Kwento ng sandayo epiko

Ganito pala pakiramdam kapag pinili mo nalang ikwento kay Lord lahat ng nararamdaman mo.
Hindi ako comfortable mag kwento sa ibang tao about sa buong details ng relationship ko with my ex.
I decided to cry out kay Lord lahat, knwento ko kung gaano ako nag mahal at nag bigay.
Kung gaano ako nag sakripisyo at nag patawad.
Ramdam ko habang umiiyak at nag kkwento ako, walang judgement at walang mag sasabi sakin ng "ang tanga mo kasi"
Gumaan yung nararamdaman ko kahit papano. Hindi ko namalayan na tumigil na pala ako kakaiyak.

Umay na umay nako sa friend ko na bukangbibig nalang lagi ang mga ganap nila ng jowa niya. Na pati kaming mga friends ay inauodate, ku g san sila nagpunta, anong ginawa nila for the day, basta maisingit lang ang jowa.
I know she's madly in love and nasa early stages palang ng realtionship na sobrang heightened pa ang emotions. Pero jusko, kahit hindi tungkol sa jowa ang topic, maisisingit at maisisibgit talaga.
Madalas seen mode nalang ako sa group chat or di nalang nagrereact sa mga kwento. I'm not interested. Hindi pa rin naman niya pinapakilala personally so I don't know the person yet.
Minsan naiisip ko, baka inggit lang ako kasi single ako. Pero hindi rin eh. Nakakairita na. Haha

Sobra sama ng loob ko since last night pa sa asawa ko. Inaway ko sya pagdating niya dahil 7pm na sya umuwi ang usapan namin 5 ang uwi niya at hindi iinom pero di nga ganun ang nangyare. Sinabihan ko siya sinungaling at ganyan lage ang gawain kahit kelan di tinupad yung sinasabi umuwi maaga. Pinapauwi ko siya maaga dahil magkasabay na sama ng pakiramdam na parang trangkasuhin ako at dysmhenorrea pero inuna niya pa rin makipag inuman. In the middle of our fight binaliktad niya ako, na umuwi nga daw sya ng tanghali di ko siya inasikaso e ang ginagawa ko naman nung time na yun e nagpapakain sa batang alaga ko. The worst na sinabi pa niya e nagsasasawa na siya sa kwento ko paulit ulit daw! Tangina mo pala dito lang ako sa bahay nagwowork di ako lumalabas at walang friends ano pala ikukwento ko sayo!?
Nagsalita pa siya ng di maganda sa pagbook ko ng flight paCebu ilang beses ko siya tinanong kung payag ba sya o hindi ang sabi naman niya go. Tapos ngayon ako aawayin book daw ako ng book puro gastos daw iniisip ko. Kinukwestyon niya pa ang pagtatrabaho ko, wala daw ako client kasi tatamadtamad daw ako. Nakafocus lang daw ako sa gagastusin at sa Cebu. Nov pa ang alis namin. Sinabihan ko na sya wag sya sasama samin ng mga anak ko pag alis namin sa nov.
Madalas trigger tong asawa ko sa deppression ko eh pag mag oopen ka sa kanya walang makuhang simpatya. Nakakasawa na. Sa galit ko hinubad ko singsing ko at di siya masyado kinakausap hanggang sa pumasok siya. Ang sama talaga ng loob ko sa kanya. Ngayon di pa din umuuwi malamang uminom nanaman yun. Pwe ka malunod ka sana sa alak!

I don’t know if my feelings are valid pero kasi naguguluhan ako sa mixed emotions na gumugulo sa utak ko ngayon. I want to get this off mu chest kasi feeling ko sasabog ako.
Me and my boyfriend have been for almost a year na. Just recently umamin siya sa akin na yung pakilala niyang name when we first started talking was not who he really was. Actually may mga hinala na ako kaya his revelations wasn’t that shocking for me naman. He explained his reasons and naiintindihan ko siya, so I forgave him. He become more open of who he really was talaga like kung sino at ano ang family niya. After his revelations, he said na gustong gusto niya akong ipa meet sa family niya pero hindi niya magawa kasi nga may tinatago siya sa akin and that since he came clean to me, he was relieved na finally he can do that na. Sinabi niya na nga daw sa mom niya na may plus one na siya for their family event because he’s bringing me.
Ever since we started talking nakekwento niya na yung renewal of vows ng parents niya. He’s a very family oriented man and I admire him for that. Preparations for the event took months and halos lahat na kwento niya sa akin. Since he’s the eldest , hands on talaga siya sa pag assist ng mga needs for the wedding. He asks my opinion on things lalo na sa susuorin niya. He was very excited for his parents big day, also his entire family and friends will be there.
So eto na nga. Here comes the big day. I wasn’t given a formal invite. Weeks before the wedding I was kinda waiting na bigyan niya ako invitation kasi halos araw araw niya ngang nababanggit yung event. I was planning to buy a dress pa naman for the event. Kaso nung days nalang ang pagitan I decided not to nalang kasi walang invitation na binigay. Hindi niya na din nabanggit kung isasama niya ba ako or hindi. Nakikinig nalang ako sa kga kwento niya about the preparations.
I am hurt. Nakwento niya how his closest friends will be there and kung pano niya ginawan ng way na ma excuse sila sa work nila without them being absent. His volleyball playmates will be there too. His brother’s girlfriend is invited. His girl best friend too (nasa VIP kasi mag bff moms nila). Yung kapatid ng ex niya na best friend ng sister niya is there din. Tapos ako??? He’s been updating me about the happenings sa event kaso fuck ayokong malaman kasi I don’t want to care. Siniseen ko lang messages niya. Gusto ko siyang sabihan kaso hindi ko magawa
Actually I don’t want to be too sensitive about it kaso I can’t help. Tangina bigla pa akong naiyak while typing this. Yun lang. I am very open for your reactions baka nagpapaka OA lang ako.
Thank you. Actually today is the D-day 05/15/2024…

So story time, I had a cricle of friends that formed during our first years in college. Naging low maintenance kami since 2 years din kaming nag online class and iba iba din kami ng blocks, parang nahati hati kami (may iba naging magkakasama) but still, we find time to bond and catch up. We even saved to travel at our own expense.
So here's the tea, I wasn't aware na nagbabackstaban na pala sila not until bumalik kami ng f2f classes. Ako kase yung tipo ng friend sa circle namin (actually 2 kaming ganto sa group haha) na magaantay lang ng chika na dumating, I don't force to squeeze juices, kung magshare sila then go kung wala naman oks lang din.
So yun na nga, last year in college, nagkaroon sila ng argument about a petty thing (well from my perspective ha) so I thought masosolve lang agad. But, my gosh, lumabas lahat ng hinanakit nila sa isa't isa and ako ang naging middle (wo)man. Sakin nila kinukwento yung problema nila sa isa't isa thru chats. Ako naman I was trying to solve it but pareho sila nagmamatigas. Since I was trying to solve nga, I thought masosolve nila yun if ma overcome na nila yung past and secret issues nila sa isa't isa. So, i told to each one of them yung mga problema nila. I let them read it sa chats namin kase nga girl, sorry na di talaga ako marunong magkwento baka magkamali pa ako or ma alter pa yung kwento if ikukwento ko lang. Pero it resulted to a huge problem, mas lalo lang silang nag away, they don't want to deal with it, and mas lumala siya since nagkaroon nanaman ng ibang issue with other people outside our circle. So, ayun, nasad na lang ako na nakagraduate kami at pumasa ng boards na di sila nagpapansinan. I still try to spend time with them tho, pero di mo na sila mapagsasama and that made me feel guilty. Until now, I really think I ruined it and I think habang buhay ko tong dadalhin kung hindi sila magkakaayos.
We're group of 9, btw. It's 1 against 2 initially, tas naging 1 against 5 (eto yung may ibang tao outside the circle na sumawsaw na kaya lumala). Kaming natirang tatlo naging neutral na lang. I still feel sorry dun sa nagiisa, b'coz I really find her genuine talaga. We still have connection, but my guilt hindered me from getting closer to her again.
Pleaseee, I wanna know your thoughts, opinions, and advices.

Meron akong(F) kaibigan(F) na nakilala through another friend, online. Sa COVID pa kami nagkakilala kaya medyo matagal tagal na rin pagkakaibigan namin. Hindi kami same age kaya medyo hindi ako nakaka relate sa mga gusto niya. Kaya nagulat nalang ako kasi tinuring niya na pala ako as best friend at the time.
Story time ng slight. Noong nagkaroon na ng Face to Face, nagkwekwento siya sa fg namin na parang ayaw na sakaniya ng best friend niya (pangalanan nalang natin na si Kimmy). Si Kimmy is nagkaroon ng BF, and dahil sa BF na un nasira ang friendship nilang dalawa. Siyempre ung fg namin cinomfort siya about sa sitwasyon na 'yon, palagi niyang pinapakita sa amin na nasasaktan na siya sa pagkakaibigan nila ni Kimmy. Kaya palagi namin siya kinakampihan pagdating sa mga kwento or away nilang dalawa.
I always give it my all when giving comfort and advice, gusto ko iparamdam sa tao na I care talaga. Kaya siguro dahil do'n tinuring niya akong best friend. Don't get me wrong wala akong problema do'n, I have friends naman, pero iba kasi ung idea niya ng best friends sa akin. Hindi tugma ung ideas namin about that. I have best friends na hindi naguusal for years, pero pag nagusap na, the friendship is still there. Ung sakaniya kasi ang best friends is like always magkasama, palaging magkadikit, kailangan always keep in touch. Gusto ko maging kaibigan na palaging nandiyan para sakaniya.
Long story short, we became best friends, we always hangout each other, palagi nag vo-voice call, palagi nag uupdate about our lives. But this was during the summer, wala pa akong responsibilities kasi super free ang schedule ko. Pero ngayon I have responsibilities kasi kaka start ko lang ng college, hindi na ako masyado nakakaupdate sakaniya or just hangout man lang. Dahil do'n nag ooverthink siya na ayaw ko na sakaniya, na nagsasawa na ako. Palagi ko naman sinasabi sakaniya na may iba lang akong ginagawa or busy that day, pero gano'n pa rin. Nakakapagod na mag explain.
Palagi nalang ako nageexplain ng side ko kung bakit ganito ganiyan. Tapos ang mangyayari is babalik lang about sa nararamdaman niya. Wala man lang pagkakaintindi kung ano nararamdaman ko. Nakakapagod na, gusto ko na sabihin na ayaw ko na, pero sayang kasi ung pinagsamahan namin, lalo na kasama siya sa fg ko, baka masira pa relationship naming isa't isa.
Ba't ko naiisp na gago ako: Palagi niya akong pinapriority kaysa sa iba naming friends sa fg. Sabihin nating mas favor siya sa'kin, kasi nga best friends kaming dalawa. Palagi ako binibigyan ng mga clothes, nililibre minsan, and tbh, sakaniya ko na experience ung iba kong first time. Like first time gumala sa ganitong lugar, first time mag picture sa ganitong machine. Pero nafefeel ko kasi na sobrang unfair na naming dalawa, we have an fg, pero kaming dalawa lang palagi gumagala, hindi naaya ung iba, pinagusapan namin 'to, pero dahil do'n pinipilit niya ung sarili niya "makisama" sa fg namin. Forced ung conversations, interactions. Kahit iba kong kaibigan nagtatanong bakit gano'n behavior niya. She's comfortable around me, pero pagdating sa ibang tao, o iba naming kaibigan, hindi. Gago ba ako?

Pinanood ko yung Stardoom ni Lino Brocka (available sa Cinema One Youtube page as 11 parter). Tungkol siya sa mabilis na pagtaas at pagbulusok ng isang newbie star - starring Walter Navarro, and Charito Solis. Na-obsess lang ako sa kay Walter Navarro kasi weirdly modern siyang tingnan. Nandun din si Hilda Koronel (parang teenager pa ata siya nun) at si Lotis Key, na mas kilala na as foster parent ni Wesley So(Filipino Chess Player).
Almost wala akong mabasa tungkol kay Walter Navarro except sikat daw siyang matinee star na biglang nawalan ng career mid-Seventies until nakito ko tong comment na to: <source>

Walter Navarro was around in the 1970s when I was involved in Television. When both of us were present in the studio, a lot of people mistook us for brothers. Maybe because we both speak Bicolano and both Eurasian as well.
Before he became an actor (it was Orlando Nadres and Tony Tenorio who put his photo at the cover of 16 Magazine) and later they introduced him to Mrs. Emilia Blas, producer of Lea Productions.
While he was busy in films, he was also doing the rounds of TV dramas and that's where we've worked together.
From what he had told me, he came from a very dysfunctional family. His mother who was from Bicol was never an inspiration for the young Walter. When he was young lad in Tondo, he was working as a factory worker, making holes for shoelaces. And when Nadres spotted him, he asked him if he wants his photo be placed on the cover of the komiks/magazine to which he acquiesed.
Without the guidance of his family, Walter became lost. He started drinking, despite the fact that he had a heart condition. He became an alcoholic. I even went to his rented house in New Manila a few times and his friends were there (mostly Tondo boys - his old stumping ground), playing mahjong and... you guess it, drinking.
Mrs. Blas lost all her patience and finally let him go. Once, he took his medication and accidentally OD'd. It paralyzed him partially and it took a while before he recovered. Then his heart ailment became serious. He ended up in the hospital and when I went to visit his house, he and the old couple who took care of him were no longer there. I had several roles written for him for TV dramas, but no one seemed to know where he was. I was already in north America when I heard that he had died.
Walter was a good person. Dysfunctional, indeed, but nevertheless a beautiful person. He gave me some of the records he cut under Vicor Music Corp. His voice was really excellent. I ripped them into DVD so I could listen to them whenever I go long driving. When I listen to his voice, I am always reminded of the generous Bicolano who once lived and made a lot of the Filipino public happy.
STARDOOM was almost prophetic. Like Joey in Orlando Nadres' story, his career and life were cut short by unfortunate circumstances. The psychological impact of his dysfunctional childhood was just too deeply embedded in his psyche and it took him to an early grave.
Unfortunately, the MAALAALA MO KAYA episode about his life (played by Alberta(sic) Martinez), didn't delve deeper into the reasons why Walter became what he was later (an alcoholic). The episode tells us what happens to a popular actor who didn't take care of his career and ended up tragically. That's all we saw in that episode.
Meanwhile, they have forgotten WALTER NAVARRO the person. Despite his weaknesses, he was a wonderful person and this side of the man was never told to us by the TV drama.

Meron ba kaung kilalang obscure star (na hindi na masyado kilala) at mga kwento about them?

Kaya ba mag move on ng fully kung first love mo? Di ko alam saan magsstart sa kwento ko. Minsan hate ko siya pero minsan miss ko rin siya. Miss ko lang yung time na nakalimutan ko siya pero life really has its ways.
We were childhood friends. Nagkakilala kami ni “Justin” nung preschool palang. Tapos nagkacrush ako sa kanya noong elementary. Of course yung sa puppy love, kilig kilig. Noong nag highschool kami, magka-iba ma kami ng school. We lost touch for a while pero since we had a similar circle of childhood friends we started talking again nung mga 3rd year na kami. Yun we clicked. Exact same footing nung bata pa kami. We talked everyday before going to school and falling asleep. Nagkakamustahan tungkol sa friends at family pati na rin sa mga school work. Minsan din we help each other to answer our homework. Feel ko I really fell for him at 15. He seemed so perfect to me. He understood me and my silences. Parang I didn’t have to explain my soul to him because he just got it. We never went out together na kami lang pag weekends kasi admittedly I felt like hindi ko kaya so lagi akong tumatanggi. As in parang nagrarambol yung mga butterflies sa tiyan ko when im around him. Somehow, parang yung common sense ko nawawala. Lahat pinagusapan namin hanggang sa future and mga trips for summer kahit wala naman kami label. Di ko rin alam if he felt the same way kasi never naman din kami nagshare ng feelings namin na ganon sa isat isa. Oo, bobita talaga. We went on like this until 4th year na kami. Nung prom ko, I brought one of my best friends as my dates kasi nag promise kami nung bata pa kami na kami mag kasama sa prom. I didn’t think of it much kasi Justin naman din told me he and his friends were planning to fly out for a grad trip around that time so I thought wala ding point if I asked him to go with me to prom. The night of prom sinabi ng friend niya na he kind of thought I’d ask him to prom. Shucks di ko alam pano magreact so kinalimutan ko nalang. Ayun so parang medyo nag on-off na contact namin.
When we reached the last half of 12th grade, we went back to where we left off pero deep inside alam ko na I shouldn’t make anything of this anymore. His friends would tease me about him when I’d pass them in the hallway. Tapos when I bumped into his bestfriend on a night out, tinanong niya kung ano kami ni Justin. Wala akong masagot so tumawa nalang ako at sinabi friends lang. One time nagkasama lahat kami ng mga friends namin from elementary for inuman, and that night he stuck close to me. Always walking right behind me kahit na nagpapaiwan ako from the group kasi ayaw kong makasama siya na kami lang. The whole time he was asking me about the guys I’ve talked to/dated in the past years. Our group was bar hopping and just so happens na madami akong friends na lumabas that night. So naghhi hello ako and he’d just stand right behind me. He asked me how I knew most of the boys. Tapos sabi oh friend of friends lang ganon. Actually that night talaga sobrang nagccringe ako sa sarili ko kasi in one of the bars we went to he asked me to cover his part eh I didn’t want to interact with him so much so I nodded my head and paid nalang. We went to another bar naman Tapos he sat beside me. I felt so uncomfortable kasi parang di na gagana utak ko kung magkatabi kami at padami na yung na iinom. Yun umuwi ako with a friend and the night ended at that. I told myself na dapat i-let go ko na yun kasi wala naman din mangyayari at nagiging bobo lang ako. So i started replying slower and slower till di na kami nag kausap ulit. Tapos nung mga last few weeks ng grade 12 nilapitan ako ng kabarkada niya tinanong niya yung nag-uusap ba daw kami ni Justin, bat daw di kami magtry, cute naman daw kami together, bigay niya daw number ni Justin sakin para magkausap kami ulit. Tumawa nalang ako at sinabi na wala friends lang naman din kami. Yun so it’s water under the bridge na. I went to college abroad and I left right after I graduated hs.
While I was settling down in a new place, tinawagan ako ng bestfriend ko. Pagkatingin ko ng mukha sa screen si Justin pala. Tinanong niya kumusta ko at dahil emotional ako at mag-isa sa ibang bansa sabi ko wag na tayo mag usap kasi alam ko may kausap or girlfriend ka na ganon. Sabi niya no wala pero yun din a week later nagpost siya na sila na ng kinakausap niya. Ok lang naman strong naman po ako. So kinalimutan ko na siya tapos masaya na ako. A few times lang rin during college nag dm siya sakin asking if may bf ako ganon pero yun lang.
Fast forward graduate na kami lahat ng college so lahat kami sa batch namin nag uwian sa hometown to catch up. Di kami nag pansinan buong night. Nilapitan niya nalang ako nung may mga kumakausap sakin na mga lalaki. Nainis ako dahil di ako makalandi well since lagi siya nangingistorbo tapos paulit ulit niya ako kinakamusta na parang gago. Alam ko wala naman siyang feelings sakin, lintik lang talaga minsan. May common friend kami na girl tapos sila yung magkasama at nagsasayawan the whole night except nung times na nagpapapansin siya. Yun lang after nalaman ko may nangyari pala between them dati. Gusto kong sabihin na wala akong pake at all pero sa totoo may konting pag-irap ng mata kasi close kami dati ng ate gorl mo. Yun pa sinabihan niya ako that night na gago si guy and all that bago kami pumunta sa inuman. Recently, pumunta sa current city ko yung close friend niya na guy na ka close ko rin. We met up a few times as friends. Yun lang after ng first meeting namin na stinory ng guy friend, lagi na siya nanonood and like sa mga story ko. Ginagago niya ba ako? Or gusto niya lang lagi akong maiinis sa kanya?
TLDR: bobo ako at minsan miss ko pa rin siya

Nakakainis talaga pag di ako sanay makipag usap sa ibang tao lalo na pag di ko close. One time may nag tanong sakin(matanda kasama ko sa isang organization) "Kumain kana?" >opo, tapos sabay tanong ko "Kayo po kumain na kayo?">Hindi, sabi ko naman "sige po" tapos sabay alis. Hindi ko napapansin na sa sobrang nerbyoso kong tao kapag may kumakausap sakin na matanda/di ko kakilala ang pangit ng mga akto ko, napapansin ko na sa tingin nila ang pangit ng ugali ko or masungit, isa rin sa reason bat ko na isip yun kasi sabihin na nating wala akong nilalabas na expression minsan, kapag may nag rarant sakin or nag jojoke/kwento, wala akong reaksyon or feelings na nararamdaman, "oo" "uh" "ay ganun" palaging sagot ko. Di ako manhid, siguro di lang ako soft hearted, at yung way ng pananalita ko, minsan parang pagalit magsalita at sinasabi pero hindi talaga(naiiyak na ako😭).
Naglabas lang ng kahihiyan, naalala ko last week pa to nangyari; ang bait kasi ng nag tanong sakin kaya medyo nakonsensya sa naging acts ko.
Siguro uugaliin ko nalang ngumiti sa mga nakakasalamuha ko:)

So ayun, I met this guy in an online dating app 🐝 I was F 26yrs old then and NBSB. Di ako mahilig makipag chat. Tamad ako makipag chat talaga kaya di rin siguro nagkakajowa kahit tambay ng dating app way way before. Then pandemic happened. Nagka time ako makipag chat. Swipe dito swipe doon.. fastforward may nagmessage sakin sa viber ko. Ayun pala dun siya(m 28) nagmessage sakin from the dating app.
Fastforwad nagmeet kami and tuloy tuloy ang chat. From the start alam ko naman wala siyan work and undergrad siya. Grab driver din previous work niya. Okay lang naman sakin kasi working naman ako. And I really dont mind before.
Fastforward ulit, 3yrs na kami till now wala pa din siya work. Well nagkawork naman siya sa family niya ng mahigit 1 yr dun sa business nila.
Kapagod din pala.. halos lahat ng date namin ako may sagot.. tho minsan siya naman pagnagkaka pera siya from his pa upahan. Pero parang ilang months lang yun.. kasi now tinutulungan niya family niya sa gastusin.
Sorry magulo ako magkwento. April 2023 nag propose siya sakin. Kaming dalawa lang nakakaalam. Umabot na end of 2023 wala pa din kami plano hahaha. Wala naman kasi akong nakikitang ipon niya for our future. Usapan magiipon kami monthly para kahit simple lang muna. Maghuhulog naman ako dapat monthly kaso di naman siya nakakapaghulog puro sa next month nalang. Tiwala lang daw.. naku para 3yrs nako nagtitiwala ah. Hahah
In short broke guy talaga siya. Literal. Pero pwede naman siyang di maging broke e. May paupahan naman siya. Freeloader pa naman siya sa Fam niya so sana makakaipon siya hehe.
Madalas din kami nagaaway kasi basta ang slow niya. Direct ko na sinasabi sakanya di pa din niya magets ganun ba.
Neto lang din, feb2024, kinausap ko siya magpropose sana siya ulit. Yung magpapaalam na siya sa parents ko. Nag oo siya. Usapan namin sakanya engagement ring sakin na wedding ring. Basta magpaalam na siya dapat sa parents ko tapos request ko sa concert ni “”. G na g naman siya kasi may 2mos mahigit pa siya para mag prepare. Pero dumating ang concert day sabi niya sakin on our way wag na muna daw ako magexpect ng proposal wala siyang nahandang singsing.
Hmmmm.. may future pa ba ako sakanya? Hindi na kami nagkaka align ng tingin. Hindi niya tinitignan o pinaghahandaan ang future. Puro siya okay naman ngayon aayos din in the future.. tiwala lang daw.. eh kaso wala naman siya ginagawa..
Anong gagawin ko? 30years old nako.
Sorry ulit paki intindi nalang kwento ko.. ang gulo kasi..

I don't know Who I am anymore
Hindi ako magaling mag kwento but I'll try my best. I feel like I'm stuck. Wala naman akong sobrang bigat na problema ngayon compared sa previous 10 years ng buhay ko pero pakiramdam ko stuck ako and deep inside alam kong may problema ako pero di ko mawari kung ano. Sa sobrang people pleaser ko kasi takot akong maiwanan or makagalitan ng mga tao — I created a lot version of myself tapos ngayon hindi ko na talaga alam kung sino ba ako talaga? A little background about me, laki ako sa broken family, pinabayaan ng nanay na kung ilang beses na sya nag-asawa tapos di naman kami natrato ng tama. Father ko nag-asawa din few years after nila maghiwalay ng mama ko so lumaki kami sa puder ng lolo ko. Naging independent at a young age kasi wala namang choice. Sinalo ung responsibilities sa mga kapatid, tapos sa huli ikaw pa ATM ng mama mo. Typical broken family story —deprived sa love. Lumaki akong emotionally damaged dahil sa pang gagaslight and emotional blackmail ng mama ko kaya Maaga nag-asawa at nagkaanak tapos ngayon single mom. Nagsumikap makatapos at magkaron ng trabaho kahit mag-isa na binuhay ung anak. andami ko pang pangarap, pero Di ko alam if pano ko maabot kasi ung buong pagkatao ko parang pagod na. Hindi ko masagot ung tanong na "Sino ba si ____?" Pakiramdam ko kahit ako di ko na kilala ung sarili ko.

Feeling ko kasalanan ko din na I tolerated my ex-friend's behavior. Matagal kaming magkaibigan at habang tumatagal yun lalo syang lumalala. Sa totoo lang madaming nakakapagsabi sakin na wala daw masamang tinapay sakin kasi kahit alam ko na masama ugali hanggat walang ginagawa sakin e ok lang ako. Itong dati kong kaibigan isa ding scammer ng mga afam online, pati sakin ginagamit nya yung pambubudol abilities nya pag wala na siyang pera. Payag din yung asawa nya sa ginagawa nya dahil nga hirap sila sa buhay. Araw-araw din kami nag-uusap noon at panay sya chismis ng kung sino habang ako nakikinig lang. Sobra na kong natotoxican kasi pati yung mga kamag-anak nya, animo sex life e kinukwento sakin. Mga secrets na sinabi sa kanya. Kung gano kapanget yung mga asawa ng mga kapatid nya. Lagi din syang napaoatawag sa barangay dahil sa ugali nyang ganun. So napaisip ako, pano kaya kung magsabi ako ng something about me na out of character ko? Ichichismis nya kaya sa iba? Kasi lagi nyang sinasabi sakin na yung usapan namin e sa amin lang. So nag-isip ako ng gawa-gawang kwento na kunyari may kinikita akong ibang lalaki o nagchicheat ako. Gumawa pa ako ng dummy account sa fb tapos nagkikipag exchange ako ng conversation na malalaswa sa main account ko. Para may kunyaring mga screenshots ako maipakita sa kanya, para makatotohanan kumbaga. Alam din 'to ng boyfriend ko. Nung sinabi ko sa kanya yun, aba yung gaga tuwang tuwa. Congratulations daw at first time in my life e gumawa daw ako ng kalokohan, atleast daw bago ako mamatay. 🤢🤮 Fast forward, nagkasira kami tungkol sa pera. Ayaw ko na kasi sya pahiramin dahil napakalaki na ng utang nya sakin at marami din akong responsibilidad at tinutulungang kapamilya. After several months, may nag reach out sakin na friend nagtatanong kung totoo daw ba yung sinasabi ni ex-friend. Tawa nalang ako ng tawa. Hindi ko alam kung gano pa karaming tao yung sinabihan nya nun pero wala na kong pake. Para sayo ex-friend, hindi ko parin sasabihin sa iba na pokpok ka at pumapayag yang asawa mo. Pakatino ka na. Dami mo nabubudol pero lubog na lubog kayo sa utang dahil sa asawa mong adik e. Tigil nyo na yan bago kayo matokhang.

Careful ladies, I have this ex (let's call him Rabe) magka klase at magkaibigan kami during college since iisa kinuha naming course (Civil Engg sa Baguio). Dahil iisa course namin, iisa din circle of friends namin. Lahat ng nakakakilala sa kanya during college, aware na friendly sya sa girls (also labeled him as machicks, babaero). Kami yung naging super closed and I even asked him bat friendly sya masyado sa mga babae, he told me na nasanay sya sa bahay nila na puro babae kasama nya at pinsan nya. Nag oopen din sya nun about his longterm RS na bigla sya ghinost ng ex nya (let's call her Khi) , di daw kinausap. Sya yung victim sa kwento nya so ako naman naaawa. I let him accompanied me sa lahat ng lakad ko. I didn't noticed na napapalapit na masyado loob namin sa isa't isa. Nag asked sya na manligaw so pinayagan ko kasi single naman kami pareho at mabait sya sakin bilang friend ko before at never ko nakitang may pinost na girl sa soc med o may in-introduce na girl sa barkada namin. Some of our friends reminds me na mag ingat kasi nga babaero daw ganyan. I thought haka haka lang naman kasi mas nakakasama ko sya at mas kilala ko. Not until ma distino sya sa province (under DPWH) naging LDR kami. Okay pa naman first month namin not until laging reason nya kaya di nakakachat sakin maghapon eh mahina signal sa site. One day bigla may nang ambushed sakin ng away (friends ng ex nya) sabi sakin "Yang bf mo pinuntahan kaibigan namin at humihingi ng chance, manipulative ka daw na GF kaya ayaw na sayo. Malandi ka pa, ikaw rason kaya sila nag break, mang aagaw ka" I was confused by that time, wala naman akong inagaw. He even showed me his phone before na wala na sila nung Khi. I confronted him like kelan ba sya nakipag kita, bat di ko alam (that time yung sabi nya walang signal, yun yung nakipag kita sya) Nagkita lang daw sila for closure kasi nakiusap sa kanya fam ng ex nya dahil magpapakamatay daw ex nya na nag break sila na depressed at imbento daw sinasabi ng friends ng ex nya, I felt betrayed kasi he showed me SS pano sila nagkita using his Brother, ah so alam ng fam nyang nakipag closure sya sa ex nya pero ako di ko alam, para akong pinagka isahan. Mahal na mahal nya daw ako and he said sorry. Pinatawad ko naman kasi mahal ko sya. After a month, around 2pm nagchat sya sakin na uuwi na daw sya aalis na sa site kasi tapos na work, he sai even told me that he loves me. Past 6pm na di pa din naka update na nakauwi na so nag panic ako baka nadisgrasya sa daan kasi naka motor. Suddenly, nagchat ng "Pwede bang mag break muna tayo? Ilang gabi na ako di maka tulog sa kaiisip na may kasalanan ako sa ex ko, naaawa ako sa kanya. I'm confused, mahal ko pa sya" Kaya pala di na naka update pauwi kasi dumaan sa bahay ng ex.
Sa sobrang gulat, halos manginig buong katawan ko sa chat nya, how come na confused sya eh nag ILY pa sakin 4hrs ago. I'm confused too, how come na di sya maka tulog dahil may kasalanan sa ex eh yung kwento nya sakin, sya yung biglang iniwan. Starting that day pinag aaway ako ng kakilsla ng ex nya, pinag tawanan ako, pinahiya ako at kung ano anong kwentong kalandian inembento nila about me. I asked my ex, ano naging kasalanan ko para gawin nilang lahat sakin yun. I was in shocked during those times. I can't eat properly, di na din ako nakakapasok sa work sa kaiiyak. I'm at peace bago maging kami then iniwan nya ako in chaos. Andamint tanong sa isipan ko that time, sinubukan ko syang tanungin pero sagot nya lang "mas okay siguro kung wag na tayo mag usap, iblocked na kita. Alam ko makakalimutan mo din ako, may mas deserve ka. Thank you for being wife materials nung magkasama pa tayo, sa mga pag tulong sa projects at reports ko kahit may work ka din mismo" What was that??
After 2 days no contact, he reached out again and nag sorry, ako daw pala yung mahal nya. He started chatting me again. Months have past, araw araw sya nagchachat, dinalaw nya din ako sa baguio ulit. But when I asked him what are we? Hindi nya daw alam, gusto nya lang daw itake it slow ayaw daw ako saktan ulit, little did he know na lalo ako nasasaktan sa nag papakita sya ng care pero can't give me a proper answer?. Di ako maka move on, I still love him during that time, inantay ko syang maging buo na maging akin ulit. One time dinalaw ko sya sa boarding nya kasi ininvite ako ng friends naming kaboarding nya, i saw his phone mausap nya din pala ex nya. So dalawa kaming sinusuyo nya ganun? I cried in front of him, kung ayaw nya sakin please lang layuan na nya ako at balikan na lang nya ex nya tutal naaawa sya dun yun ang sabi nya. Ayaw nya naman balikan. Our RS continued that way for one yr. Confused and drained. Lagi ko nakikita at nahuhuling binibigyan nya attention si Khi. Aware din si Khi about samin ni Rabe, lagi sya nag popost ng depression and ka sadgirlan. To clear things out, I chatted her and sincerely said sorry kung nasaktan sya nung naging kami ni Rabe, that I'm not the reason bat sila nag break. I know there's another girl before me during sila ni Rabe, at yun yung akala kong gf dati ni Rabe nung friends pa kami. I know my boundaries before as a friend, never entertain Rabe in a romantic way nung aware akong sila nung other girl. In return, inaway lang ulit nila akong lahat (Khi's friends). Sinabi ko kay Rabe pero sakin sya nagalit, sana daw di ko na lang chinat. Sabi nya iwasan ko na lang daw sila. Blinocked ko silang lahat sa fb, pero sinundan at inaway ako sa IG, Twitter and even Tiktok. Paano ako iiwas kung sunod sila ng sunod sakin. Ni wala ako ginawang masama sa kanila. I asked Rabe na iblocked na lang si Khi para mag stop na sila mag assume na may something sa kanila. Pero wala sya ginawa, lalo nya lang itinago pag uusap nila tapos sasabihin saking di na nya nakakausap, but I know, they're still talking. Gang pag tulog wala akong peace, I can't leave him coz I give my all to him. Not until my ibang iba't ibang girl ng na involved sa RS namin, may kung sino sino ng babae aside from his ex yung nag chachar like asking me sino ako bat nasa featured photo ko si Rabe, I told them na gf nya ko tapos sasabihin nila, akala nila single na cinocomfort daw sila ni Rabe, I'm the one who said sorry to those girls kasi bigla nya ghinoghost pag nafall na sa kanya then giving effort acting love na love ako after mag commit ng crime sa iba.. Gaano kakapal mukha ni Rabe na cinocomfort nya ibang girls while sarili nyang RS at gf nya di nya kayang ayusin at icomfort? I decided to cut him.. He cried in front of me, saying he can't live without me, paano daw sya, paano life nya, mahal na mahal nya daw ako, na ako lang daw naka trato sa kanya nung mga gusto nya, wife materials and care. Sa tagal ng pangloloko nya sakin, never sya naka rinig na minura ko sya o pinag salitahan ng masasakit, unlike sa ex nya na halos isumpa sya at murahin nung sila (pinabasa nya kasi before chat ng ex nya bat sila nagbreak dahil sa ganung ugali). Hindi ko din kasi ugali mag mura, lagi ako kalmado pag galit, iniiyak ko lang, kada icoconfront ko sya sino na naman yung babae, ide-deny nya kahit may proof ng ss na magka usap sila, sasabihin nya overthinker ako. I didn't give him a chance na kasi napuno na pasensya ko, na reach na yung limit. I blocked him sa lahat ng soc med acct na meron ako, he emailed me monthly, how much he missed me, loved me and longed for me. Nung nalaman nyang may nanliligaw na sakin, binaliktad na nya sitwasyon, kaya ko daw sya iniwan at inayawan kasi naka kilala daw ako ng bago, yun din sabi nya sa fam nya. His family didn't like me, never ko din sila nakita in person, puro chat lang. He promised me na ipakilala sa kanila para both side legal na kami at mag popost sa fb para di sya pagkamalang single everytime na aayaw ako, pero ni isa wala sya tinupad sa promises nya. Natuto ako sa empty promises nya kaya nagkalakas ako ng loob iwan sya. Pero bat ganun, afterall ako pa masama nung pinili ko ang peace over him. He even told na na I only love him pag masaya kami, di ko daw alam magmahal pag may problema. I got tired saving a sinking ship, I got tired teaching a boy how to treat me. Araw araw ko nun tinatanong ang Diyos san ako nagka sala, patawarin ako. Nagpatawad ako kahit ni isang sincere apology wala ako natanggap. But now, I met this man who takes care of me, giving the right treatment that I deserve.. Trully, If they can't, another man will. Stop fixing a boy who doesn't want to be fixed. Kalaunan, napag alaman kong bumalik ex ko sa ex nya. They deserve each other I guess, karma nila isa't isa. A boy with that kind of behavior and khi (being that weak who loves tolerating a cheater and who's ready to fight every girls for that cheater)

I am F 26. I am a Single Parent since nabuntis. although during the time na buntis ako, di pa kami officially hiwalay (but hindi kami kasal) Our parents agreed na magpakasal kami pero di ako pumayag kasi during the time na nagbubuntis ako, aware akong may mali 💀kaya nag reason out nalang ako na tsaka nalang ang kasal after manganak. Di alam ng family ko na hindi ako tinatrato ng tama ng partner ko. Pinagtakpan ko sya until napansin na ng parents ko na there's something wrong at pinapabayaan niya ko all through out my pregnancy. Kahit nung moment na nanganak ako, he wasn't there. Pumunta lang sya dun nung nakapanganak na ko.
Nung nanganak na ko, wala pang 1 week, nagrereklamo siya sa nanay ko na bakit daw lagi akong tulog at hindi ako kumikilos. Pinaglalaba nya pa ako. When he can do it naman dahil wala naman syang work at wala naman siya ginagawa kundi mag adik sa online games and hello??? I gave birth. Sariwa pa ang tahi at dumadaan pa sa PPD dahil sa pagkakaroon ng iresponsableng partner. Inapelyido ko pa sakanya yung anak ko kasi malaki ang pag asa ko na magbabago siya dahil sa baby. pero i was wrong. wala pa 1 month baby namin naghiwalay na kami.. reasons are irresponsible siya, ayaw magwork mas inuuna ang online games.. at ang pinaka malala third party 💀 anyway so ayun, nakipaghiwalay ako pero umaasa ako na aayusin nya. after 2 months nagmakaawa ako sakanya na ayusin namin yung family.. pero sabi niya, para nalang daw sa bata. lagi sya nagbibigay ng mixed signals. iba iba statements nya sakin. since naghiwalay kami hindi sya nagsusustento, if magbihay man bilang lang sa daliri ko. Binyag ng bata, kahit magulo that time dahil kahit family namin nadadamay sa gulo... still, i invited him and his family to attend my daughter's baptism.. (gastos ko at ng fam ko) but they didn't attend. Since nanganak ako up to 3 months baby ko, family ko ang sumuporta sa needs ng anak ko. Pero nung kaya ko na i did everything para mabuhay ko ang baby ko dahil nahihiya ako sa parents ko na ipa-kargo yung anak ko.
Hindi ako nanghihingi ng tulong sakanya kasi kapag may maayos akong kita hindi talaga ko nanghihingi dahil alam ko naman na wala siyang work. Nakaipon ako ng pera that time dahil pandemic saktong malakas ang food deliveries at kung ano ano din ang binenta ko. Fast forward, first birthday ng baby ko (i'm so proud dahil galing lahat sa bulsa ko ang ginastos ko dun) 🥹 I invited him and his family. Umattend naman sila then after that mejo nagkasundo, nagpunta kami sakanila to celebrate Christmas. Hanggang sa napagkasunduan namin na i-try ulit.. kaso after 5 months, it didn't really work out.
the reason why? alam kong niloloko nya ko at pinipilit nya lang na pakisamahan ako dahil gusto ng parents nya na nasa puder nila yung anak ko (since nagiisang apo) pero sobra sobrang depression yung nararanasan ko sa araw araw na nandun ako. Umalis kami ng anak ko pero maayos naman yung pag alis ko.
Hanggang sa yung hinala ko, unti unting napapatunayan dahil ang daming nagsasabi at nagsusumbong sakin.. he's having an affair with his cousin. FIRST COUSIN 💀 ang tagal nya pinapamukha sakin na baliw ako na pinagiisipan ko sila ng ganun at masyado daw madumi ang utak ko. If hindi totoo bakit naging issue yun dun sa lugar nila? Honestly ang tagal ko kineep sa sarili ko yun. Wala akong pinagsumbungan at pinagsabihan kundi siyang partner ko lang kahit sobrang bigat sa loob ko. kasi inisip ko din na baka isipin ng ibang tao na baliw ako para magisip ng ganung bagay. Dahil yun din ang palagi nya pinapamukha sakin, pero grabe talaga ano? REALLY TIME IS THE ULTIMATE TRUTH TELLER.
Pinatawad ko siya at pinatawad ko din ang sarili ko kung bakit hinayaan kong durugin nya ako ng ganun lang. Sobrang hirap at grabe yung pinagdaanan kong yun kasi nung una nilaban ko talaga. nilaban ko talaga sya sa lahat, everytime papatawarin ko sya halos magalit na sakin lahat ng kaibigan at pamilya ko kasi gusto ko talaga ilaban dahil ayoko magkaroon ng broken family ang anak ko pero thankful ako dahil natanggap ko din na hindi para samin ang buong pamilya, salamat kay God dahil binigyan nya ako ng strength and courage para malagpasan yun.
MAY PART 2 PA TO. AT DUN PAPASOK ANG ABOUT LEGALITIES NA KATANUNGAN KO.
sorry if magulo kwento ko... bawi ako sa part 2 😅

Actually, gusto ko lang talaga mag rant kasi masama loob ko. My Family is very including yung Family side ng father ko. So ngayon, nakatira ako sa tita ko ngayon and ilang weeks palang ako dito. I actually don't like the vibe nung nagstart na siya magsalita nung unang apak ko rito. She's mocking other people, she's preaching bible verse, kinukwento niya pati yung manugang niya na napaka gastos daw niya ganyan tas hindi raw niya siya marunong makisama kasi hindi raw ini-include yung asawa niya kapag kakain sila, kinuwento niya pa yung pinaalis niya yung ano kasama niya sa bahay kasi inuubo like wtf. So the more na nagk-kwento siya, the more na na-off ako sa vibe niya. Syempre ako go with the flow kasi gusto ko mag aral. Yes, sumama ako sakanya kasi gusto ko mag aral.
For the background story saakin, tatlong beses akong nag stop na mag aral and may reason naman ako. Yung una, kasi nagkaroon kami ng alitan nung kaibigan ko sa pera kasi nagpapaliwagan kami noon and ako na yung magsasahod kaso hindi niya binigay yung pera ko na nasa 3k+ sana (Actually may utang pa siya saakin na around 1.5k and hindi niya pa binabayaran hanggang ngayon). Malaki laki na iyon for me kasi hindi naman mayaman yung family ko and nangangailangan din ako during that time. Nung 2017 pa iyon nangyare and nasa Junior High palang ako. Ayun nga nag away kami and pinagbantaan niya buhay ko noon. Natatakot ako syempre kasi kasali siya sa mga frat no'n and hina-hire yung gang nila nung government to delete people. Kaya nag drop out ako haha. Gusto ko pa sanang ipagpatuloy noon kaso sobrang natatakot ako sa buhay ko kahit pinipilit ako ng teachers no'n na pumasok. Hindi alam ng side ng Family ko na nangyari eto pero alam ng Lola ko. Kaya kung ano anong kinukwento nila sa ibang relatives namin. Yung pangalawa naman, pandemic na eto and sobrang depress ko that time. Like, 3 years akong depress noon. So nag stop ulit ako kasi hindi ko gusto yung mga classmates and teachers ko noon kasi sobrang toxic nila and mostly pa nung mga naging kaklase ko noon sila yung mga nang bully saakin nung Junior high (nag aral ulit ako and bumalik ako sa old school ko). Actually, pinilit lang ako ng Mama ko na mag aral doon and kapag di raw ako nag enroll d'on sa school na iyon hindi raw niya ako papaaralin. Syempre natakot ako and kahit ayoko, nag enroll ako ron haha. Kaso nag drop out din kasi sobrang na depress ako. And yung pangatlo is nag drop out ako dahil sinunog nung brother ko yung mga modules, project and work sheets ko. Umiyak ako ng malala noon kasi ipapasa ko na iyon ng friday and nawala lahat. Around 2021 to 2022 nung nangyare iyon. Sinunog niya dahil lang maingay yung volume ng pinapanood kong tiktok noon and naiirita siya dahil don. Ayun lang yung reason niya kaya niya nagawa. Sobrang na discourage akong mag aral ulit kaya nag work nalang ako ng ilang years kahit depress ako. Wala akong Senior High diploma kaya nahihirapan akong pumasok sa ibang trabaho. Yes, ayan yung reason kaya sumama ako sa tita ko dito sa Manila kasi gusto kong mag aral and mag work.
Ilang weeks palang ako sa bahay niya pero pinapalitaw na niya yung totoong ugali niya. Nung unang kita ko sakanya napaka nice niya and approachable. Akala ko nga hindi siya strict e kasi sabi niya nung nag video call sila ng mama ko hayaan daw ako matulog. Pero nung nandito na ako nagrereklamo kapag nasosobrahan tulog ko sa hapon. Tapos ang dami niyang bawal. Gumagawa naman ako ng gawaing bahay and dinidiligan naman yung mga halaman niya. Sumusunod naman ako kapag may inuutos siya. Oo, hindi siya madamot sa pagkain pero napaka damot niya sa mga gamit. Like, example, bawal manood ng TV kasi sayang sa kuryente, bawal mag electricfan kapag di siya kasama kasi sayang sa kuryente, bawal gamitin yung basong ganito ganyan kasi ginagamit nila, pati halaman may bawal diligan kasi raw baka lumambot yung stem niya e di naman niya sinabi anong halaman yung bawal diligan and etc. So ayun nga, kahapon medyo di kami nagkasundo and hindi kami nagpapansinan now. Nagstart uminit ulo ko nung tinago niya yung towel na sana gagamitin ko kasi marumi na yung towel ko and nagkaka breakouts ako dahil don. Di ko pa malabhan kasi kakalaba lang namin nung last week e hindi ko siya nasama kasi malinis naman siya noon. So ayun i have no choice but to use that dirty towel. Tapos ayun nga after ko maligo eh di tumambay ako sa sala kasi gusto kong mapag isa para mawala init ng ulo ko. Kaso pinipilit niya ako na sa kwarto nalang kami kasi para iisa nalang electricfan na gagamitin namin, kaso ako parang bingi bingian. Yes oo, binuksan ko yung electricfan kasi mainit. Tas ayon nagalit siya biglang lumipat ng sala and nagsabi sabi tas inagaw yung buong electricfan, hindi nalang ako nagsasalita pero masama loob ko that time kasi inagaw niya yung electricfan and ako sobrang pinagpawisan that time. Pawisin kasi ako kaya gusto ko naka electricfan tsaka siya naman mismo nagsabi saakin nung nag video call sila ni mama na pwede ko naman gamitin electricfan niya buong magdamag. So ayon, kinausap ko mga kaibigan ko na help ako kasi gusto ko ng lumayas. Ayoko rin ugali ng tita ko since napaka homophobic niya, insecure and pinapalo niya yung mga pusa rito tas once a day lang pinapakain. And nagpapatulong ako sakanya na mag apply ng work around QC kasi wala pa akong alam sa place dito and need ko help niya, ayaw naman niya kasi malayo raw. Sinabi niya rin na tutulungan niya ako magtanong sa Munisipyo about sa ALS, kaso di rin natuloy kasi tinatamad siya. So ano pang gagawin ko dito diba? Tapos ngayon nanonood siya ng TV and naka electricfan pa, tas ako bawal gumamit ng electricfan kasi sayang daw sa kuryente ahahhah. Sinabi ko eto sa Mama ko pero sabi lang niya dun daw ako sa may electricfan hayp. Hinahanap ko nga mga pamaypay, tinago rin niya. Hindi ako mamatay sa sama ng loob dito, kung hindi sa heatstroke.
So ayun, balak kong umalis dito and bumalik nalang sa province ko. Kasi andoon mga friends ko and maraming hiring na work sa province. Alam ko namang maraming hiring sa Manila, pero hindi ko naman alam yung mga sasakyan and pupuntahan lalo na lagi lang kaming nakakulong ng bahay tapos bawal pa akong lumabas, kaya babalik nalang akong province. I hope matuloy yung balak ko bukas na lumayas kasi nauumay narin ako sa kaka preach niya ng Bible verse pati sa Religion namin e hindi naman niya ina apply sa sarili niya. Hindi ako religious na tao, kaya nauumay lang ako sa sinasabi nila. Makikituloy muna ako sa kaibigan ko ng isang month lang hanggang makahanap ako ng work. Hindi narin ako uuwi saamin kasi pagod na ako sa ka toxic-an ng pamilya ko. If want niyo ng background story pwede ko namang i-kwento.
Wish me luck, i hope makahanap agad ako ng work and makapag aral ulit ako :>>

I am F 26. I am a Single Parent since nabuntis. although during the time na buntis ako, di pa kami officially hiwalay (but hindi kami kasal) Our parents agreed na magpakasal kami pero di ako pumayag kasi during the time na nagbubuntis ako, aware akong may mali 💀kaya nag reason out nalang ako na tsaka nalang ang kasal after manganak. Di alam ng family ko na hindi ako tinatrato ng tama ng partner ko. Pinagtakpan ko sya until napansin na ng parents ko na there's something wrong at pinapabayaan niya ko all through out my pregnancy. Kahit nung moment na nanganak ako, he wasn't there. Pumunta lang sya dun nung nakapanganak na ko.
Nung nanganak na ko, wala pang 1 week, nagrereklamo siya sa nanay ko na bakit daw lagi akong tulog at hindi ako kumikilos. Pinaglalaba nya pa ako. When he can do it naman dahil wala naman syang work at wala naman siya ginagawa kundi mag adik sa online games and hello??? I gave birth. Sariwa pa ang tahi at dumadaan pa sa PPD dahil sa pagkakaroon ng iresponsableng partner. Inapelyido ko pa sakanya yung anak ko kasi malaki ang pag asa ko na magbabago siya dahil sa baby. pero i was wrong. wala pa 1 month baby namin naghiwalay na kami.. reasons are irresponsible siya, ayaw magwork mas inuuna ang online games.. at ang pinaka malala third party 💀 anyway so ayun, nakipaghiwalay ako pero umaasa ako na aayusin nya. after 2 months nagmakaawa ako sakanya na ayusin namin yung family.. pero sabi niya, para nalang daw sa bata. lagi sya nagbibigay ng mixed signals. iba iba statements nya sakin. since naghiwalay kami hindi sya nagsusustento, if magbihay man bilang lang sa daliri ko. Binyag ng bata, kahit magulo that time dahil kahit family namin nadadamay sa gulo... still, i invited him and his family to attend my daughter's baptism.. (gastos ko at ng fam ko) but they didn't attend. Since nanganak ako up to 3 months baby ko, family ko ang sumuporta sa needs ng anak ko. Pero nung kaya ko na i did everything para mabuhay ko ang baby ko dahil nahihiya ako sa parents ko na ipa-kargo yung anak ko.
Hindi ako nanghihingi ng tulong sakanya kasi kapag may maayos akong kita hindi talaga ko nanghihingi dahil alam ko naman na wala siyang work. Nakaipon ako ng pera that time dahil pandemic saktong malakas ang food deliveries at kung ano ano din ang binenta ko. Fast forward, first birthday ng baby ko (i'm so proud dahil galing lahat sa bulsa ko ang ginastos ko dun) 🥹 I invited him and his family. Umattend naman sila then after that mejo nagkasundo, nagpunta kami sakanila to celebrate Christmas. Hanggang sa napagkasunduan namin na i-try ulit.. kaso after 5 months, it didn't really work out.
the reason why? alam kong niloloko nya ko at pinipilit nya lang na pakisamahan ako dahil gusto ng parents nya na nasa puder nila yung anak ko (since nagiisang apo) pero sobra sobrang depression yung nararanasan ko sa araw araw na nandun ako. Umalis kami ng anak ko pero maayos naman yung pag alis ko.
Hanggang sa yung hinala ko, unti unting napapatunayan dahil ang daming nagsasabi at nagsusumbong sakin.. he's having an affair with his cousin. FIRST COUSIN 💀 ang tagal nya pinapamukha sakin na baliw ako na pinagiisipan ko sila ng ganun at masyado daw madumi ang utak ko. If hindi totoo bakit naging issue yun dun sa lugar nila? Honestly ang tagal ko kineep sa sarili ko yun. Wala akong pinagsumbungan at pinagsabihan kundi siyang partner ko lang kahit sobrang bigat sa loob ko. kasi inisip ko din na baka isipin ng ibang tao na baliw ako para magisip ng ganung bagay. Dahil yun din ang palagi nya pinapamukha sakin, pero grabe talaga ano? REALLY TIME IS THE ULTIMATE TRUTH TELLER.
Pinatawad ko siya at pinatawad ko din ang sarili ko kung bakit hinayaan kong durugin nya ako ng ganun lang. Sobrang hirap at grabe yung pinagdaanan kong yun kasi nung una nilaban ko talaga. nilaban ko talaga sya sa lahat, everytime papatawarin ko sya halos magalit na sakin lahat ng kaibigan at pamilya ko kasi gusto ko talaga ilaban dahil ayoko magkaroon ng broken family ang anak ko pero thankful ako dahil natanggap ko din na hindi para samin ang buong pamilya, salamat kay God dahil binigyan nya ako ng strength and courage para malagpasan yun.
MAY PART 2 PA TO. AT DUN PAPASOK ANG ABOUT LEGALITIES NA KATANUNGAN KO.
sorry if magulo kwento ko... bawi ako sa part 2 😅

My parents' relationship wasn't always the ideal one. I grew up seeing their fights because of past issues like my dad's infidelities, my dad's toxic side of the family, etc. I grew up thinking that was the norm. Pero, hindi pala dapat ganun yung isang pamilya.
I grew up with my best friend pero we mostly spent time together in school since malayo bahay namin sa isa't isa. Fast forward to the time na lumipat sila malapit samin, so I got to spend most of my weekend afternoons with them a lot. That was also the time na kakauwi nina tito and tita from abroad for their house blessing. My HS weekends with them would usually consist of running sa morning tas lunch sa bahay nila. Minsan, hanggang hapon nandoon ako para manood lang kami ng tv sa sala, discuss ng news, mag-aral, tas makipagkwentuhan with the grandparents.
I still recall yung first lunch ko kasama sina tito and tita (since they live overseas for their business and holidays lang sila umuuwi), nanibago talaga pananaw ko about couples. Sobrang sweet nila unlike my parents. Memorize ko pa yung kwento ni tito about sa panliligaw niya kay tita. Super saya niya raw nung sinagot siya ni tita given na puro sulat at papel lang before since hindi pa uso yung phone. May time na he would ride a boat back-and-forth para bigyan lang ng flowers si tita since long distance sila.
That lunch was a full circle moment for me. I began to realize that this is what a healthy family should be. I began to understand what genuine love was.
Of course, nasundan pa yung lunch na yun, even dinners, ganun ako kaclose sa family nila. Still, ganun yung treatment ni tito kay tita. Tito never shied away kung gaano niya kamahal si tita. Tama pala talaga yung best friend ko. Kaya ganun na lang pala siya ka proud sa love story ng parents niya. I admired them as a couple and I admired them more as parents.
Tito, you became one of my dads especially during what I considered as my lowest moment where I thought I was going to lose my mom. I was a high schooler dealing with doctors and nurses' instructions kasi no adult was beside me. The first call I received wasn't even from my dad, it was an overseas call from you asking what assistance I need kasi you'll send someone or anything for me. All night I was stoic, pero I broke down at that hospital corridor at 3 am still in my high school uniform from that call.
So, thank you, tito! I hope you celebrate more of your birthdays pa with tita and your kids! You had sons lang and you wanted a daughter, so I'm lucky you considered me as one.
And sa best friend ko, thank you for sharing your family with me! Bruh, I won't tell this to you kasi iyakin ako pero mas iyakin ka. Thanks for being the brother from another mother.

Hi, I am 29, F. There was this incident that happened to me during my 1st week of my PGIship last year. It has already been months well almost a year na patapos naman na ang PGI-ship for this year but i still feel like it happened to me yesterday. Parang ang fresh pa din kasi until now di pa din ako maka move on.
Meron akong isang resident from that department na he was swearing at me na i felt so little, dumb, worthless human being that it made me quit my internship during the first week dahil lang sa hindi na release agad sa laboratory ang results of that patient na pina mukha nya talaga sa akin na it was all fault kasi napagalitan din sya sa senior nya. Parang di nya nakita na ako na lahat gumawa, from carrying out the orders, extracting the blood, doing other procedures such as iv insertion, inserting catheter, ngt at pag hatid pa sa specimens sa lab and pag punta pa sa ibang department dahil sa interdepartmental referrals, etc., with that same patient na mag isa ko lang ginawa lahat kasi sa sobrang busy pag intern ka sa public hospital ikaw na talaga ang gagawa sa lahat all around kana. To think he was a fresh resi. Alam sana nya na mahirap ang gawain ng pgi parang di naman sya kakagaling lang dun.
As we all know naman, grabe naman talaga ang work load sa mga public hospitals kaya lang di ko lang yata kaya ang ganung pangyayari. I am known to have this very strong personality, cool lang na i can work grace under pressure during my clerkship kaya it shocked my parents and friends when they found out that i quit instantly.
I cried so hard that day kahit until now kasi parang di na nagtutugma ang mga pangyayari sa buhay ko.
I tried to apply in other hospitals kaya lang wala ng available slots in the whole ph. Tried for mid-year kaya lang dun lang na hospital ang may available. I am so traumatized na ayaw ko nang balikan pa.
Now, my problem is nag apply ulit ako for this August 2024 internship, kaya lang di pa ako natatanggap sa mga private hospitals. Natatakot ako na baka dun nanaman ako babagsak sa hospital na yun. Wala akong backer na pwedeng mag help sa akin para maka pasok ang pag apply ko sa mga private hospitals.
Ang hirap lang maging 1st gen doctor sa pamilya. Why is this being normalized ang ganitong pangyayari sa hospital?
Nagkaka anxiety ako after that, i was taking medications to help me sleep di lang typical sleeping pills, anti anxiety drug na ang iniinom ko and had to seek psych pa nga. Sa totoo lang di ko na alam gagawin ko sa buhay.
Haha i am already 29, wala pang narating sa buhay, na delayed pa sa PGIship dahil dito.
Please advise naman mga docs. Thank you.
EDIT:
Hello, doctors! I’ve read all the comments and all the PM po. Thank you for your words po and the real talk. Wow! For now, mag apply muna ako thru walk in and hoping ma accept ako sa mga private hospitals. If di pa din po ma accept, baka babalik nalang ako doon sa government hospital na yun and mag babaon ng maraming prayers na sana di ko sya makasalamuha pa po if ever na di maiwasan di nalang ako iimik. Di ko na din rineport dahil sa takot na din po. Alam naman natin na maliit lang ang community ng mga doctors, mabilis lang din maka sagap ng kwento. Baka ako lang din ang mapasama. And yes, i have been seeking for professional help and I can say naman na I am getting better na din pero andun pa rin po ang pangamba. In fact, babalik pa ako sa psych ko next month po. Thank you po sa inyong lahat mga doc! Please pray for me din po na sana ma accept na ako sa 3rd match po. 🙏✨

I have a friend (C) who has a BFF na ngayon kinaiinisan na nya. Close na close daw sila ni BFF from HS to college. Nung college may naging BF si C, mga 1yr din ata tinagal nila tapos nag break kasi bata pa daw sila nung time na 'yon. Maayos yung break up since sabi nya okay naman si guy. Maayos, hindi cheater.
Then nung nag wowork na sila, nag sabi si BFF sa kanya na nanliligaw si guy. So eventually naging si guy na at si BFF. Ngayon, sa mga kwento ni C, naiinis sya kay BFF kasi parang walang delikadesa na pinatulan nya yung ex ni C eh alam naman nyang ex yun ng friend nya. Wala na ba daw ibang lalaki sa mundo at pumatol sya don?
On my mind naman, may BF na si C even before maging si BFF at guy so bakit ganon yung reaction? Also, kailangan ba talagang isa alang alang ni BFF yung feelings ni C bago mag jowa? Hindi ba magiging unfair yun sa kanya na she needs to consider someone else's feelings before pursuing her happiness?

So my gf ako mag 9 months na kami ngayong may 24, she is a transwoman and i am a woman, para sa inyo medyo nakakalito kasi nga transwoman tas babae din ang gusto, para mas madali para syang lalaki na nagpaka lesbian ganon, so nakilala ko sya sa dating app, and eventually nag work nmn yung relationship namin knowing na bilang lng ang mga couples na nagtatagal pag galing ng dating apps, mga 6 months siguro kami nagstart kami mag live in. So nung mga talking stage plng kami she always talks about her exes, kung ano mga nangyari sa kanila, like pano naging sila, pano sila mag sx, pano sila naghiwalay and many more, nagkukwento din sya about dun sa mga naka ano nya sa mga bar, mga friend ng friends nya na may nangyari sa kanila, parang andun padin yung ego ng isang lalaki ganon yung for her pag binrag nya yung about sa mga 9 exes nya parang sa kanya nakaka impress yun. She also always brag about her achievements when she was in shs, she was the SSG Pres, buong jr. and sr. high nya with high honors sya, may sarili syang office dun sa school nila dahil nga she was the ssg pres, nasisingit nya din na her and her ex makes out in her office ganon, she is also a former mayor ng class nila noong 1st year college sya, for me okay lng nmn na proud sya sa nga achievements nya and i am also proud of her and d nmn talaga mapagkakaila na matalino talaga sya, wla nmn akong problem sa pagbrag ng mga achievements nya ang problem lng is kada kwento nya sa mga yan nasisingit nya yung mga exes nya, example nga yan na she was the ssg pres and lagi nya daw pinapatawag yung ex gf nya nun sa office nya para lng mag make out or sx, dun lng nakakagalit kasi everytime nlng na magkasama kami nasisisngit talaga nya mga ex nya, eto pa example nanonood kami ng tv nun tas nakahiga sya sa lap ko, hinawakan ko nun yung adams apple nya sabi ko buti hindi halata adams apple mo, sabi nya "d ko nga naging problem yang adams apple nung nag transition nako, and alam mo ba kink yan ng ex ko, lagi nya ko kinakagat dyan pag nagaano kami" nakaka off diba, yung ang sweet sweet nyo magkasama tas bigla sya sisingit ng ex nya, i told her nmn na ayoko ng ganon na parang nakakabastos nmn sakin and parang d pa sya nakaka move on, sabi nmn nya d na mauulit which is d nmn na talaga naulit. Eto pa bago palng din kami neto, lagi akong nakakakita sa tiktok nya na nagcocomment sya sa mga masc girls na naglilipsync, at dun sa isang not so famous na actress na may parnag gl bait na teleserye sa iwant, one time may comment sya dun sa mga yun na "alam mo mahal ko gf ko pero crush na crush na kita", " mahal ko gf ko pero sobrang ganda mo" mga example yan ng mga comment nya sa mga post ng mga yan, sinabi ko din sa kanya na I don't tolerate that kind of treatment na ginagawa nya sakin, na kung kami na at may crush pa sya bat d nlng kami maghiwalay, and kung ako yung may crush na iba habang kami na I don't think na magugustuhan nya din yun, so nangyari inunfollow nya at binlock yung mga yun. Isa pa lagi namin tong pinagaawayan, it's about masturbating, I don't tolerate masturbating kasi, for me cheating na yun, i know some of you will say na it is normal and I can't do about it, pero masturbating is a big NO for me talaga, some of you might say na baka d ko pinagbibigyan or d ko pinas score, sya ang ayaw mag initiate ng sexual act sakin, ako dahil siguro babae and never ko ginawa ang magaya ng sx sa iba, never ko sya inaya sabi ko nmn sa kanya na kung gusto nya sya ang magaya ang pagbibigyan ko sya kaso wala, so dahil nga transwoman sya d pa sya nagpa surgery meron padin syang pens, so nagmamasturbate parin sya patago nga lng dahil ayaw ko nga, madalas ko sya nahuhuli sa mga stained shirt na pinag gamitan nya, ilang beses na kami nag away about dyan napunta pa sa point na sa before her bday ginawa nya yun and nahuli ko sya for the 4rth or 5th time na ata, at ng reason nya ay dahil daw parang d na nya ako nasasatisfied and baka hanapin ko daw sa iba, muntikan na kami maghiwalay pero d natuloy dahil mahal na mahal ko sya sobra sobra. Aside from all of that she is a good partner, she provides everything i need, she always makes sure na i am happy, sometimes she gives me allowance, and she is also planning to provide for my college tuition. I love her so so so so much that i cut off my cousins, tita's and tito's na binabadmouth sya behind my back.

I don't know what to do with my parents anymore.
After 10 days of knowing that i have MDD and anxiety, my mother is still in denial of my condition and her words are not helping me either. Recently I had a conversion with my mother telling her to call my psychiatrist, para na rin maliwanagan sya sa pinagdadaanan ko.
Sabihan ba naman ako na "kasalanan mo kung bakit ka nagkaganyan" at "Lahat naman ng gusto mo sinusunod namin". Putcha ganito pala ma-gaslight. At that time, hindi ko na alam sasabihin ko. I am beyond speechless, first time ko ma-invalidate. Alam ko, para sa isang ina, na mahirap tanggapin na may sakit sa pag-iisip yung anak mo pero hindi mo naman kailangang pagsalitaan sya ng ganyan. Miserable na nga yung tao, mag-a ambag ka pa.
At heto pa, sabi nya, "syempre masama kami sa paningin mo sa doktor mo, kwento mo yan - ikaw bida dyan". Gusto ko nalang magwala ampotangina.
Ginusto ko bang maging magkaroon ng saltik? Lahat ng GUSTO nyo ginagawa ko, lahat ng mga pangarap ko inayon ko sa gusto nyo.
Para na akong makinang de pedal, hindi gagana kung walang gagamit. Wala na akong pangarap sa buhay, kasi lahat naman ng mga major decision sa buhay ko sa kanila nang gagaling. Wala naman silang pakialam don anyway. Ni hindi nga ako tinanong kung anong gusto kong kurso sa kolehiyo eh.
Tapos sabihan ba naman ako na puro kasinungalin yung mga pinagsasabi ko doktor?! Tang ina, hindi ka naman makakapagsinungaling sa doktor kasi malalaman at malalaman nila kung hindi na totoo or hindi na coherent yung mga pinagsasabi mo. Like WTF, ang hirap talaga makipagusap sa mga boomer.
These kinds of shituations in my life right now make my want to commit the sword sooner than later.