Iskrip nang hudhod ni aliguyon

Ang funny ng texto kanina. Sabi sa beginning, ang aral na ito inihanay pa ng sugo. Tapos may nabanggit about the usage of social media lol. So may twitter na nung time ni FYM?
Antagal ko nang trapped, and these comedic ministraws and their comedic lectures, are things that keep me sane during worshits.

Nung high school ako nag announce sila na may audition for extra curriculars para sa dagdag points sa grades. Since, di naman ako katalinuhan noon need pa ulitin ng teachers ko ung lesson para maintindihan ko kaya naghangad ako noon mag audition. Choir member? Ligwak! Wala daw ako sa tono. Dance group? Ligwak! Matigas katawan ko. Artist? Hahaha mas lalong di pasado. Rondalla member? Ligwak din kasi may mas magaling silang nakuha na tingin nila madaling matuto tumugtog ng instruments. Athlete? Ligwak ulit kasi lampa ako di ko kinaya tumakbo at sumabay sa ibang students. Bata palang ako feeling ko wala na agad ako patutunguhan. Hindi ako matalino, wala akong talents, at sobrang bagsak ung confidence ko kasi puro rejections na lang natatanggap ko sa buhay ko. Ngayon naman sa work, kahit pumasok ako nang maaga gawin ung best ko para gawin at tapusin ung task ko wala pa rin, di pa rin ako sapat lagi pa rin kulelat sa performance. Di ko na alam kung ano pang saysay mabuhay pag lagi ka lang ganto. Walang masayang pamilya, may bf pero di tinatrato ng tama, may trabaho pero walang natitira sa sahod, walang kaibigan na una kang maiisip yayain mag unwind, walang ipon, never naspoil ang sarili, mataba kahit di palakain bcoz of PCOS, sobrang naglalagas ung buhok ko sobrang nipis parang kalbo na ako kababaeng tao ko, walang bagay na damit sakin kasi dahil sa taba ko, daming flaws ko bat lahat binigay sakin ni Lord. hays nakakapagod din pala jahaha so di ko na alam talaga minsan hihiga lang ako para umiyak kasi bat ganon

Sa nakikita kong mga nangyayari ngayon sa loob ng MCGI, naalala ko lang noong namatay ang matandang Nicolas Perez na hindi nya naihanda ang Iglesia sa kung sino susunod na mamumuno dito. Ngayon, nakapaglagay ng kasunod na mamumuno sa loob kung sakaling mawala na si BES.
Ano lang ang hindi nya naipaghanda?
Kung ano ang magiging kalagayan/setup/pamamaraan ng susunod na leader.
Itutuloy pa ba ang pagpapalaganap? Magkakaroon pa ba ng mga bible expositions, bible study, consultations, debate ,Questions and answers sa paksa at sa biblia etc . Marahil marami naanib sa loob ng MCGI sa pamamaraang nakita kay BES. ngunit nang pumalit ang bagong perspektibo ni KDR maraming nadismaya. Marahil Sinasabi ng ilan .
"Hindi ganito ang Iglesiang inaniban ko noon". Though marami ng tulungan noon, tila mas dumami now given na wala na yung dating kinagawiang pamamaraan. Kayo po ba, ano ang masasabi nyo sa pamamaraan ni KDR?

Dear Ate Charo,
Magwa-one year na kaming break ni ex. Ngayon n'ya lang inalis nickname n'ya sa messenger.
Na-meet ko yung ex ko noong mga panahong gumuguho yung mundo ko. Noong bumagsak ako sa thesis tapos nagpumilit pumasok sa workforce kahit 'di ko alam sa'n ako papunta no'n. First ever karelasyon ko s'ya, first sa maraming bagay. Naging seryoso naman kami for 3 or 4 years. Nagplano ng future together, nagpakatino for her. Medyo fragile nga lang talaga yung relationship. Kaya nung pandemic nauwi kami sa breakup.
One year into the breakup nagpa-half sleeve tattoo ako. Medyo ayaw n'ya kasi sa body mods ko (mukha raw akong adik hahaha, medyo). Marupok ako that time, onting yaya lang go agad ako. Feeling ko pag nakipagbalikan s'ya papayag agad ako without any second thoughts, thus the tattoo. Para s'ya mismo hindi na bumalik, para makausad na sana.
Kaso ayun nakipagbalikan at bilang marupok nga, oo agad ako. 2 years din kaming nagbahay-bahayan hanggang sa mag-break ulit.
Edi ayun na nga halos one year na kaming hiwalay. May contact pa rin kami kasi sabi nya gusto nyang i-keep yung friendship. This time pumayag na rin akong maging friends kasi I consider her as my bestfriend.
Pero ayun na nga, kala ko nagmo-move on na ako, since last month nag-decide na akong magpakapokpok hahaha. Hindi rin ganun kasakit compared sa last breakup namin. Kala ko okay na ako. Until this morning, nag-notif na inalis na n'ya yung nickname nya sa messenger. Yung nickname namin hindi sya endearment, pero parang mimicry ng great love (e.g. Romeo & Juliet). Tapos ayun tangina, ngayon lang yata nag-sink in sa 'kin fully, na wala na talaga, wala ng balikan. Nagka-slight emotional breakdown ako. After 7 years, ngayon na lang ulit ako naiyak in public. Gusto ko na lang sanang umuwi at umiyak buong araw, kaso insensitive yung chinoy kong boss l, di ako papayagang mag-leave.
Kaya pa-suggest na nga lang ng breakup songs. Baka 'pag iniiyak ko 'to nang isang bagsakan mas madaling makausad. HAHAHA
Officially signing off, Jane's beautiful companion

So we applied for a Globe Connection way back 2020. Ang gusto namin Fiber, pero ang sabi saamin ng globe wala na daw "slot" for fiber sa area namin. Yung available nalang is DSL line which is slower pero pwede na. Throughout the duration of our connection, I kept asking to upgrade us to fiber kasi we are paying 1,299 for 25mbps DSL connection. Sobrang bagal. They kept telling me na walang slot. Since madami kami sa bahay gumagamit ng internet, plus I started freelancing online at tumaas yung demand namin sa internet, at naka lock in parin kami sa globe kaya di ma cancel, we just opted to get another internet provider which is PLDT. PLDT was new in my area and we were one of their first few customers. We got a 200mbps fiber line for 1,599php a major upgrade. So yung Globe connection namin was basically worthless. Ang ginawa namin, we transferred the globe line to my grandparents next door. And we were happy ever since. So fast forward to January 2024, I am aware na expired na yung lock in period ko with globe 2 years ago, since I have been with them since 2020. Pero we just kept paying monthly kasi ginagamit ng grandparents ko (who are both 80+ y/o na) so dapat open contract na kami with Globe meaning I can terminate anytime we want. So my tito who is a seaman umuwi etong January, dun sya nakatira sa bahay ng grandparents ko. He asked me for the internet password etc, binigay ko pero walang connection. So I contacted Globe, and they sent technicians to fix the connection issue. Upon inspection, they were shocked to see na DSL line parin kami. Ang sabi ko yes DSL kami kasi wala daw kayo slot for fiber upgrade. Nag tinginan sila kasi ang sabi "matagal nang phased out yung facility mam, di namin alam meron pa pala sa area na to na natira" Ang sabi ko eh bat ganon? Naniningil si globe monthly nakalagay rin sa GlobeOne app eh "connected" status. Sabi ni kuya iswitch nalang daw kami sa fiber, since may available slot na. I said ok and iresolve ko nalang refund issue sa globe customer service. So they upgraded our line to fiber. Nagulat rin ako to receive a text saying I was "renewed" so pinuntahan ko agad sa Globe, and nag umpisa na ang kalbaryo ko sa customer service. They are insisting na mag bayad ako ng pretermination fee kasi na renew daw ako. Sabi ko I DID NOT RENEW. YOU GUYS RENEWED WITHOUT MY CONSENT. Tapos super gaslight to the max, and pinasa na ako kung kani kanino. And yung sa refund ko about sobra isang taon na payment ko sa DSL charges they literally ignored it. Sinabihan pa ako "bat pina abot nyo ng 1 year na di kayo ng reklamo sa connection?" ang sabi ko grandparents ko ang gumagamit and they never told me, pero bat kayo wala kayong pasabi na mag shut down facility sa area?
So today, I just sent an email to NTC & DTI. Hoping for a response soon. And guys, I highly recommend you to use ChatGPT. Sobrang clear and direct to the point ng na compose ko because of them. I would post the screenshot of my email pero reddit is not allowing me for some reason.
Meron ba dito may similar scenario sa nangyare saamin? Please share your thoughts also. Thank you!

more than 1 year nang walang trabaho at ako pa ang nag fifinance sa mama nyang may stroke ng more than 2 yrs na rin. Binilhan ko na ng laptop para maka kita na ng WFH na trabaho kasi nag rereklamo na sa onsite na setup pero wala pa ring napapala. Burnt out na ako sa totoo lang, ni hindi ko makita ang effort mo sa paghahanap ng work. I'm so done. May anak pa kaming toddler. Di man lang nya ba naisip yon? kahit sa baby lang man namin? Good bye. Drained na drained na ako sa yo financially and emotionally. Ngayon hindi mo pa ako kinikibo ng 2 days dahil ayaw mo akong sumama sa hiking dahil lang nag seselos ka? Takot ka guro sa sarili mong multo. Pero hindi naman ako kagaya mo. First ever travel ko ito sa buhay ko at para makapag unwind sa stress at di naman ikaw magbabayad. Akala mo ba susuyuin kita? NO. BYE

Matagal ko nang kaibigan itung dalawang to (hetero-female and bi-male) kahit noong bago pang maging sila, masyadong wholesome and vibey ng samahan namin (minsan may pa-joke na sweet kami sa isa't isa pero mandidiri ganoin) sobrang hindi ko aakalaing maglalandian 'tong dalawa since alam ko namang hindi kami lahat talo and sobrang taliwas ng standards namin sa isa't isa.
Pero ayon nga, etong si babae inaya si guy to make-out dahil curious lang daw (nalaman ko 'to after a week na they told me) eh sa akin naman, wala lang pero at the back of my mind alam ko nang ("hmmm susubukan netong dalawang mag jantortan, di to matatapos sa ganito lang") then after a month or so nangyari na nga ang sayawan then after 6 months syempre nagkadevelopan ang malalanding ire, naging sila.
JUSKO PO TANGINA nakakapagod maging third-wheel sa dalawang kaibigan kong used to be "my pahinga" naging "my tangina" na, napunta pa sa point na may instances nagselos sa akin si eabab o ekalal tuwing may leisurely activities kaming ginagawa na minsan kami lang ni ekalal or eabab may interest kahit wala naman akong romantic interest na pinapakita sa kanila whatsoever!!!!!
Oh well, inexpect ko na ring magbbreak sila since may habit etong si girlalu magsawa according sa past relationships niya pero the circle remained pero it was not the same kasi tension grew until they decided to fuck again LMAO. IDK kung nagkabalikan sila pero in an open relationship o hindi pero they're still fucking?? and apparently may nakaka ONS din sila here and there.
im fucking confused and irritated kasi they're insisting na hindi na raw sila pero shuta kauuu bhie?! nagseselosan pa rin kayo pag may kikitaing iba or may kinitang iba un niyoo??!
OWKIEEE LANG BA KAYERRR?! kabaliw tanginuh
I get it na normal yun feelinz and emotions nila sige pero the way they react and sabihin sa circle as if may obligasyon pa rin kayo sa commitment niyo sa isa't isa?? huh???? (they do joke minsan yeah pero bhiee madalas nakikita kong nagdadabog tong si girl at eto naman nung nalaman ni guy na may nakahook up si girl, UMIYAK)
kinginambuhayitoe. yoko na senyo anytime soon im going to fucking leave this two after posting this shiiint. i'd rather stress to help do other things than watch and deal with your bullshit 24/7 🤸‍♂️

Hi! I'm [23M] about to give up na. I created a group chat with my trusted friends para mas madali na lang silang mag-usap kung anong mangyari sakin.
Na-trigger ako last night, around 9PM. Masaya pa kami ng best friend ko na si Ryan [not his real name] non tapos bigla na lang akong naging nonverbal. Na-trigger ako sa conversation namin na baka eventually in the future our friendship will end.
At the back of my head, gusto ko nang mawala. So around 12AM, dumaan ako sa kanila Ryan para idaan yung mga gamit ko. Naglalakad ako sa UN when I decided to cross the street nung may dumaan na bus. I stepped back nung biglang nag-flash sa mata ko yung happy memories with my friends lalo na with Ryan. Pumasok ako sa Jollibee ng Pedro Gil para mag-cut sa arms ko. Dumerecho ako sa ER ng PGH after that.
Mejo bullshit yung guards and ibang personnel ng PGH. Since nasa ER ako, pinapalabas nila ako dahil hindi daw pwede yung bantay. Ilang paliwanag ko na na ako yung pasyente tapos bibigyan mo ako ng doubting face. Yung nurse naman don, tiningnan pa records ko para i-check if ako yung pasyente.
2AM walang available Psychiatrist sa ER. 4AM na nung may nag-accommodate sakin. Lumabas yung diagnosis around 8AM. Sabi ng psychiatrist, I'm diagnosed with Major Depressive Disorder. May gamot, lab tests, and follow-up consultation din.
Ayaw akong pauwiin ng psychiatrist hanggang hindi nakakausap yung madalas kong kasama sa bahay. Ayokong tumawag sila kay Mama kaya kay Ryan na lang. Kahit nasa school si Ryan, kinausap niya yung doctor para makalabas lang ako.
Sobrang grateful ako na meron akong best friend na gaya ni Ryan. Sa mga panahon na mahirap akong intindihin, he's trying his best na maunawaan ako. Yung tropa na eexit ng klase para makausap lang yung doktor ng best friend niya haha.
Guys. Though I look strong physically, I am dying mentally. I hope maintindihan ng mga tao na it's an emergency case hindi inarte lang.

May kaibigan ako na nagka-crush sa isang guy na classmate namin. Marami siyang crushes so I thought she just admire him for being handsome. After a month, nalaman ko na may crush yung guy na yun sa akin first day of school palang. Nung una wala naman akong pakialam kasi hindi ko naman siya kilala. Not until maging kagrupo namin siya sa isang project.
For the whole semester, sila yung madalas naming nakakasama. Okay naman, hindi naman ako madalas makipag-interact sa guy na yun since hindi rin naman kami close. Ang hindi ko alam, lumalalim na pala yung pagkagusto ng guy na yun sa akin. Hindi ko alam na may ganun na palang nangyayari kasi hindi ako masyadong nag-oobserve ng mga taong hindi ko ka-close.
It was the month of June nung nag-start na magparamdam yung guy na yun sa notes. At first, hindi ko alam na para sa akin pala yun. Pero nung sinabi nung friend ko (na may crush sa kaniya) na parang para sa akin yun, nagkakutob na rin ako. Dun ako nag-start na mag-observe sa mga kinikilos ni guy. Hanggang sa di ko namamalayan, nagkakagusto na rin ako sa kaniya. He's very thoughtful and caring. Nung walang nakapansin sa akin na nahihirapan akong huminga because everyone's busy taking a picture, siya yung unang tumulong at nag-asikaso sa akin. Nung nalaman niyang wala akong tulog and muntik na akong mahimatay nung mga panahong gahol na kami sa oras, kinausap niya yung nagl-lead sa amin na kapatid niya na pauwiin na ako para magpahinga. That was also the time na minessage niya ako para kumustahin, telling me na magpahinga ako at magpagaling.
Hindi ganun ka-consistent yung usap namin that time dahil nga masama yung pakiramdam ko. Pero a few days after ng pangyayaring yun, nag-chat na siya sa akin. Casual na usap lang naman yung ginagawa namin. It was like he instantly became my friend kasi he knew how to make a topic para hindi matapos yung pag-uusap namin. Diyan ko na naramdamang may gusto nga talaga siya sa akin.
A few days after, bigla namang naging off yung way ng pag-act ng kaibigan ko. Na parang may mali na hindi ko mawari. Kahit kapag gumagawa kami ng project namin, masyado siyang naging distant sa amin. Kinonfront ko siya after naming gumawa and sinabi niya na alam ko namang may gusto siya ro'n pero nagawa ko pang magkagusto. And I thought, is it bad ba to like someone nang hindi mo naman inaasahan? Napipigilan ba ang nararamdaman ng puso?
We talked and talked and I felt like I was being pressured to choose between them. First time nangyari sa akin yung ganung sitwasyon and I don't know what to do. Do I really have to choose between them? Bakit hindi ko nalang sila pwedeng ipa-stay sa buhay ko?
Ilang araw akong walang kibo. Hindi ko sila kinausap dalawa because gusto kong maayos muna yung isip ko. Nung nagawa ko na, I tried talking to my friend and sabi niya, gawin ko raw yung bagay na ikasasaya ko. Because of what she said, I thought okay na sa kaniya. Kinausap ko yung guy. Sinabi ko na something's going on with me and my friend. Nakatunog naman agad siya and asked me if dahil ba sa kaniya. I said yes. Sabi niya, ako naman daw yung gusto niya and hindi yung friend ko so kahit na anong desisyon ko, masasaktan at masasaktan pa rin yung friend ko. Pero it depends on me whether I will choose to keep on talking to him and give him a chance or not.
Binigyan ko siya ng chance. We're on our 9th month together. Kaso nung nag-post ako ng story of us having a date, parang dun nag-start na mas magbago ang lahat sa kaibigan ko. Nagpaparinig siya on twitter saying "uto uto ka naman" and such. I know it may not be for me but for who then? Wala akong kilalang pwede niyang pagparinggan niyan because ako yung una niyang pagsasabihan kung about kanino yun. We were fine after ng pangyayaring yun tapos biglang may ganun. Kahit yung iba niyang friends nag-start na magparinig sa notes and twitter, kesyo hindi raw ako bagay sa program ko, na ang toxic ko, and traumatizing ako. It was indirect but I couldn't help but think na para sa akin yun. I just confirmed na about sa akin nga after nila akong ipag-unfriend and unfollow. Sabay-sabay silang lahat, even yung friend ko.
Hindi ko alam kung mali ba yung mga nagawa ko o naging desisyon ko para humantong sa ganito? Bakit kailangang umabot sa iba niyang kaibigan yung problemang dapat sa aming dalawa lang? Why do people judge as if alam na alam nila yung buong pagkatao mo? Hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan...

May kaibigan ako na nagka-crush sa isang guy na classmate namin. Marami siyang crushes so I thought she just admire him for being handsome. After a month, nalaman ko na may crush yung guy na yun sa akin first day of school palang. Nung una wala naman akong pakialam kasi hindi ko naman siya kilala. Not until maging kagrupo namin siya sa isang project.
For the whole semester, sila yung madalas naming nakakasama. Okay naman, hindi naman ako madalas makipag-interact sa guy na yun since hindi rin naman kami close. Ang hindi ko alam, lumalalim na pala yung pagkagusto ng guy na yun sa akin. Hindi ko alam na may ganun na palang nangyayari kasi hindi ako masyadong nag-oobserve ng mga taong hindi ko ka-close.
It was the month of June nung nag-start na magparamdam yung guy na yun sa notes. At first, hindi ko alam na para sa akin pala yun. Pero nung sinabi nung friend ko (na may crush sa kaniya) na parang para sa akin yun, nagkakutob na rin ako. Dun ako nag-start na mag-observe sa mga kinikilos ni guy. Hanggang sa di ko namamalayan, nagkakagusto na rin ako sa kaniya. He's very thoughtful and caring. Nung walang nakapansin sa akin na nahihirapan akong huminga because everyone's busy taking a picture, siya yung unang tumulong at nag-asikaso sa akin. Nung nalaman niyang wala akong tulog and muntik na akong mahimatay nung mga panahong gahol na kami sa oras, kinausap niya yung nagl-lead sa amin na kapatid niya na pauwiin na ako para magpahinga. That was also the time na minessage niya ako para kumustahin, telling me na magpahinga ako at magpagaling.
Hindi ganun ka-consistent yung usap namin that time dahil nga masama yung pakiramdam ko. Pero a few days after ng pangyayaring yun, nag-chat na siya sa akin. Casual na usap lang naman yung ginagawa namin. It was like he instantly became my friend kasi he knew how to make a topic para hindi matapos yung pag-uusap namin. Diyan ko na naramdamang may gusto nga talaga siya sa akin.
A few days after, bigla namang naging off yung way ng pag-act ng kaibigan ko. Na parang may mali na hindi ko mawari. Kahit kapag gumagawa kami ng project namin, masyado siyang naging distant sa amin. Kinonfront ko siya after naming gumawa and sinabi niya na alam ko namang may gusto siya ro'n pero nagawa ko pang magkagusto. And I thought, is it bad ba to like someone nang hindi mo naman inaasahan? Napipigilan ba ang nararamdaman ng puso?
We talked and talked and I felt like I was being pressured to choose between them. First time nangyari sa akin yung ganung sitwasyon and I don't know what to do. Do I really have to choose between them? Bakit hindi ko nalang sila pwedeng ipa-stay sa buhay ko?
Ilang araw akong walang kibo. Hindi ko sila kinausap dalawa because gusto kong maayos muna yung isip ko. Nung nagawa ko na, I tried talking to my friend and sabi niya, gawin ko raw yung bagay na ikasasaya ko. Because of what she said, I thought okay na sa kaniya. Kinausap ko yung guy. Sinabi ko na something's going on with me and my friend. Nakatunog naman agad siya and asked me if dahil ba sa kaniya. I said yes. Sabi niya, ako naman daw yung gusto niya and hindi yung friend ko so kahit na anong desisyon ko, masasaktan at masasaktan pa rin yung friend ko. Pero it depends on me whether I will choose to keep on talking to him and give him a chance or not.
Binigyan ko siya ng chance. We're on our 9th month together. Kaso nung nag-post ako ng story of us having a date, parang dun nag-start na mas magbago ang lahat sa kaibigan ko. Nagpaparinig siya on twitter saying "uto uto ka naman" and such. I know it may not be for me but for who then? Wala akong kilalang pwede niyang pagparinggan niyan because ako yung una niyang pagsasabihan kung about kanino yun. We were fine after ng pangyayaring yun tapos biglang may ganun. Kahit yung iba niyang friends nag-start na magparinig sa notes and twitter, kesyo hindi raw ako bagay sa program ko, na ang toxic ko, and traumatizing ako. It was indirect but I couldn't help but think na para sa akin yun. I just confirmed na about sa akin nga after nila akong ipag-unfriend and unfollow. Sabay-sabay silang lahat, even yung friend ko.
Hindi ko alam kung mali ba yung mga nagawa ko o naging desisyon ko para humantong sa ganito? Bakit kailangang umabot sa iba niyang kaibigan yung problemang dapat sa aming dalawa lang? Why do people judge as if alam na alam nila yung buong pagkatao mo? Hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan...

Hi. I just want to ask a question. I do not know if dapat ko bang I-approach ang partner ko na nagseselos ako sa co-worker niya, dahil hindi ko alam if valid ba 'yung selos ko.
Here is the story: May ka-close kasi siya sa work, let's code him nalang as "W" nalang. LDR kasi kami. Busy din kasi ako sa acads, kaya I value our time kapag free na kami parehas. Magu-usap kami ganon, or manonood ng movies, mga typical na ginagawa kapag bebe time ng mga LDR couples.
Wala namang off sakanilang dalawa, I trust my partner. Pero kaya ako nagseselos dahil, kapag may time kami mag-usap, lagi nalang niyang minemention itong si "W". Yung kungyari ang saya ng usapan namin tapos mawawala ako sa mood dahil mamemention niya si "W". Kungyari, ayaw daw bumiling pagkain ni "W" kasi hindi raw bibili 'yung partner ko. Basta most of the time talaga, namemention niya si "W".
One time, sobrang lala. One week straight, namention palagi si "W" sa conversation namin as in, walang skip. The whole week talaga na-mention pangalan niya.
Gets niyo ba? Alam niyo 'yung imbis na naglalambingan kami, puro si "W" nalang. Doon ako nagseselos. Sinearch ko nga pangalan ni "W" sa conversation namin, nanep, 200+ results. Slya lang nagcchat niyan an, never ko pa tinype or chinat ang pangalan ni "W" sa chat namin.
I am gathering thoughts if I should push na kausapin ko siya about this. Sabi ko sa sarili ko if namention pa si "W" nang tatlong beses, icoconfront ko na siya.

Ako (F - 28 yrs old) Live In Partner ko (M-33 yrs old) may 1 kaming anak na 14month old.
7 years kaming mag gf/bf siya yung tipo na mabait, tahimik, responsable at alam ko namang mahal niya ako sa kabila nang mga napagdaanan na namin na pagsubok. Pero dati pa ay hindi talaga siya showy o malambing na kahit minsan sa s*x ako pa ang unang nagpaparamdam.
Fast forward nagsama kami nung nabuntis ako at nanganak dito ko mas naramdaman yung pagiging pader(manhid/tamad) niya na pag uugali.
Sa loob nang mahigit 9 na taon ni isang pirasong bulalak wala akong natanggap aa kanya kahit nitong mothers day. Binati naman ako biro pa. Bilang ko sa daliri ang binigay niyang regalo na kung minsan binigyan niya na lang ako nang pera para ako na bumili sa sarili ko. Kahit papano ay may s***al din ako pangangailangan na simula nang manganak ako ay wala na. Last hindi ako nakarinig sa kanya kung ano ang plano sa aming maliit na pamilya.
Masama bang maghangad ako?

Context: Husband and Wife were married 20+ years ago sa Pilipinas by Civil union. Had 1 child na ngayon ay nasa legal age na din. Husband went to US early in their marriage for work. Wife was of course left with the kid. It came a time na nagkaproblema si Husband sa US na delikadong mapauwi sya sa PH na ang tanging paraan lang para makapag-stay sya doon ay magpakasal sa isang US citizen. Long story short, may napakasalan si H so nakapag stay sya doon. Eventually, nasira na nga ang marriage nila ng kanyang wife sa Pilipinas.
After some time, naka kuha na ng green card si Husband. Meaning may full rights na sya as American Citizen. Ang ginawa ni Husband (now Ex-Husband), he filed DIVORCE laban kay Wife (now Ex-Wife) na nasa PH. Legal papers were sent from US to PH para sa mga settlement tulad ng child support at custody (dahil that time minor pa si child). Also, when checked sa portal ng US state na yun ang names, nag aappear nga naman ang name ni Filipina Ex-Wife sa divorce documents.
Now the dilemma: Happy na din si Ex-Wife sa bago nitong kinakasama si New-Partner. Almost 20 years na din naman since nagfile at naapprove ang US divorce with Ex. Wala din naman sila balak magpakasal kaya hindi big deal ang legal documents o negative cenomar ni Ex-W. Pero Luckily, nakakuha ng job offer si New-P sa Australia kung saan pwede nyang sana sa Visa application ang family. Alam naman na allowed ang de facto partner visa for their type of relationship. Pero dahil Divorced lang naman si Ex-W ng kanyang Ex-H na US citizen, pero hindi naman napawalang bisa ang kasal sa Pilipinas.
Questions: May bisa ba ang US Divorce papers to prove na wala nang bisa ang kasal ni Ex-W kay Ex-H? Matuturing ba na “de facto partner” and status ni Ex-W kay New-P para sa AU visa application? May kailangan pa bang gawin si Ex-W para ipa-annul ang kasal nila dito?
Salamat po sa sasagot.

Tulad nang iba at karamihan, hindi ko kayang maging si George kung paano siya kay Primo.
At hindi ko rin naman kayang gawin ang ginawa ni Carson noong nasa Elyu sila ni Dio.
Pero mas lalong hindi ko kaya mag sayang nang oras katulad ni Emma at ni Dexter.

Sobrang nkaka @#₱_&## ina pag ginagawa nya sakin to. Makikialam sino kausap ko samantalang d ko sya pinapakialaman. Wala syang respeto sa privacy at boundaries .
Lagi syang nang guiguilt trip kapag may favor syang hindi ko na payagan pinaparandam nya saken na wlanakong kwenta. Kpag meron akong hindi kayang gawin magtatampo.
Ni hindi nya inisip mental health ko. Alam nyang may panic disorder ako at anxiety at currently taking meds.

It's long but pls read and offer your thoughts.. Here it goes:
I was an A-lister student. From grade school ro college wala ako ibang ginawa kundi mag-aral, bahay-school literally. Graduated cum laude & topped the boards. Only had 1 relationship while studying, 2 when I was already working, and I didn't go out with friends that much. I did everything my parents wanted...
Now I'm 27(f). I now have a bf. Ang source of income nya is business (buy&sell ng cars, printing shop with multiple franchises) tho aminado ako hindi pa ganun kalakas kumita. He did not finish college, pero nag vocational. His parents are separated, pero civil at all goods lahat, and every Sunday nandun sila sa father side nila para bonding.
Hindi ko napakilala si bf sa bahay nung nanliligaw palang since kahit ako mismo naoverwhelm sa feelings ko. Sabi nga nila: when you know, you know. Pero a month into our relationship pinakilala ko sya kay mama and pumunta sya sa bahay.
Okay naman nung una, pero di ko alam anong nangyari bakit biglang naging ganun si mama. Nung nalaman ata history. Na sobrang ayaw na nya dun kay bf as in na umabot na sa point na ang sasakit ng nasabi nya. Ang reason nya is ayaw nya na maging bf ko ay galing sa broken family. Kahit na inexplain ko naman na okay silang lahat. Ayaw din ni mama na ma-meet ko anyone from his family.
Personally, nameet ko na family nya nang patago at masasabi ko na sobrang okay ng dynamics nila. Grabe. Nun ko narealize na wala talaga sa pagiging separated ng parents kung masaya ba sila or hindi as a family. Kasi parang sobrang chill nila lahat parang walang problema. At super bait nila lahat sakin.
Now the problem is, lagi ako binabawalan makipagkita kay bf. Bawal ako gumala after work, laging tinatanong kung nasan, sino kasama, pero pag sinabi ko na friends hindi maniniwala at magagalit sakin nang sobra.
Kaya natuto ako na wag nalang magsabi na si bf kasama. Di ko na sinasabi talaga. Kasi ultimo kakain lang kami or magkakape, matindi na ang galit sakin ni mama... kaya tumahimik na din ako sa bahay. Kahit anong sabihin ko ay mali. Meron pa, namatay lola ni bf and nagpapaalam ako kay mama. Ayaw. Wala daw sya pkialam kung patay or buhay man pupuntahan ko basta ayaw nyang mameet ko family ni bf. Sabi dati basta magpaalam ako okay na pero pag nagpaalam, galit sobra. Na nagkakaiyakan na.
I "had" plans na mag-work sa US since yun din ang gusto ng parents simula una. Na dun na ko tumira at dun nalang ako. Pero now nagdadalawang isip ako since naniniwala talaga ako sa potential ng business ni bf and mga plans namin na negosyo. Tho aalis pa rin ako pero 2-3years lang siguro then uwi na dito for good... Yun pa ata isa sa kinakagalit ng mama ko. Kasi gusto nya ako maging kapalit ni papa na maging ofw, at maging earner para sa kanila.
Tinanong ko sya kung ayaw ba nya makita na masaya ako at may nagmamahal sakin... Ang sabi nya kahit kailan daw hindi sya haharap sa family ni bf at hindi sya pupunta if ever ikasal ako. Super dami pa nyang nasabi na masasakit kay bf then magagalit sya bakit di pumupunta. As per bf naman, di sya galit pero pupunta nalang daw sya kapag super stable na ng business nya and mapprove nya na magiging okay ako sa kanya. Nasabihan pa nga ako na sana daw di nalang nya ako tinutukan nung bata kung magiging ganito lang din ako. :)
Now my mom and I are not okay...
Nakakapagod. Nakakasakal.

How do you remove probation period in tiktok? I can't add/link affiliate account gawa sabi ni tiktok under probation period pa raw ako TvT nagllivesell ako before and nag aafiliate din ng products. Napatigil po ako nang matagal since I'm still studying kaya hindi ko natuloy. Ngayon po gusto ko ulit bumalik and mag-add ng marketing account pero hindi ko maadd gawa under probation po ako huhu. Any tips or advice po will help. TYIA.

Grabe, heartbreak after heartbreak after heartbreak, di ko na alam kung ano need ko gawin para lang makaalis sa cycle na to. Akala ko last year by August magiging okay na, I was hopeful na I can do anything and I was happy kahit sobrang busy ko pero wala, parang sinampal ako ni universe.
For the first time in my life, I feel like I’m in rock bottom. September and October, I learned something sa work and I was really heartbroken. Lahat ng efforts ko, process improvements, and projects parang tinake lang and hindi na-credit sakin. Gusto ko magresign pero I can’t kasi wala ako mahanap na work outside so no choice ako and I decided na I’ll do my work nalang within my job description, wala na initiatives and di na maging proactive.
January, nag maternity leave yung boss ko and wala akong choice but to step up. May new system pa na i-implement sa work so need ko maging active sa meetings and in testing the system. I was also able to think of an automation para maka-save ng hours pero di ginamit. Ako na din gumagawa ng monthly stats of our team na di ko naman work. Nilet go ko muna yung isang process to focus sa team pero parang kasalanan ko din. Eto yung time na may week from Monday to Sunday iyak lang ako ng iyak pero I was really grateful sa ka-date ko that time since di nya ko iniwan.
February, eto na yung biggest heartbreak ko sa love. First time ko ma fall nang todo pero binalikan niya yung ex. After this incident, di ko alam kung san ako magsisimula ulit kasi nasanay ako sakanya. Wala lang pala lahat ng reassurances and plans nya na sinasabi sakin. Pero, dito ko na appreciate yung friends ko kasi sobra efforts nila.
March to April, self healing. Triny ko talaga yung best ko to distract myself and to focus. I reflected din and sabi ko focus ko talaga is career muna. As a martyr, kahit madami na ko nalalaman sa work, nakapag create pa ko ng automation for the team. May nalaman pa ulit ako na info na sobrang na unfair-an ako sa management. Another heartbreak nanaman kasi ang daming false promises sakin pero hanggang ngayon wala pa din.
May, I saw an email regarding internal job opening and eto na talaga yung nakita ko na last hope sa current company ko. I applied pero 2 weeks pa bago ma approve nung leader ko yung application. After naman ma approve, nakapag interview ako with hiring manager then na endorse din kinabukasan for final interview. Sabi 3 daw kami strong candidates and ako lang ata yung internal candidate pero last Thursday, I checked the requisition (may access ako hehe since part ng work ko) and may for offer na sa isang external candidate. Wala pa yung comms na rejected ako pero alam ko na di ako yung napili.
Di ko na alam kasi parang nothing is going right in my life. Ang hirap pala magpigil ng iyak pag nasa labas ka and mag isa haha. Sobrang sama ko ba to the point na eto na yung karma ko? Ano ba nagawa ko na mali? Sabi ko nga since I’m in rock bottom yung only way ko lang is to go up. Pero bakit parang nagpapatong patong lahat? Bakit parang ang swerte nung ibang tao tapos ako need ko paghirapan?
Ngayon, yung mindset ko, expect disappointments so you’ll never be disappointed. Pero nagugulat nalang ako may mas ibababa pa pala yung situation ko. I hope tables will turn naman, sana universe ako naman this time. Pagod na ko eh.

So, heto na nga ang chika. HAHAHAHAH personal experience ko lang to ha, di ko ni ggeneralize.
Iqor - (alam ko around 20k+ salary dito kahit newbie. Pero mababa basic) Walk-in, initial interview lang. If you passed the initial int, ipapatake sayo online assessment at home if may laptop or pc ka. Sakin pinabalik ako after 1 week para sa final interview, pag balik ko pinauwi ako agad HAHAHAH kase wala na daw sila account na available. May kasabay akong babae nun, naawa ako kase final na rin siya tapos huminga muna siya bago lumabas pero nakita kong umiiyak na siya di niya mapigilan :(. Nakakadisappoint lang kase wala manlang email muna na nafilled na ung slots, di na sana nag effort bumalik. If mag aapply kayo mas okay na mag pa refer, para matanungan niyo. Kase nang gghost sila at walang updates. Sharawt dun sa nag refer sakin na inaasikaso talaga ako labyu mwah!
Afni - 16k, package na and telco pa. Unang pasok ko dito yung babaeng guard ng building, masungit. Focused sa KDRama tapos di mo makausap o matanungan. Sa recruitment hub naman, accommodating sila, sobra. You can hear laughs and jokes sa employees pero wala masyadong chismis, di ko lang sure ah. Unang impression ko healthy ung environment. Pumasa na ko sa kahirap hirap na online assessment nila nung febuary, so sinabi ko na for final interview na ko. Actually na ghost din ako nito, kase dapat tatawagan ako pero wala. Kaya nag walk-in nalang ako. Pag 1 yr exp ka, mataas offer. Around 22k up.
Teleperformance Fairview Terraces - 17k package (financial) -Walk-in application ko dito, mabilis sila mag process, mabait yung guard, eto ung pinaka last resort ko na aapplyan sana kase red flag to HAHAHAHAH kaso need ko na mag work talaga andami kong bayarin. 1 interview lang ako dito. May ffill-upan ka na qr code, after non, interview na. Antagal ko nakipag negotiate kase ang offer lang sakin is 17k sarado. 16k basic, 1k rice allowance. I tried to demand na may transpo, food, etc. allowance, wala talaga kaya ang tagal ng usap namin ng interviewer ko HAHAHAH. Kase optum pwede mo daw ma nego ung salary. Yung retail, telco, crypto nila pwede rin sa newbie, medyo mataas ung offer nila sa mga ganung acc. 19-22k, kaso financial nalang merong slot as of now.
If taga caloocan ka or smt, pwede na rin yung Iqor or ttec, dasal lang. HAHAHAHA
(Di daw tumatanggap ng newbies ang ttec nova)
Edit: I PREVIOUSLY WROTE "OPTUM" INSTEAD OF IQOR, SORRY!!!

hello! i recently passed the upcat with my prio campus and 2nd choice program (ba sociology). my first choice was bs baa, because almost everyone in my family is telling me that i should get this as a prelaw pero socio po talaga yung dream course ko.
i followed them bcs lowkey alam ko nang hindi ako makakapasa sa bs baa kasi sobrang quota nito and di ko super sineryoso pagre-review s upcat (mga 2 wks lng ata ako nag-review). actually, hindi ko nga in-expect na makakapasa ako sa upd at all. hindi naman sa mababa tingin ko sa sarili ko hehe pero sinabi ko na rin sa sarili ko na if makapasa man ako sa bs baa, baka sign na talaga to na sundin ko parents ko. pero i think sinasabi talaga sakin ng universe na sundin ko yung gusto ko kasi kahit sa dlsu, sa comm arts ako nakapasa instead na sa accountancy.
i really feel like sa socio ako belong kasi i chose my programs seriously talaga as in ni-research ko kung ano yung mga courses sa program na to and nagbasa na rin ako here kung anong kailangan kong i-expect. nararamdaman ko nang mag-eenjoy ako nang sobra dito. ang dami ring nagsasabing magandang prelaw ang socio. hindi lang po tlg ako abm girlie hehe ive always been a humss girlie at heart kahit stem ang kinuha kong track (for financial rzns, di makalipat ng school)
now, ang bukambibig ng mga kamag-anak ko is mag-shift daw ako sa bs baa after one year. i tried telling my parents na ayoko mag-shift pero laging napupunta sa away yung usapan kaya pumayag na lang ako kunwari sa kanila. ang concern po kasi nila is wala akong makukuhang trabaho after college if mag-socio ako.. unlike sa accountancy na kapag nagbago isip ko sa pag-pursue ng law, pwede pa rin ako maging cpa. may point naman po sila pero iba tlg sinasabi ng puso koh... nabasa ko na rin kung gaano ka-hassle yung pagshi-shift and nararamdaman ko nang hindi naman magiging worth it since hindi ko naman tlg gusto yung program
i know naman po na nasa akin yung decision. i can just not shift if ayaw ko. gusto ko lang makampante sila na hindi nasasayang talents ko rito (yun kasi yung sinasabi nila sakin huhu). kasi nararamdaman ko nang magka-cause na naman ng away kapag nalaman nilang hindi pala ako nag-shift. paano ko po kaya sila makukumbinsi? ano kaya ang career path na pwede kong tahakin after graduation? i think kasalanan ko na to kasi all i know is ito yung gusto kong aralin.. hindi ko masyadong naisip kung anong magiging trabaho ko kasi desidido na rin naman po akong magla-law school ako after pero what if magbago nga yung isip ko?
yun lang naman po hehe thank you for reading!

ABYG kung hindi ko tanggalin sa restrictions yung kapatid ng mama ko knowing na may chat na pala siya para sa nanay ko? Pero alam naman ng nanay ko na ni-restrict namin yung kapatid niya few months back kaso baka nalimutan na niya.
For more context: Ni-restrict namin ng nanay ko yung FB ng kapatid niya kasi may chat yun na gusto namin mabasa nang hindi lumalabas na na-seen na namin. Kaya sabi ko, i-restrict namin para mabasa namin yung chat.
Fast forward: Nag-chat nanaman yung tito ko pero sa ate ko. Nagtatanong kung pwede raw dumalaw. Alam naman naming lahat na ang kasunod ng dalaw ay utang. Sa buong buhay ko, puro utang lang ang ginawa ng tito ko na 'to kay mama. Hindi naman kami/yung nanay ko mayaman kaya ayoko sana na inuutangan siya. Nakakagulo pa ng peace of mind kapag hindi nagkukusa magbayad yang tito ko. Karamihan sa mga utang niya, hindi na nabayaran dahil hindi rin naman namin sinisingil.
So after ng chat ng tito ko kay ate, chineck ko yung phone ng mama ko kung nag-chat din ba sa kanya. Pagtingin ko, may chat nga. Nung linggo pa 'to nangyari tapos hanggang ngayon hindi ko pa rin sinasabi sa nanay ko. 100% sure kasi ako na uutang yan.
Ang verdict ko sa sarili ko ay GGK kasi alam kong may chat na, hindi ko pa sinabi. Pero ang reason ko naman kasi ay ayokong mautangan at maabuso nanaman nanay ko. Ilang taon yan hindi nagparamdam tapos ngayon mangangamusta kuno.

It's long but pls read and offer your thoughts.. Here it goes:
I was an A-lister student. From grade school ro college wala ako ibang ginawa kundi mag-aral, bahay-school literally. Graduated cum laude & topped the boards. Only had 1 relationship while studying, 2 when I was already working, and I didn't go out with friends that much. I did everything my parents wanted...
Now I'm 27(f). I now have a bf. Ang source of income nya is business (buy&sell ng cars, printing shop with multiple franchises) tho aminado ako hindi pa ganun kalakas kumita. He did not finish college, pero nag vocational. His parents are separated, pero civil at all goods lahat, and every Sunday nandun sila sa father side nila para bonding.
Hindi ko napakilala si bf sa bahay nung nanliligaw palang since kahit ako mismo naoverwhelm sa feelings ko. Sabi nga nila: when you know, you know. Pero a month into our relationship pinakilala ko sya kay mama and pumunta sya sa bahay.
Okay naman nung una, pero di ko alam anong nangyari bakit biglang naging ganun si mama. Nung nalaman ata history. Na sobrang ayaw na nya dun kay bf as in na umabot na sa point na ang sasakit ng nasabi nya. Ang reason nya is ayaw nya na maging bf ko ay galing sa broken family. Kahit na inexplain ko naman na okay silang lahat. Ayaw din ni mama na ma-meet ko anyone from his family.
Personally, nameet ko na family nya nang patago at masasabi ko na sobrang okay ng dynamics nila. Grabe. Nun ko narealize na wala talaga sa pagiging separated ng parents kung masaya ba sila or hindi as a family. Kasi parang sobrang chill nila lahat parang walang problema. At super bait nila lahat sakin.
Now the problem is, lagi ako binabawalan makipagkita kay bf. Bawal ako gumala after work, laging tinatanong kung nasan, sino kasama, pero pag sinabi ko na friends hindi maniniwala at magagalit sakin nang sobra.
Kaya natuto ako na wag nalang magsabi na si bf kasama. Di ko na sinasabi talaga. Kasi ultimo kakain lang kami or magkakape, matindi na ang galit sakin ni mama... kaya tumahimik na din ako sa bahay. Kahit anong sabihin ko ay mali. Meron pa, namatay lola ni bf and nagpapaalam ako kay mama. Ayaw. Wala daw sya pkialam kung patay or buhay man pupuntahan ko basta ayaw nyang mameet ko family ni bf. Sabi dati basta magpaalam ako okay na pero pag nagpaalam, galit sobra. Na nagkakaiyakan na.
I "had" plans na mag-work sa US since yun din ang gusto ng parents simula una. Na dun na ko tumira at dun nalang ako. Pero now nagdadalawang isip ako since naniniwala talaga ako sa potential ng business ni bf and mga plans namin na negosyo. Tho aalis pa rin ako pero 2-3years lang siguro then uwi na dito for good... Yun pa ata isa sa kinakagalit ng mama ko. Kasi gusto nya ako maging kapalit ni papa na maging ofw, at maging earner para sa kanila.
Tinanong ko sya kung ayaw ba nya makita na masaya ako at may nagmamahal sakin... Ang sabi nya kahit kailan daw hindi sya haharap sa family ni bf at hindi sya pupunta if ever ikasal ako. Super dami pa nyang nasabi na masasakit kay bf then magagalit sya bakit di pumupunta. As per bf naman, di sya galit pero pupunta nalang daw sya kapag super stable na ng business nya and mapprove nya na magiging okay ako sa kanya. Nasabihan pa nga ako na sana daw di nalang nya ako tinutukan nung bata kung magiging ganito lang din ako. :)
Now my mom and I are not okay...
Nakakapagod. Nakakasakal.