Alamat ng mga lugar sa visayas

Hello po. Ngayon lang po ako ulit nagkawork online. Adult entertainment company po siya at dumadami na po ang models kaya nirerequire akong mas "maging active" sa mga accounts nila at sinasabihan akong i-improve equipments ko + add an iPad so I can work anywhere for the models' account growth (Yes po, mas goods sila sa iPad kasi pwede i-login ang multiple OF accounts "daw" dun)
Okay naman ang pay sa work at nasusustentuhan ang bills pati food... pero syempre, hindi ko kayang isang bagsakan na payment para sa iPad. Pang-installment lang po talaga ang kaya ng budget.
I looked for options po by applying sa Home Credit (9800 yung need na downpayment, sobrang mahal, inassist ako kahapon ng taga-home credit at inask ko kung pwede ibaba ang dp sa kahit 3500, sinubukan naman niya kaso ayun, hindi naapprove), BillEase, pero dahil bago lang work ko, hindi ako ma-approve.
Personally, okay lang sa akin kahit hindi iPad, magagawaan naman ng paraan na mag-login sa multiple accounts. Need ko lang po talaga ng way na magkaroon ng ganito at baka mawalan pa ko ng trabaho dahil wala akong pambili ng iPad.
Thank you po sa mga sasagot.

Hello po, 5years na apo ako bilang software engineer. Nais ko lang po humingi ng tulong sainyo. Since ngayon po nag hahanap po ako work. sa 5years ko sa software engineer napupunta ako sa project na fully build na yung system, and mga naging task ko new features, enhancement. fixing defects and bugs. Minsan po kasi nag hihingi yung client kung ano mga nagawa ko. Parang hirap po isa isahin dahil minsan ang task ko naman ay maliit minsan malaki. hindi siya actually na gagawa ka ng buong page para sa ganto. Meron po ba ako advice? Para masagot yung mga ganto?.

Hi to everyone here! Just posting here my sister's experience nung nag-process siya sana para sa maternity benefit niya sa SSS na hindi niya maclaim kasi na deactivate yung issued UnionBank account (hanggang ngayong araw na to mula nung last March 2024 hindi makakuha maayos na sagot sa Customer Service ng UnionBank para ma reactivate account niya)... Nagpunta siya sa SSS nitong week lang para irequest sana na mag add ng iba nalang account para dun nalang sana maclaim yung sa maternity kasi sa online kasi wala option dahil meron na ngang nakaregister na UMID UnionBank card, ngayon ang nasabi lang sa kanya nung from SSS ay wala pa raw sila option para magadd another account at yung kay UnionBank nga lang daw makaka resolve nun.. Ayun po tanong ko lang wala ba talagang magagawang action o tulong man lang from SSS pag may mga ganitong concern sa ginawa nilang partner for transactions, nakita ko kasi ang daming reklamo at halos walang action sa Customer Service ng UnionBank, nagtry siya tumawag (mahigit isang oras na walang sumasagot) kung sa email naman (paulit ulit na sagot ang nakukuha) at kung pumunta man sa branch nila (dalawang branch na napuntahan ang nasasabi lang ang Customer Service nila makakapagreactivate account niya)

hindi ko na alam kung ano ba gusto ko talaga. nasasaktan pa rin ako palagi kapag may nagsasabi o may nagdududa kung bading ba ko. storytime lang ng konti. lumaki ako sa probinsya kasama ko tito ko hanggang 7yo (not sure) tapos sariwa saken mga ginagawa nya sakin na mga katarantaduhan.ang dalas nung mga pinaggagawa nya sakin at natigil lang nung lumipat na kami ng bahay dito sa manila. Growing up dto sa manila, mas naguluhan ako lalo sa sarili ko. napipikon ako at nagagalit pag sinasabihan akong bakla. pinagtitripan din ako sa lugar namin at halos bullied ako. Hinuhubaran salawal ko, hinahalikan ako sa leeg ng mga lasinggero na kumpare ng tatay ko. Tapos uuwi ako iiyak magsusumbong kay nanay. Halos araw araw nakakaramdam ako ng ganito sa lugar namin. Laman ako lagi ng pantitrip ng mga tao sa lugar namin. Hanggang tinanggap ko nalang na ganito ako. Tapos during my adolescence period, may mga barkada pakong lalaki , nageexplore kami tapos kung ano ginagawa ng tito ko saken, hinanap hanap ko hanggang maging hobby ko na. Ang dumi ng tingin ko sa sarili ko. Papasok ako ng school paranoid ako baka alam na nila na gumagawa ako ng kababuyan , basta halo halo na. Tapos naging laman na rin ako ng kwento sa lugar namin kasi kinukenwto ako ng mga barkada ko na sinusb* ko ari nila. Tapos umiiyak ako at natatakot pag may nagkukumpulan iniiisip ko ako pinag uusapan.
Nawala lang lahat ng pambubullly nung nagaral nako ng college at nagwork. Naiba tingin nila saken pero, ako hinahanap hanap ko na yung ginagawa ko tulad ng halik sa lalaki, etc.
College days, dito ako nagexplore sa isang side naman. Sa babae. tumibok puso ko sa bestfeiend kong babae. Kaso hindi nagwork dahil alam nya daw na bading ako, though malambot ako talaga pero umamin lang ako na gusto ko sya. May isa pa na classmate ng ate ko, niligawan ko kaso hindi nagwork dahil nagaway kami at nasaktan sya da mga sinabi ko. Tapos, wala na . Hindi nako nagtry ulit.
After college, meron akong nakilala na lalaki. Actually gay sya pero straight pumorma. Nagtry ako ng totoong relationship. Mahal ko sya , kaso bakit wala akong maramdaman na emotional attachment parang hindi ako secure, o walang sense na magsstay ako kasi hindi ko makita sarili ko na magpartner sa lalaki. Paulit ulit tong emptiness na nararamdaman ko kada papasok ako sa relationship. Naulit to sa pangalawa, same. We do sexual stuff pero walang emotional attachment. Ang gulo. Sobra. Ang gulo gulo ko 😭
Tapos pag naman sasama ako sa mga babae, may naguurge sa loob ko na gusto ko tapos nagaact ako straight like new feeling. May isa akong pinaramdam at ginawa ko talaga na nagkakaunawaan na kami kaso hindi umabot sa dulo dahil alam ko kaibigan lang turing nya. Gulong gulo nako sa sarili ko talaga. Basta ang alam ko ngayon sa sarili ko, sexually attracted ako sa lalaki, pero sa babae naman, urge na gusto ko maging partner and mag commit for long. Current status ko, may gf ako ngayon and were doing better, kaso hindi nya alam tong past life ko. She never ask. I act manly naman pero alam nya soft man ako. Nalilito lang ako kung ano ba talaga gagawin ko. Hindi ko alam kung normal pa ba ako o ano. ;(
Ayokong gawing dahilan yung trauma na naranasan ko sa tito ko versus sa nararanasan o sa nararamdaman kong pagaalinlangan sa kung ano ba talaga ako ngayon. dala dala ko tong tanong na to hanggang ngayon sa sarili ko.

Sa mga nagapply, ilang months kayong unemployed bago nakakuha ng client?

My girlfriend just texted me na may nakasabay siya mag cr sa cr ng mga girls na member of lgbtq. Curious lang ako if acn allows something like this. Meron bang movement ang acn ally or something? I dunno, please enlightened me.

I'm a baby nurse. Graduated last 2023, took the boards Nov 2023, with God's grace I passed, at nung March this year lang ako nagstart magwork.
First month, classroom setup kami + umiikot sa iba't ibang ward sa hospital to familiarize ourselves sa gawain duon. Then the second month, inilagay na kami sa area kung saan kulang/kailangan ng staff. Sa case na 'to, sa Delivery Area ako assigned. Ang expected ko pa nga sa ward muna kasi bago ako e, first hospital experience kaya wala pa totally experience para mapunta sa special area.
So eto na yung part ng offmychest...
Second month ko na sa trabaho pero 1 month palang ako sa special area. By Sat this week, mag-isa nalang ako sa area. During labor ng pasyente, syempre ako mag-assist. Same goes with actual delivery na. Hindi ganon karami ang pasyente, max ng umaabot ng 7. Malas ko nalang pag double table (dalawang manganganak sabay) tapos ako lang mag-isa. May mga doktor naman dun, pero syempre busy sila sa trabaho nila atska takot pa ako magtanong sa kanila o magpatulong dahil may problema din naman silang kanila. Natatakot ako mag-isang magpa-anak at i-assist yung mga doktor. May mga naninigaw kasi. During actual delivery ng baby, lahat verbal orders. Ang mga gamot na common binibigay is narcotics (fentanyl, midazolam, demerol, etc). Natatakot ako magkamali, natatakot ako magbigay ng maling gamot. Ang dami kong hindi alam. Sana sa area namin, minimum ang 2 nurses for safety purposes sa mga patient kahit na benign madalas. Ang kaso 1 nurse lang talaga sa area na 'to. Wala akong ibang mapagsabihan nitong dilemma ko kasi hirap din naman yung iba kong bagong kasama sa area nila. Baka nga mas mahirap pa ginagawa dun sa kanila kaysa dito sa akin. Mahina lang loob ko, pati skills ko down din ng sobra.
Sana maging magaling din akong nurse. Sana hindi ako maiyak sa harap ng ibang tao. Pag dumating sa point na sigaw sigawan ako at mapahiya, sana isang araw lang makalimutan ko na agad at di ko damdamin. At sana din, huwag muna ako ma-burnout agad 🥲
—scaredy-nars-na-bobo-pa

what are your thoughts sa mga taong sobrang bittenega kapag nakakakita ng healthy/happy relationship posts? yung mga nagcocomment ng “magbbreak rin kayo” or “sa una lang yan”. ako lang ba naiinis sa gano’n?

Noong bata pa tayo, wala namang word na pakisamahan, basta lang naglalaro tayo at nag-eenjoy tayo di ba? Palaging itinuturo satin ang magsabi ng totoo. Yung iba pa nagsasabing, " you can never go wrong with being true to yourself" daw.
Bakit noong lumaki na at nagkaisip, hindi mo na pwedeng sabihin ang gusto mo? Kailangan mo nang piliin ang mga salitang bibitawan mo para hindi makasakit sa iba. Hindi ka na pwedeng magpakatotoo. Madalas pa nga kapag tinanong ka ng opinyon mo at taliwas sa opinyon ng iba, aayawan ka ng mga tao, kailangan pleasing lang yung mga sagot mo.
Sabi sakin ng kaibigan ko, sa mundong ito, di ka mabubuhay kung di ka marunong makipagplastikan. Well, totoo naman. Sa lahat ng mga nakikita ko. Sa lahat ng larangan, may masasabi pagtalikod mo. Iba yung bukas ng ngiti kapag kaharap ka, iba yung pakitungo pagtalikod mo.
Sobrang hirap ng adulting stage. Lahat kailangan mong baguhin. Kung magiging plastik ka, kelan yung time na pwede ka nang magpakatotoo nang walang magagalit sayo o tatanggapin ka?

After 8 months of staying sa company hindi pa rin ako regular. Yeah ik my rights at ilang beses ako nag follow up sa HR before my 6 months for regularization pero for follow lang din sinasabi sakin.
Graphic Artist ako, at etong manager ko na mag eevaluate sakin ang nakabangga ko just because hindi ko natapos agad yung pinagawa nyang tampered. (Doon nagsimula)
Yes, I fake documents. Engine number ng mga sasakyan and stencil. Hindi lang isa o dalawang beses nila pinilit ipagawa sakin. Maraming beses. Kapag humihindi ako. Ipipilit talaga na kaya ko af whole day nya ko kukulitin para don. Pero Gumagawa din ako facebook posting, murrals, brochures, flyers. Anything na marketing collaterals.
At yun pa kinakasama ng loob ko, hindi pinakita sakin nung HR yung evaluation dahil wala daw sa kanila? I'm not stupid. 1 week na nakakalipas at nagiisip pa rin ako ng move na pwede kong gawin.
Please, help this girl out! 💔

I WAS EXPECTING FOR MY PHILPOST ID, KAKAGISING KO LANG MAY NAG SEND SAKIN LINK TO RESCHED DAW YUNG DELIVERY DI KO NA NAPANSIN NA .TW YUNG HULI NG LINK, NAG FILL UP AKO TAPOS BABAYAD USING MAYA. DUN NA NANGYARI, DI KO AGAD NAREALIZE NA SCAM KASI NUNG NAG SCHED AKO SA DFA, MAYA DIN GINAMIT KO :( NALOG IN KO MAYA KO, WITH OTPS AND KINEME. AYUN NAG APPLY FOR CREDIT, AMBILIS, TRANSFERRED AGAD SA WALLET THEN NAG BUY CRYPTO WORTH 10K, AO MAY OUTSTANDING BALANCE AKO NA 11k MAHIGIT KAY MAYA. NAKAUSAP KO NA SUPPORT NG MAYA AND WALA DAW MAGAGAWA KASI AUTHORIZED NGA GAWA NG MGA OTP. DI KO TALAGA AGAD NAREALIZE :( POSSIBLE BA NA DI KO BAYARAN YUNG CREDIT NA YUN, SINCE NIREPORT KO NAMAN NA HINDI AKO YUN, MAKUKULONG BA AKO OR WHAT?

Di ko na kaya mga lods. Ilang taon na ko nagtitiis pero napakahirap ng buhay tangina. Nanghihina ko ngayon habang nasa work. Sobrang draining ng mga tasks. Sandamakmak na personal issues ang pumapasok sa isipan ko. Sawang-sawa na ko sa lahat
Gusto ko nalang mamahinga. Truck-kun nasan kana

Ng nag college ako nabaon nanay ko sa utang (millions) kasi nag fail business niya. Nag hiwalay sila ni papa tapos TNT siya sa Australia to pay off her debt. She often takes my tuition fee money na bigay ng tatay ko pang bayad sa utang niya, so I was left panicking kanino ako uutang kaklase para makabayad.
After I graduated, I paid all my classmates sa utang ko muna then decided to help her pay her utang para makauwi na siya pinas kasi naaawa ako. I pay 40% of my sahod sa utang nya per month. Dinadaan ko nalang sa tiis (lalakad pauwi kesa jeep para makatipid, toyo + kanin lang, treat myself to 18php ice cream lang every other month). During this time, pag nag aaway kami through video call, madalas niya pinapa mukha sakin na wala kwenta binibigay ko sa kanya pera and she doesn't need my help. Being the people pleaser that I was before, I would cry my eyes out and still help her kahit minamaliit nya ako. I am also not sexually straight, jan nya ako madalas inaaway nun. One hour nya ako sasabihan na kadiri ako, kasuklam suklam, walang kwenta kahit tinutulungan ko siya.
After 10 years pag babayad sa utang niya and binubuhay ko rin sarili ko pati lola ko, nabayaran ko almost 3 million pesos worth ng utang niya. I was often in a period na depress ako na bakit ung iba naka bili na bahay lupa ako wala ako naiipon, pero tiniis ko. Sobrang frugal ko sa sarili ko na I wear shoes, pants and underwear minsan kahit sira sira na.
Umuwi rin siya kasi nagkasakit siya sabi ko ako nalang mag aalaga sa kanya. Sobrang generous ko sa pag spoil sa kanya, first 2yrs time energy and money binibigay ko kasi she sometimes cant stand on her own so alalay ko, trabaho and alaga sa kanya both, pati expenses namin ako lahat. May pagka maarte siya ayaw niya sa 10k rent she told me she'd "rather die" so need ko rent condo as dun lang pasok taste niya. (People pleaser era pa ako nyan)
After 2yrs wala nanyayari sa buhay ko kakabantay sa kanya eventually na afford ko na mag hire maid para may time ako sa sarili ko.. I used to be sobrang gala (libre lang ako friends) pero ng umuwi siya kulong talaga ako d ako sanay sa biglang change, pero tiniis ko.
Ng first 6yrs pagkauwi nya, madalas siya mangeelam sa kinikita ko, binabatukan ako pag bibigyan lang siya 5k pesos pang regalo, aawayin ako pag ayaw ko mag pautang sa mga pinsan ko nangangailangan (pero sobrang hirap na hirap and gipit na ako). After years pag titiis I said dko na sya kaya makasama, lumuhod siya sakin at sabi magbabago siya. After a while lumabas nanaman ugali nyang controlling and gastador na pakelamera masyado so inisip ko iwan siya ulit. Nag paalam na ako mga kapatid niya na dko na kaya, pero kinausap siya at pinag sabihan siya so mag improve sobra ugali niya at hinahayaan na niya ako.
May mga personality siya na tinitiis ko, halos araw araw niya ako sinasabihan ng pangit at tanga pero "expression" lang daw niya ito kaya hinahayaan ko nalang. This week na injure ung wrist ko, nahawakan nya ng mali so natawag ko siyang "tanga" (expression lang din) kasi bigla ako nasaktan. Bigla siya nagalit, tapos sabi ko pag siya nag expression nun ok lang pag ok hindi, hypocrite ba siya? Sabi nya wala ako karapatan, sabi ko nakatira ka sa bahay ko, lahat ng nilalamon nya at gastos niya sakin galing, tapos bigla siya nag curse paulit ulit na mamalasin ako sa buhay. Dun na talaga nawalan na ako ng pake sa kanya.
Gusto ko na maghiwalay kami pero nagbabayad ako rent na matagal pa tapos contract now, nagbabayad rin ako sa hinuhulugan kong bahay now, madami ako gastos kaya sabi ko wala nalang na kami paki sa isat isa kahit magkasama kami sa bahay at bnlock ko na siya.
Normal ba ganito ang nanay sa pinas?

Hello! Baka meron kayong video tutorials ng staad/etabs/primavera/planswift. Avail ako haha or if merong gusto sumabay share tayo sa bayad sa mga nagbebenta sa fb!

Hindi ko na kaya sarilihin lang 'to pero wala naman akong makausap at baka matanggal sa trabaho. So ganito 'yon supposedly ang schedule ng training namin ay 1PM-10PM. Binago ng company ang shift ng training to 3PM-12 midnight and ang dahilan ay may makakasama kaming mga trainees from other countries, tapos trainer ko na Pinoy ang mag-ti-train. I mean, just what the FUCK! Hindi ba kaya ng Pilipinas na lumaban at sabihin na kayo ang mag adjust sa amin. Hindi yung kawawang mga Pinoy ang uuwe ng 12 midnight na wala na masakyan and, oo on site reporting kami and also YES, BPO ito! Ang alam ko nag agree ka sa shifting schedule when work needed it pero hindi ng mga trainees from other countries. Nakaka PUTA na talaga sistema sa Pilipinas. Hindi ito ang first time na nakaramdam ako na alipin tayo sa sariling bansa. Noon nasa telco campaign ako and I am so shocked to know na noon pasko at bagong taon sobrang queuing kasi daw naka holiday vacation ang mga tiga US agents ng telco campaign namin. NAKAKASAWA NA SA PINAS LAGING TAYO ANG NAG-A-ADJUST. DOLE ANO NA?!

Until now naaalala ko pa yung sinabi ng mga kapatid ko nung na aksidente si Papa. Suot daw nya yung pasalubong ko sa kanyang Jacket and pants.
Few years ago, my father had a car accident. Bumanga sa jeep yung minamaneho nyang private tricycle. Sa sobrang bilis daw ng takbo nilang dalawa, tumilapon si Papa sa bunong ng jeep bago bumagsak sa kalsada. Since tag ulan non, ang tagal daw ni papang naka handusay sa damuhan bago sya nakita ng mga rescuer. For some reason, hindi daw tumawag ng ambulansya yung naka banga. Nataon na may kaibigan si Papa na dumaan sa kalsada and na recognized yung tric nya. Nag taka sila bakit walang nag dadrive and they figured na naaksidente nga si Papa ko kaya sila yung tumawag ng reacue.
He was declared DOA sa hospital. I was at work during that time, nung nalaman ko yun feeling ko gumuho yung mundo ko.
During my father's wake, nag kukwento yung mga kapatid ko. Sabi nila, yung suot ni papa nung nawala sya is yung pasalubong ko sa kanyang Jacket and pants na sobrang favorite nya. Sa loob din ng bag nya, nandon yung medal ng kapatid kong bunso na kaka graduate lang. Tuwing may pupuntahan daw kasi si Papang friends, pinag mamalaki nya na may medalya yung anak nya. Sa loob ng wallet nya, nandon din yung mga 1"x1" And 2"x2" Graduation pictures namin. Knowing na almost a decade na nung grumaduate ako. Natago nya yun ng ganon katagal.
Every time na naaalala ko yun napapa smile ako at napapaluha. Hangang ngayon damang dama ko parin yung pain ng pag kawala nya at the same time yung pag mamahal nya samin, lalo na sakin bilang paboritong anak. I can't move on. Ang hirap mag move on.

Upfront, nagkaroon kami ng problema ng bf ko a few months ago (about sa pagresolve namin ng small issues na lumalaki), ngayong buwan nagbago bigla yung ibang traits niya. I tried my best to communicate this with him pero ang nagiging outcome is naaasar siya o naddrain. Kaya hindi ko alam if gago ba ako sa paghingi ng oras o atensyon man lang.
BTW 1yr na kami at lagi kami nag-uusap at magkasama as much as we can. Clingy type kasi siya at pahinga rin namin isa't isa. Ngayon parang hindi na.
Naka-recover kami from our conflict. Clear sa both sides lahat and may assurance na magiging communicative kami sa isa't isa kapag may problema. Since then, dumadalas yung outing niya with friends at umaabot sa point na bihira niya nalang ako kausapin o kitain. At kapag magkasama kami, naka phone na siya lagi, kausap friends. Inaya pa siya mag call habang kasama ako, at iaaccept niya sana kung hindi ko lang sinabi na gusto ko ng oras for us. Ang bilis pagdating sa mga kaibigan. Sa akin, nag-cacancel pa ng plano.
Parang nagiging gago ako kasi nanghihingi ako ng oras man lang na kausapin niya ako o magkita kami. Sa side niya naman, ang sabi niya nakakapagod na parang pinaghihinalaan kong may ginagawa siyang masama kapag nangungumusta ako. Nagtatanong lang ako kung ano gawa niya kapag left on read ako or di siya nagrereply for hours on end. It wasn't a problem before pero ngayon parang ayaw niyang nangungumusta ako. Siya yung naaasar sakin at nasisira ko araw niya.
Ako ba yung gago kasi inaabala ko oras niya sa mga kaibigan niya? Ako ba yung gago kasi nag-rerequest ako ng oras para sa aming dalawa?

Hello!
I'm pushing 30 and my parents are in their 60s, and I'm planning to start living independently. Kaso medj nalulungkot ako makitang umiiyak si mama, lalo nat malayo yung balak kong tirhan (step out of your comfort zone ika nga). I'll do it semi gradually naman like 1 month trial mag boboard sa malapit lng, tapos 3 months sa malayo, balik muna sa bahay, tapos 3 months sa malayo nanaman. Hanggang sa independent na ako fully.
I talked to my parents about this tapos si mama umiiyak, si papa nonchalant 😂 pero I'm sure mamimiss rin ako non (ako pinaka cute nilang anak eh haha). Sabi ni mama hayaan ko lng daw syang umiiyak kasi ganun nmn daw talaga parents, and I should pursue my plans kahit na ganon sya. I really appreciate that from her, kaya plano ko rin mag schedule ng VC sa kanya weekly para gumaan rin puso nya.
So tanong ko lang sa may mga similar experiences, ano ba ginawa nyo para ma comfort nyo parents nyo nung nagsimula na kayong mag independent living, and how are they now?