Alamat ng kalabaw may aral at tauhan

This is long so please, bear with me po.
I have this friend na 5 years+ ko na kaibigan, actually more like trio kame, silang dalawa nalang talaga napagsasabihan ko ng burdens in life since my online bestfriend cut me off due to private reasons. Dati, pinagtatawanan ko pa yung mga trio na hindi nagwowork, kasi sa pov ko, bakit kako kami okay naman. That's what I thought.
Recently, nalaman ko na binabackstab na pala nila ako. Sobrang dami kong nalaman, dahil sa acc niya mismo ko nabasa. I was so hurt, para kong nahuli na nagchcheat yung boyfriend ko, ganoon yung feeling. Sila nalang talaga friends na meron ako, since hindi rin naman ako friendly talaga and nalalabas ko lang yung pagiging outgoing ko when I'm with them. I never thought na magagawa niya, nila sa akin yon just because I asked them to be clean and organized sa apartment namin since roommates kami. Actually, apat kami sa apartment, yung isang closest friend ko and dalawang friend na rin pero hindi ganon kaclose.
Napuno na kasi talaga ako sa kadugyutan at pagiging marumi nila, pinaglilinis ko lang naman sila ng spaces nila since nagkaroon na rin ng daga apartment namin dahil sa mga nabubulok nilang groceries sa kusina namin. Ako na nga madalas naglilinis, kaya nag-aask nalang ako ng favor na maging masinop manlang sa paggamit ng mga paglulutuan. Kahit simpleng pagbubuhos ng cr minsan hindi pa nagagawa. Iniintindi ko busy sched nila since i dropped my majors at ako nalang ang mas marami free time. Pero sana 'di ba, kapag may free time sila, magwalis manlang, kasi ala pa naman 10mins kung magwawalis sa apartment namin dahil hindi naman sobrang laki. Kaya I decided na pagsabihan na sila, dahil pare-pareho naman kami nakatira ro'n at matatanda na rin naman kami, saka who wants to live sa marumi na place?
So nung naopen ko acc ng friend ko, maglologout na sana ako kaso biglang nagpop-up yung isang gc na silang tatlo lang kasama, mga roommates ko. Ang dami nila sinasabi about sa'kin, na hindi raw ba ako nahihiya na lagi lang ako nakatambay sa apartment tapos sila nag-aaral. Pumapasok naman ako, saka ano bang gusto nilang gawin ko habang nag-aaral sila, mag-aral din? e hindi rin naman kami same courses at lalong di ko naman sila pinapakealamanan sa mga businesses nila. Nabasa ko pa na sinasadya nilang i-out of place raw ako, kasi parehas silang tatlo ng courses, and yung akin malayo. Meron pang sinabi na malandi raw ako, bulakbol, pariwara etc. Sobrang daming sinabi na hindi ko inexpect na masasabi nila towards me, kahit na nagkwento naman ako sa kanila ng struggles ko, kung ano nafefeel ko since nagdrop ako ng majors. Tapos yung isang ka-trio namin, sobrang bait niya for me since siya yung inosente sa paningin ko, and never ko naisip na may ganon siya na side.
I am moving out na this summer, and planning to cut them off completely. Sobrang na-hurt ako sa mga sinabi nila, sobrang dami ko pa gusto idagdag pero masyado na mahaba. I completely lost it. Nasa lowest point na ako ng life ko ngayon na hindi ko na alam sinong pagsasabihan ko. Sobrang sakit lang, I treated them like a family, lalo na si close friend. Kahit marami nagsasabi na layuan ko siya, nag-stay pa rin ako. Hanggang ngayon kinkwestyon ko pa rin sarili ko, kung anong nagawa ko sa kanila and they stoop that low. Sobrang sakit, hindi ako makapaniwala na magagawa nila sa'kin 'yon.

Hi! Newbie lang sa building ng pc. Just bought last weekend ng entry level pc. Here are the specs:
CPU - AMD RYZEN 5 5600 (AM4) WITH WRAITH STEALTH COOLER (BOXED) GPU - GEFORCE RTX 3050 GALAX EX 1 CLICK OC BLACK 6GB GDDR6 DUAL FAN MOBO - ASROCK B550M PRO SE WHITE DDR4 MATX AM4 RAM - ADATA XPG SPECTRIX D35G WHITE 8GBX2=16GB 3200MHZ DDR4 SSD - KINGSTON NV2 NVME 500GB GEN 4 PSU - CORSAIR CX550 550W 80+ BRONZE ATX NON MODULAR Monitor - MSI G2422C 24" 180HZ FHD 1500R CURVED GAMING MONITOR Casing - MONTECH AIR 100 WHITE MAT 4PCS ARGB FANS
Would like to ask a reco for: 1. Cooling system: Ano ba magandang budget (max of 2 fan slots) cooling system to add? (Air or Liquid/AOI?) During noontime pag nagdodota ako, nagshushutdown yung pc bigla (120 hz nilagay ko sa resolution then medium quality graphics lang nilalagay ko. Worried ako if may defect ba yung newly bought kaya namamatay bigla). Upon researching, Air coolers has longer lifespan compared to Liquid Coolers. Checked it with my friends as well at ang review ng friend ko is lakas makababa ng Temp ng Liquid Coolers. Also, nagresearch rin ako sa net and they recommended Corsair ICUE H100i Elite Capellix XT ang best pair sa Ryzen 5 5600 daw. Saw in shopee mall for 9k. Should I go for it or do you have other reco? 2. UPS: madalas brown out sa amin and worried lang din baka masira pc sa mga unexpected shutdown. Anong budget friendly na UPS na mareco nyo para sa build ko?
Usually, for gaming & streming with friends to (DOTA2, Valorant, OBS and etc) and also video editing (will be doing this after mag aral paano gamitin Adobe Premiere haha). Budget would be around 20k or less for these two parts. Thank you in advance sa help!

I just need your help and insight please no hate. Open for advices lang tlaga. I have a 8 month old and I am just having struggles in choosing whether mag Caregiver or mag aral ng 4 year course as a Nurse. Naisip ko kasi Beneficial sana if Nurse in the long run pero ito kasi dilemma ko “time to spend sa anak ko”. Ang hirap maging nanay tlga. Gusto mo kasama at makita silang kasama ka na lumaki sila pero naalala mo din na lumalaki na anak mo kaya need mo kumayod pa more as in more para sa future niya. (May work asawa mo pero gusto ko yung kami dalawa pra masabi ko din may use ako, di nmn ako pinilit mag work, gusto ko lang tlga madami kasi akong naririnig na ano ano sakin)

1. If mag Caregiver ako mostly 6 months training Pros: -maka abroad agad

Cons: -Maiiwan ko anak ko dahil mag aabroad ako

1. If mag nurse ako 4 years Pros: -mahaba haba ko kasama anak ko -May use degree ako -In demand din siya

Cons: -busy sobra anjan ako sa tabi niya pero di sure sa daming gagawin (alam ko to dahil nurse kaptid ko) -Di din masabi uuwi din if galing school kasi may mga duty idk -Busy din dahil sa pag stustudy time consumin din ba in another way -Mahaba haba ang process pero worth it
Nag plan kasi ako ng new career to level up my life and I know how in demand these two courses kasi. Akin lang as first time parent mahirap sakin to. If pwede lang sana bumalik sa panahon na ang s26 ay mura pa at kahit isa lang samin ng asawa ko ang magtatarbaho solve na e. Sobrang taas lang sguro talga pangarap ko pra sa anak ko and I don’t think masama to diba? I hate to say this man pero minsan napasabi din ako bakit minsan sa anak ko in this economy pa na kay taas ng bilihin.
Share ko lang kasi nag tatago kasi sya for 6months sa tummy ko may PCOS kasi ako and malaki din akong babae kaya di tlga halata. Akala ko regla na naman na abnormal kasi di na naman ako dinadatnan. Married na ako and reckless tlga na umaasa ako sa PCOS ko anyway andito na.
If budget namin ask ninyo, we roughly spend 40k-50k as a couple palang yun ha. Matakaw kasi asawa ko. Ewan ko din ano anik anik pinag investan niya di nako naki alam sa pera nya. Kaya gusto ko meron din ako. Willing naman niya akong pag investan. Sakin lang both naman e taking time pero gusto ko lang marinig ang insights niyo.
(Please don’t suggest ng Wfh, I am not good at this Wfh jobs, Esl teach pa ako now part time its not enough)

I just need your help and insight please no hate. Open for advices lang tlaga. I have a 8 month old and I am just having struggles in choosing whether mag Caregiver or mag aral ng 4 year course as a Nurse. Naisip ko kasi Beneficial sana if Nurse in the long run pero ito kasi dilemma ko “time to spend sa anak ko”. Ang hirap maging nanay tlga. Gusto mo kasama at makita silang kasama ka na lumaki sila pero naalala mo din na lumalaki na anak mo kaya need mo kumayod pa more as in more para sa future niya. (May work asawa mo pero gusto ko yung kami dalawa pra masabi ko din may use ako, di nmn ako pinilit mag work, gusto ko lang tlga madami kasi akong naririnig na ano ano sakin)

1. If mag Caregiver ako mostly 6 months training Pros: -maka abroad agad

Cons: -Maiiwan ko anak ko dahil mag aabroad ako

1. If mag nurse ako 4 years Pros: -mahaba haba ko kasama anak ko -May use degree ako -In demand din siya

Cons: -busy sobra anjan ako sa tabi niya pero di sure sa daming gagawin (alam ko to dahil nurse kaptid ko) -Di din masabi uuwi din if galing school kasi may mga duty idk -Busy din dahil sa pag stustudy time consumin din ba in another way -Mahaba haba ang process pero worth it
Nag plan kasi ako ng new career to level up my life and I know how in demand these two courses kasi. Akin lang as first time parent mahirap sakin to. If pwede lang sana bumalik sa panahon na ang s26 ay mura pa at kahit isa lang samin ng asawa ko ang magtatarbaho solve na e. Sobrang taas lang sguro talga pangarap ko pra sa anak ko and I don’t think masama to diba? I hate to say this man pero minsan napasabi din ako bakit minsan sa anak ko in this economy pa na kay taas ng bilihin.
Share ko lang kasi nag tatago kasi sya for 6months sa tummy ko may PCOS kasi ako and malaki din akong babae kaya di tlga halata. Akala ko regla na naman na abnormal kasi di na naman ako dinadatnan. Married na ako and reckless tlga na umaasa ako sa PCOS ko anyway andito na.
If budget namin ask ninyo, we roughly spend 40k-50k as a couple palang yun ha. Matakaw kasi asawa ko. Ewan ko din ano anik anik pinag investan niya di nako naki alam sa pera nya. Kaya gusto ko meron din ako. Willing naman niya akong pag investan. Sakin lang both naman e taking time pero gusto ko lang marinig ang insights niyo.
(Please don’t suggest ng Wfh, I am not good at this Wfh jobs, Esl teach pa ako now part time its not enough)

I'm almost 30, may anak na isa and he is 5 years old. Ofw ako and coming home this month, tapos na kase ang kontrata ko. My child father is a foreigner, I met him abroad, umuwi ako sa Pilipinas nung mabuntis 5 years ago at simula noon hindi pa kami nagkikita ng ex ko but sometimes we communicate, sometimes he sends money. Ang daming nangyari while I was pregnant, nalaman kong may pamilya na pala siya dati pa at may mga anak, nalugi sa negosyo at maraming loans sa bangko at sinubok pa ng pandemic kaya hindi siya nakauwi sa Pilipinas nung nanganak ako. Naging okay rin naman ako at tinanggap ang katotohanan na ginago niya lang ako, naka lock ang Facebook account ko at Japanese language ang pangalan dahilan para hindi rin niya ako mahanap sa kahit anong social media account. Now, we have communication again at nagpapadala siya ng pera every month para sa anak ko, hinanap daw ako pero hindi niya ako mahanap. Okay na daw siya, financially stable na ulit at gustong bumawi sa akin at sa anak namin, at pwede na rin magpakasal. Ang plano niya ay kunin kami ng anak ko at manirahan abroad dahil dun ang trabaho niya. Nakapag file na siya ng leave sa company niya in July dahil seryoso siyang uuwi para makita personally ang anak namin, nakapag advance book na rin ng plane ticket at hotel. Now my problem is I'm in a relationship, may boyfriend ako nun umalis ako ng Pilipinas at naghihintay siya sakin, hindi perfect ang relasyon namin, madalas kaming mag-away, pero hindi dahil sa ibang babae o ibang lalake. Hindi alam ng boyfriend ko na nakakausap kona ulit ang ex ko dahil sinabi na niya dati na maghihiwalay kami kapag nakipag-usap ulit ako sa ex ko. (I know this is cheating) But don't judge. Ang problema ko is I don't know whom to choose, ano yon tamang desisyon. Ayokong ipagkait sa anak ko yon chance na makilala niya yon totoong tatay niya since he started asking about him, and of course financially I need his help kase hindi ako magaling to earn money, hindi rin niya alam na may boyfriend ako and he doesn't care actually basta ang gusto niya maging buo kami as Family. Sa boyfriend ko naman, he's younger than me ng almost 7 years hindi ko nga ini-expect na maghihintay siya ng ganito katagal. He's young, may balak pa rin bumalik sa pag-aaral and I'm afraid na hindi rin kami ang end game. May ugali rin siya na masakit mag salita, I remember one time na nag joke ako na siya nalang magpa-aral sa anak ko at sabi niya “Ang kapal naman ng mukha mo, iba ang nagpasarap tas sakin mapapasa responsibilidad!” Galit siya nun kase inaasar ko siya but it hits different, I was just kidding that time. Hindi siya nagloloko pero sa mga salita iba siyang mag bitiw ng salita, nag aalala ako na baka isang araw isumbat niya sakin lahat ng gagawin niya para sakin at sa anak ko kase ugali niyang manumbat, iniisip ko nalang na siguro dahil bata pa siya pero hindi ko mapigilan mag over think na baka mali ako ma matayaan. Natatakot rin ako dahil mahilig akong magbasa ng mga open letters about senders sa facebook and tiktok, may mga nakikita at kilala rin akong napabayaan bata dahil nag-asawa na ng iba ang mga magulang nila, natatakot ako na baka isang araw matulad sa kanila ang anak ko o maramdaman niyang hindi siya tanggap sa pamilya ng magiging asawa ko. Na meet na niya ang boyfriend ko at akala niya yon ang papa niya, but I'm been waiting and keep waiting na minsan maalala siya ng boyfriend ko, kumustahin siya, Christmas hindi niya naalalang bigyan o padalhan ng gifts pero sa mga inaanak niya meron, wala na daw siyang pera kase. Pero one time naman binilhan niya ng school supplies noon time na magkaaway kami at gusto niyang patunayan na mahal niya daw ang anak ko. Alam kong imposibleng mahalin niya ang anak ko na parang kanya base sa ugali niya pero hoping pa rin ako at tumagal nga hanggang ngayon. I don't know, ayoko siyang masaktan dahil naghintay siya ng matagal o siguro ayoko lang masisi at matawag na cheater. Maraming mga masasakit na salita na nasabi niya sakin tuwing galit siya pero pinalagpas ko dahil takot akong maiwan ulit, ngayon lang hindi dahil siguro meron na ulit akong mapupuntahan and that's my ex. I still don't know what to do, basta ang alam ko ang hirap maging magulang, hindi kona mahal ang ex ko pero kaya kong mag sakripisyo para sa kompletong pamilya na deserve ng anak ko.

New ppop fan po here!
Sa una talaga sb19 lang talaga pinapakinggan ko pero ngayon nag oopen na ako mag stan ng ibang groups and may mga groups lang na mej scary yung mga ibang fans cuz mej toxic, I know naman na not all fans pero kasi pag unang bungad sayo is pangaaway mej magdadalawang isip ka mag stan.
As of now ang mga na eenjoy ko na na other groups is alamat, vxon and g22. Sa totoo lang gusto ko sana mag stan ng bini pero sa nakikita ko sa x ngayon baka wag nalang siguro 😓 no hate to the girls themselves tho! Sobrang galing nila specially dun sa show it all performances nila, pero unfortunately dahil sa toxic fans mej napaatras akiz. Siguro magiging casual listener nalang ako nila.
As fans we really should watch how we act on social media because it reflects on the groups we stan, l know naman na hindi mo talaga macocontrol yung iba sa fandom nyo specially pag casual na hindi pa alam ang fandom culture (as someone na dumaan sa 1D at kpop I know how people get sometimes) pero sana as much as possible we should be the ones who shut down the toxicity within our own fandoms. Yun lang.
P. S. for those who stan alamat, vxon and g22 penge vids to watch as intro to the group pls 🙏🫶

napaisip at buntong-hininga ako habang inaayos ko yung finances and budget ko for the 2nd half of the year.
since 2018 akong diagnosed with MDD-turned-persistent-depressive disorder with anxiety
financially, hindi dapat ako mag career change, pero emotionally, physically, and mentally, hindi ko na kaya mag fulltime job in my field of work. gusto ko sanang mag-aral ulit as 2nd degree para makapag upskill at change career.
mayroon pa akong 8 pets na kailangang buhayin. hindi naman sila lahat sakin talaga, pero ako na nag-aalaga.
gusto kong magkaroon ng anak in the near future. may balak na kami ng asawa ko, pero financially hindi pa namin kaya.
marami pa akong ibang bayarin, pero makakaluwag sana ako kahit papaano kung hindi ako mentally ill with maintenance meds and regular consults.

napaisip at buntong-hininga ako habang inaayos ko yung finances and budget ko for the 2nd half of the year.
honestly, parang 25 years old ako nagsimula 'tong quartemidlife crisis na ito, pero hanggang ngayon na 30 years old na ako eh nasa crisis pa rin ako sa buhay ko
since 2018 akong diagnosed with a mental health disorder na kailangan ng meds at regular therapy and consults.
hindi ko na alam yung gusto kong career para sa sarili ko. financially, hindi dapat ako mag career change, pero emotionally, physically, and mentally, hindi ko na kaya mag fulltime job in my field of work.
gusto ko mag-aral ulit as 2nd degree para makapag upskill at change career. pero kung mag working student ako, baka hindi ko kayanin.
mayroon pa akong 8 pets na kailangang buhayin. hindi naman sila lahat sakin talaga, pero ako na nag-aalaga.
gusto ko pa namang magkaroon ng anak in the near future. may balak na kami ng asawa ko, pero financially hindi pa namin kaya. in terms of my plans din, parang hindi magwo-work out.
ang labo ng lahat. hindi ko alam kung paano ko kakayanin.

hi! i'm currently taking nutrition and dietetics at ust, but i plan to transfer to uplb for a.y 2024-2025. afaik, mas priority talaga shiftees from up din so i don't want to expect anything. still wanna try though kasi ineencourage rin ako ng parents since ang mahal mag-aral sa private uni. so, does anyone know if may successful applicants ba from other univs na accepted in bs nutrition sa uplb? how are they doing right now?
thank you in advance! :))

My point is that 1. Kung lahat ng kapatid sa Iglesia ay nabautismohan at tumanggap ng kaloob ng Espiritu Santo it means lahat sila ay maaaring TURUAN AT PAGHAYAGAN ng Espiritu Santo ng mga misteryo ng evangelio. Ayon kay San Pablo si Cristo ay nasa atin, kung nasa atin si Cristo ibig sabihin hindi lang isa ang maaaring paghayagan ni Cristo ng evangelio kundi kahit sino na Kanyang mapili.

1. Bakit isa lang ang sugo na pwedeng mamahala? It's smelly, kase nagsimula ang ministeryo ng pangangaral sa pamamagitan ni Cristo, pumili sya ng 12 na Apostol na magtuturo then nung nagtraydor si Judas eh napalitan sya at saka dumagdag si San Pablo. It means noon hindi lang isa ang namamahala at nagtuturo (again lahat sila ay pinili ni Jesus it means kahit sinong gusto ni Cristo na paghayagan ay pagpapahayagan Nya di naman Sya bias eh) so bakit pa pumili si Cristo ng 12? Kung isa lang pala dapat ang sugo na pwedeng magturo?
   
2. Sa Bible may tatlong paraan na nagsalita ng Dios sa mga tao, una sa pamamagitan ng mga propeta at mga banal (saints) ikalawa sa pamamagitan ni Cristo (nung nangangaral pa Sya sa lupa) at mga apostol, it means kung ganun pala dapat magpatuloy yun until this time, ang tanong, nasaan ang mga banal na nagtuturo? Ni Santo nga wala sila, ni Theologian wala sila. Kung may Apostol noon dapat may apostol din ngayon (aral ni BES na wala nang susunod na apostol, tama yun, pero di pwedeng walang PUMALIT sa kanila bilang tagapamahala ng kanilang mga nasasakupan)
   

It's smelly, just think of it.

I am an incoming SHS student. I do really well in school and is on the higher rank side in my advanced class. My mom is a live seller, her business is going well. Enough to support us and can even buy our "wants" occasionally. My dad is a driver of our own van, yung byahe nya is hindi madalang pero hindi rin madalas pero kapag byahe sya, mataas din naman yung nakukuha nya. I have 4 younger siblings, ako yung oldest, lahat kami nasa public school, yung isa nasa elem na, yung 2 nasa kinder pa.
The school that I want is a private school. Talagang kilala sya in terms of quality education + complete facilities + aircon pa HAHA + magandang services (entrance exam reviewers, work immersion process). However, the tuition is 8k (voucher applied). May iba't ibang mode of payment naman, monthly is 800. Books and uniform pwede ko naman sya maarbor sa pinsan kong dun nag aral (laking bawas na neto). May ipon din ako na 3k pero wala kasi akong cp at tablet lang ni joy gamit ko, though may laptop naman ako at nakayanan ko naman pagtyagaan yung tablet + gusto ko mag paayos ng ngipin HAHA nakakahiya kasi, hilig ko pa naman humalakhak.
Kaya naman daw ni mama yung tuition, nag woworry lang ako kasi baka bumigat yung gastusin ng husto. Ewan ko pa, batak mang guilt trip sila nasanay akong hindi na umasa na maibibigay nila yung luho ko kahit nakakaluwag naman kami + baka isumbat din sakin pag nagaway kami. Nakapasa ako sa exam nila, tingin nyo ba i-go ko na dito? Or should I settle na naman sa public school na pinag-aaralan ko na kinakawawa lang bulsa namin sa research dahil wala silang pondo, pero wala akong tuition na babayaran. Di naman entirely pangit ang experience ko dun pero ang toxic talaga ng environment lalo na yung mga teacher kong pedo at namimilit sa research.
Speaking with no bias, nasa estudyante naman talaga yan at wala sa school pero gusto ko rin dito parang as a treat na rin sa sarili ko kasi ang aga kong naging batang ina sa mga kapatid ko dahil busy pareho kong parents sa trabaho tapos wla rin akong HS life halos dahil strict kuno sila na wala naman sa lugar yung pagkastrikto to the point na di ako marunong makipag socialize HAHAHA. Mamatay nalang talaga HAHAHAHHA. Anywayssssss san kayo mag eenroll kung ako kayo

Freshmen Student here. mali siguro ang desisyon kona di ako nag apply sa mga univ school dahil nga sa late ako , same lang naman siguro na may time na nakakaburnout talaga yung system, but just want share my experience sa school ko ( catholic school who offered few courses) nakakaburnout lang kasi ang unti namin sa course namin and lima lang kami, yes lima lang kami and ang bulok lang kasi ang unti namin at kasya lahat ng first year sa isang room huhu sinong di mabuburnout pag ganun ? thats why I'm planning to transfer sa ibang school for a better environment kasi nakakasakal ang system ( mali ko rin na dito ako nag enroll but also thanks for the oppurtunity na makilala ang background behind catholic school , hindi po nakakatuwa na mag catholic school for college . I already told my friend about my situation rn and she said its more better if i detached my self from that school di ko alam di siya holy for me ang negative ng energy ng school or ako ang negative energy ( i have no friends) sino ba kasi makikipag friends sa mga college student na nag aaral sa catholic school na may bisyo, yeah nasa adulting phase na po tayo but sila kasi ang lala and not happy na nakilala sila , sira mental ko sa kanila. But for other na galing univ nag aral may nakaka encountered akong lumipat sa school na to and for me dito ang option nila huhu , runnn save yourself pls . im begging u

Hello, gusto ko na lang talagang ilabas 'to kasi hirap na hirap na talaga ako. Please suggest some things that I can do to lessen my problems, pero sana hindi masyadong harsh hehe.
I'm 18 years old and pakiramdam ko sa lahat ng parte ng buhay may problema ako. Dapat 1st year na ako ngayong AY and turning second year next sem, pero I dropped out first sem pa lang ng freshman year ko. Sinabi ko sa family ko na ittry kong mag-aral mag-code/program (since yung kinuha kong course is Computer Science) and bigyan lang nila akong 1 year, pag nag fail mag-eenroll ako ngayong year. And yun na nga, nag-fail. Wala akong idea sa coding/programming and hindi ako masyadong interested doon, gusto kong makakuha ng IT related knowledge kasi yun ang in-demand ngayon at hindi kami mayaman kaya kailangan kong maging wais sa pagdedesisyon sa buhay. Pero ngayon parang lalo ko pang pinalala ang sitwasyon ko, I tried mag apply sa ibang univs as freshman pero hindi pala ako pwedeng matanggap dahil nakapag-enroll na ako last yr sa ibang school and kailangan tranferee na ako. Kailangan kong makuha yung documents ko sa dating school and malaki yung babayaran. Sinabi ng mga magulang ko na kunin na yung documents at bayaran na lang namin yung balance sa school pero naaawa na talaga ako sa kanila, alam kong pinaghirapan nila yung pera pero parang mawawala lang ng ganon dahil sa mga maling desisyon ko sa buhay. Nag enroll ako sa univ na yon dahil tutulungan kami ng mga pinsan ko (mother's side) sa tuition fee and sa allowance.
Pero here's the real reason why I dropped out of college: - I was pressured, since maraming nag-papaaral sa'kin ang dami kong tao na kinoconsider bago ako makapag desisyon, and I overthink a LOT. - add ko pa rito na I applied for scholarships tapos lagi akong tinatanong kung nakapasa ba ako, sobrang tagal ng resulta and may scholarship na nag-release ng result tapos hindi ako nakapasa so lalo pa akong na-down. (may isang scholarship na nakapasa ako pero too late because nag-drop out na ako when they released the passers.) - medyo strict din yung mga pinsan ko na nagpapaaral sa'kin so medyo napressure din ako don, and they're pretty successful people so yon. - I was shocked, sobrang laking adjustment para sa akin dahil mula elementary - senior high school ay sa lugar lang namin ako nag-aral then biglang nag Manila ako. Nag-adjust rin ako sa environment, kasi sa bahay na ako ng mga pinsan ko nakatira and sobrang nahihiya akong kumilos, tinutulungan na nila ako financially tapos sila pa nag-aasikaso sa akin. - Friends & cousins (not the ones that are helping me, father's side), nung nakapasa ako sa univ na yon my friends and cousins weren't that happy for me, they were asking kung dun na ba ako mag-aaral and all. Ayokong sabihin yung tuition fee sa mga pinsan ko pero nasabi ng nanay ko sa tita ko because natanong sya on the spot so nasabi nya and nalaman ng mga pinsan ko, tapos nung nalaman nila they acted na parang papahirapan ko mga magulang ko (kasi di nga kami mayaman and di namin afford) and they were telling me na gusto ko lang kaya ako papapasukin doon, when in reality gusto ko rin naman talaga pero gusto rin akong ipasok ng mga magulang at mga pinsan ko (mother's side) sa maayos na school.
Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gusto kong kausapin yung mga magulang at mga pinsan ko na bigyan ulit ako ng chance na pag-aralin ako at dun ulit sa univ na yon (bc baka mahirapan na akong lumipat) pero hindi ko alam kung papayag pa sila because na-disappoint ko na sila. Sobrang naappreciate ko pa rin talaga silang lahat kasi nung nagdecide na akong ganon hindi nila ako pinagsalitaan ng masama, they even tried things para mas maging magaan yung loob ko kasi lumalayo na ako sa lahat at that time. Sobrang hirap para sa akin kasi pakiramdam ko sinayang ko lang yung pag-aaral ko nang mabuti mula elem - shs, alam ko naman rin na hindi ako tanga pero parang naging ganon na ngayon yung tingin ko sa sarili ko, lol.
I deleted my socmeds when I dropped out, wala akong na akong connections sa lahat ng mga kaibigan ko for the past 8 months.
May nangyayari pang gulo sa pamilya namin ngayon so mas lalo akong nahihirapan pero hindi na ako magdedetail sa part na to.
And I'm also broken hearted rn haha, my ex who is also my best friend is now out of my life. Malaki rin yung naging parte nya sa buhay ko because we've known each other for around 6 years. Ayoko na rin idetalye to kasi baka mabasa nya, gusto ko na lang rin syang hayaan kasi may iba na na nagpapasaya sa kanya. Salamat pa rin sa kanya.
Kailangan ko lang talagang mafigure out yung gagawin ko para makabalik sa pag-aaral kasi nung yun pa lang yung problema ko sobrang sakit na sa ulo, tapos habang tumatakbo yung oras lalo lang nadagdagan yung mga problema.
Sorry pero hirap na hirap na ako, araw-araw na iyakan, sleepless nights, at ngayon hindi na ako makakain kahit ako yung tipo ng tao who loves to eat, lol. Naaawa na rin ako sa nanay ko kasi laging kaming dalawa lang ang magkasama and siya yung nakakasaksi ng mga pag-iyak at panghihina ko. I'm even considering na tapusin na lahat ng paghihirap na to kasi hindi ko naman alam kung worth it ba talaga, kung may liwanag ba talaga at the end of the tunnel. Pero iniisip ko rin na sobrang laki ng mundo, bilyong-bilyong tao ang walang pakialam kung mawawala ako ngayon kaya gusto ko na lang rin sanang maranasan kung paano maging successful at maranasan maging totoong masaya.
Pasensya na po wala na akong ibang mapagsabihan, nakakatakot na rin magtiwala at magsabi sa iba, at least dito anonymous haha.

my nephew is 5 months old and yung parents nya both working, ung dad nya ofw at ung mom nya ay dito sa ph nag wwork. naiiwan ung nephew ko sa amin ng mom ko kapag pumapasok sa trabaho ung mom nya. kami lang ng mom ko sa bahay and shes approaching 60 already. im graduating na pero may natitira pa akong exams this semester and nahihirapan ako mag aral kasi kelangan ko tulungan ung mother ko mag alaga sa nephew ko. malaking baby sya and hindi kaya mag-self sooth para makatulog so lagi syang buhat ng mom ko para makasleep and minsan hindi sya nagpapababa. at dahil busy ung mom ko sa pag aalaga, ako ang sumasalo lahat ng gawaing bahay and kung minsan, nagsswitch kami ng tasks. hindi ako makapag focus sa mga remaining exams ko dahil doon. although sinasabi ng mom ko na kaya naman nya mag isa pero hindi ko sya matiis kasi lagi ko sya naririnig na masakit ung likod nya kakabuhat :(( naawa ako sa kanya. i told them about getting a babysitter pero ayaw ng mom ko kasi baka daw saktan at ayaw nya pabuhat sa iba ung nephew ko.
mali na isisi ko yun sa kanila kung di ako makapasa at graduate ngayon kaya sinusubukan kong gawin parin ung best ko kahit wala na akong review minsan huhuhu i guess gusto ko lang talaga mag vent kasi wala akong mapag sabihan. sana wag kayo magalit sakin hahahahaha

Ewan ba, pero feels like being in 30s is seriously depressing. Lalo pa if hindi ka pa financially free, and in general ang gulo ng buhay mo.
Sa age na ito, hindi na rin ganoon ka effective ang gasgas na mga advice na, "bata ka pa naman," "you have your life ahead of you", kung sa age na ito e wala ka pang ipon, wala pang asawa, wala pang naipundar at kapag di ka nagtrabaho, kakalam ang sikmura mo.
Never thought na ganito pala ka-cyclic, ka meaningless at ka-nakakapagod ang maging adult. Minsan gusto ko na lang umiyak tapos hindi ko alam ang dahilan kasi ang daming problema and di ko alam kung alin sa kanila ang iniiyakan ko.
I know na di ako naging wise sa pera. Until now, after 10 years, ako pa rin ang breadwinner. And I support my family by doing a job that I don't like kasi hindi rin naman ako naka graduate. Sinubukan ko minsan na mag aral ulit pero kung hindi time, pera naman ang issue kasi may medical conditions na parents ko, di na pwede unahin sariling gusto.
Sana totoo ang time machine, ano? Yung pagkapindot ko, magigising na lang ako na 2012 pa pala. Nag a apply pa lang ako sa first company ko sa Manila. Healthy pa at bata. Tapos maaga ako mag uumpisa maghulog sa insurance para after 10 years, which is now, may ipon na. Mag build ng meaningful connections sa mga tao at di yung papauto sa kung sino yung may itsura at maboka, yun ang pipiliin. Aalagaan mabuti ang health ng parents para hindi na i dialysis ang tatay ko, at hindi na maging diabetic ang nanay ko na marami na ring maintenance.
At syempre, gusto ko i-enjoy ulit ang maging bata. Yung malaya pa mag isip. Di pa nilalamon ng sistema. Alam pa kung sino siya at hindi parang nakadikit na sa trabaho at responsibilities ang pagkatao niya. Yung hindi magu guilty pag naglaro ka ng online game o nanood ng anime maghapon, kasi bata ka pa naman. At, kung katulad lang ng panahon ngayon dati, pwede ka kumita sa paglalaro.
Ewan. Di na naman babalik ang dati. Feeling ko, magkaibang tao na rin ang ako ngayon at ako dati. Mas masaya sya at malaya sa nararamdaman niya. Ako, mas responsable at alam ang gagawin sa mga problema. Pero gusto ko ulit maging masaya. 😕

My parents' relationship wasn't always the ideal one. I grew up seeing their fights because of past issues like my dad's infidelities, my dad's toxic side of the family, etc. I grew up thinking that was the norm. Pero, hindi pala dapat ganun yung isang pamilya.
I grew up with my best friend pero we mostly spent time together in school since malayo bahay namin sa isa't isa. Fast forward to the time na lumipat sila malapit samin, so I got to spend most of my weekend afternoons with them a lot. That was also the time na kakauwi nina tito and tita from abroad for their house blessing. My HS weekends with them would usually consist of running sa morning tas lunch sa bahay nila. Minsan, hanggang hapon nandoon ako para manood lang kami ng tv sa sala, discuss ng news, mag-aral, tas makipagkwentuhan with the grandparents.
I still recall yung first lunch ko kasama sina tito and tita (since they live overseas for their business and holidays lang sila umuuwi), nanibago talaga pananaw ko about couples. Sobrang sweet nila unlike my parents. Memorize ko pa yung kwento ni tito about sa panliligaw niya kay tita. Super saya niya raw nung sinagot siya ni tita given na puro sulat at papel lang before since hindi pa uso yung phone. May time na he would ride a boat back-and-forth para bigyan lang ng flowers si tita since long distance sila.
That lunch was a full circle moment for me. I began to realize that this is what a healthy family should be. I began to understand what genuine love was.
Of course, nasundan pa yung lunch na yun, even dinners, ganun ako kaclose sa family nila. Still, ganun yung treatment ni tito kay tita. Tito never shied away kung gaano niya kamahal si tita. Tama pala talaga yung best friend ko. Kaya ganun na lang pala siya ka proud sa love story ng parents niya. I admired them as a couple and I admired them more as parents.
Tito, you became one of my dads especially during what I considered as my lowest moment where I thought I was going to lose my mom. I was a high schooler dealing with doctors and nurses' instructions kasi no adult was beside me. The first call I received wasn't even from my dad, it was an overseas call from you asking what assistance I need kasi you'll send someone or anything for me. All night I was stoic, pero I broke down at that hospital corridor at 3 am still in my high school uniform from that call.
So, thank you, tito! I hope you celebrate more of your birthdays pa with tita and your kids! You had sons lang and you wanted a daughter, so I'm lucky you considered me as one.
And sa best friend ko, thank you for sharing your family with me! Bruh, I won't tell this to you kasi iyakin ako pero mas iyakin ka. Thanks for being the brother from another mother.

Hello, gusto ko lang maglabas ng sama ng loob regarding my mother. Alam ko sasabihin nyo na dapat hindi nagtatanim ng sama ng loob pero iba kasi talaga naranasan ko sa mother ko.
Some info: hiwalay na parents ko and both may parehong sariling family na at dahil first apo ako, sa grandparents ako lumaki.
So here is the story. Nagaabroad kasi si Mama and doon nagtatrabaho, syempre dahil OFW, sagot nya pag aaral ko ng college or kahit ambag lang ganon. Pero sobrang hirap nya hingan ng pangbayad ko ng tuition dati. Sa private ako nag aral ng college kasi gusto ng lola at lolo ko and kilala kasi yung school na yon doon sa Major na napili ko. Minsan sa isang sem 1 installment lang binibigay ni Mama, pahirapan pa. Minsan pa sa isang sem, walang binibigay. Sagot lahat ng grandparents ko and ng papa ko yung tuition ko. Minsan nalalaman ko lagi nagpapadala si Mama doon sa bago nyang asawa ng pera tapos nalalaman ko rin na pinangbababae lang non tsaka pinangsusugal at pinangiinom. Naranasan ko rin yung pinsan ni Mama binilhan nya sapatos galing ibang bansa tapos sakin kahit pag bibigyan ako, masama pa loob. Yung tipong magaling ba sa ibang tao pero sa sariling anak, walang amor. Last year nakapunta rin ako sa Ibang bansa kasi kinuha kami ng Tita ko, kapatid ni Mama. Tapos nalaman ko roon sinasabi nya pala sa mga kamag-anak namin sa side nya na ang nagpaaral sa akin noong college is yung kapatid noong bagong asawa nya. Ayon ang kwentong alam ng mga kamag anak namin sa side nila, which is Hindi naman totoo. Ako mismo saksi doon sa nagkautang utang na mga lola ko para lang mapagaral ako.
Naranasan ko rin yung mas papaburan yung mga kapatid ko kesa sa akin. Dati nagpapabili ako ng cellphone kasi wala nga ako gagamitin, syempre gagamitin din for school. Gusto nya bibilhan nya ako yung worth 3K lang daw. Max na daw yon. Eh sa halaga ng cellphone na maayos, ano mabibili ko roon? Tapos malalaman ko bibilhan nya ng iphone yung mga batang kapatid ko na mga nasa elementary pa lang that time. Naalala ko pa dati noong high school ako, dahil ako paborito ng tita ko na nasa ibang bansa, niregaluhan ako ng iphone. Tapos after 2 months lang kinuha ni Mama kasi pinapakuha raw ni Tita. Dahil uto uto ako, naniwala ako tapos binigay ko sa kanya. Hindi ko kasi nakakausap si Tita ng private, kay Mama ko lang nakakausap. Ang ginawa ni Mama at noong asawa nya sa cellphone ko, sinangla. Last year lang din namin nalaman ni Tita na hindi naman pala nya kinukuha yung cellphone sakin kasi nga regalo nya raw yon, bakit nya kukunin.
Last, sobrang dami kasi pero eto na lang, eto kasi pinakakinaiinisan ko talaga, kay Mama tsaka sa asawa nya at sa kapatid ko. Umuwi kasi ng pinas si Mama noong pandemic and pahirapan makabalik sa ibang bansa so nagstay muna sya dito sa pinas. Nauso yung online casino noong pandemic and dahil wala naman kami ginagawa ni Mama, nag agent kami sa online casino. Kumikita naman kami roon, extra income na nga rin. Yung kita nya ginagawa nya pangtustos doon sa asawa nya na walang trabaho at sa mga kapatid ko. Yung akin naman, ako na nagbabayad ng bills sa bahay nila lolo at nagbibigay ako pera kay lolo kapag sinasabi nya na wala syang pera. Yung ibang pera na kinikita ko, pinapautang namin sa mga kaibigan ni Mama. May tubo pero maliit lang at pwede na huhulugan. Tulong na lang kumbaga. Fast forward, may mga naiwan na pautang sa mga kaibigan ni Mama at nalaman ko na kapag nakakasingil sila, hindi binibigay sakin yung pera. May times pa na yung asawa nya yung naniningil tapos ginagamit pang bisyo nya. Pagsinasabi ko kay Mama na need ko yung pera, sasagot lang sakin is wala raw nagbabayad.
Ano kaya pwede ko gawin? Kapag kinakausap ko si Mama at sinasabi mga hinaing ko sa kanya, sya pa magagalit, minsan sasabihin pa sakin sya raw nag ire sakin kaya kulang pa raw yung gastos nya sa akin which is not true, kasi ever since, lola ko na gumagastos sa akin simula bata pa ako.

I was raped when I was 13 years old by a family member. Hindi sya tumigil dun. After that, everytime he hugged me tsinatsansingan nya private parts ko; minsan nahalikan nya ako sa cheeks to say na proud sya sa achievements ko pero he also kissed the corner of my lips. Then nararamdaman ko rin minsan pag gabi na may naghihimas ng pwet ko tapos I remember na minsan sinisipa ko sya kahit antok na antok ako (maliit lang kwarto namin noon kaya sa paanan sya namin nakatulog) then titigil sya. Then makakatulog na ako ulit at minsan mararamdaman ko naman ulit yun. Like, di ba sya natutulog?????
Ang tao na iyon ay ang ama ko.
Bakit di ko sinabi sa mama ko? Dahil takot ako noon at na feel ko na di ko maaasahan ang sarili kong ina. Sya kasi yung type ng ina na maliit na problema lang nagpapanic attack, nagha-hyperventilate, naoospital, o minsan nagagalit na as in super galit. So minsan makokoksensya ka talaga kaya tahimik nalang. Dapat yung sinasabi ay good news lagi. Like noong nag 3rd honors "nalang" ako sa school instead of 1st or 2nd, grabe yung sermon na naabot ko kasi di daw ako nag-aaral at pinapahiya ko raw yung pamilya. Bawal kaming mga anak na magsalits ng bad words pero sa kanya ko rin naman natutunan ang mga iyon. Bawal din yung sobrang happiness kasi maingay daw at pangit ko daw tumawa eh wala namang dapat ikasiya.
Ilang taon kong tinago ang sakit na nararamdaman ko. Di ko mayakap ang ama ko at iba kong male relatives kasi nandidiri ako. Di na rin ako kumakapit sa kanya tuwing nakamotor, bahala na kung lumipad ako.
Many years later I moved abroad and got married. I found out that my dad also cheated on my mom at sa bahay ko pa niya dinala yung babae. I have a post about that too. It took months to tell that to my mom kasi akala ko rin mamamatay sya habang wala ako sa Pinas. But I finally did through video call. Surprisingly, she took it well. However, later on, they acted like nothing happened at sinasabihan nya pa ako na tatay ko parin yun. She is also trying to make him look good like telling me na sya daw nagpapakain sa mga alaga na naiwan ko, etc. Sinabi ko rin ito sa kuya ko pero sabi nya rin na tatay parin namin yun at nag party party pa sila.
My husband knows about the rape. Sya yung una kong sinabihan kung sino talaga and he got so angry kasi he gave gifts to this person, he paid for the medical needs of this person, etc. He supported me all the way and feel ko sya nalang natitira kong kakampi ngayon.
Just recently, I decided to come out about my rape case to my family pero di ko parin sinabi sa kanila kung sino. Inexplain ko sa kanila na yan yung rason kung bakit ang dali para sakin na mangibang bansa. Yan yung reason kung bakit di na ako yumayakap o tumatawa sa bahay, o nag aattend ng party with relatives. Naging black sheep talaga ako. Pero mahal ko sila. Ako nagbabayad ng pangangailangan nila kahit may mga sweldo naman sila. Di lang namin alam kung saan napupunta yung sweldo nila. Ako nagpapaaral sa youngest namin and in charge of wifi, groceries, medications and birthdays, pero for some reason wala silang pambayad ng kuryente?
My mom recently messaged my husband, may bill daw sya na mga 4000+, pero nanghihingi ng 50k.
After confessing, akala ko noon na they will finally understand na. Pero hindi. Actually, galit sila. Spoiled daw ako at sinabi ko daw yun dahil hindi ko sila mahal at dahil daw galit ako na di ako nakapag-aral sa gusto kong university.
The audacity talaga to tell me na spoiled lang ako after I just spilled all of the pain I felt dahil na rape ako.
My mom and my older brother messaged me and my husband na culture daw namin yun na mga Filipino families at dapat respetuhin ko parin ang pamilya ko. Kasalanan ko daw na di ako nagsalita noon kaya nag-iinarte ako ngayon. Sana daw sinabi ko para napakulong yung tao. Kung sinabi ko kaya kung sino talaga, ipapakulong nga ba talaga nila after nilang paulit-ulit na kinampihan? Sinabi din nila na patawarin ko na daw kung sino man yun kasi Kristiyano naman daw ako and the seed of God‘s word. Sinabihan din nila husband ko na "kahit di kami mahal ni ____ mahal namin sya."
Nagpost din mama ko sa wall ko na pasensya na dahil di ko nabigay mga gusto mo. Baka may iba ka pang gustong sabihin ipost mo na lahat para ang lahat ay magsaya.
Ako talaga pinalabas na masama.

FEU Tech is one of my choices alongside CIIT since they both offer BMMA (multimedia arts).
Inuna kong mag-apply sa CIIT since well-known college sya for bmma (prio course ko), marami ring nag-college dito from the previous batch of our strand (so seniors namin) kaya nasa choices ko tlga. I passed their cet then binigyan ako ng isang buwan to reserve my slot, I asked for an extension and they gave me until april 7. During that time, nagcocontemplate akong tumuloy kasi parang di nman gusto ni mama don hagahahha ndi raw kasi nagpapapunta sa campus do hindi nya ma-vibe check (ewan ko rin guys hagahha) tas hirap daw magtiwala sa ganyan kasi college pa lng tas recent lng din na-establish. So instead of reserving like I initially planned, nag-exam ako sa FEU on april 6, then took my chance for a scholarship. (also note, ndi ako nakapasa sa interweave scholarship ng CIIT so isang factor din un kaya hesitant ako tumuloy)
Nagreserve na ko ng slot sa FEU para maging eligible sa president's scholarship program nila shortly after makapasa sa FEUCAT. It was then when I discoverd how fucking costly FEU Tech is for my course, 60k per sem and trisem sila. There's also a chance na tumaas yon the longer I stayed, so I'm looking at least 180k of tuition fees every academic year. Matagal pa before matuloy i-process ung scholarship application ko sa FEU kasi mga hinihingi nilang requirements ay final na, ung makukuha ko sa grad na; Gr. 12 report card with 1st and 2nd sem, Gr. 12 cert of honor, etc. kaya matatagalan tlga ung results. Hesitant ulit ako kasi hindi uli sure ung scholarship and talagang makakatulong sya kung mabibigyan ako, also nakakakita ako ng mga reklamo na pangit sa FEU and hindi sya worth it.
Now, I have some questions (especially for BMMA students):
FEU TECH
is FEU tech a bad school?

• I need specifics. Maayos ba ung admin?
• May mga orgs ba na pwede salihan? If so, eventful nman? Like may chance yung students na magparticipate and hindi lang nakatengga?
• Lively ba ung university life?
• Puro aral lang ba or may chance ung students mag-unwind and de-stress through school events/extracurricular activities?
• Paano sila magconduct ng events? Rushed ba or may adequate time naman?

is FEU tech a bad choice for studying multimedia arts?

• Maayos ba ung facilities?
• Neglected ba ung concerns ng BMMA students?
• Maayos ba ung turo for BMMA subjects? problem ko kasi sya sa current school ko, puro IT teachers yung nagtuturo sa strand namin (digital arts) and kahit nagtatry sila hindi tlga kami natututo kasi halata mong di sila well-versed sa subjects. Sayang lang ung pera.
• How are the profs? Madalas ba ung nambabagsak for no reason?
• Ung workload masyado bang marami?
• Fast paced ba masyado since trisem?
• Totoo ba ung claims nila sa internships? or for other courses lang yon, excluded and BMA?

CIIT COLLEGE
How's the campus overall?

• I noticed na may orgs available, just like my prev. questions, may mga events and activities naman?
• Hindi ba masyadong maliit ung campus? Parang di kasi kalakihan nung pinapanood ko ung tours nila sa tiktok
• Puro aral lang ba or may chance ung students mag-unwind and de-stress through school events/extracurricular activities?
• Paano sila magconduct ng events? Rushed ba or may adequate time naman?
• Could you really use their facilities if walang gumagamit? Like comlabs and other similar rooms.

In terms of acads, what should i expect?

• Are profs well-versed sa tinuturo nila? I short, could I expect a higher quality of education in arts?
• May magagandang offers ba for internships? Alam ko kasi FEU offers those advantages.

Sorry if super dami, wala po kasi akong matanungan eh. Thank you in advance sa lahat po ng makakapagbibigay ng insights nilaa!! <3 <3

She's not clinically diagnosed as depressed pero more on malungkot lang and she avoids serious conversation. Still I can't judge kasi bumukod na ako samin.
She graduated last year and now working sa city hall as a minimum wager. Pinag aral ko sya thinking makakatulong sya sa bahay or if hindi man maka tulong at least hindi maging sakit ng ulo. I know hindi naman dapat sya iobliga pero kasi I'm being guilt tripped into helping the house for the last 6 years of working. Siguro what I'm just asking is tumulong sya sa bahay kahit kalahati since nakabukod naman na ako. All I want is fairness samin ng kapatid ko na if I give this x amount kay mama she wouldn't ask for more sakin but sana sa kapatid ko naman. She doesn't give anything kasi wala pa daw sahod as we know naman kapag government employee. Okay lang naman sana as long as I see the drive to get better income. She recently did not pass csc exam. Mom told her to try again na lang next time pero failing that exam made her less interactive. Puro roblox na lang sya and she's 23 na.
So now, I want sana ma motivate sya to work. Like yung may maayos na sahod sana. I know mahirap maka hanap ng good paying job sa bansang ito pero anything that will alleviate yung extra expenses sa bahay. Also, it's for her own good din naman. Parang I need her to hustle up in this cruel world or else it will only go harder and harsher for her.
I already tried giving her stuff na pang work like aquaflask, dress pamasok, etc. I know na I need a gentle approach pero kasi ayoko maging incompetent na tao yung kapatid ko.