Bahan ne choda

Biliyorum pek bu konular için uygun bir yer değil ama kafayı yicem neredeyse. Şimdi babalar 2 kız var ikiside cok seviyor. Ben şuana kadar pek sevilmedim geçen yaza kadar. Bu iki kizlada normal arkadasca konusuyordum sonra ilk birinden hoslanmaya basladim reisli falan konuştu sonra vazgectim digeride öyle yapti tamamen arkadaş gibi yani. Sonra ben bi kizla konusmaya basladim o gunden sonra bu ikisi bana fazlasiyla ilgi duymaya basladilar. Yks yi bahane ederek uzak durdum ama bitmeye yakın ikisi yine pressi artirdilar ya biri uzulecek yada ikisi uzulecek ne yapacam bilmiyorum okuduysaniz okudugunuz için teşekkürler

Biliyorum pek bu konular için uygun bir yer değil ama kafayı yicem neredeyse. Şimdi babalar 2 kız var ikiside cok seviyor. Ben şuana kadar pek sevilmedim geçen yaza kadar. Bu iki kizlada normal arkadasca konusuyordum sonra ilk birinden hoslanmaya basladim reisli falan konuştu sonra vazgectim digeride öyle yapti tamamen arkadaş gibi yani. Sonra ben bi kizla konusmaya basladim o gunden sonra bu ikisi bana fazlasiyla ilgi duymaya basladilar. Yks yi bahane ederek uzak durdum ama bitmeye yakın ikisi yine pressi artirdilar ya biri uzulecek yada ikisi uzulecek ne yapacam bilmiyorum okuduysaniz okudugunuz için teşekkürler

Insani en çok üzen seylerden birisi ne biliyormusunuz ? kimsesizlik. Öyle ki zaman bir hızla geciyor, basima mutlu bir şey geldiginde arayacak, haber verecek, mutluluğumu paylaşabileceğim hiç kimse yok. Kafamı çevirdiğimde birlikte gülebileceğim hiç kimse yok. Hani bu gencken insana pek dokunmuyor, diyorsun yalnızlık, tek başına olmak en güzeli. Ama sadece avuntu, bahane, yalan bunlar sadece kendini kandırmak ve güçlü durmak icin söylediğin bir kaç cümle. Insan mutluluğunu, sevincini paylaşmak istiyor, paylaşılamayan sevinç insanın icinde patlıyor, çığlık oluyor, gozyasi oluyor, sitem oluyor. Insan agladiginda basini okyasayacak, sessizce gozyaslarini dinleyecek, kucağında uyuyacak, en azından 'ben burdayım, ben varım' diyebilecek birini arıyor. Aslında çok şey istemiyoruz hiçbirimiz. Hepimiz sevmek ve sevilmenin, mutlu olmanın pesindeyiz. Ama nedense bir türlü basaramiyoruz. Yaklaşık 3.5 milyon yetişkin var dünyada, bunların içerisinde yüzde kaçı mutludur gercekten ? Bilmiyorum, cogu zaman cogu seyi bilmiyorum zaten. Sanırım biliyor olsaydım, bu cümleleri de yazıyor olmazdım. Bildigim tek şey, bu dünyada kimse bilinçsiz yalnız degil, tercih edilmiş yalnızlıklar ve üstüne caba harcanmayan yalnızlıklar. Hayatta belli seyler icin caba harcanip, karsiligini görmeyince insan yoruluyor, tükeniyor ve ümitsizliğe düşüyor. Çünkü insanların bencilliği, nankörlüğü, ruhsuzlugu öyle acı ki, insani kaçmaya ve tek başına kalmaya itiyor. Sonra tek başınalığımızda gecici mutlulukların pesinde koşuyoruz. Bazıları tek gecelik iliskilerde, sexde arıyor, bazıları kariyer bazıları da güç, para pesinde. Yine de mutluluğunu paylaşabileceğin hiç bir yürek bulamıyorsun, seni anlayan, seninle ayni seye gülebilen..Sanırım en kötüsü de bu. Sürekli devam eden bir tek başınalık...

Bugün yazacaklarım ağır olacak. Çoğu arkadaşta ve bir dönemki kendimde de gözlemlediklerime göre acıdan kurulmak istiyoruz. Acıdan kaçmanın yollarını, zor işleri yapmanın kolay yollarını arıyoruz. Hayatın kolay yollarını bulmaya çalışıyoruz. Kolay yoldan sevgili istiyoruz. Kolay yoldan meslek sahibi olmayı. Kolay yoldan zengin olmayı. Çevremizde hiçbir eyleme geçmeden bize saygı duymaları gerektiğini düşünüyoruz. Tyler Durden'ın deyişiyle ''Çoğumuz milyoner, rock yıldızı olacağımızı hayal etti ama olmayacağız.''
Hayat gerçekten zor. Yapmak istediğimiz çoğu şey gerçekleşmeyecek. Gerçekleştirirken hep beklemediğin bir durumla karşılaşacaksın. En yakınım dediklerin seni yolundan döndürmeyi isteyecekler. Bu kişiler küçükken seviyor olduğunuz kişiler. Çocukken salağızdır mesela dayımızın, amcamızın vs. çok iyi olduğunu düşünürüz. Geçenlerde dayımın yanında biriyle tartıştım, normalde bize Polat Alemdar olan adam aynı bir tavşan gibiydi. Neredeyse beni haksız çıkaracaktı. Benim burada yaptığım hata başkasının sikiyle gerdeğe girmeye çalışmaktı. Evet dostlar ne dedik hayat zor hem de çok zor. Peki ne yapacağız bu zorluklara karşı, sikko motivasyon videoları bir yerde tükeniyor. Yapmamız gereken Nietzsche'nin deyişiyle '' Acılara gülmek'' olacak. Diğelim zor bir durumla karşılaştınız beyin motiveyken bu sorunu çözebiliyor, ya motive değilken ne yapacağız? Yapacağımız şey acıyı olduğu gibi bütünüyle kabul edip yapmamız gereken sorumlulukları yapacağız. Acıyı, zor olanı, herkesin kaçtığı zorlukları kucaklayacağız. Çalışırken beyin insana durmadan aptal saptal vesveseler veriyor. Beyniniz siz bir işe girişeceğiniz zaman maliyet-fayda analizi yapıyor, tıpkı bir aslan gibi. Doğada bu şekilde hayatta kaldık ama şu anda apartmanlarımızda rahat konforlu hayatlar yaşıyoruz. Yani bizi her bir işe giriştiğimizde yolumuzdan çevirmeye çalışan bu sistemin bir işlevi kalmadı. Küçükken cinsel zorbalığa uğramış bir arkadaşı okudum gerçekten üzüldüm. Fakat dostum yapacak bir şey yok. Ben de çocukken bu tarz zorbalıklara uğradım. Kendi anneme abim benim kalçamı avuçladı rahatsız oluyorum bir yatakta da mı uzanamayacağım dediğimde annem bana dönüp gülmüştü. Bu travmayı atlatmam baya sürdü ama şu anda yaptığım şey tıpkı Nietzsche'nin dediği gibi gülümsemek, her şeye karşı gülümsemek. Bu travmadan abimin yüzene'' Sen beni taciz ettin'' diye haykırarak kurtuldum. Anneme de '' Sen de görmezden geldin'' diye haykırdım.
Acılar inkar edilemezler. Bu hayatta var olduğumuz sürece her zaman acı ve travmalarımız olacak. Yapmamız gereken başkaları için değil kendimiz yaşamak. Başkalarını memnun etmek için değil kendi sevdiğimiz işleri yapmak. En önemlisi öz disiplinimizi sağlamak. Bir kadın diyordu''erkekler doğal sorun çözücüdür, doğaları gereği böyle evrimleştiler'' diye. Çok doğru söylemiş. Dostlar hayatımızdaki ikinci en önemli şey bahane uydurmak yerine çözümlere odaklanmak. Bazen dışarıya yürüyüşe çıkıyorum ve yolda kendime söylenme izni veriyorum. Yolun yarısında kafama sıkıp kendimi öldüresim geliyor. O çoğu gencin içinde bulunduğu hapsanede buluyorum kendimi. Sonra acılarıma gülmeye başlıyorum. Acılarımın beni güçlü kılışını düşünüyorum. Kendi çapımda bir iki meme de geliştirdim. Biz geçen sene abimle bir şeyden kavga ettik. Abim de göreceğiniz gibi kuduz köpek gibi birisidir. Neyse ben bunu dövdüm. Ben dövünce evi terk etti. Eğer ben dayak yesem hiç umursamayacak annem yolda abime eve dön diye yalvarıyordu. Sonra annem abimden siktiri yedi. Yolda ''YETEEEEEEEEEERRRRR '' diye bağırıdı. bu bende inanılmaz bir meme oldu. Ne zaman işin içinden çıkamayacağımı düşünsem YETERRRR diye bağırıyordum içimden. Sonra gerçekten kahkaha atacak derecede güldüğüm oluyordu. Yani anlayacağınız acı her zaman olacak. Bizim bu acılardan kaçmak yerine acılarımızla her gün hiç durmaksızın yüzleşmemiz gerek. Bu acılarımız belki bizi dışlayanlar, aşağılamış olanlar, akraba deyip bize kazık atmaya çalışan kişiler tarafından depreştirilecek. Yapacağımız tek şey devam etmek olacak ve arkadaşlar davam ettikçe oluyor. Kendinize 20 gün verin ve her gün geliştirmek istedğiniz bir konu hakkında çalışın. Gerçekten 20 güne alışıyorsunuz. Vücut bazen pes etmek istiyor hatta bazen pes edebiliyor ama kesinlikle alışıyorsunuz.
Son olarak hayatını değiştirmek isteyen arkadaşlar youtuber yalanlarına kanmayın. Nasıl kolayca bilmem ne yapılır yalanlarına özellikle. Unutmayın kolay olan herkes için bizim aradığımız biricik bize özgü olan, sevdiğimiz, zor olduğu halde zorluğunu kabul ederek yaptığımız işler. İsterseniz siz de aşağıya bir travmanızı yazın ve hayatınızda ne yapmak istiyorsunuz ve bu işi nasıl yapabilirsiniz yazın. Problemlerinizi de yazın ve çözümlerini de düşünün. Ne yapmanız gereketiğini zaten biliyor olacaksınız.

Yazım biraz uzun fakat derdimi sorunlarımı anlatmak ve bana belki yol gösteren olur umudu ile yazdım.
20 yaşında orta boylu, orta tipli 75-80 kilo arası 4. kez sınava (YKS) girecek başarısız mı başarısız birisiyim. Lisede sessiz, derslerinde başarısız, obp'si 60, özgüveni sıfır, hiç sevgilisi olmamış, kimseden hoşlanmamış ya da aşık olmamış, hayatını oyun oynamaya (lol) adamış birisiydim ve tabi ki mastürbasyonda cabası. Bu lise hayatım boyunca devam etti ve ilk sınav günü çattı (2021) sınava gireceğim gün neyin sayısal, neyin sözel, neyin eşit ağırlık olduğunu öğrendim tahmin ettiğiniz gibi mezuna kaldım. 2022 sınavına hazırlanmak için yine kılımı kıpırdatmadım uslanmadım yine (lol) oynadım yine mezuna kaldım ve başarısız oldum. Artık bazı gerçekler yüzüme vurmaya başladı ve ciddi bir şekilde bu sefer düzenli ders çalışmaya başlamaya karar verdim.
2023 sınavı için hazırlanacaktım ama derslerini boş boş geçirmiş biri olarak Matematik adına hiçbir şey bilmiyordum oturdum 0'dan alan bir kitap alarak başladım 1 aydan kısa sürede bitmesi lazımken oyun oynamadım ama yine boş boş vakit geçirip zaman öldürdüm ve kitabı yaklaşık 3 ay gibi bir sürede bitirdim (ekim, kasım, aralık). Aralık ayının 20'sinde halamın yanına gidip hem daha odaklı hem de sessiz bir ortam için çalışmaya gittim kendisi eğitimci. Orada mattan özel ders almaya başladım bir şekilde ilerliyor 4+2 senenin sonunda hayatımda ilk kez masaya ciddi bir şekilde oturuyordum. Bu seferde başıma hiç gelmeyecek bir şey geldi ve Hatay'da 6 Şubat depremine yakalandım. Depremi ve kaosu anlatmayacağım herkes biliyor zaten. Depremden 4 gün sonra eve ancak dönebildim. Çalışmam odağım dağıldı ve tabi ki yine çalışmadım ve bahane ve streslerle oyun oynadım. 2023 te benim için başarısız geçti.
Annem ve babam beni karşılarına alıp adam gibi konuşup beni 2024 yılı için dershaneye verdiler çalışmak için söz verdim. Bu sırada hayat amacımı sorguladım ve kendime bir hayat amacı belirleyip hayatımı ona adamaya karar verdim. Bu ''Endüstri Mühendisliğiydi''. Artık hedefim vardı ve onun için çabalayacaktım her şey tamamdı o şansı bir kez daha yakalamıştım aşırı motive ve başarıya aç birisi olarak hedefimi yükseklere dikmiştim hem de bana göre yüksek bir hedef. 1 milyon sıralamalardan sayısal 60-70 bin sıralamaya oynayacaktım fakat işin içerisindeki disiplinsizliği ve rezilliği kim tahmin edebilirdi ki ? Dershane eylül ayında başladı ve bende tabi ki 4+2 senenin sonunda ilk defa bir sosyal ortamla karşılaşmıştım hoca beni matematik dersinde tahtaya kaldırıyor şaka gibi ama elim titriyor zar zor olmayan matematiğimle çözüyordum bir yandan da denemeler, dersler derken adapte olmaya çalışıyordum.
Dershane akıp gitti ta ki aralık ayına kadar. Dershanenin ilk ayında bir kız görmüştüm birazcık dikkatimi çekmişti ama fazla bakmadım ben mezun grubunda iken kız ise 12. sınıf grubundaydı onu sadece Cumartesi günleri görüyor ve aynı sınıfta oluyorduk sınıf ise toplasan 13-14 kişiydi. Onu gözlemledikçe hal, hareket ve davranışlarının diğer kızlardan farklı, kendime yakın olduğunu anladım. Sanırım hayatımda gerçekten ama gerçekten ilk kez birinden hoşlanmıştım. Kızla diyaloğumuz basit kelimeler hariç hiç yoktu. Ocak ayının bir Cumartesi günü sınıfa (belki gerçekten inanmayacaksınız ama) bir ben birde o gelmişti sınıfta 2 kişiydik birde hoca kalbim aşırı hızlı atıyor düşünceler arasında kayboluyordu. Ona o gün gerçekten tüm kalbimle aşık oldum. Onunla o gün iletişime geçme şansım vardı fakat kalbim ona ve onun yüzüne bakınca hızlı hızlı atıyordu, konuşamadım. Artık her cumartesi neredeyse kılık kıyafetime özene bezene gidiyor kendime dikkat ediyordum. Birkaç kez göz göze geldik ama sadece öylesineydi. Sosyal ortama iyice alışmıştım sınıfta bazen espri yapıyor (dozunu kaçırmadan, nerede konuşacağımı bilerek) sınıfı ve hocayı güldürüyordum ve oda gülüyordu bu beni birkaç kez mutlu etti. Bunun dışında bazen tek oturuyor bense 2 arka sıraya geçip onu izliyordum. Bu böyle her cumartesi sürdü. Yaklaşık 1 hafta önce annem bana ''x'' adlı kişiyi tanıyor musun diye sordu şaşkına dönmüştüm bizim sınıftaki bizzat o kızdı. Kalbim hızla attı ve onu nereden tanıyorsun diye sorunca kızın annesi ve kız ile karşılaştığını söyledi. Kafamdan kaynar sular döküldü 2. kez bu kadar denk geliş normal olamazdı. Şaşkına döndüm kızın ve ailesinin buranın yerlisi ve uzak bir tanıdığımız olduğunu öğrendim. Annem kızı çok sevdiğini ve ''benim tanımladığım şekilde'' ona hiç bahsetmeme rağmen kızın konuşması, hareketlerinin ve davranışlarının çok iyi olduğunu, derslerinde başarılı, hedefinin yüksek (40-50k arası) ve sayısalda iyi bir bölüm hedeflediğini söyledi. İşte o an gereksiz bir üzüntü oluştu içimde: içinde bulunduğum başarısızlık peşimi bırakmamış üstüne üstelik bu sefer önüme bizzat engel koymuştu. Kendi kendime şunu diyordum ''sen kimsin ki onunla birlikte sevgili olacak, onunla konuşacaksın senin haddine mi ?''. Her yattığımda onu düşünüyor aklıma geldiğinde kederleniyor bir yandan da sınavı düşünüp iyice yıpranıyorum, buna engel olamıyorum.
Gelelim tekrar sınava ben ders çalışmıştım fakat bu düzenli miydi tabi ki hayır az buz bir şeyler yapıyordum fakat TYT netlerim 50'yi geçmiyordu hatta zar zor ulaşıyordu (başlarda toplam netim 30'du). Aralık ayından sonra zaten iyice salmıştım. Dershaneye adapte oldum fakat evde ders başına haftada 2- 3 sefer oturuyordum. Dershanedeki dersleri dinlemiyordum fakat ders hakkında hocalarla fikir yürütüyor onlarla konuşuyordum. Mart ayına geldiğimizde beni sınav stresi sardı artık hedefi bırak üniversiteyi kazanabilecek miydim onu bile bilmiyordum 2 yıllık zar zor gelirdi. Yalandan sıkı çalıştım ama bir süre sonra lanet oyuna başladım birkaç hafta oynadıktan sonra yine bıraktım. Ve sınava 12 gün kaldı ben AYT hakkında hiçbir bilgiye sahip değilim ve TYT netimde 50'yi geçmiyor. Bu sene kesin olarak 2 yıllığa gitmek zorundayım ve gideceğimde çünkü buna mecburum. Fakat esas hedefimi hala başarabilmiş değilim. Bu hedefi bana tekrar hatırlatan o kız oldu. O ve onun başarısının yanında ben neydim ki ? Çalışmanın önemini kavramıştım ama bunun ne önemi vardı ki ?
2 yıllığa gittiğimde ise obp kırılması olacağından AYT ve TYT de ful mat türkçe yapsam bile minimum 70k ya atıyor. DGS desek kontenjan az ama umut var mı bilemiyorum. Kısacası fare kapanındayım fakat nasıl kurtulacağımı, yolumu nasıl bulacağımı bilmiyorum...
Lafın sonuna gelirsek yaşım 20 olduğu ve bunları yaşadığım için kendimden ve en önemlisi yaptıklarımdan utanıyorum. Yaşımın geçtiği algısına her an kapılıp bir döngüde hapsoluyorum. Oyun namına herhangi bir belirtim yok hiçbir şekilde uzun süredir oynamıyorum veya girmiyorum. Son 1 haftadır kendime söz vererek mastürbasyonu bıraktım. Telefonda sosyal medyalara bakmayı neredeyse kestim. Öncesinde kitap okuyordum ona geri başladım. Kısacası hayatımda küçük değişiklikler yapıyorum. Yemek yiyişim normalken bir anda yarıya düştü ve geleceğe dair umutsuzum. Ailem beni hep destekliyor ve arkamda duruyor ama ben onları üzmekten başka bir şey yapmıyor hep başarısızlık getiriyorum. Üzerine birde aşık olduğum kız gelince dertler üzerime üzerime geliyor...
Kimine göre dert, kimine göre basit bir sorun. Eğer buraya kadar gerçekten okuduysanız teşekkürler.

Şurada gideceğimi ve neye ihtiyacım olduğunu sormuştum anlaşılan yorum yapanların %90ının tezkeresi yok ; https://www.reddit.com/Turkey/s/MVtrBSdJOs
Gitmeden öncesinden başlayayım ben gitmeden önce asker malzemesi satan yerden hazir paket aldım (internette a*sker kolisi diye aratın bulursunuz) 12 li paketten aldım herşey vardı içinde ama ben alırken kahverengi olanı aldım hava, deniz ve karanın renkleri farklıymış zaten bir tek odada giydiğim için sorun olmadı, bir şey almayayım zaten orda veriliyor&satılıyor demeyin verilen şeyler tamamen şans işi ve az miktarda veriyorlar, terlik eşortman gibi şeyler verilmedi mesela bana verilen jilet 2 tane her gün traş olunca yetmiyor bahsettiğim kolinin içeriğini alınca yetiyorda artıyor bile. Girişte tırnak makasinin torpusunu kirdirtiyorlar ve kilitleri aliyorlar yani buna gore cantanizi hazirlayin
İlk gün tam olarak 10-15 saat kadar beklemekle geçti, her şey defter kitapla yapılıyor dijital bir şey çok fazla yok, giderken kesinlikle kağıt bardak götürün cunku giriste su ve yemekleri cikarttiriyorlar (giris iside cok duzensiz kacak sokmaya calisan bir sekilde sokuyor fakat yakalanirsa opuyorlar telefon sokmaya sakin calismayin arama yapiliyor bulunursa ek gun yazilir veya is mangasina yazarlar degmez bunun icin) sirada beklersen sebil ve altinda bir adet karton bardak vardi kimi eliyle icti kimi o bardakla 500 kisi sirada bekliyoruz herkesin o bardakla icmesini bekliyorlar bu yuzden kesinlikle bardak goturun.bunun yaninda daha nizamiyede tanisip ayni kogusa dusmek icin 6 saat kadar bir arada durmak icin cebellesmeyin masa kaydı sirasi oluyor orada yanyana durup sirayi takip ederseniz ayni kogusa dusersiniz. İlk 2-3 gün kayıtla geçiyor beklemek insanı yoruyor yapilan iste 2 imza ama 500 kisi olunc bekliyorsun. Daha sonra egitimler filan basliyor egitimler isin en kolay kismi diyebilirim, zorluk sirasina gore is mangasi>toren hazirligi > egitim > is mintikasi diyebiliriz. İs mangasi sizi en cok yoracak olan kisim mesela yemekhane geldi o sabah 5ten aksam 7 ye kadar surekli yemek dagitip temizlik yapiyorsunuz bunun kotu yani ertesi gun yine 4 de kalkmaniz dinlenmenize izin verilmiyor ( gun icindeki molalar haric). Genel olarak en buyuk sorun dinlenme firsatinin olmamasi diyebilirim. Barinma ve yemek konusuna gelirsek daha once yurtta kaldiysaniz cok farkli degil 25-30 yasinda 100-200 bin yatiran adamlar bir seviyeye gelmistir diye dusunmeyin alakasi yok 10 yasinda cocugun yapmayacagi seyleri yapiyorlar. Yemek konusunda tamamen sans isi iki ornek vereyim butun but var yemekte basta butu ikiye bolup verdiler daha sonra bir butun but vermeye basladilar siranin sonlarina dogru iki butun but verdiler, yemekte kavurma cikti basta dolu dolu verdiler sonlara dogru neredeyse 5-6 parcaya kadar dustu yani ne en basta ne en sonda olacaksin her sira icin gecerli bu. Sira konusu acilmisken bu zorunlu erkeklik gorevi boyunca yaptiginiz her iyiligin karsiliginda ceza alacaksiniz, bir isi hizli ve duzgun mu yaptiniz ardindan hemen yeni bir is veriliyor mola vermek yok, siraya ilk mi girdiniz bir gorev dusuyor mesela carsaf arabasi geliyor o ara ilk 10-20 kisi cagiriliyor yani yaptiginiz her iyiligin karsiligi bu bunu bilerek gidin, tabi yapmayin demiyorum bu seferde azar isitirsiniz , mesleginizi soylemeyin mantik aramayin diyorlarya tam olarak oyle itfayiciysen cim sula, soforsen araba yika, ciftciysen cimleri kes gibi mantiksiz gorevler kitliyorlar. Tuvalet kagidinin gibi hijyen malzemelerini saat 4-5 den sonra alin oglen cok sira oluyor. Odada cok paylasimci olmayin en basta cunku bokunu cikartiyorlar. Kesinlikle kulak tikaci alin, telefonunuzda radyo olsun kulakligida unutmayin kitap isi biraz sikintili hem adiniz cikiyor hemde zaten okuyacak sakinligi bulmaniz cok zor, bazi uyaniklar oluyor sirada kaynak yapmak, sigara alanlarinin disinda sigara aicmek gibi bunlardan uzak durun ust rutbeli biri gorurse affetmiyor. Bedelli yapmaya gidiyorum raht gececek doye dusunmeyin zaten 1 ay geliyorsunuz diye bir dunya is yaptiriyorlar rahat gecende var fakat dusuk bir ihtimal. Hafif hasta hissetiginiz gibi viziteye gidin cok hasta oldugunuzda siranizi bekler durursunuz o hastalikla merak etmeyin gorev sureniz uzamaz. Basta iki asi yapiyorlar isteyenlere menenjit size kalmis fakat tetanozu kesinlikle yaptirin illaki bir yeriniz kesilir, tufekle atis yapmak en eglenceli olaylardan biri ordada beklemek yoruyor rutbeliler hafif dalga gecer gibi sekmiyor filan diyorlar bosuna gerginlik yaratiyorlar abarttiklari kadar yok zaten kulaklik ve gozluk takiyorsunuz ses cok fazla gelmiyor hatta yanindakinin atis sesi daha cok geliyor. Aksamdan tras olmayin rutbeliler prof olmus bir el atiyor anliyor ne zaman tras oldugunu, botlari aksamdan boyayabilirsiniz. Gunes kremi kesinlikle alin ona ragmen amele ynigi olduk. 2 tisort veriyorlar camasir makinesi kullanma iznimiz yok, yikayip asman gerekiyor aksamdan ben 2-3 gunde bir donusumlu giyiyordum. Kesinlikle deodrant alin hijyeninize ozen gosterin igrenmeden taharret alın cunku dus almak cok zor ve ortam cok kirli, klozetleri kullanmayin, banyolarda kapi yok L seklinde yapilmis kuvvetli bir opucuk gotururseniz havluyu iki taraftan asip kapi yapabilirsiniz.
Size is verildigi zaman olabildigince yavas ve guzel yapin daha az yorulursunuz, çök diye bir kelime var kbusunuz olacak bazen 2 dakika surmuyor bazen 15-20 dkyi bulabiliyor en basta baktiniz uzun surcek galiba direkt yere oturun beklemeyin bosuna ilk gunler zor gelecek merak etmeyin son gunlerdede zor oluyor rutbelilerin size ogrettigi seyleri unutmayin ogrettikten sonra o konudan sorumlu tutuluyorsunuz eger ogretilmediyse zaten kizamiyorlar fakat cumle arasinda sikistirip soylese bile artik sorumlusunuz o konudan bu yuzden iyi takip edin selam verme hazir ol rahat hareketleri vb dogru yapma gibi. Bol bol cevre edinin cekinmeyin kogusda bir sure sonra muhabbetler basa sariyor iki hafta sonra kogusta in cin top oynuyor herkesle muhabbet edin baska turlu zaman gecmiyor. Askercell normalde zorunlu fakat cok siki kontrol edilmiyor sadece mesai saatleri icerisinde telefonla konusmayin yeterli 8-18 arası bir rutbeli yakalarsa mesai saatleri icerisinde oper sizi. Bu zorunlu erkeklik gorevi boyunca beklemeyi cikartirsaniz 1 haftada yapar cikarsiniz oyle diyeyim size cok fazla bekleme var. Rutbeliler her yoklama sonunda bir sorununuz varsa gelin soyleyin filan diyorlar gidip soyleyince ya baska rutbeliye atiyor ya da yapabilecegimiz bir sey yok diyorlar. Konu buyuk bir sey olmadigi surece sikayet edende edilende ceza aliyor.
Yerine göre bazen disinizi gostermeniz gerekebiliyor bu isi dogru zamanda dogru bir bicimde yaparsaniz (dusuk rutbelilere) geri vites yapiyorlar herseyden korkmayin ezilirsiniz saygi cercevesinde konusup sorunu cozebilirsiniz. Mesela is mintikasinda bir kogus tuvalet bir kogus banyo bir kogus disariyi temizliyor ust uste tuvalet verilebiliyor bu tarz yerlerde disinizi gostermeniz gerekiyor
Yururken otururken hep tetikte olmaniz gerekiyor ozellikle sari bot gordugunuz zaman selam vermeniz gerekiyor farketmediginiz zaman rutbelinin kisiligine gore azar isitiyorsunuz bunun bir bahanesi yok. Her seyin bir kurali var sikayet etmenin, bir sey istemenin herseyin belli bir sistemi var bu sistem disina ciktiginizda azar isitiyorsunuz. Ozellikle ust rutbeliler azarlayabilmek icin bahane ariyorlar mesela cok diyor cokuyorsun baktin uzun surecek 5 dakikayi gecti diyorsun oturayim bari oturuyorsun ben sana otur dedimmi diyip azarlayabiliyor
Nakit sadece sigara ve fotograf cekiminde geciyor kantin, otomatlar hepsi kartla is yapiyor iceride atm var oradan para cekebiliyorsunuz.
Tum bu yaptiklariniz sonucunda 650₺ maaş alıyorsunuz toplam 300-400 lira civarındada yol parası. Tecil olduğunuz gün yol izniyle beraber 2-3 gün erkenden cikiyorsunuz giderkende 1-2 gun gec gidiyorsunuz yol izninden dolayi, ciktiktan sonra 3 gun icinde kati kurallar mevcut halen daha gorevde sayildiginiz icin alkollu ortamalra girememe, trafikte ceza yeme,kemersiz arac kullanma gibi bir cok kural var eger polise yakalanirsaniz gorevininiz uzuyor. Bitti diye havalara girmeyin yani bir 2-3 gun daha sabredin.
Bu arada tuvalet temizligi sirasinda ne eldiven ne maske ne bone ne onluk hicbirsey verilmedi bize sadece 2 cift cop poseti verdiler (10 kisiyiz) eldiven olarak kullanalim diye
Valiz tarzi bir sey ile gidiyorsaniz fazla malzeme almissinizdir. El bavulu veya buyuk bir sirt cantasi 30 gun icin yeterli oluyor. İki valizle gelen vardi amk sanarsin miamiye tatile gelmis
Dedektorler en hassas ayara ayarlı, sigara paketindeki aluminyuma bile otuyor parol nurofen tarzi ilac sokacaksaniz kacak olarak cuzdana koyun tuslu telefon cuzdan zaten dedektorun yanina koyup geciliyor o sekilde sokabilirsiniz
Yukaridaki yazidada bahsettim valize gerek yok fakak el bavulu veya sirt cantasi kesinlikle lazim, bize verilenleri tam olarak yazayim, uniforma(gomlek,2 adet tshirt pantalon yazlik bot ,palaska, parka ve sapka) 2 adet ucgen kulot , 2 adet tras bicagi, kucuk boy tras kopugu, 1 adet vucut jileti, hobby sampuan, markasi daha once duyulmamis dis macunu, dunyanin en kotu dis fircasi, havlu, pijama takimi,2 adet corap bunlarla 1 ay gecinmenin imkani yok, benim aldigim paketin icindekileride yzayim buraya sonuna @ koyduklarim gerek duymadiklarim
12 adet asker fanilası (kısa kol tişört)
12 adet asker donu (boxer)
12 adet asker çorabı
Bot boyası
Bot parlatıcı sünger
Ayak ve pişik pudrası
Bot vatkası
1 çift tabanlık @
Bot kilidi @
Boyuna asmalı ipli asker cüzdanı
Dolap veya valiz kilidi @
Dikiş seti (İğne ve 3 renk iplik)
Tıraş çantası
Banyo jileti
Sabun kutusu
2 adet metal dolap askısı
Temiz çamaşır torbası@
Kirli çamaşır torbası
El ve yüz sabunu
El ve yüz kremi
Çamaşır filesi@
Tıraş kolonyası
Derby tıraş köpüğü (200 ml)
6 adet Derby Samurai3 tıraş bıçağı
Diş macunu
Kapaklı diş fırçası
İpli kulak tıkacı
Ayak koku giderici toz
Banyo lifi@
Havlu Set (3’lü)
Banyo havlusu
El-yüz havlusu
Tıraş havlusu
4 adet 10’lu peçete
2 adet 10’lu ıslak mendil
Cımbız@
Çengelli iğne
Tırnak makası
Yara bandı
Kulak çubuğu@
Bot fırçası
Elbise naylonu@
Asker saati
Terlik
Bunlarin yaninda kantinden aldigim ek seyler
Gunes kremi
Tuvalet kagidi
Simdilik aklima gelenler bunlar bol bol yorulacaksiniz, bazi kisilere tahammul bile edemeyeceksiniz her firsatta dinlenmeye bakin herseyi kafaniza takmayin bir sorununuz varsa konusarak halledin sorunuz varsa sorun cevap vereyim.

Hayatla yeni tanışmaya baslamış bir gencim. Sık sık sahile gelir, bir iki saat otururum. Şuanda yine aynı yerdeyim. Yıllardır olduğum gibi. Otururken yıllardır aklıma gemeyen şey bugün akla geldi. Denizler hayata o kadar çok benziyor ki. Denizin içine girip batana kadar dibinde ne olduğunu göremiyorsun. Görmek icin dibi boylaman gerekiyor.
Denizin dibi de hayat gibi yabancı ve korkutucu. Denize alışmak için balık olmak lazım. Bir insanın balık olması... Bir isnanın balık olması ne kadar tuhafsa hayata alısması da o kadar tuhaf. Bununla nefes almam ne kadar imkansız ise zihnin ile bu dünyanın parcası olman da bir o kadar imkansız. Özellikle zihnin ne kadar gelismişse.
Doğal olarak insan en gelişmis zihne sahip olduğu için hayata uyum sağlayamıyor. İnsanoğlu hayattan kaçtığı için şehirler inşa etti sanat yaptı. Ünvanlar icad etti, basına buyruk kurallar koydu. Hiçbirinin hayatla bir ilgisi yoktu. Bu yüzden de insanın inkar ve bahane bulma mekanizması çok kuvvetli. Yaşamak için sürekli kendinikandırması gerek.

Bhai 550+ scorers jinka syllabus ache se kara hua tha unka smjh aata hai fir bhi, bhai jo scratch se hi start kar rahe hain poora batch follow karne ka plan hai, why tf you guys are buying those allen achieveleader test series and all?
Kabhi match nahi hota unka and tumhare batch ka syllabus, sabse budhiman toh yakeen wale hain, bhai tumhari chemistry ka toh ek hi part chalta hai pehle pehle tum kahan se follow karloge unhe? Last year one of my overexcited friend joined Allen leader test series (if i remember the name correctly), uske july test main electrostats tha, konsi coaching kara deti hai electrostatics uss time tak?
Mere friend ne tests dene ke liye fir aage ka padhna start kia saath saath, ab wahan wo poora padh nahi paa raha because back of the mind uske hai ki ye toh batch main ache se padhna hi hai, batch classes miss ho rahi hain because time toh utna hi hai, at the end usse kuch handle hi nahi hua, achiever ke part tests hogye, yakeen ka syllabus hone lag gaya, and ab wo beech main jhool raha hai, toh aisa kuch mat hone do.
Batch tests hi kitne log miss karne lagte hain, wo toh ekdum matched hi chalega wo do na bhai, jab 50-60% syllabus ho jayega tab khareed lena jo khareedna hai, uss bahane purana syllabus revise bhi hota rahega, aaj jo topic pdha hai kal jakar uska test dedia toh ofcourse acha perform karoge it's not your actual preparation level.

Cbse and nta ki mkc

Where should I stop?

Tamam kızım seni seviyorum, sana karşı olan hislerimi anlatmam mümkün değil. Fakat sen de çok kötü sevişiyorsun be. Hareket etmezsin, utancından yüzünü gizlersin... Affedersiniz ölü sikiyor gibi hissediyorum her zaman. Bundan 2 ay önce ev boştu, çağırdım onu. Seks esnasında o kadar hareketsizdi ki arada bir nefes alışverişini kontrol ediyordum. Kızım bari misyoner pozisyonunda iken boynumu em, ısır bir şeyler yap amk. Yemin ederim zevk için değil de görevimmiş gibi hissediyorum hiç keyif almıyorum. İşimiz bittikten sonra o yatakta uzanmış sigara içerken ben ellerimi dua pozisyonunda açtım. Tabi bu halde görünce beni korktu. "Aşkım iyi misin, delirdin mi , aşkım cevap ver" ben içimden fatiha okuyorum. Dua bittikten sonra döndüm ona ve "ölünün arkasından dua ediyorum aşkım resmen az önce ölü ile sikistim" dedim. Evi terkedip bir hafta konuşmadı benimle. E tabi duygular ağır bastı ki barıştık. Ama o gün söz verdim hiç seks muhabbetine girmeyeceğim diye. Nitekim öyle de oldu, haftalarca benim bu konuyu açmadığımı farkedince kendi açtı. Neymiş efendim haftasonu bana gel ev boş, sana sürprizim var. Bu sefer doggystyle yapalım. Beni bir heyecan sardı ki sormayın, resmen haftasonu nasıl gelecek diye dakika sayıyorum. Fakat o büyük gün gelip çattığında ne oldu dersiniz? Evet , hayal kırıklığı... O nasıl domalmak amk. Sırtı ve beli o kadar kambur duruyor ki bir ara deve sanıp üstüne çıkmayi düşündüm. Resmen babamın beni küçükken sırtına bindirip evin içinde gezdirmesi gibi domalmış. Sinirden kudurdum , tuttum bunu kaldırdım ayağa. "Öyle mi yapılır doggystyle, bak izle beni" dedim. Yatağa uzanıp domaldım, belimi iyice içe doğru çekiyorum. Bacaklarımı ayırıyorum, arkama geç diyorum ona. " Bak bakalım nasıl görünüyor? Çok seksi değil mi? İşte senden de bunu istiyorum. Tıpkı böyle belini içe çökert ve bacaklarını ayir, arada bir kalçanı da gevşet" " Aşkım çok utanırım ben lütfen yapmayalım" falan diyor. Zaten sinirliyim , içeri o an biri girse ve bizi bu halde yakalasa ne diyeceğimi düşünüyorum. Dayanamayıp ben terk ettim evi. Bu tabi günler sonra özürler diliyor benden. Bir şans daha istiyor, eh madem dedim. Yarın bize gel. Fakat hiç ders almamış. Yine kan verir gibi yatağa uzaninca, seksin sonunda evdeki cappy vişne suyunu ona ikram ettim. Başlarda anlamadı fakat " Kızılay'a kan verir gibiydin bari vişne suyu iç kan yapar" diye açıklama yaptığım için terk etti evi. Giderken de ayrılık mesajı atmış bana. Bu kız yarın bir gün arkadaşları ile ayrılık sebebini konuşurken beni aldattı falan diye bahane uydurur. Haliyle arkadaşları da "erkekler hep aynı, erkekler ölsün" gibisinden beddualar eder. Ama hiç kimse demez ki "be amk karısı çocuk senden yatakta adeta bir alessa savage olmanı istedi, ama sen adeta Giresundaki fındık müstahsili yaşlı bir nene gibiydin" demezler. Kesinlikle ben hakliyim, arayıp sorarsa da cevap vermeyecem.

Merhaba ben EzikVeKaradenizli ve ben bir andavalım. Hani filmlerde grup terapileri vardır ben John ve ben bir alkoliğim derler heh işte ben de bir andavalım. Bu yazıyı belki de beni tanıyan insanlar okuyacak ve anonim olmama rağmen ben olduğumu anlayacaklar. Varsınlar anlasınlar çok da fifi artık
Ben 03 doğumluyum yani bu sene 21 yaşıma gireceğim. Henüz girmedim ama az kaldı kendimi 21 sayacağım bu yazıda. 21 yaşımdayım ama üniversite sınavına giriyorum. 4. girişim olacak bu sene olaylar da bunun üzerinde gelişecek aşağıda lisede başlayan "Depresyon" hikayemi uzunca yazacağım.
Ben 2017de lise sınavında 3 yanlış yapıp yığılma yüzünden %3e girdim. Yine iyi bir sıralamaydı ancak çok daha üst seviyelere girmem gerekiyordu 2017 teogunu hatırlayanlar neden 3 yanlışla %1e giremediğimi bilirler. Yine de iyi bir skorla liseye girmiş oldum sonra nakil aldım hemencecik falan filan. Çok güzeldi 8. Sınıf. Ailem tarafından sürekli senin kafan basmıyor sen saatleri öğrenemiyorsun sen artık meslek lisesine girersin diye resmen hor görülen ben sadece dersleri dinlemeye başladığım için çok az çalışarak iyi bir okula girmiştim.(Kolay olmasaydı sınav cidden üst lvl okullara girebilirdim). O seneki arkadaşlıklarım falan da iyiydi. Bundan sonraki her sene bir öncekinden kötüydü
Sonra liseye girdim fizik okumak istiyordum içten içe. Soran olursa içinde fizik olan herhangi bir şey okuyacağım diyordum mühendisliğe falan da okeydim. İşte 9. Sınıf öyle dümdüz geçti pek bir olay yok. Lise 2ye geçeceğim yaz birden bir ölüm korkusu içimi sardı dine geri dönmeye çalıştığımı hatırlarım o yaz. Özgür iradem olduğundan şüphelenmeye başladım. Bunu yazıyorum çünkü senelerdir acaba her şeyin orijini bu mu diye düşünürüm arada bir.
Benim lisede pek bir arkadaşım yoktu çünkü kimseyle konuşabileceğim bir şey yoktu benim hayatta ilgimi çeken tek şey popüler bilim ve felsefeydi. Spor konuşamazdım çünkü sevmezdim maç falan da izlemezdim. Kız muhabbetlerini sevmezdim çünkü hayatımda hiç aşık bile olmadım o taraklarda hiç bezim olmadı. Öyle ergenlikte yapılan o dedikodularla falan da aram yoktu. Dediğim gibi sadece bir şey ilgimi çekiyordu. Ben lise 2ye geçerken bir şey oldu ve her şeyden yavaş yavaş soğumaya başladım hiçbir şey ilgimi çekmemeye başladı. O ilgimi çeken tek şey de gitti ve yerine başka bir şey gelmedi. Lisenin ilk 2 senesi bitti ve ben hiç öyle birileriyle çıkıp okul sonrası dışarıda falan gezmedim sadece ev okul arasında gidip geldim.
Lise 3e geçtim burada artık depresyonda olduğuma eminim. Kendimi vasıfsız bir b*k parçası gibi hissediyordum. Duygularımı anlayamıyordum, duygusuz hissediyordum. Hiçbir şeye karşı hiçbir arzum ya da isteğim yoktu. Bu durum sonucunda kaybolmuş hissediyordum ve geçmişte hata yaptığımı düşündüğüm anıları düşünüp bazen ağlıyordum. Gecelerden bir gece kalbime bıçak dayayıp saplamak istediğimi ama bıçağı ittiremediğimi bildiğim için ağladığımı hatırlıyorum. Bana o zamanlar bütün bunlar ergence geliyordu. Büyünce düzelecekti hepsi diye düşünüyordum ki düzelmedi. Neyse kötü bir dönemdi benim için kişilik diye bir şeye sahip değildim ve hala da değilim. Notlar falan da düştü tabii ikinci dönem toparlarım dedim ama toparlayamadım çünkü pandemi diye bir şey başladı. Ben zaten okuldan nakil alıp yeni bir okula gitmek istiyordum o dönem. Her şeyden uzaklaşmak istediğim için pandemiye sevinmiştim ama o dönem her şeyi kısır döngüye soktu.

1. Sınıf oldum sınava falan hazırlanmam lazım ama hiçbir şey umrumda değil duygu diye bir şey yok. Ölmek istiyorum derinlerde bir yerde ama intihar falan düşünmüyorum. Hedefsizim, amaçsızım hiçbir şey yapmıyorum. Hiçbir şey üstüne düşünemiyorum. Anime falan izleyerek o seneyi geçirdim. Bırak çözmeyi 1 tane bile soru bankası almadım. 180k mı ne geldi o sene. Ben bütün yaşadıklarımın doğal olmadığını düşündüğüm için psikyatriste gitmeli miyim diye düşünüyordum o dönem ama gitmedim. Gitmedim çünkü ben bir andavalım. Kendime ılık götlü olduğumu tembel olduğumu, bahane bulmamam gerektiğini söyleyerek mezuna bıraktım.

Sene 2022 yeniden girdim ama toplasan 100 saat çalışmamışımdır evden dışarı falan da asla çıkmıyorum bu arada internete bakıyorum ama ekranda ne olduğuna dair hiçbir fikrim yok mal gibi takılıyorum hiçbir şeyin farkında falan değilim. O sene de olmadı ben de yediremedim tabii kendime ucundan da olsa 100kya giremedim sonuçta. E dediğim gibi andavalım artı inatçıyım lan dedim haydi bir sorumluluk alayım da yeniden gireyim. 2023te bir daha girdim diğer senelerden daha iyiydi yalan yok her senem öncekinden iyiydi zaten ama küçük küçük. Neyse dediğim gibi duygusuzum duygularım neredeyse tamamen körelmiş birden ocak ayında bir öfori yaşadım anlamsız bir iyimserlik falan sonra yine eski halime döndüm intihar fikirlerini kafamda baya çevirmeye başladım. O sıralarda baya kendimi anlamak için bir şeyler okuyordum, bilinçlenmiştim.Yine de depresyondayım demiyordum kendime çünkü ben sadece tembeldim. En sonunda intihar düşüncelerimin küçük başlayıp çığ gibi büyümesinden çekindiğim için ve senelerdir en ufak ilerleme kaydedemediğim için psikyatre gittim. Daha önce böyle bir deneyimim olmadığı için özele değil de devlete gittim kriterleri bilmiyordum çünkü etrafımda danışabileceğim kimse de yoktu. Doktor beni dinledi işte uzun zamandır depresyonda olduğumu neden daha önce yardım almadığımı söyledi. Bana bir ilaç verdi. İlaç bir işe yaramadı zaten sadece iki ay kullandım ikinci ay ikinci bir ilacın yaptığı yan etkiden dolayı bıraktım ilacı. Yazın terapiye falan giderim bir yolunu bulurum para biriktiririm özele giderim diye düşündüm. (Gitmedim ama xd). O sene yine kötü geldi sonuç
Ben de köklü bir lisede okuyup sınava 4 kere giren ve hala üniversitede sınıfta kalan abim gibi olmak istemedim. Kendime çeki düzen vermeliyim ve çalışıp düzgün bir yere girip üniversitede de çalışkan birisi olup hayatımı toparlamalıyım diye düşündüm ve dedim ki ben bu sınava bir daha gireceğim.
Şimdi dostlar buradayım bunları yazıyorum. Geçen seneler gerçekten hiç efor sarf etmemiştim. O yüzden de yeniden girmem gerektiğini düşünmüştüm. Bu sene gerçekten ilerleme kaydettiğim küçük yerler oldu ama yine de... En nihayetinde olmadı. Çalışmak için çabaladım ama düzgün çalışamadım ve kendime karşı tüm güvenimi kaybettim. Hehangi bir konuda da güvenimi kaybettim. Senelerdir herhangi bir şey yapamıyorum olay sadece ders de değil aslında. Bu sene gittiğim psikyatrin(yine devlet) verdiği ilaç benim duygusuzluk sorunumu çözmedi ama ben o ilacı aldıktan sonra çalışmaya başladım artık o ilaç mı çalıştırdı bilmiyorum ama o çalıştırdıysa da tek başına yetmedi. Hala kullanıyorum o ilacı hatta geçenlerde dozunu arttıralım dedi de bilmiyorum inancım kalmadı dediğim gibi.
Hayatta hiçbir beklentim yok. Hiçbir isteğim yok. Ben kimim hiç bilmiyorum. Neyi severim neyi sevmem bilmiyorum. Hiçbir şeye karar da veremiyorum o yüzden en ufak şeyden en büyük şeye kadar her şeyde kararsızım. Fakir bir ailenin çocuğu olmama rağmen paraya ilgim yoktur. Elime para geçince de harcamam harcayacak bir şey bulamam illa harcayacağım desem ne alacağıma karar veremem sonra da harcamam zaten. Karı kızla işim yoktur hayatımda hiç aşık olmadım ve hiç cinsel bir arzu duyduğumu da hatırlamıyorum ileride olur mu bilemem ama çok düşük ihtimal. Aileme karşı bir saygım sevgim falan da yoktur. Beni sevdiklerini biliyorum ama ben onları sevdiğimi hissetmiyorum onlar dahil herkes yabancı geliyor. Ahlaki olarak bir sorumluluğum olabilir kendilerine ama yerine getirmediğimin farkındayım zaten ahlak nedir ki?
Neden bunca sene mezuna kaldım bilmiyorum. Sanırım hayatta yatkınlığımın olduğu tek şey akademik konular olduğu için ve benim insanlarla iletişimim zayıf olduğu için tutunmam gereken tek dal olarak gördüm. Malum çalışmadan sonra yatkınlığın bir anlamı yok. Bu sene de iyi bir yer gelmeyecek ve boşuna bunca sene kalmış olacağım. Depresyondan dolayı 3.5 sene evimden çıkmadığımı düşünürsek geçen yıllarda ünide olsaydım da aktif birisi olacağımı sanmıyorum. Belki de hayatımda bir şey değiştirmemiştir bu süreç. Artık hayatımı toparlayacağıma inancım kalmadı gibi. Böyle işlevsiz bir ot parçası olarak geçecek. Yıllarım yaptığım tek şey gıda için para kazanmak olacak yaşama dürtümden dolayı sessiz sessiz ölmeyi bekleyeceğim
Daha önce çok yazdım bunlar hakkında ilk defa bu kadar uzun yazıyorum kimsenin okuyacağını sanmıyorum açıkçası. Manas destanı gibi oldu. Kısa yazınca ne faydasını görd0m ki. Okuyan manyaklara teşekkürler

It's 13 may my result was announced at 11.50 am .. i was little nurvous bcause i thought i might have passed anyway.. I have seen many people passed exams who don't know anything.
First let me start my story since childhood
Mai bachpan se thoda sa padhayi mai nalayak tha school skip krne ke bahane bnata tha ()... Dheeere dheeere . 8th class tak avg student se achha ho gya tha padhne me aacha score kia 9th k kuchh mahino baad COVID aagya tha 9th v online exam deke nikal gyii..kuchh nhi padha saal bhar bass kuchh games khelta tha youtube chalata .. uss time thoda sa ethical hacking me thoda sa pair rakh dia... class 10th me April me mere dad ko COVID hua ..and he passed away (2021) it was the most painful moment but mai itna dumb/ch##ya tha, tab kya sahi h kya galat iska koi smz nhi tha , Papa k gurajrne ke 3 din baad hi mai gaming mai guss gya ye soch k ki youtube krunga aur paise se ghar sambhal pauga(first & worst decision of my life) .. uss time pubg m tha , papa k guzarne ke un 13 dino v mai 9 10 ghante game khelta tha rec krta achha video nhi nikalta delete kr deta tha...(Device 3gb + screen cracked) Itna time waste hua 59% score kia thodi bahut padke kyuki exam time me game khelta tha.. bolta tha sabko mai v scout ki trh lakho kamauga ..... 10th barbaad Hui 59%. Score kia ghar pariwar me case wase ka chakkar (family issue) toh ham 3no (mai , Meri bhen, mummy) ne hometown chhor dia 100 km door rhne lage fir meri... Kuchh din baad meri ek sabse badi bhn(didn't mention above) , unhone suicide kr lia zeher kha k (kisi ladke se pyar th) (June 2022) kuchh mahino baad meri 11th class start Hui aur mai nalayak tha kuchh aata tha nhi , aur sab teachers se argue krta tha .... Ki mujhe chemistry smz nhi aati , (ofc base clear nhi tha toh)... Unse yahi bolta rha mai apna dekh lunga aap musse mat kaho , aur sake samne bezzti marte the sir log , 11th me 25% attendance gyi jata hi nhi tha mummy ko mna kr deta tha Ghar baithke game khelta sabke taane sunta... Kuchh videos upload Kiye fir chhor dia upload karna( kuchh nhi hoga sochke). 11th me compartment (physics) . inn dinoo andrew tate , iman gadzi , kuchh podcast sunn leta tha... Ghar pe mummy ne support Kia kisi ko na bata k .. same 12th gyi Kam attendence , padhayi v nhi kia .. last month mai Thora bahut padhh let tha .... Exam time me 'pass ho hi jaunga' soch k Thora bahut game khel leta tha.....
Recently mai local mai digital marketing ka job krne lga tha Aaj 3rd day tha 10k/m pe AAJJ JAB RESULT AAYA toh dekha ki ESSENTIAL REPEAT (failed) abb kya kruu bahut ghabrahat ho rhi h ...
Private addmission ka process kya h bta dena , mai toh ek rassi(rope) khareedne jara 🥺

(Soru en sonda)
Sağ kolumun iç tarafında 4 sene öncesinden kalma çok sayıda faça izi var ve öğrendiğime göre lazer vb. Tedaviler gerektiği kadar etkili değil ve para israfı gibi bişey. Yaralı dokuyu aldırıp kontollü bir şekilde iyileştirerek daha temiz ve neredeyse farkedilemeyecek ve bahane uydurulabilecek bir yara istiyorum.
Estetik cerrahlar bu deri alıp geri dikme işlemi için ortalama ne kadar para alırlar? İnternette cevap bulamadım.

So now I'm pretty sure I'm taking a 2nd drop. Scoring around 550. Had planned ki iss baar toh aakash nahi hi jaana. Par yaar ek dost ne aake bola ki 550s mein aa rahe toh aakash free ka padhayega iss saal. Toh I'm more confused now.
Meine socha tha ki agar iss drop lungi toh Mr sir ko pura ka pura follow karungi. Jo bhi bolenge wahi karungi.
Upar se hamare branch ke jo physics teacher ke wajeh se mera physics kharap hua hai toh kyun jaun udhar jabki I need work on physics only. But the only thing is aakash ka test series. Agar join karungi toh uss bahane mujhe test series free mil jaayega na. Par classes bhi karna padega. Toh mein kya karun ab

Şimdi bizim okul normalde hafta içi dyk'yı yapıyodu işte okul 15:10 da bitiyo dyk 15:30da başlıyo etüt salonunda 11,12ler beraber oturuyoz 2,5 saat aralıksız etüt yapıyoduk. Baya verimli geçiyordu. İşte en alt katta etüt salonu üstteki katlarda da fizik bio kimya matematik hocaları yan yana oturuyordu böyle aralıklı biz sorumuz oldukça gidip onlara soru soruyorduk. Hani cidden verimli geçiyordu. Ta ki şu son 2 aya kadar. Artık okul salmaya başladı bizi yazılıları erkenden bitirdi haftada sadece 2 gün gidiyoruz o da tyt-ayt yapıyolar, öğleden sonra da salıyorlar. E doğal olarak öğleden sonra kimse kalmıyor. İdare de bunu bahane ederek dykyı 45-50 gün kala kapadı. Şimdi geleyim asıl konuya bizim paragöz hocalar da sırf dyk'yı kapattı diye idareyi boykot edip(evet öyle diyolar) ne konu anlatıolar artık ne de sorularımızı çözüyorlar. Sadece 12.sınıflara da yapmıyolar bunu okulda hiç kimsenin sorularını çözmüyorlar. Gerekçeleri de şey işte "bize okul başında dyk yıl boyu açık kalacak dendi son 2 ay kapattılar biz ek ders ücretlerini alamadığımız için bunu yapıyoruz yoksa öğrencilere bi garezimiz yok." Şimdi ben sizden tavsiye istiyorum hazır mezun olacam bunları bi yere şikayet etme gibi bi şansım var mı? Okula gelmiyoruz eyvallah normalde sikimde olmaz ama bu paragözlükleri acayip sinirlendirdi beni amk. yarram 2 ay para almasan canın mı çıkacak bir de %70i haftasonu dershanelerde çalışıyo ona rağmen bunu yapıyolar. Uzun oldu okuyan varsa buraya kadar yardımcı olursa sevinirim

mummy ne vit ki rank puchi maine batadi aur mummy ne itni disappointed look di na i even tried to explain about the whole rank scam thingy but she just said bahane mat bana ab mai kya karu ye vit waalo ki maa randi hai ek no. ki pata nahi kya dikkat hai inki dhang ka result nikaalne ki mera paper itna kharab bhi nahi hua tha merese peeche walo ka merese better rank aaya hai

polise taş atıyolar: atılacak tabi amk. şeriatçılar eylem yapınca izleyen, teröristler eylem yapınca izleyen, iktidarın maşası olmuş polis sen hakkını arayınca kask kalkan cop kuşanıp seni evire çevire dövüyosa ne yapacaksın? götünü açıp domalacak mısın? eylem hakkını zorla elinden almaya çalışan polise zor kullanacaksın tabii ki de amına koyim. bu adamları artık kutsallaştırmayı bırakın. bunlar akp'nin maşası. ortada anayasal hak var, anayasa kararı var, polisin yaptığı illegal ulan. adamlar açık açık anayasayı çiğniyolar, "taş attılar olmaz benim polisim onlar" diye bot yalıyosunuz hala. polis iktidarı koruyor lan devleti, anayasayı, halkı değil.
komünist bayrağı açıyolar komünizm getirmek için eylem yapıyolar: hayatımda bundan daha salak bi bahane duymamıştım. aynen aq bu komünistler bugün "beyler 1 mayıs, polise saldırıp bi bayrak açtık mıydı bu sefer kesin komünizm gelir" diye plan yaptılar. böyle salakça bir mantık olabilir mi? adam partisinin bayrağını açıyor. görüşlerini ister beğen, ister beğenme, adamlar götlerini kaldırıp, dayak yemeyi göze alıp, 1 mayıs'ta eylem haklarını ellerinden alanlara karşı eylem yapıyor. bu devirde komünizm kovalayanların salak olduğunu düşünsem de adamları bu tip olaylarda ön saflarda oldukları için çok takdir ediyorum. siz de oturduğunuz yerden bahane arayıp homurdanmaya devam edin amına koyim. sonra "beler ülkenin durumu çok kötü bi şey yapalım yav nasıl isyan etmiyoruz" diye şaşırıyosunuz bi de :D
hak aramayı böyle polis gelince "evet beyler polis geldi dağılalım, izin vermiyolar" deyip bitirilen ponçik bi şey sanıyosunuz amk pembe götlüleri. iktidar tabii ki senin hak aramana izin vermeyecek. zorla alacaksın hakkını. yoksa işte 40 küsür yıldır olduğu gibi daha çok sikerler sizi.