulam, may karaoke, tindahan. Sobrang nakaka draining and nakaka stress kasi wala kaming childhood dahil sa pag aalaga ng kapatid namin na age nila 5 y.o below palang. Kami ang taga hugas, taga bihis while si mommy busy sa pagtitinda. Never nagpadala si daddy that time. Palaging hindi pina pa access sa kay mommy yung atm. Lumipat kami sa squatter para iisa nalang yung bababayrin na rent. Di kami natutulog pag umuulan kasi pumapatak yung tubig sa loob ng kwarto namin. Walang kisame, at di kami makatulog kada gabi kasi may videoke sa labas.
Lumipat kami ng bahay malapit sa school ng kapatid ko nung 2018. Nag karenderya din kasi si mommy kaya plus points na rin kasi malapit sa school.
(2019)lumipat kami sa apartment and mas malaki sya. Naging stable naman buhay namin kasi nagpapadala na si dad samin.
(2021) May inintroduce yung kapatid ni daddy na nagtatrabaho daw sa dpwh na babae(4) tas nakatira daw sa penthouse. Antanga naman ni daddy eh wala nga naka punta sa penthouse niya yon naniwala naman. So naging sila. Pineke nila yung marriage contract nila and patay si mommy sa birth certificate and naka mark na first wife daw yung kabet😭. Wala pang idea diyan si mommy non pero naghihinala na talaga siya.
So dito talaga nagstart. Nag uusap sila ni dad at mommy sa phone. Sabi ni dad magpapadala daw siya ng 2 computer galing daw sa princess niya. Sabi ni ni mommy "baka nakaw niya lang yan" as a joke. Tapos na offend si princess ahahahhaha. Princess pala tawag ni dad sa kanya kasi nay dugong royal blood daw na muslim. Pinapagtanggol pa nga ni dad si princess. Sabi pa niya buti pa daw si princess iniisip yung future ng mga anak niya. Sabi ni mommy "sa tingin mo ba di ko iniisip future ng mga anak ko? Grabe sakripisyo ko sa mga anak ko tapos ikaw nagpapasarap ka"
Doon na nagstart ang argument nila mommy. Nagsumbatan sila ng babae at ni mommy and dinamay niya rin kaming magkakapatid. Pinagsabihan niya na bastos si ate as if kilala niya kami. Sinabihan niya rin ako na kahit na ibenta ko katawan ko, di ko maangat ang buhay ng pamilya ko. Eto chinat niya sakin pero message niya to para kay mommy. Lahat ng fake na pag akusa dito siya magaling. Hinide ko lang names dito pero orig message yan dito sa messenger
"Ikaw ----(mom's name) -, baka puwedeng tantanan mo ako ha ...ninyo ng mga bastos mong anak lalo na ang PASALO mong panganay este kay (dad's name) lang pala kasi kahit naman panay pagmamalinis mo alam mo sa sarili mo na sangkatutak ang anak mo sa ibang lalaki bago mo pa naging asawa si (--dads name) - - - (alam ba yan ng mga senior officer na kinakalandari mo o gusto mo ako magsabi kung anong klase kang pokpok?)- lalakero ka diba? Sabagay feeling mo kasi ang ganda ganda mo kung maka mata ng iba, eh mukha ka lang namang palahiang baboy. Tama na pagiging assuming mo (mom) dahil wala ka rin namang napapatunayan kahit s sarili mo na lang. Sana kung wala naman ginagawa sayo ang ibang tao huwag mong inaatake kasi minsan napupuno din yan at baka mas masahol ka pa pala sa mga sinasabi mo against sa iba. Isa kang babae na ni konting kahihiyan at respeto sa sarili ay wala in short wala kang delicadesa! Kung minalas ka man sa buhay mo dahil akala mo milyonarya ka na biglang naghirap dahil sa akin puwes nagkakamali ka. Yan kasi masyado kang assuming na can afford ka ero ang totoo mahirap ka pa sa daga - wake up om your wildest dream. Kung talagang matapang ka bakit dimo maharap ang mga unang babae ni (dad) ? Kilala mo sila diba ? Sino ang sumira sa pamilya dun ka magtapang tapangan letse ka! Pumyeta kang babae ka hindi ka na napapagod sa pagiging bitter mo. Sige dito tayo mag ladlaran sa social media para malaman ng lahat ang Past , Present at Future mo!"
(2022)Ilang months kami di pinadalhan ng pang rent sa bahay at kuryente, 8k bayad namin sa rent. Halos mahimatay kami sa init sa pagbenta ng barbecue, fishball. Umabot na rin sa point na nagkaroon ako ng line of 7 sa card, pero naka with honors parin ako :> Binenta ni mommy sasakyan niya na toyota for 100k na ginagamit namin since nakatira kami sa nueva ecija. Yun ang pinangbayad namin sa rent, tubig kuryente.
Pumunta sila mommy at ate sa manila para ng request ng allotment. Nakaabot sila ng almost 2 months sa pag stay and naiwan ako sa bahay kasama mga kapatid ko na grade 2 & 3. Na manage ko naman sila bantayan sa bahay :>.
Sa headquarters sila sa fort bonifacio nagstay. So tumawag si mommy kay daddy and sinabi ni daddy sa kanila na magdusa daw kami and deserve namin💀 eh putanginamo
Narealize na ni daddy na nascam siya ng babae kasi may nagprenda ng sasakyan niya. And yung bahay na pinapatayo ni dad binenta rin, yung 20million na niloan ni daddy para lupa wala na rin, kasi kinuha ng babae so ngayon kinakaltas yung pera niya bawas sa sweldo. Hanggang ngayon hindi parin mahuli. Takot rin ata mahuli si dad kasi nga pineke niya marriage contract ng baba niya and yun rin ang reason kung bakit di ma process retirement plan niya.
Imaginine mo position ni dad major general, 100k sobra sweldo niyan pero dahil sa nagawa niya 20k lang napapadala niya samin kasama na yan bayad sa rent na 8k ha.
Sabi mo nung grade 4 pa ako nag invest ka ng 500k thousand para sa educational plan namin ni ate pero asan na na kinakailangan ko na ngayon na college na ako next sy.
As of now di ko pa alam if mag cocollege pa ako or work na agad. Di ko alam kung saan ako magsisimula, wala akong experience aside sa pagtitinda. Please kailangan ko ng tulong(emotionally) motivate me pls ang hirap din magipon para sa requirements sa trabaho cz i dont have money :) btw happy mothers day

Good day mga kaGulong!
I would like to ask your experience with Westlake tires?
Due na kasi for replacement yung tires ng kotse ko (Honda CRV 2011). Last palit ko was July 2018, gamit ko Bridgestone Dueler HT, ito yung stock na gulong talaga niya nung brand new.
Medyo tight lang ang budget kaya looking for cheaper alternatives, di naman na rin madalas gamitin yung car sa out of town, usually within Metro Manila lang.
Mixed reviews din kasi yung nakikita ko online, what is your experience on this? Thank you!

nakakainis hahsha i mean nakilos naman sila pero tangina nakakainis sa chat ?? hindi sila marunong mag-backread, tanong nang tanong, tapos ako ine-expect maging leader tuwing groupings putangina ako na nga nagawa ng ppt naga-assign, nagawa ng mga contents na wala sa module namin, etc.
this time, hindi ako leader sa isang groupings pero tangina ako pa rin inaasahan ?? sa akin maraming tanong eh puta wala nga ako ka-idea idea anong gagawin o anong gusto nila mangyari sa script namin
they just heard na i wrote stories noon pero tangina hindi ko naman sakop 'tong genre na 'to (mind u they chose this plot and genre so i expect na maglalapag sila ng ideas). i keep asking them ano idea nila para masimulan ko tapos pucha it's either they're ignoring me or they keep changing their plans. kaya ayon bumalik kami sa lumang script namin.
pero hindi naman ako nagsulat nung lumang script kasi first sem pa 'yon, kaya i keep asking them ano balak nila tapos tangina ngayon manghihingi ng balita ano ganap sa script ?? EH KUNG PANSININ NIYO KAYA SINABI KO PUTANGINA
naiistress ako pota

I’m 27F, si BF ay 28. Di kami kasal, both may work, walang anak.
We’ve been together for 13 years (since 2011). Simula 3rd year high school kami na. Magkaklase, sabay grumaduate, schoolmates din nung college. Nung una pa lang ayaw na talaga sakin ng parents niya, alam kong may mga nagawa talaga akong mali nung high school kase magpagkarebelde talaga ko. Sabi nila bad influence ako sa anak nila, natuto raw sumagot anak nila dahil sakin. Di rin nila gusto na galing ako sa broken family. Nagloko tatay ko, nagloko rin nanay ko, so may tendency din daw na magloko ako. Na lolokohin ko lang din ang anak nila.
Pumupunta punta pa ko sa kanila nun. Nung 2nd year namin together, ayun natigil. Kase nagtalo silang mag nanay. Nakapunta lang ulit ako sa bahay nila 3 or 4 years later. Nung una medyo umookay na, nakakapag usap kami. Mga next na punta ko, may nangyare o nagawa ako na hindi nila nagustuhan. Hindi ako nakapagmano sa mama ni BF kase hindi ko naman talaga napansin na bumaba siya. Nagrereview kase kami nun para sa civil service exam. Nag away ulit sila mag anak dahil sakin. Nalaman ko nung nakauwi na ko at chinat ako ni BF. Big deal daw pagmamano sa kanila kase Bicolano sila.
Hanggang di na naman ako napunta sa kanila ng mga 2 or 3 years. Hindi na rin ako nagpupumilit pumunta kase ramdam ko na ayaw talaga nila sakin. May times na andun ako pero yung ate niya dadaanan lang ako na parang hangin ako. Hindi ako kinakausap. Pag andun ako, hindi ako makakilos nang maayos kase feeling ko may magagawa na naman ako mali o di nila magustuhan.
Naging malimit na pag punta punta ko nun. Gang nung 2020, nung nag apply na si BF sa pagpupulis, medyo madalas ako nun sa kanila. Even nung nakapasok na si BF sa training, pumupunta ko sa kanila kase ayoko isipin nila na pumupunta lang ako pag andun si BF. Nagtry talaga ko mapalapit sa kanila. Natigil ulit nung 2022 nung napansin kong nag iiba na naman ang pakikitungo sakin. Para bang kahit anong gawin ko, wala.
Last year, 2023, nagdecide kami bumili ng bahay at maglive in na. Since napatapos ko na mga nakababatang kapatid ko, okay na ko para sarili naman ang unahin.
Okay na lahat, nakabili kami mga gamit sa bahay. O ako lang ang nag akalang okay lang ang lahat. Since March, napansin ko na may kachat siya madalas. Sinasabi niya na work related daw. Minsan required siyang may kausapin late nights, lalo yung mga scammer na balak nila hulihin. Nagpapanggap sila na ibang tao para makuha loob nung target nila at mahuli. Pero ramdam ko, alam ko, na hindi lang basta trabaho yun. Nafeel ko na pero dedma kase okay naman siya sakin. Ganun pa rin routine namin sa bahay e. Not until yesterday, na may bumubulong talaga sakin na icheck phone niya. Hindi ko gawain kase tiwala ako. Dun ko naconfirm, nakita kong may kachat nga siya. At hindi yun work related. Kase anak yun ng kapitbahay nila - kung san nakatira parents niya. Super close yung mama ni BF at lola nung girl. Ang siste, botong boto ang mama ni BF sa girl. Syempre pabor sa kanila kase parang magkumare sila nung lola e. Though alam nila na kami pa at live in pa nga, pero todo reto talaga sila dun sa babae. Ang tingin nila sa kanya parang asawa na ni BF ko e. At future nanay ng mga anak nila.
Masakit kase alam nila lahat, nabasa ko. Ate niya, yung isa pang ate niya na akala ko gusto naman ako, pati yata papa niya na akala ko rin gusto ko. Lahat sila alam nila. Aware sila na kami pa pero ipinareha na nila sa babaeng yon ang BF ko. May family outing pa nga sa July e. Take note: ilang beses ako nagrequest na magleave si BF para iceleb anniv namin sa June pero dami niya rason, pero dito sa family outing na kasama family ni girl, nakapagleave siya.
Ang sabi niya napapagod na raw kase siya. Kaya bumigay na siya run sa gusto nila mama niya na babae. Magkachat sila 2-3 months. Call sign pa nila pareho sa call sign namin ah. Mahal niya raw ako pero pagod na siya na ipagtanggol ako sa pamilya niya kase nga ayaw nila sakin.
Ngayon nag usap kami ni BF, alam kong tanga ang desisyon na to pero mahal ko siya. Mahal na mahal ko pa rin siya. Mas kaya kong magbigay ng 2nd chance sa kanya at magpatawad, kesa mawala siya sakin. Siya ayaw na raw niya kase masasaktan lang ako. Wala na raw yung tiwala. Pinapili ko siya, siya o ako? Ako ang pinili niya. Di naman daw niya talaga gusto yung babae, nabuyo lang kase ang kulit nila mama niya at ayaw niya raw magalit sila sa kanya. Wag raw niya “sila ipapahiya”.
Tatanggapin ko kahit masakit. Kahit iniisip ko na wala akong pagkukulang. Binigay ko lahat. Akala ko eto na, magsisimula na kami ng buhay magkasama tapos after ilang months pa lang, biglang ganito? Ano sa tingin niyo dapat kong gawin? Nahihirapan ako. Mahal ko siya, sobra. Kaya ayokong bumitaw. Naniniwala akong malalagpasan namin to. Pagsubok lang to. Kakayanin kong patawarin siya, magulang ko nga napatawad ko, siya pa kaya?
Gusto ko sana kausapin parents ni BF na bakit nila nagawa to. Na bakit ba ayaw nila sakin? Ano yung pwede kong gawin para magustuhan nila ko at maging tanggap sa pamilya nila?
Salamat sa pagbabasa. Need ko lang advice kase naguguluhan ako. Saka sorry kung medyo magulo kwento. Wala pa ko tulog.

Sa mga nakatira sa Amaia Scapes Subdivision in Cavite, exclusive pa rin ba ang mga exclusive subdivision dito sa cavite? Balita ko pwedeng maging under ng LGU ang mga subdivisions na originally ay exclusive? Amaia Scapes kasi is under ng Ayala and their marketing the exclusivity to its future owners.

hi guys, sa mga nag immediate resignation like me, san niyo nakuha yung COE sa previous companies niyo? yung akin kasi after ko umalis and clearance di naman inemail sakin. 2 companies nayun and wala na balita sa COE ko.
ano ba process nun? may email ba to contact them and san niyo nakukuha email ng prev companies na HR?
thanks

For context, kapag may gusto akong malaman at super curious ako sa isang bagay, nagreresearch talaga ako. Nagbabasa basa kung saan saan para malaman kung paano at bakit nangyayari ang bagay na yun. Kaya saken sila minsan nagtatanong.
Lagi tong nangyayari sakin. Hindi ko alam kung maooffend ba ako o hindi. Kase kapag may tinatanong sila saken, sumasagot ako ng ayos with disclaimer na "ayon sa nabasa ko" or "nabasa ko lang yun" plus minsan nagdadagdag ako kung saan ko nabasa yun. Sa office magkaharap sa table ang 2 department kaya maririnig nyo ang isa't isa kapag nagkwekwentuhan kayo. Napansin ko kapag may nagtatanong sakin, for example about sa balita ngayong araw, sa weather, at kung ano na bang nangyare sa wps. (kapag mali ako sinasabi ko ren yun sa kanila) Napansin ko nagrereact yung mga nakakarinig sa kabilang department which is super obvious. Talagang maririnig mo yung keyboard tapos nagtatawanan pa ng malakas. E sa department nila mouse lang yung ginagamit madalas compare samen na customer service. Maraming bese na tong nagyayari kaya tinatanong ko na yung sarile ko kung may mali ba sakin? O may mali ba sa sinabi ko? Mali yata ako, teka nga search ko ulit. Or nayayabangan na sila sakin? Or mayabang talaga ko kase alam ko yung bagay na yon? Sobrang daming tanong sa isip ko kung bakit parang kasalanan ko pa na marami akong alam. Which is kasalanan ko naman talaga, and so??? Maidagdag ko lang, alam ko na hindi ako palaging tama, nagkakamali rin ako at inaamin ko yung sa nagtatanong sakin. Sinasabi ko rin kapag hindi ko alam ang sagot sa tanong.
Hindi ko alam kung nagpifeeling ba ko o ano dahil sa reactions nila every time. May instances pa nga na tahimik sila tapos kapag may sinabi ako at narinig nila tatawa na agad tapos may mahinang boses na hindi mo maintindihan yung sinasabi. Ramdam na ramdam ko na ako yung pinaguusapan. They always deliberately na ipaparamdam sayo na ikaw talaga yung pinaguusapan nila. Hindi ako nagrereact kapag ganyan sila sakin. Pero hindi ko maiwasan na hindi maoffend every time. Mas pinipili ko na lang rin kase palagi ang manahimik kesa pagaksayahan sila ng panahon na komprontahin about sa bagay na yun.
Iniisip ko nalang na hindi worth it na bigyan ko sila ng panahon para mga ganyan nilang attitude. I always aim to grow myself sa mga bagay bagay. Self-growth is a must kase para sakin. Di ko lang talaga maiwasan na mapaisip kung bakit sila ganyan sakin.
Btw, their friendship consists of narcissists with a foundation of being disrespectful to one another. Kaya palaging nagkakapikunan. And last, madalas di ko masikmura yung mga sinasabi nila sa isa't isa like "bobo" etc.

Yes. It’s true. We used to earn as much as 150k per month dahil nga nasa sales account kami.
Para sakin, madali lang yung account at too good to be true talaga. Aminado naman ako na mahirap sa training pero pagdating mo sa prod- Puro choco sale, madali lang mareach yung goal at mababait pa management. Too good to be true nga right? Sobrang blessed ko na sa dami ng account na pwede ako nilagay, dun pa talaga ako pinagpala. Yung tipong nakadalawang taon ka na pala pero hindi mo pansin at feeling mo everyday ginaganahan ka talaga pumasok dahil nga sa taas ng incentives na binibigay nila.
I started pandemic era pa and until now naka WAH. Swerte parin diba? Kasi kahit back onsite na iba, kami Work-at-home parin.
Pero ika nga— kung gano mo kabilis nakuha, ganun din kabilis pwede mawala.
At nagkatotoo nga. Mid last year ng malaman namin ang pinakamalungkot na balita sa account namin. Sa dating kaya namin umabot ng 150k incentives ngayon, 8k to 30k nalang hirap ka pa habulin yung stats. Nagbago na rin management at parang sila nalang ata yung retain ang same scheme.
Madaming nagreklamo for sure. Kasi halos kaming mga nakakaincentives palagi ng malaki sobrang laki na ng pagbabago ng buhay namin. Nagkabahay, nagkakotse, may pinagaaral na kapatid o anak sa magandang school at lahat ng okasyon or concerts kayang kaya namin. Abot na abot talaga ang pangarap. At syempre dahil pag tumaas ang income malamang tataas rin ang bills.
Ngayon, dahil sa biglaang pagbaba ng incentives namin marami ang nagsialisan. Yung iba nasa ibang company sa sabi nila same incentive scheme daw samin before.
After mabago incentive scheme namin, sunod sunod na rin ang red flags na lumitaw pa.

1. Tinanggalan kami ng dispute. Wala kami magagawa kung may nawawala na sale na hindi nacount ng system nila. Kahit ilang sale mo pa yan kahit may proof ka basta wala sa client file hindi ka nila papanigan.
   
2. Wala rin dispute sa survey. Kapag na-DSAT ka wala ng magagawa kahit na wala pa kayo interaction ng customer.
   
3. Wala na kaming matinong break sched kasi. Puro HHL (half hour lunch) nalang o kaya may 30mins manda postOT. Pwede ka naman magrevert ng full lunch pero papalitan nila ng 30mins manda OT kung kulang talaga staffing o kaya minsan auto denied kung trip lang nila.
   
4. Here’s the worst! Sobrang higpit na rin nila. Usually kasi may 30mins paid break at 1hr unpaid break. Ang ginawa nila, kapag nag restroom ka ibabawas sa 30mins paid mo. Kapag sumobra ka sa 30mins automatic lost hours na. Sa dami ng BPO napagtrabahuan ko sila lang ang ganyan. Ewan ko nalang sa iba ah? Like, is that even legal? pati ba naman 3mins iihi lang ipagkakait pa sayo? Ang hilig ko pa naman magtubig. nakakapagod rin magsalita lalo na pagmadami calls right?
   

And many many more red flags pero bawal na i-disclose.
Toxic na nila.
Di na tulad noon. Ngayon sa palagay ko parang araw araw na ko napapagod magtrabaho kahit pa nakaWAH parin kami.
Tuloy ko pa ba to?

Nag apply ako sa Integrated OS sa alabang for Customer service Admin support. Smooth naman yung interview ko Sa Australian client face to face pa. Isang position lng available 3 pa daw yung interviewhin nila after ko. Sbi nung HR iuupdate nila ako bukas agad if pasado o hindi. Kinabukasan tumawag sakin HR nang hihingi ng character reference, nag bigay ako ng 3. Sbi hr di daw nasagot, sabi ko baka kasi tulog pa, panggabi sila, nung hapon nag chat sakin isang colleague ko may tumatawag daw sa kanya na hr mga tanong tungkol sakin. Okay naman daw sagot niya. Pero after nun, at hanggang ngayun wala pang balita yung application ko kung psado or bagsak sa background checking. Any idea po kaya??

I am 23 and would be graduating sometime this August. Wala akong work experience or kahit anong credential. For the past 2 years, this has been eating away at me. Ang tanda ko na kasi pero wala pa rin akong independency or pera. 23 na ko palamunin pa rin.
May boards exam pa this December for Aeronautical Engineering (course ko). Sobrang discouraged din ako itake to kasi balita sa mga peers ko na passer, around 5-10% lang sa kanila may trabaho related sa field. Basically, useless PRC ID lang naman ang magagain ko. I feel like I'd be wasting the months para lang magreview, although nabayaran na kasi yung review center so may sunk cost issue para sa parents ko.
For months, pinagiisipan and binabalak ko na magwork sa BPO. Kahit kasabay na yung boards review. Kaso since medyo mahirap talaga yung coverage nung exam, malaki ang chance na babagsak ako if hindi dedicated ang hours sa review. This is an issue for my mother, who really wants to make that facebook post na may engineer na syang anak or something. Pinagbabawalan ako magwork if it means failing the exam. Sobrang nakakahiya and pathetic lang na ang tanda ko na wala akong magawa kasi wala naman akong ambag kahit na 23 na ko, wala akong say.
Kapag may nababasa akong "Ma, anong ulam" na retort sa mga comments ng kung ano mang post taena tinatamaan ako. Dumating sa punto na kagabi kay ChatGPT na ko nagconfide and nanghingi advice kasi wala mapaglabasan nito, lalo na't nakakahiya. 5 years na kong adult pero hindi ko talaga maramdaman. Ang hirap ng academic lang magaling pero walang diskarte sa buhay hahaha.
Ayun lang, parant lang dito.

Hello sa mga CBA peepz ng PUP Main! Na-experience niyo rin ba tong si Prof Echoz. Hindi nagtuturo, kasi facilitator lang daw siya. Puro reportings pero pagdating ng exam, sa materials niya kukunin mga questions. Tapos ipagmamalaki na wala daw nakakapasa sa exams niya. Hellooo??? Tapos kapag bagsak ka sa exam niya need mo gumawa ng video appeal. Like, itatapat mo sa mukha mo yung camera, tapos magmamakaawa ka na need mo pumasa kasi ganto ganyan. Tf! Tapos para bigyan ka ng uno na grades kailangan mo muna ipakita sa kanya na 100% siya sa evaluation. The nerve of this so-called law graduate pero di makapasa-pasa ng bar. Buti na lang!
Pinakamalala pa, for grades need mo bumili ng raffle ticket sa kanya worth 400. Four fucking hundred!!! Estudyante kami ng PUP, imagine kung gano kabigdeal samin ang 400 nung time na yon. Tapos one time, nagkaron ng event sa CBA, ang usapan kapag nanalo kami matik uno. So ayon, nanalo nga kami. Now, when the moment of truth came, bigayan na ng grades. We reminded him of the agreement but sabi niya, okay lang daw na hindi kami bumili ng tix sa kanya uno pa rin daw kasi nanalo kami, pero if ever maging teacher namin siya ulit, blacklisted na kami. Urgh! One more thing, CBA Torch is calling him out, at nung malaman niya na isa sa klasmeyts namin ang member non, gago binabaan niya grades.
I swear, I will never forget the face of that devil!
Lumaban ba kami? No. We can't dahil grades naming lahat ang nakataya. As someone who aspires to be a laude one day, we cannot afford to have failing grades. I wished I was strong enough to call him out, but I know in the end, ako pa rin yung talo. So, I decided to just follow him with my eyes closed and just cursed him silently.
Huli naming balita is nagkaron ata ng lawsuit against him because of CBA funds? I'm not sure. Basta may kinalaman sa CBA because he was the president at that time.
Well, deserved! At sana talaga wala na siya sa PUP o sa kahit anong institusyon, isa siyang lason! Mapagsamantala!
bobo naman

Before the year ends, these so called "leaders" should be held accountable from all of their negligence. Resign and withdraw from any student leadership awards!
Naiintindihan namin na problema rin ang admin pero yung reality ay hindi naman sila nagtry na bumaba sa tuktok na inuupuan nila. Hindi sila nagpakumbaba para tunay na mapakinggan at maging solusyon sa mga students. Kung yung admin na kinasuhan na nga at napa-health leave ang problema, bakit hanggang ngayon wala pa ring nangyayari? Bakit walang nagkukusa sa lahat sa kanila kumausap ng mga hindi sc o org members at ihabol ang kaya pang ipaglaban? Yung dialogue with admin nga daw nangyari na pero wala man lang gforms o kahit anong consultation sa student body para marelay nila sa admin mga hinaing natin as our representatives. In reality, dapat nga nung pagka-announce ng admin dialogue, nagtanong tanong na sila sa mga estudyante at sectors. Nag-dialogue sila tapos detached sila sa problems ng students that should not even happen in the first place if they knew how to be "servant leaders." Hanggang ngayon, wala pang balita about it kahit sa campus journs. Ganoon kalala HAHAHA.
Mx. Tabuno and her EB, Mx. Santiago and the CB have been negligible in making students be a part change and have a voice in the progress we yearn for.
Calling out SOCC EB as well. Buong taon very silent sila lalo na sa TomWeb 711 issue na dapat sila nga ang nagsasalita dahil constituents nila ang mga organizations. Ang tagal na ding problema ang org recognition at paper processing, bakit hindi nila ito inayos nung 1st sem para masmadali mabago ngayong palapit na ang sunod na acad year lalo na last year pa ito inirereklamo.
Ang napansin ko din sa kanilang lahat ay hindi sila nagkukusa makiisa. Yung SOCC nagsalita lang matapos ibombared ng student body from their silence during the Censorship issue. Ang mga SC lahat tahimik kapag hindi inaatake ng mga tao. Unresponsive at reactive leaders natin. It doesn't make sense na iiwan nila ang ganitong kultura ng leadership sa paaralan lalo na kung kukuha man sila ng leadership awards. Pinapalakas lang nila yung ideya na ganyan ang leaders na tama.
Kung repressive na ang admin, sana pinaramdam nila to the very least na kakampi nila at ipinaglalaban nila ang student body. Tama naman na repressive pero kapag tiningnan mo ibat ibang terms ng mga CSC, LSCs, at SOCC, makikita mo naman ang diperensya kung paano sila namuno at gumawa ng paraan para magka boses kahit papano. Pwede naman kasi idaan lahat sa pag-activate ng mga student groups pero rofl mukhang masnagttrabaho pa mga student groups sa kanila habang focus sila gumawa ng events.
RESIGN!

hello pa-rant lng kasi ang lala ng epekto sakin ng 2nd sem hahahaha
ang hirap pala talaga kapag wala kang dream course? wala kang passion sa kahit ano, di ka rin nageexcel sa kahit ano, madiskarte at masipag ka lang hahaha. dpwas ako last year kaya nag-apply ako sa program na marami pang slot na natitira and accredited ng dost (since i passed the scholarship) in hopes na makapasok sa up, and thankfully i was granted a slot kaya yehey i'm a upd student ! .. pero nung 1st sem lang pala yung feeling na yun hahah ewan siguro kasi puro introductory pa lang yung tinuturo kaya ang basic lang para sakin haha and nag-univ scholar din ako.. kaya akala ko wow ok na ko sa program na to ! baka ito talaga yung para sakin, baka dito ko mahahanap yung gusto kong gawin sa buhay ko
come 2nd sem.. unti unti kong narerealize na hindi. haha ang weird kasi mas naeenjoy ko yung ges ko kesa sa majors ko ngayon.. mas nakikinig ako sa ge classes habang sa majors ko tulala lang ako lagi.. naiinggit ako sa ilang mga kaklase ko kasi halata mo talaga sa kanila na gusto nila yung program na 'to.. ang hirap, nakakabitter, i feel like the odd one out na nandito lang kasi wala.. ginusto lang maging up student kasi may edge daw pag up grad in the future hahah (eh di na sure kung gagraduate pa ba 🤣)
the friends i made sa program na to na like me ay dpwas rin last year, gusto magshift, so inuurge din nila ko magshift haha kaso, sobrang hassle eh. una, saan ako magshishift? wala nga kong dream course. how sure am i na pag nagshift ako, magugustuhan ko yung program na yun? baka maulit lang tong gantong pangyayari. pangalawa, dost scholarship. it's both a blessing and a curse. dahil sa scholarship na to, limited lang sa s&t yung programs na available para sakin, kaya kahit na sobrang interested ko sana sa film, di ako makakalipat don. balita rin na sobrang delayed ang stipend mo pag nagshift ka, umaabot ng isang taon. hindi ko afford mawalan ng stipend kasi di naman na ako binibigyan ng mga magulang ko ng baon, dahil sa sobrang hirap sapat lang yung sweldo para sa pambaon ng mga kapatid ko, pangkain namin, at pambayad ng bills. pangatlo, di ko rin afford madelay. as soon as possible, gusto kong makagraduate at makakuha agad ng trabaho para makatulong sa pamilya.
ayun, i feel stuck. 1st year pa lang ako ganito na agad nararamdaman ko.. kakayanin ko ba? sana. sana sa next life ko, may pribilehiyo akong lumaki sa pamilyang may generational wealth para hindi puro for practicality yung decisions na ginagawa ko. sana nagkaroon ako ng pangarap para sa future ko, di yung pangarap ko lang mapayaman ang pamilya ko.
ok rant over, balik na sa paggawa ng final req sa major. di ko afford magdrama masyado 🤣 matatapos rin lahat ng to...

Gabas ko nag elementary and Bunga ko nag High School, every god damn year sulod jud ko sa EVRAA! SHS nag STI ko Evraa gihapon! Na unsa naman tawn ning mga Athletes sa Baybay run nag tika hinay naman! During our times 2011-2016 bangis jud kaayo mga taga baybay! karon hay man????

May mga nagsubmit ba ng requirements for DOST this April lang? Ano balita tungkol sa stipend nyo?

An incomplete case study from a story writer. Insights included.
E.g. Can’t Buy Me Love (since madami ang disappointed)

1. Character Research

BM’s acting has huge potential pero, kulang sa research and brainstorming ang character ni Caroline (kung may brainstorming mang naganap).
Number one disease na ‘yan ng mga producers at buong creative team ng Star Creatives.
Hindi talaga sila creative in the first place.
They didn't even bother to interview a legitimate Fil-Chi multi-millionaire heiress. Most of them are well-educated, possess social graces, speak English with proper diction and enunciation, and have excellent social skills and networking abilities.
The duo didn't really undergo a look test. They were just forced into it because of their huge fan base — something that wouldn't be wrong if they truly fit the role, but they don't.
Kung tutuusin, maraming characters ang bagay kay Belle with different partners: college student, working-class, etc… ‘yung tipong may complexity sa character na hindi palaging good or evil — just a normal human being who makes terrible mistakes.
That way, it's easier for viewers to relate to her character, someone they can root for.
—
Donny, somehow, suits the role. It’s just that the execution of his acting wasn’t well-prepared. It lacks realistic nuances in heavy drama scenes.
There are hits and misses. It’s like a singer hitting a few flats and sharps, but it’s still acceptable kahit may mga parts na cringey. More practice pa.
Kulang din sa research ang character ni Donny.
They persisted with the weird wig for about 80% of the show's duration. He looked messy and unkempt.
Mukhang LIBAGIN at YAGIT si Donny sa serye niya sa totoo lang.
Lumaki din ako sa slum residential area pero mukha naman kaming mabango lalo na tuwing alas tres ng hapon.
Impractical.
For a character na kumikita nang malaki ngunit walang pambili nang maayos na damit na hindi branded.
Ang dami kayang ukay-ukay sa Maynila. Mura na at mas makakapag-ipon siya sa pampa-opera ng Lola niya.
Sana man lang ginawa nilang rugged-looking pa din si Bingo pero amoy Safeguard at Creamsilk naman. May tingi at murang sachet naman sa tindahan.
*In creative writing: Research is Everything.
It serves as the foundation for any well-crafted story (relatable characters, compelling narratives, etc...).
Without it, writers would be blinded, thus, their stories are messy and lack depth and authenticity.

1. Story

The storytelling and the plot are all over the place. So many plot holes.
Countless.
There's no coherent story structure. It seems like the writers struggled with utilizing the 3-act structure technique for building the story.
I'm a story writer myself, working on a TV series in the US (WFH setup). Supposedly, I let all my drafts marinate for a few weeks or even longer before I start editing.
During that time, I revisit my research, and usually, there's a lot of mess that needs to be cleaned up. And, I could add more appropriate details to polish my work.
Dito sa atin, hindi marunong mag-analyze ng stories karamihan sa pinoy writers. Lalo na sa mainstream. Basta kumita, okay lang.
E.g. REWIND nina Dingdong at Marian (a rip-off from a known film) & A Very Good Girl nina Kathryn at Dolly.
A good storyteller reads books and watches plenty of movies and series. This way, a writer can think and practice more effectively.
Mas naha-hasa ang writing skill if you put more in the reps. Reading, watching, thinking, and writing exercises keep our minds sharp and enhance our mental agility.
And yes, it takes time. Walang shortcut.
Being a writer can be headache-inducing and laborious. Hindi madali.
But it's not an excuse for poor writing.
2024 na pero wala pa ding diversity sa creative department ng ABS. Or kung meron man, sobrang kulang to make a huge impact — sa Senior High lang ang nakita ko.
Kaya nga sa Hollywood, matagal bago gumawa ng isang buong TV Series. Everything has to be planned out.
Notice how long the succeeding seasons of popular series like Stranger Things and Euphoria take?

1. Target Audience

One of the best things I learned in story writing: “If you write to everyone, you write to no one.”
'Nuff said.
This is the reason why the story of CBML is all over the place. They didn't know who their REAL target audience was.
Well obviously, it's the Donbelle’s fans.
But the producers also wanted to cater to casual viewers — which they failed miserably at.
Miserably.
I can't even figure out what the main genre and niche of CBML are. Ang daming sub-genres na hindi na-explore nang maayos.
When I write stories, I consider myself a TA because I am a film and series critic myself.
Hence, I watch bad TV series aside from the good ones.
And CBML is my Exhibit A.

1. Ending

Anticlimactic in general.
The ‘whodunnit’ trope in the story fell short due to poor execution and lack of effective foreshadowing.
Bettina's killing motive was too shallow. There was no proper storyline about her mental illness if there was any.
Unfortunately, it didn’t do justice to the overall narrative. Numerous missed opportunities and plot lapses contributed to the disappointment.
The writers should've consulted a psychiatrist for a more in-depth explanation of why she became the main antagonist.
They didn't put much thought into it. Such a waste of episodes that could have been dedicated to her character.
—
And that kissing scene was terribly awkward. Mag-asawa na sina Bingo at Ling tapos halik pang-kinder pa din!
‘Yung kapitbahay namin na 9-years-old mas magaling pa humalik sa bagets niya ring jowa kaysa kay Donny na 26 na.
Dios mio! Hinog na si Donny!
I heard na dinaya pa daw sa editing ‘yung kissing scene nila.
Seriously? Ang unrealistic TBH.
Conclusion:
Formulaic? Definitely.
Basic story? Yeah. Super.
Walang new elements. Nothing new. It's the same recycled junk with different actors and themes.
But they could have at least added some fresh perspectives to the used and tiring tropes — using Amor Powers’s shock value style for Annie's arc is so late 2000s.
Pag-pahingahin niyo na.
Tapos balita ko may upcoming movies at series pa ang DonBelle.
Super facepalm.
On the other hand, I've noticed that GMA's creative department tends to be more explorative and willing to take risks.
They created thought-provoking series like Rhodora X, Destiny Rose, MHL, and RMD.
Kudos to them. They're on par with their competitors.
‘Yun nga lang, madalas sa sustainability, acting, camera works, and execution sila sablay. Things na kahit papaano, na-master na ng Dreamscape ng Kapamilya Network.
Ang hirap panoorin ng local series (mainstream) natin sa totoo lang. Kahit gustuhin ko man.
PS: I love Ang Babae sa Septic Tank 3.
Binge-watched it in a day. I’ll try to watch other series on IWant. Mukhang madaming magaganda doon.
Naka-marinate pa ang final draft ko so madami akong time. 😊😊😊
PSS: Pahinga muna kayo Star Creatives. Manood muna kayo ng western TV series at magbasa ng maraming books para lumawak ang knowledge niyo sa storytelling.
Nakaka-disappoint talaga.

Ganito pala talaga ang realidad sa Pilipinas, almost a year na ako nagaapply sa gov. and still wala pa din akong nakukuha trabaho sa dami nung nagmprocess kong application kahit isa take note kahit isa wala pang balita kung tanggap ka or hindi. Pag sa LGU ka nag apply ang sasabhn sayo lahat daw ng nakapost ay meron ng mga ilalagay so bakit pa pinost and with pasubali pa sa baba na fair hiring to ensure equal employment pero di ka mapapasali kase may tao na daw para dun!!!! Like wtf ang hirap hirap ng qualifications and req dito sa pilipinas sa totoo lang, kahit ipasa mo ang sang katerbang exam ipasa ang sang katerbang req and training di ka pa din makukuha kase wala kang backer. Ang gusto ko lang naman ay magkaroon ng trabaho sa gov pero di ko akalain na ganito pala ang kalakaran. Nakakalungkot lang🙈🙉🙊