Foto cipap dan tetek

Últimamente me he dado cuenta de lo mucho que las redes sociales afectan a las relaciones amorosas, muchas parejas no tienen ética al usar las redes sociales, y creo que esto es algo muy importante en nuestra era digital.
El primer paso para dañar una relación es minimizar las inseguridades de tu pareja, y las redes sociales son una fuente de inseguridad para muchas personas porque nos permiten seguir a quien queramos, ver fotos de todo tipo, y sobre todo hablar con cualquier persona.
Muchas personas no se toman enserio esto, pero es algo de mucha seriedad ya que muchas relaciones se dañan precisamente por el uso que le dan a las redes sociales, WhatsApp, instagram, Facebook, Twitter, etc.
Quien te va a engañar lo hace me cualquier momento, eso es algo cierto, no todas las personas entienden el valor de una relación, tampoco de la lealtad, y tampoco les preocupa el daño que generan en su pareja.
Creo que la solución para lidiar con esto, es tomar conciencia que todo lo que existe en las redes sociales es efímero, es falso e incluso dañino. Creo que los teléfonos son privados, pero eso no significa que tu pareja no lo pueda ver, es decir, hay muchas cosas que son privadas y al momento de estar en pareja dejan de serlo, y el teléfono creo que es una de esas cosas, y es por el bien de la relación. El teléfono es que es parte de nosotros, al punto de que siempre lo portamos en cualquier momento, incluso en el baño, tenemos dentro de el un vida virtual y esto afecta nuestra vida real.
Le propondré a mi novio que ambos nos demos acceso a nuestro cell, yo no tengo nada que ocultar, y no me preocupa que el lo revise si eso quiere, puede ver mi teléfono, yo veo incluso el teléfono de mi mamá y ella el mio ¿por qué no se lo dejaría ver a mi novio? Pero me preocupa la respuesta de mi novio, y dependiendo de como reaccione al proponerle esto, tomaré decisiones, si un alguien te dice para revisarte y tu estás limpio, no te negarás. Claro esto no es una obligación, y si se niega aceptaré su decisión, pero creo su respuesta dirá mucho de él. ¿que opinan de mi decisión? acepto sus consejos u opiniones.

Llevo 3 años con mi pareja, nuestra relación ha tenido altos y bajos, pero estamos pasando por una buena racha, sentando más cabeza y hemos solucionado varios problemas. Ya tenemos planes para futuro, una vez emigremos al país que deseamos, y logremos una estabilidad económica, nos gustaría casarnos, y todo eso.
La cuestión es que, entre cosas que hablábamos acerca de casarnos, surgió el tema de los invitados. En eso le pregunté "Oye, vas a invitar a (en este caso le pondremos Cuervo)?" A lo que me respondió "Si, es mi padrino". Yo me saqué de onda y me sentí honestamente mal.
Cuervo es su mejor amigo, desde mucho antes de que nos conociéramos. Ambos son muy cercanos (aunque no hacen todo juntos), se tienen mucha confianza, y comparten muchos gustos y momentos.
Cuervo es mi ex. Nuestra ruptura no fue nada amigable, ya que fue repentina y sin explicación (él rompiendo conmigo). Llevábamos un año de relación, yo tenía una fuerte dependencia hacia él y lo veía como el amor de mi vida. Lo busqué por meses, y él me seguia hablando, salíamos, me pedía contenido explícito, le daba descuentos en mi tienda, y básicamente dejaba que me tratara como quisiera durante 6-8 meses. Mientras, él ya salía y le gustaban otras personas, hablaba mal de mi con su grupo de amigos (es el mismo que mi pareja), etc.
En fin, que fue muy destructivo en mi vida, me dejó mucho daño que hasta hoy sigo reparando, me mandó a terapia literalmente. Y honestamente, siento que me usó muchísimo.
Una vez dejé de buscarle y por fin entendí el tipo de persona que era, me sumi durante un año en depresión aproximadamente. Fue muy duro salir de allí, bajé mucho de peso, perdí muchos amigos por no poder soportar interacciones sociales, mi trabajo y notas decayeron. Justo allí llegó mi actual pareja y me apoyó y ayudó a seguir adelante. Me vió sufrir mucho, estuvo para mí mientras recuperaba mi confianza en mi misma. En fin, reparó algo que él no rompió.
Actualmente, le tengo fobia a Cuervo. Mantengo bloqueado mis recuerdos con él, lo borré completamente de mis redes y celular, y hago limpieza periódicas de sus fotos pq siempre sale alguna que no conseguí eliminar. Durante mucho me aterró la idea de encontrarlo en la calle, gracias al cielo no pasó. Las veces que me tocó verle en reuniones de amigos (pq desgraciadamente, compartíamos grupo), me mantenía a metros de él, e intentaba ni siquiera escuchar su voz. Si lo recuerdo mucho me dan náuseas.
Ante las personas que me hacen daño intento fervientemente no ser eliminada de sus vidas, sino cambiar lo que sea que necesite para no dejar de ser querida y quedarme sola. Es algo que ando trabajando, pero me ha traído muchísimo sufrimiento por aceptar tratos que no debía. Siento una gran aversión a Cuervo como con mi agresor sex**l, mis padres abusivos y amistades tóxicas. Cada día me doy cuenta de otras cosas que hizo para manipularme o heridas que dejó. En general, prefiero no tenerlo ni en el mismo continente.
Por ello, entiendo la posición de mi pareja, pero cuando me dijo "si él no es mi padrino, no me caso", mi corazón se rompió. Es nuestra boda, es de los dos, pero tenerle allí siento que me haría daño. Pero si él no está allí, eso hará daño a mi pareja...

estoy saliendo con una chica de 19 años cuando hablamos todo normal pero las fotos que publica me dan un poco de cringe son muy de generación Z que no quiere mostrar la cara, además a mí edad creo que ya uno está buscando algo estable, y a esa edad no, quisiera saber la opinión del público

Saya bikin kosan 14 kamar dimana tiap kamar akan dipasang meteran masing-masing 1300VA. Pada tanggal 5 April bikin pengajuan pasang baru untuk 7 kamar dulu lewat Aplikasi PLN Mobile, 1 minggu berlalu tanpa ada tindakan sama sekali, okelah lagi minggu idul fitri, wajar...
Setelah 1 minggu menunggu ada orang PLN datang buat survei, ternyata tegangan di sana udah ga stabil jadi harus ditambah daya dulu dengan nambah tiang, orang PLNnya bilang bakal dia ajukan ke PLN. Oke deh gapapa.
Habis itu ngilang lagi tanpa kabar 2 minggu, tiba-tiba ada nomor dengan tulisan 'PLN Kota ******' nge WA, bilang saya harus bikin surat 'Permohonan Perbaikan Tegangan & Pemasangan Baru', sambil ngasih foto kamera kualitas 3GP contoh suratnya gimana, oke saya bikin suratnya, terus si adminya bilang akan disurvey lagi dalam 1 minggu.
1 minggu? tentu tidak, ngilang tanpa kabar 2 minggu, saya tanya lagi lewat WA kapan beresnya, diulang lagi adminnya bilang harus dilakukan perluasan jaringan, terus saya minta kepastian bisa beresnya intinya kapan, di ghosting dong??? besoknya lagi saya wa lagi, tetep dighosting WTF??.
Oke, hilang tanpa kabar 1 minggu lagi, tiba-tiba ada orang PLN yang nelpon, mau survey, lah dari kemarin-kemarin itu belum ada yang survey emang? saya kasih shareloc, saya tungguin katanya sebelum dzuhur, udah lebih dari dzuhur saya telpon orangnya lagi dimana, lah dia ternyata cuma sampe depan kosan terus ngefoto, ngaku ngetok rumah tapi gaada orang, terus tapi katanya udah beres kok survernya, cuma liat tiang. Terus saya tanya kesimpulannya gimana? "Itu tergantung keputusan PLN pak, saya cuma petugas surfe" OMG.
Udah emosi, saya langsung datengin ke kantor PLN, eh alasannya banyak banget, dari katanya yang punya tanah kosong sebelah ga ngizinin pasang tiang, terus saya disuruh minta izin ke yang punya tanah, WTF, yang punya tanah aja kita gatau orangnya siapa dan dimana, terus kenapa yang ngurus perizinan masang tiang malah dibebankan ke konsumen padahal entar tiangnya juga di gunakan buat konsumen lain di daerah situ???. Setelah itu petugas PLNnya ngode-ngode mending di restitusi, duitnya di refund saja... WTF??? terus kosan saya gadikasih listrik gitu??? dibiarin gelap aja gitu???
Intinya sih nih PLN kota ***** gapingin ribet harus ngurus perluasan jaringan jadi mending restitusi saja biar mereka ga ribet ngurusinnya, WTF banget. Tentunya saya gamau dan udah di puncak emosi, saya pingin kepastian intinya ini bisa beres kapan, petugasnya bilangnya 1 bulan atau 2 bulan. WOW, masang listrik doang harus nunggu berbulan2 dari pengajuan tanpa ada kepastianya jelasnya bagaimana. Agak gamutu ya, bentar lagi mahasiswa baru pada mau dateng, kosan udah siap buka, cuma literally urusan PLN ini doang. Okelah kalau nunggu agak lama, tapi minimal harus bisa kasih kepastian dong.
Tambahan: 1 hal yang absurb lagi, petugas kantor PLNnya juga sempet bilang, bisa proses kalau yang punya tanah kosong disebelah bangun rumah, WTF??? Emang tu yang punya tanah mau bangun rumah?, bisa nunggu puluhan tahun dong? Woy saya bikin 14 kamar pasang baru, itu udah 14 konsumen 1300VA itungannya cokkk.
Komodos disini ada saran kah?

Lieve Redditors,
Ben ik de enige die enorm worstelt met het overhevelen van foto’s van mijn iPhone naar mijn pc (en externe harde schijf)?
Wat ik al heb geprobeerd: - telefoon als USB-apparaat laten herkennen. Dan pakt ‘ie niet alles en weet ik aan het eind niet welke foto’s wel en niet op mijn pc staan; - Met de ‘foto’s’ app op de pc… vindt ‘ie maar een beperkt aantal foto’s. Kan ze wel meteen laten verwijderen van de iPhone, dus dit werkt redelijk; - Met de ‘vervanger’ van iTunes, speciaal voor foto’s, maar daar kan ik alleen foto’s van mijn pc naar mijn iPhone overzetten ipv andersom.
Wie heeft DE tip?! Please and thanks you!

Cuestión que estoy dispuesta a empezar a conocer chicos, básicamente.
Paren. Vale aclarar que nunca tuve novio, ni chongo, a penas chape con tres pibes y hasta ahí.
La cosa es que tengo 22 y ya como que a esta edad a una le gustaría tener a alguien para pasar un lindo rato y si se da enamorarse, una nunca sabe.
Pero de acá lo que vine a preguntar y de verdad quiero que me tiren la posta, no importa si les sacan votos o lo que sea, necesito que respondan con la total verdad chan chan...
Tengo una cuca horrible. Ustedes ya se están imaginando una fea? Bueno la mía es peor (no, Pepito no te voy a mandar foto). Es de esas que no en pedo un varón le dan ganas de dar un oral y eso.
No tuve suerte en mi genética y bueno, ya está, la operación está cara y me la haré en algún otro momento de mi vida cuando trabaje.
Yo si me junto con alguien debería explicarle antes: "che mira no me siento cómoda haciéndolo hasta no decirte que la verdad que la tengo bastante fea, te digo más que nada así en el momento no tenes sorpresa viste"?
Eso se habla chicos? Porque de verdad si yo me tiró a tener mi primera vez con alguien que confíe y me guste siento que la voy a pasar como el orto porque le van a dar asquito mi papo.
Nada eso, los leo 🥹🩷

Hoi iedereen,
Helaas is afgelopen week mijn e-bike gestolen. Ik heb de fiets verzekerd na aankoop.
Na het indienen van de aangifte werd ik gebeld door de politie met de mededeling dat er al een fiets geregistreerd staat als gestolen met het hetzelfde framenummemerk/type. Sterk verbaasd, want de fiets heb ik bij levering zelfs in elkaar moeten zetten. Zo nieuw was 'ie.
Agente heeft verder onderzoek gedaan en is er achter gekomen dat het nummer wat ik (en de andere persoon in het register) heb doorgegeven als framenummer blijkbaar een nummer van iets anders is. Dit nummer heb ik dus ook als framenummer doorgegeven bij de verzekering. Het is niet meer te achterhalen wat het framenummer van mijn fiets dan wél is aangezien mijn fiets gestolen is. De leverancier van de fiets heeft het nergens in de administratie en het staat ook niet op de factuur. De enige plek waar het genoteerd staat is in mijn notities, maar dat is dus een verkeerd nummer..
De rest van alle ''bewijzen'' kan ik aanleveren bij de verzekering (factuur, sleutels, proces verbaal van aangifte, foto's met bewijs dat de fiets van mij is etc.). Ik ben echter bang dat ik kan fluiten naar mijn vergoeding aangezien het framenummer dus verkeerd is doorgegeven. Ik heb wel al die tijd gewoon mijn premie betaald.
Heeft iemand hier ervaring mee? Tips/adviezen?
Weet iemand toevallig ook of ik een nieuwe fiets kan aanschaffen in de tussentijd? De reactietermijn van de verzekering is 25 werkdagen en ik ben afhankelijk van een fiets voor vervoer.

Me siento nervioso y quería venir a desahogarme un poco y a hablar sobre esto para ver si no soy el único que tal vez se sienta así 😅😅
Seguramente la gente que es introvertida tal vez me entienda, nose si alguna vez les ha pasado que quedan en salir a algún lugar pero cuando viene ese día justo se desaniman xd
Ahora me encuentro así, resulta que mi amiga organizo un almuerzo por su cumpleaños en su casa, así que quede en ir con mi amigo, pero van a estar muchos de sus amigos que no conozco, osea los amigos de ella mas que todo sus amigas si me conocen a mi porque me han visto por fotos y quieren aprovechar este día para conocerme, pero nose como que me dan ganas de no ir, no me gusta estar en lugares donde hay mucha gente, sobre todo en los cumpleaños aparte de que siempre ponen música fuerte y eso no me gusta Honestamente odio que pongan música tan fuerte en los cumpleaños, siento que así no puedo hablar a gusto con la gente por el pto ruido y prácticamente este callado solo por eso.
Bueno la cuestión esque no puedo faltar, ya quedé en ir con mi amigo, mis padres me dieron permiso, soy estúpido, si no me gusta ir a lugares donde no me sienta cómodo no debería ir, pero bueno es mi amiga y ya nimodo... Almenos no estaré solo, por suerte estare con mi amigo, pero sinceramente no quisiera que sus amigas se acerquen para hablarme porque no soy bueno conversando con gente nueva y talvez tenga temor de que me tomen como un chico aburrido

Hoi Reddit,
Daar ben ik weer, het weggeven van gebakjes werkt verslavend omdat het me vrolijk maakt. Maar wees gerust ik word nog van genoeg andere dingen vrolijk, dus het hangt niet af van jullie. Vandaag ben ik Ik blij omdat ik morgen nog lekker vrij heb. Nu bij mijn vriend, wat betekent dat er vanavond voor mij gekookt word. Wat kan ik nog meer wensen? Vandaag is een goeie dag. Over 12 dagen word ik 30, dus dat is een goeie reden om gebak uit te delen
Ik verloot gebakjes van de HEMA [ dit is geen reclame, enkel handig voor mij.mocht je dat willen kan ik ook bestellen bij een bakker in jouw buurt mocht dat kunnen)
Wil jij gebakjes winnen? Vertel dan gewoon iets over je dag, iets wat je hebt gedaan, iets wat je gaat doen, iets waar je naar uitkijkt,iets waar je tegenop ziet, deel iets en je doet automatisch mee om de gebakjes te winnen . Ook hoor ik het graag als je ergens trots op bent of iets te vieren hebt!
Morgen avond kies ik een winnaar uit. De gebakjes moeten twee dagen van te voren besteld worden
Voorwaarden - je kan de gebakjes zelf ophalen bij een Hema in jouw buurt - je kan een schuilnaam en email opgeven voor de bevestiging van de bestelling - je plaatst na ontvangst van de gebakjes een foto van de gebakjes onder deze post. Daarmee voorkom ik vragen over hoe ik jullie zou willen scammen in de toekomst.
Ps. Waarom doe ik dit? Omdat het leuk is! Twee gebakjes is een biertje op het terras. Dus voor een biertje minder kan ik zoiets tofs doen! Daarnaast vind ik Reddit zo leuk omdat het anoniem is. Ik ken jullie niet en jullie mij niet
Fijne zondag
Edit: Bedankt voor de felicitaties maar ik ben nog niet jarig. Laat het vooral weten wanneer je kans wil.maken op de gebakjes 🌻
Edit: Hoi allemaal u/Heronimus84 kan mij een berichtje sturen en dan gaan we de gebakjes regelen. Was weer mooi jullie reacties lezen. Fijne avond allemaal

Ik heb altijd uhm, een bepaalde gereserveerdheid gekend niet wetende wat de sociale norm is of wellicht beter geformuleerd, ik, in persoonlijke omstandigheden vind het vaak moeilijk in een groep aangezien ik uhm, in één op één situatieschetsen me beter kan toeleggen of de aandacht vestigen richting één persoon, een totaal genuanceerd beeld probeer te bewerkstelligen vooraleer eens ik een besluit zou nemen er een wereldreis mee te kunnen maken. Want iemand waar je zo'n reis mee maakt daar wil je je leven voor wagen en wil je op kunnen bouwen. Daar kunnen inspringen waar diegene iets nodig heeft ongeacht of je het er mee eens bent of niet. Andersom is het ook prettig als je iemand kent waar je ongeacht, een mening, 24/24 bij aan mag kloppen. Waar je ongevraagd op de bank kunt gaan liggen en in slaap mag vallen al ben je net binnengekomen. Fred is wat dat betreft een briljant, een gentleman bovendien. Én, zoals ik met hem besprak, ook een Autist. Vandaar waarschijnlijk ook, het momentum dat ik hem voor het eerst zag. Ergens in 2005. Ik ging naar mijn werk en nog voordat ik kantoor binnenstapte zag ik door het raam een meneer staan met grijze haren, een beetje verfromfraaid, een niet al te duur zwart kostuum zoals dat in de taxiwereld wel gewoontjes is, een rood brilletje. Ik moest direct denken aan het fenomeen van een verstrooide professor zoals je ze in de films wel eens tegen bent gekomen of zoals ze op televisie of op YouTube te vinden zijn bij een programma als De universiteit van Nederland. Een programma die hij een ik altijd interessant vinden omdat, niet alleen om de kennis die gebracht wordt maar waarschijnlijk ook een beetje van de bevlogenheid die ermee gepaard gaat. De andere gedachte die destijds volgde op die eerste waarneming toen ik Fred zag staan was: dat word mijn vriend en zo werd hij een eerste vriendschap die ik over heb gehouden aan mijn lange schoolcarrière en versnipperde werk c.v. We hebben het er regelmatig over gehad en ook hij herkend wel iets in de argumentatie van er ook één zijn.
De andere reden dat ik niet zo gedei in te drukke groepen. Ik ben niet zo heel snel en soms moet ik me ook erg inspannen om te horen wat iemand zegt, begrijp ik het nu goed? In call center achtige omgeving in het diepe staren me af te sluiten van het geroezemoes de klant willen schatten op waarde liefst dan ook drie hoog bij een raam te staan naast de rustgevende bomen ernaast vredig en ongedurig erin te kunnen turen. In eerste instantie de duurbetaalde ergonomische tafels in hoogte te kunnen verstrekken de rug te ontlasten mij werd het verboden kwam van hogerhand, mijn argumenten de tafels te bekrachtigen waarvoor ze waren ontworpen ingetogen omvergeworpen. In gods naam wat was de achterliggende gedachte? Een assessment of verkeerde zuinigheid? Zoals ik eerder al had geschreven ben ik gaandeweg wel te bespeuren ervoor geboren in het kistje van kristal de ogen dichtgeplakt met dientengevolge mijn hele leven een volgorde te begrijpen in achterstand.
Ik liep dankzij de vroeggeboorte altijd broos achter het spel aan, letterlijk niet van voren. Zoveel indrukken met een dynamiek die er altijd aanwezig is. Vaak speelt op de achtergrond ook nog het één en ander gegeven mee waarvan ik zo mijn vermoedens tezamen met mijn zijn heel erg kenmerkend een teruggetrokken observerende ergonomische midwinter overleven beweging in gang zet. Vertrouwen winnen bij jezelf de juiste determinatie te kunnen maken door het uitsluiten van de verkeerde beheerder waar je die wereldreis in een houten bootje niet mee zou kunnen wagen.
Op de LOM school hadden we een voetbalwedstrijd als afscheidsfeest activiteit tegen de leraren. Ik kan me nog herinneren dat, zoals dat bij ongetrainde omstandigheden plaatsvindt, chaos om bal. Ik stond rechtshalf en terwijl echt alles en iedereen zich in een agglomeratie om de val heen bevond stond ik letterlijk aan de rechterkant van het veld rond de middenlijn. Volgens mij was het Bert Bovens die buiten het veld stond en tegen mij zei: ga mee doen wijzend op de schootsvelden in de loopgraven droge grachten kazematten met zienderogen een slagveld rond het doelgebied in schenen schop termen gesproken . Mijn reactie was dat ik rechtshalf stond. Dit specifieke voorbeeld is eigenlijk wel kenmerkend voor degeen die ik ben.
Alleen in een kistje liggen, zijn, wachten op een volgende voedingskanaal moment. Liggen zonder de ogen de kost te kunnen geven richting horende deur klapperende stijlen, op betere tijden in het ongewisse berusten op wat onaangeroerd wellicht nooit komen gaat, maar wist ik toen veel beter? Mals als een gewond dier dat rust, angstig is, doch ook de hoop heeft die elk leven kenmerkt je zuurstof niet de adem een mogelijkheid kan geven tot ingehouden dood veinzen.
Doodgaan is een uniek fenomeen, onnatuurlijk genomen, zoals ik er tegenaan kijk, het overkomt je maar één keer. Je wordt maar éénmaal geboren echter met dien verstande dat elke seconde die voor je ligt mogelijkerwijs kan betekenen, een mooie nieuwe toekomst in het verschiet, een nieuwe kans het beter te willen doen of de traumatische ervaringen overzichtelijk bovengehaald, de copingstrategieën uitgevlakt en omgebogen naar gezindte toepassingen. Of je daarmee het stukje autisme aangemerkt weg kunt sturen betwijfel ik ten zeerste. Ik kan de overlevingsstrategie nuanceren een diskwalificatie meegeven als niet werkend in de meeste gevallen waarbij de maatschappij van jou verwacht dat huisje boompje, boh, beestje, een eenzame onaangename plechtigheid.
Een zijstraat ingelopen komt men bij een doodlopende weg die zegt: Dood ga je eigenlijk nooit althans de meesten van ons. Tenzij je met de defibrillator terug wordt gehaald. Die zijn ergens wel dood geweest. Hen die weten dat ze doodgaan ongeveer 99,99 procent van de bevolking, weten wel dat ze doodgaan maar zijn in de meeste gevallen nog nooit dood geweest. De 0,01 procent overigen hebben waarschijnlijk geen zicht op een eigen zijn besef dus of voor hen doodgaan bestaat? Dan de rest, het gros, het merendeel gaat maar één keer dood. Maar voordat ze doodgaan leven ze nog dus is de dood er nooit ingetreden op bezoek geweest. Eenmaal die laatste adem uitgeblazen weet men niet meer dat men niet meer leeft en is doodgaan aan hen voorbij gegaan want dat kunnen ze niet meer navertellen. Dus zou daar doodgaan niet bestaan. Zie daar een beetje onbeholpen misschien maar doodgaan is absoluut een absurdistisch en onnatuurlijk fenomeen. Terwijl leven ligt in elke seconde ademloos uitgeblazen gestrekt de warme adem hees kunnen voelen het leven in elke seconde meegegeven. Blaas maar tegen de palm van je hand! Voel je dat je leeft?
De specifieke kenmerken waardoor ik gedij in bepaalde rollen en daarbij horende taken en verwachtingspatronen of andere modules van onafgewerkte dictaten bevragen overzicht geven voor de klas te staan een prettig gegeven. Want aldaar wist ik het zo te regelen omdat ik precies wist wat ik nodig had, gaandeweg het eerste half jaar overleefd de review bekeken en toegegeven het volgende docenten jaar in kaart gebracht het consequent kon beargumenteren naar de leerlingen, zo en zo wil ik het hebben samen met jullie te werken ervoor te zorgen dat jullie voldoende kunnen schitteren in de overgang naar het volgende jaar. Het grote verschil met zelf in de klas zitten was dat ik mijn klasgenoten op het mbo en HBO niet kon beïnvloeden stil te zijn mijn aandacht nodig had naar de directe lijn die ik nodig heb, zonder interferentie, met degene die iets vertelt. Op de LTS en LOM school was er in de regel geen stoorzender aangezien daar de docenten ook heel consequent waren in hun benadering, ervoor zorgden dat het stil was een chaos voorkomende. Iets waar mbo en HBO docenten de studenten wat meer laten vieren de discussies een levendiger kleurenpalet mee voerende. Voor de klas geen last van die ene collega waardoor ik erg kon zakken in stress en dientengevolge slapeloze nachten ervaarde. Kinderen, pubers in het bijzonder, zijn mijn specialisme. Door de eigenheid van mijn zijn aldaar de breedste opname kon bewerkstelligen als het een rustige omgeving betrof. Kenmerkend is de anekdote op de mbo waarbij ik een volledige module subliem had gekozen om niet naar de twee uur durende les te gaan, de rest van de dag vrij. Efficiënter was dat semester ervoor te kiezen die dag te slippen te onderstrepen met werken mijn schooljaar een beetje op te kunnen fleuren wat geld binnen te harken. Meestal door bij de Ridder brouwerij de flessen te dirigeren voorlangs de lichtbak te laten passeren de bekende knaller te behoeden voor scheve ogen als die uit elkaar knalde tijdens het afvuren van de Wieckse Witte. Op het einde van de dag gebeurde dat dan wel een paar keer niet onverwachts 's nachts drinkende in mijn dromen van één van de weinige lekkere biersoorten die ik ken ipv ze voor mijn ogen te zien kansrekenen een gemist papiertje in het flesje op de transportband verloren ze 2 meter verder te horen springen mij wakker te laten schrikken. Het was dat semester dat ik het beste resultaat haalde. Tot ongenoegen van de docente die dacht dat ik daar niet meer op school zat. En zo ken ik er nog wel een paar opnemen waarbij het overeenkomstige is de rust die ik nodig heb zonder afleiding me ook weer kan beoordelen er graag innig mee verbonden zijn. De klok rondom een onderwerp belopen er in te zitten vast te willen houden. De dag en nachtopvang kan openen met twee woorden starten om drie uur 's nachts de klok rond geschreven het mij geen moment kan schelen dat het dan dat ambacht is die ik de aandacht schenk erbij kan denken wat een pracht de pijn verzacht niet mee te kunnen doen in een energie slurpende onderkende oorzakelijk verbanddoos waarbij onderweg het nietige argumentatieve gerief van een Indiase feestavond de federale politie al defragmenteren de derdegraads kasten mens per definitie als schuldige ziet. Iets wat in onder andere de westerse wereld ook gebeurt. De onduidelijke informele structuren stichten geld verdienende modellen ten koste van de belasting betalende putjesscheppers. Iets wat makkelijk te zien is op een callcenter vloer. Maar ook in het ambtelijke apparaat met doorgeschoven gelden of tunnelvisie rand wegen zorg gelden wel erg makkelijk overgeheveld. Werkprotocollen die onaangeroerd een blogger neer laten vallen. Dood is de influencer die de verantwoordelijkheid niet kende hoe zijn brein zou reageren uitgeschakeld te worden door opgenomen stoffen die voor het eerst in zijn lichaam zorgden voor monologen op straat hem met de juiste methodiek geschapen op onderzoek gebaseerde voorschriften die jongen onder controle was gekregen met een powernet of rubberen kogels afgevuurd het gevaar te laten passeren de onjuiste informatie niet te verpachten aan de slagvaardig te boven gekomen gunning. Kort gezegd het zijn vaak niet de juiste besluiten die worden genomen. Geboren in een sociale stratificatie laag zul je geen kans maken met de koningin te trouwen. Of je moet dan toevallig weer in Thailand verkeren.
Als iets maar één keer in je leven voorkomt waar je in de regel niet eens voor kiest dan kan men niet spreken over "natuurlijk" gedrag vandaar dat ik zeg: doodgaan daar kunnen we ons vooralsnog niet van distantiëren,nog nooit meegemaakt en of het dan bestaat is maar zeer de vraag reist richting eeuwig leven.
Zo overdacht zou ik het liefst willen leven tot in oneindigheid met elke dag iets van leren, iets willen geven aan hen die het weten te appreciëren. Lezen, luisteren, kijken, kennis vergaren, vergaderen in eigendom daar boven in die kamer de stofjes haar werk laten dienen. Soms een beetje opgevoerd, mijn op science gebaseerde blikken kunnen bedenken. Met de dromen van Star Wars achtige fratsen, far beyond imagination, leven kunnen we maken en dus ook een eeuwigheid meegeven. Als o.a. Google zegt dat de verwachting is dat we met de quantum computer techniek die aan de deur staat te kloppen er ergens in de jaren veertig die voor ons ligt in deze eeuw een volledig brein kunnen downloaden inclusief, alles! Dan kunnen we wachten op het moment dat we dit ook weer kunnen uploaden in een nieuw hoofdstuk toegevoegde waarde leveren aan de mens 2.0 wellicht in een bionische opstelling. De mens is voortdurend in ontwikkeling wanneer de tijd ons de kans verschaft die babystapjes te maken, al blijvende kunnen laten beklijven. Honderd, duizend, of om het even zovele jaar geleden waren wij niet die mens die we tegenwoordig zijn. De filosofische benaderingswijze meegegeven het E.V.R.M. niet weggelegd zij wellicht geen rekening hielden met een mens 2.0 in bionische vorm die wel eens van ondergeschikt belang op een rode lijst geplaatst zou kunnen worden omdat artificiële intelligentie gefokt ervoor kiest dat het gekissebis van die soort oorspronkelijk ervoor geboren te hoppen naar andere planeten het leven te brengen maar de spuigaten niet kan beheersen zichzelf de kans ontneemt elders een aarde 2.0 te bevolken en dus een oplossing bedenkt de mens te decimeren tot hanteerbare begrippen door ze bijvoorbeeld stiekem te steriliseren is niet dood gemaakt en voldoen daarmee aan laten leven zoals beschreven in het EVRM. Appeltje eitje toch? De mens verzaakt zijn eigen gesofisticeerde gedrag te omzeilen te hoogdravende als een zichzelf op de borst spellende goddelijke macht. Artificiële intelligentie dat hadden we niet verdacht verwacht verdraaid nog aan toe. Damn foutje bedankt. Dood aan de mens! Lang leve de biodiversiteit! Van harte gefeliciteerd Moeder Aarde! Een waar jongensverhaal waar Darwins evolutie ging aan de haal de toppredator verslagen! De arrogantie een exclusief homo sapiens vocabulair prachtig woord om zeep geholpen. Over je eigen graf gelegd…
Ik moest me met opvallende observaties door hen, de ander, al op vroege leeftijd zelf bedruipen. Dat zou de vraag op kunnen roepen of het een copingstrategie is geweest omdat moeder stress had maar als het haar en anderen opviel dat ik me al op jonge leeftijd, 2-3 jaar, uren zelf bezig kon houden op een kamertje alleen zonder aandachtspunten bijgevallen listig te bevragen hoe andere kinderen van die leeftijd dat wel huilerig al doen leren en krijgen. Moeder viel het ook op dat ze mij niet de fles/borstvoeding kon geven als ze naar me keek, één van de kenmerken in het autisme spectrum. De charmeur wonderen zijn niet aan mij besteed. Ze heeft me hoe moeders dat doen wel vaker dan eens die verhalen vertelt van observaties die anders waren, opvielen door vergelijking met de anderen. In het boek van "ikke" staat beschreven dat ik werd geboren op 06 december 1974 er geel tevoorschijn kwam en derhalve tot 14 februari verbleef beleefd zonder gaten of fratsen de ogen dicht onder een eveneens gele ((((Lannoo groep uitgeverij Tielt Zoekt)))) lamp. 14 februari was toen nog geen Valentijnsdag. En of ik een liefdesbaby was geef ik om mij moverende redenen geen antwoord op, als het mag.
Ik ben in de eerste klas van de LTS 14 jaar geworden. Op dat traject liep ik ook achter de klasgenoten aan. Zo was dat ook met de voetbal, in een rondo zie je de kwieke jongens naar de bal toe bewegingen maken terwijl ik zeker die eerste 4 jaar dat ik in teamverband speelde een van de bal weg beweging makende. Me distantiëren van het spel haar kern omdat dat "pas op de plaats maken" een oorzaak kende die zich over verschillende lijnen in mijn leven lieten zien. Op velerlei gebieden. Dat ik niet zo heel snel ben komt ook in de grapjes terug die ik vaak niet begrijp of er de humor niet van inzie. Als iemand een grapje vertelt in een groep dan weet ik me meer dan eens even geen houding te geven het te rationaliseren proberen te begrijpen. De modussen waarover ik vaker heb gesproken is een veilige toestand waarbij het woord veilig wellicht een betere omstandigheid meekrijgt het te omschrijven als een situatie in te schatten overziene chaos. Duidelijkheid is ook niet helemaal tot de kern gerekend omdat duidelijkheid niet ligt in klein of groot doch in te verwisselen omstandigheden die in een te overziene situatie alle ruimte geeft om door te kunnen vragen zonder de groep op te houden in een gesprek bijvoorbeeld met meerdere mensen gaat er zoveel heen en weer dat ik het niet gehandelt krijg. Discussies op school waren mij altijd te dynamisch en daar stond ik dan tussen mensen met een havo vwo atheneum achtergrond langzaam te wezen de zeurpieten kaart geobserveerd bemachtigd. Het bijzondere is dat de kinderen/mensen die ik gedurende mijn leven tegenkwam met een A.S.S. ik me daarbij ingegeven meer dan eens kon vereenzelvigen met hen toen nog niet wist dat ik er ook een zou zijn. Althans in mijn voorzichtige veronderstelling uiteengezette these. En ik ben niet de enige die nog van een era stamt waarbij autisme eerder werd weggeschreven als de stille kinderen die langzaam waren of enigszins houterig in fysieke bewegingen aandeden kijken. Maar eenmaal vertrouwd in lichaam en mentaal gesterkt door de opgedane kennis in kleine bij elkaar gesprokkelde succeservarinkjes vlogen de tienen me om de oren zowel figuurlijk in het schrift als letterlijk door de lucht gevlogen.
Op de lTS was ik geen zonderling maar ik had ook niet echt één groepje waar ik bij stond of bij hoorde. Ik liep overal tussendoor had met niemand problemen en doordat ik me ook niet profileerde als een stoere jongen iets te prediken dat ik niet was of wilde zijn zag men mij ook niet als een gevaar denk ik. Vorige week zei ik nog tegen een arts dat zolang je stapjes maakt, ook in mijn stuk van van bogaert begeleiding heb ik dat babystapjes genoemd, zolang je die kunt maken is er voortgang en kun je niet spreken van een klassieke verslaving. Het uitlaatsysteem met haar raffinaderij is ook niet op een ingenieur bedachte wetenschappelijke manier tot stand gekomen. Daar zat zeker een idee achter de motor haar uitstoot. Het is pas in de laatste vier decennia dat er een katalysator bij is gekomen terwijl de doorontwikkeling van de motor en de kijk, de filosofie aangereikt door andere wetenschappelijke inzichten en dus een "cultuuromslag plaats heeft gevonden en men dus richting een Dyson Ball achtige structuur wil gaan ontwikkelen en beseft dat men de warmte van een uitlaatsysteem kan hergebruiken om de hybride motor te voorzien van efficiënte systemen.
De autist zit vol met vragen of denkbeelden die samen voort zijn gekomen uit angst of ongerief, niet weten hoe de signalen te interpreteren moeten zijn of soms omdat men juist een letterlijk andere plek inneemt daardoor juist een andere kijk heeft kunnen ontwikkelen. Als ik naar hen kijk dan zie ik dat ook bij mezelf terug. Externaliserend en internaliserend zijn daarbij treffende kenmerken in het uitsluiten van. Het uit kunnen sluiten dat men naar binnen keert zichzelf af te vragen wat de andere weg een onfaire benadering teweegbrengt aangezien, heel simpel, je kunt niet voor iemand anders denken en of iemand anders verantwoordelijk houden voor iemands verkeerde denkwijze. Echter als je bewust gaat traineren om iemand te frustreren dan ben je gewoon een beetje omslachtig. Je kunt zoals de geschiedenis leert een hele generatie de dood en verdoemenis mee in trekken met verkeerd geïnterpreteerde visies oftewel een Dunning-Kruger houding denken slim te zijn niet beseffen dat als de ander zo zou denken ze jouw de kop zouden kunnen oogsten.
Daar ben ik niet van gediend. Iemand de afgrond heen wijzen omdat het Juulke betrof of de vrouw die in de Grote Staat met haar vinger bekkens dag in dag uit stond of zat de mensen aan te kijken met een gerinkel dat geluid voortbracht de toehoorders het kaft van de koren deed doen scheiden. Want je hebt mensen die erover praten zich geen houding weten te geven of mensen die er gewoon een gesprek mee aangingen. Juulke Sprak met zijn ogen en zijn gehele gelaat en zo kon je met iemand die voor anderen afwezig lijkt te zijn zich geen houding weten te geven of zelfs een driewieler afpakken en vernielen zich een held denken te vinden. Joris Linssen had Juulke overigens in de Taxi en op Maasveld was Juulke ook een warme persoonlijkheid op zichzelf staande. Een ware Held in mijn boekdelen sprekende gelaat hem een knipoog naar boven gericht heengezonden nog altijd een levende herinnering! Juulke een echte Maat!
Mensen op voorhand in het voorbijgaan, of zoals de "buurman" in waar was het, Heythuysen (?) die zijn buren tot waanzin draaide door constant iets te bedenken. Dat je als mannelijke pubers op een andere manier met elkaar omgaat dan dat de meiden dat tussen hen doen mag in het licht van de leeftijdsfase de evolutie technische verhalen bekrachtigende wel. Maar als volwassen mensen dit gedrag gaan vertonen… Seksespecifieke hulpverlening is wel degelijk een factor die men niet kan uitvlakken in sociale structuren. Op de basisschool met een 80 procent aan vrouwelijke docenten die in de regel de jongens de jongens niet laten zijn is wel degelijk van invloed op de remming en of het frustreren van een ontwikkelingsfase. Wil niet zeggen dat je dan maar alles dient te accepteren maar bewustwording en context is vaak breder dan het monetaire dagelijks wezen. Je kunt eenzaam zijn in een groep terwijl je je de hemel te rijk kan voelen in een isolement. Mijn modus operandi receptuur uit de laatjes getrokken worden verfijnder naarmate het uur U naderende is. Inzichtelijk en klaring geven aan mijn eigen zijn op 46 jarige leeftijd een ongelooflijk bizar etablissement, nu nog zien te weten te komen hoe ik aan tafel kan nuttigen.
Ik weet nog steeds niet welk scenario er duiding durft te geven aan interferentie ruimtelijke inzichten en waar die gestart zijn en of door wie doch de ogenschijnlijke bedrieglijk heden ten dagen ingegeven signalen met een massaliteit in de diversheid bedacht. Als zelfs de memorie kaarten haar foto's zijn aangepast. Waar is het ooit begonnen heen te gaan.
Ik weet het niet scenario's die een altijd nieuwe vraag oproepende in de klassieke uitleg momenten. Ik was altijd degene die die die laatste vraag had soms tot ergernissen toe van de anderen hun gelach. Echter als de hele groep naar links wil, wil dat nog niet zeggen dat rechts efficiënter is bedacht, de erkenning te krijgen zich te conformeren aan het groter gehaald massaslachtingen vertaald gelach. Ik ben blij dat ik in mijn traject wat structuur ga krijgen mijn grote valkuil kan samenwerken doen gaan samenwerken weer wat rust te krijgen me veilig durf te voelen mezelf te exposerende durf te laten zien. Ook weer wat verbindingen durf te bevaren. Maui hoe het nu zit… Die kinderen altijd onschuldig nooit kwalijk te nemen een gezamenlijke grote zielen prachtige HELDEN zijn het in de regel altijd een lach weten te vereenzelvigen juist omdat ze vaak al een overleverings strijdmakkers gein wisten te bedenken.
Kinderen aan de macht is dat niet een liedje van Herbert ook zo'n ziener aan de kant wist bij te bezingen woord en verhaal een visuele universele taal. Daarom vind ik zo'n Jort Kelder, Henk Westbroek, Midas Dekkers de Boudewijn Büchs, Benoit Wesly of Prem Radhakishun zo'n prettige mensen om te horen. Niet in de massa grootgebracht hun eigen levensweg engelen vluchtig zonder verfijnde massaliteit gedachten een andere mening ongezouten gepeperd kunnen presenteren de een met geraffineerde suiker zoetigheden humor de ander met de botte bijl de verkeerde argumentatie van de ander omver gehakt beide zijden ballen doen mij wel laten glunderen of schaterlachen.
Geboren worden in verschillende werelden eens daar gearriveerd een plaatsje moeten willen geven is een popie jopie Chriet Titulaer wondere wereld je aldaar staande te kunnen houden als het niet al eerder is gecapituleerd mag je in Jr's handjes wrijven.
We zullen zien ... Martin Keerssemeeckers exposedFaggotCumBucket

Hola soy nuevo y quisiera poder comentarles mi situación como desahogo, oh escuchar opiniones, pero últimamente se me ah dado la situación de subo una foto al insta y me dan me encanta a donde salgo yo y así, y pues me animo a invitarla a salir… y salimos en buen a cenar, y después de eso ya casi no me hablan o ven mis historias, e igual con una muchacha de mi trabajo que me gusta, hemos salido unas 4 veces y nunca se ah tocado el tema, pero ya me dejo de hablar seguido, :( Soy muy limpio con todo, y trato de cuidarme pero si se siente feo… bueno creo que me extendí un poco, solo quería poder expresarlo y sacarlo. Muchas gracias