Okay, last night me- along with my mom and brother went out to have dinner sa BGC. Pero dahil bugok ako at yung google maps- napalayo kami ng parking sa dapat kakainan namin so naglakad kami papunta (15 min walk din, sorry na di namin memorize kada street ng bgc no)
Anyway, as we're walking.. may nakasalubong kami na dalawang foreigner (middle aged and young adult yung isa- he cute btw basta yon) then dahil madaldal at kwela yung kapatid kong bano- nag commentary HABANG nasa likod lang namin sila (diba naman timang timang sana inantay niya muna kami makalayo bago siya nag comment)
"yung lalake sa tabi mo te kamukha ni Tommyinnit, hindi lang abnormal" then tumawa siya
[Note: yung streamer kasi na yon- entertaining na hyper- kaya nasabi ng kapatid ko na abnormal]
Ako naman ngumiti lang, diko na sinagot kasi gutom na gutom na kami at medyo badtrip kasi nga anlayo ng pinagparkingan namin sa high street -_-
tas few seconds later, bumilis yung lakad nung middle aged guy na sinabayan kami maglakad tas nagsalita na..
"If you have something shit to say about my son, say it to my face"
Kabado kami ng kapatid ko eh, tas dinagdagan pa niya na- "I can understand some of the words y'all sayin"
yung kapatid ko, nakangiti padin- pero kinakabahan nadin kasi di niya alam pano mag eexplain. Kaya ako nalang nagsorry at nagpaliwanag na hindi namin iniinsult yung anak niya, in fact kinocompliment ng kapatid ko kasi kamukha niya yung streamer na pinapanood namin.
After ko mag explain, nag sorry din kapatid ko- and buti naman after namin mag explain- hindi na siya sumimangot at nag explain nalang din na naiirita na kasi siya sa mga naririnig niya before at pagod nadin kasi galing sila ng anak nila mag tennis.
Anyway, ang ending is- nagchikahan pa sila ng kapatid ko tas ako sumunod na kay mama sa paglalakad.
Moral of the story? lalagyan ko na ng masking tape bibig ng kapatid ko pag maglalakad in public. Mabait kapatid ko guyths- di lang talaga mapigilan bibig niya sa mga commentary niya paminsan minsan. My brother's 17, I'm 23 btw.
Ayon- I just wanna share it kasi kahit naresolve yung issue- it still bothers me kasi ayaw na ayaw ko na maulit yon. Napagsabihan ko nanaman na yung kapatid ko, kasi we'll never know- mamaya kakaganon niya mapunta pa siya sa gulo. Basta yon kabado malala lang talaga kagabi.. buti di kami nahampas ng raketa ng mag ama.

Hello po can anyone advice me po. We recently obtained a foreclosed property thru Pagibig na may occupant and we have the docs to move in na since may 2 but since kakilala namin ung previous owner we gave them until this month to look for a lilipatan and yesterday lang nabalitaan namin na umalis na dw though wala silang iniwan na susi or nagsabi man lng samin probably kase tinakasan nila ung utang sa Meralco at tubig (nakuhaan sila ng kuntador) so ung tita ko pumunta sa bahay dahil same subd lang namin ung property para sana i check kung wla na ngang tao, pumasok sya sa loob kasi hnd naman naka lock may padlock Pero nakasabit lang and pag tinulak mo bukas ung gate and wide open din ung pintuan as in hnd nakasara, Sabi ng tita ko wala ng gamit aside from 1 papag lang so fast forward tumawag ung prev owner and nagalit at Sabi daw is trespassing kami and pwde dw kami kasuhan so nagttaka tita ko kasi nga alam nya ok na nakalipat na then Sabi ng prev owner naunahan dw sila sa dapat na lilipatan nila which is weird kasi bakt sila maghhakot ng hnd pa sila bayad sa bago nilang apartment? and currently ung mga gamit daw nila is nasa kapatid nya daw so meaning mukang may balak Silang bumalik sa bahay. We went na sa barangay and ask them if pwde na namin I padlock ung bahay to avoid them going back and they advised na pwde namn dw but gusto Sana namin kasama sila so they said palipasan muna ung araw then tomorrow bumalik dw ulit kami tas ssma sila but tbh it feels like takot din sila sumama or something but we will still try and go back tomorrow.
So my question is 1. can we lock it on our own? Incase hnd sumama ung barangay? 2. trespassing ba talga kami? 3. if na ilock namin ung bahay and pinilit nila buksan can we also say na sila ung trespassing? 4. What if maunahan nila kami and bigla nilang I lock na ung house? Can we force it open since legally we already have the deed of sale and notice to move in from Pagibig?
UPDATE: Naunahan nila kaming ilock ung gate siguro nagutos sya ng kamag anak Pero kakatingin ko lang and naka chain na ung gate though bukas ung pinto so my question is can we remove the lock?

Maliit palang yung anak ko mahilig na sya magbabad sa pool pero never nababasa yung buhok nya, natatakot syang ilubog ang ulo sa tubig lalo pa kung malalim. 4 yrs old sya nung inenroll ko sya sa swimming class, naka 30 sessions rin sya, nawala naman ang takot at nakakalangoy na dog paddle style. Hindi pa sya nakakagawa ng any stroke kasi sa mga susunod na sessions pa yun, structured kasi ang swimming lessons. Malaki laki na rin ang nagastos ko dahil every day yung sessions, pang gas pa, pero para sakin worth it lahat yun at mas naeenjoy ng anak ko ang mga swimming namin. Super happy ko sa progress nya! Medyo nakakarindi lang marinig kasi sa family ni husband halos lahat daw sila ay marunong lumangoy, sila daw ay hinahagis lang sa dagat natuto na at isang maghapon lang daw yun. Pag nakikita nila yung anak ko na hindi pa naman ganun kagaling, sinasabi na sayang lang daw ang binayad ko sa swimming school. Pero sa totoo lang, marunong nga silang lumangoy pero wala pa akong nakitang nakagawa ng strokes talaga sakanila kasi hindi naman sila sa professional trainer natuto. Iba naman ang gusto kong mangyari sa anak ko, formal training talaga. Isa pa, hindi naman well-off to begin with ang family ni husband kaya kung sila yun hindi naman talaga sila gagastos para sa lessons. Minsan gusto ko nalang sabihin na ganyan naman ang sinasabi ng walang pang-enroll, hinagahagis lang natuto na pero ayokong maging tunog mayabang at ayoko rin ng gulo sa pamilya. And this summer, inenroll ko ulit yung anak ko sa swimming lessons para macontinue nya.

naiinis na ko sa tita ko na puro hingi akala mo may patago. sa lahat ng kapatid ni mama sya yung kapalmuks, eto namang nanay ko pwede naman sabihing sa susunod na o wala kami.
yung pinsan ko , anak nya at inaanak ko at AKO ay pareho ng bday. BEH UNANG UNANG CHAT SA NANAY KO TUWING BDAY NAMIN, BILHAN NYO NAMAN NG CAKE SI ANO! DI MAN LANG AKO BINATI, BAKA NAKAKALIMUTAN NYA SAME KAMI NG BDAY?! ANO HINGI AGAD? pero kebs lang, wala akong paki kung walang bumati sakin, ANG POINT KO?? DI MAN LANG PARINIG TYPE YUNG HINGI E, PAUTOS BEH. EVERY BDAY GANYAN! OO INAANAK KO SYA PERO REQUIRED BA NA AKO ANG BIBILI NYAN? kay mama sya nagchachat, ano bang lakas ng loob nya manghingi sakin, kay mama makapal mukha nya e.
tapos kada aalis kami like out of town, WALA MAN LANG TANONG TANONG KAMUSTA DYAN GANYN, BEH PASALUBONG DAW HA
tapos naalala ko, hihiramin kotse namin, PAGASOLINAHAN DAW AT GAGAMITIN NILA?! WTF IKAW HIHIRAM KAMI PA MAGPAGASOLINA? SANA OKAY KA LANG
may trabaho sila mag asawa, iisa lang din anak nya, ANO BAT HILIG NYA MANGHINGI? MAS GIPIT PA NGA IBANG KAPATID NI MAMA di naman ganyan kakapal ang mukha minsan hiyang hiya pa manghiram.
GUSTONG GUSTO KONG SABIHAN SI MAMA NA SABIHIN NYA KAY TITA NA NEXT TIME NA. sa totoo lang nakakainis bigyan yung mga taong ganyan, malaki na ang ulo lalo pang la-laki.
tapos eto pa, sa pasukan, ibibili nya na daw ng gamit at kami magbabayad?! GUSTO KO NALANG TALAGA MAGMURA NUNG MABASA KO YUNG CHAT NYA NA YON EH
nakabili na nga sya, naniningil na nga kay mama e PARTIDA MINAMADALI PA NANAY KO MAGBAYAD TANGINA
OO MAY PERA KAMI PERO DI NYA BA ALAM MAY KAPATID PA KONG NAG AARAL?! HINDI BA NYA YON ALAM O WALA LANG SYANG PAKI?! HAYS

Today, I found out what a glass child is. Basically, ito yung anak na overlooked ng magulang nila kasi may iba silang anak na mas kailangan ng tulong at alaga nila. In other words, ang Bobbie ng pamilya.
I realized I am the glass child despite being the youngest. Akala kasi ng marami pag bunso ka, ikaw na agad ang paborito. In the case of my family, my brother, the middle child and only son, gets to be the favorite of my mom. Ate ko naman, the panganay, is my Dad's favorite.
Ako, hinahayaan lang nila ako kasi ako daw yung independent at di kailangan ng bantay. Ako daw yung may kayang buhatin ang sarili kahit anong mangyari. At ako rin yung madalas nilang takbuhan pag may problema or kailangan sila. Ako yung gigisingin sa madaling araw kasi inaatake ng high blood si mommy, kailangang i-bp at i-treat. Pero ako yung di sinasabihan or inaaya kapag kakain sa labas. Kasi "ayaw ko naman sumama lagi di ba?" Ako yung ayaw pagaralin ng medicine kasi yung pera nagastos na sa tuition ni kuya sa aeronautical school pero pinangbulakbol lang nya. Ako yung nagpakahirap magluto ng noche buena pero dahil sa kampo magpapasko si kuya, iiwan nila ako sa bahay para dalhin yung mga niluto ko sa kanya. Ang ending, ako ang nagpasko magisa. Ako yung magdedebut sana kaso ikakasal si ate so hindi na lang muna icecelebrate birthday ko. Ako yung ayaw magasawa at magpamilya kasi gusto kong maenjoy ang buhay dalaga ko pero dahil naghiwalay ang ate ko at asawa nya, sa bahay sila tumira at ako ang nagalaga sa pamangkin ko. Pati pera ko pangsarili, nagagastos ko sa pamangkin ko kasi ayaw magbigay ni ate minsan ng panggastos.
I moved out of my parents' house last year and this January, my mom said something awful about my boyfriend and I think that was the last straw for me. I cut them off. Ignored lahat ng calls, text or whatever. Nangungulit pa rin mom ko para papuntahin ako sa mga okasyon ng pamangkin ko. Lahat ng messages nya would be like "uwi ka sa weekend, punta daw kayo sa kidzoona ng pamangkin mo." Or "sa Monday graduation ng pamangkin mo punta ka daw bigyan mo sya ng reward may honor sya" or kaya naman "birthday na ng daddy mo dalahan mo regalo uwi ka".
Do you notice anything? Papauwiin lang ako at maaalala lang ako kapag may gusto sila from me. Walang "anak uwi ka na tagal ka na namin di nakikita miss ka na namin. Kamusta ka na?"
Kahit wala na ako sa bahay nila, I still feel sad whenever I think about how they treat me. Ang hirap maging glass child kasi invisible ka most of the time, lagi lang magpaparaya sa kapatid mo kasi mas kailangan nila magulang mo. Ang daya naman? Bakit sila ang nagdedesisyon kung kailangan ko ng mommy at daddy ko or hindi?
Ayun lang, just wanted that off my chest. Sorry sa long post, hahaha!

Hello! This is your reminder that ABYG is NOT a rant sub and/or a validation sub. We are removing the posts that do not adhere to the true purpose of the sub.
Gaya sa AITA kung saan halaw ang sub na ito, essential ang pagkakaroon ng moral conundrum sa istorya mo. Dapat din na ang istorya ay mula sa isang pangyayari/pagtatagpo na may action ka, may action yung iba, at iniisip mo kung gago ka ba o hindi. Kasama ka, may ibang tao, at may moral conflict.
EXAMPLES NG POSTS NA MADEDELETE:

1. ABYG kung naiinis ako sa kapatid ko na sipsip sa magulang namin? Reason for removal: Nasaan yung pangyayari/pagtatagpo? Naiinis ka tapos...?
   
2. ABYG kung di ko iimbitahan sa kasal ko yung tatay ko na sinisigaw-sigawan ako, binubugbog ako hanggang ngayon, at sinabihan akong walang kwentang anak? Reason for removal: Validation ang hanap mo.
   
3. ABYG kasi inaway ko yung jowa ko (then proceeds to talk about the issues in their relationship). Need advice pls! Reason for removal: Sa ibang sub dapat. Offmychestph or adviceph.
   

Please adhere to our sub rules and purpose!

This is my first time posting something like this so please do bear with me and the long post ahead.
I’ve been in a relationship with my girlfriend for 2 years already. So much has happened in the span of our relationship. I can’t count how many waves of ups and downs have we been through already. Aminado ako, kadalasan ako yung nagiging sanhi ng problema sa amin ng girlfriend ko kasi napapagalit ko siya. Pero tuwing nagagalit siya, takot na takot ako sa kanya. Minumura niya ako, pinapakyuhan, namimisikal siya, basta mga bagay na sa tingin ko ay masama naman. Basta talaga pag galit siya, para siyang ibang tao. Inamin niya sakin before na kaya ganun siya kasi may trauma rin siya galing sa mga magulang niya at mahirap daw baguhin ang mga ganung bagay o ugali. Pero kahit ako na may naidulot na trauma ang mga magulang, hindi ko naman yun dinalala o ipinaparanas sa iba. Kaya lagi kong sinasabi sa sarili ko na I will never let my own children experience my childhood and that the family trauma ends with me.
Going back, ayun nga, dahil sa ginagawa ng girlfriend ko ay nagkatrauma na tuloy ako. Masaya kami pag okay kami. But once may magawa akong mali or maski maannoy lamang siya at makita ko yung galit niyang mukha, parang nanginginig katawan ko. Kasi naaalala ko lahat ng mga ginagawa niya sakin pag galit siya. Naalala ko pa yung mga threats niya sakin na kung ano ano lang at natatakot talaga ako don. Nakakalungkot lang kasi di ko alam bat niya ba nagagawa or nasasabi ang mga lahat na yan sakin kung mahal niya ako. Kapag may kasalanan siya sakin, ang dali ko lang siyang mapatawad. Never ko rin siyang sinigawan, minura, pinisikal, etc. Kalmado lang ako pag may problema kami pero siya hindi. Pagnagaaway kami, tinatago ko mga importanteng gamit ko kasi baka sirain niya or itapon or isunog. Naaawa talaga ako para sa inner child ko kasi hindi naman to ang inasa ko sa isang relationship kasi para lang akong palaging pinapagalitan. Naiingit ako sa mga couple na hindi nagaaway. Tulad ng mga magulang ko, hindi talaga sila nagaaway. Pero sa magulang ng girlfriend ko, madalas magaway. Ayoko sanang umabot kami sa point na kasal na kami ay maging parehas kami sa mga magulang niya.
Nagpost ako ng ganito kasi di ako makatulog kasi di ko mapigilang umiyak kasi naaalala ko mga bagay bagay na to. Inisip ko future namin. Date to marry ako at jinowa ko ang girlfriend ko with the thought of marrying her in the future. Pero naisip ko na kung pagbabasehan sa ugali niya kapag galit, parang hindi ko na gusto na siya ang maging kasama ko habang buhay at maging ina ng mga magiging anak namin. Ayoko ko rin na magcause siya ng trauma sa mga future anak namin.
I would consider myself a soft-spoken person kasi introvert ako, opposite naman girlfriend ko. Akala ko magcocomplement kami kasi nga baliktad kami. Pero parang gusto ko nalang din ng soft-spoken tsaka mabait na partner. Yung hindi ako sisigawan, yung hindi ako bibigyan ng silent treatment, yung hindi ako lalayasin tuwing magaaway kami at mas lalong magagalit pag hindi hinahabol. Yung hindi nangungurot tsaka nanunulak. Yung hindi nanununtok. Yung hindi ako itrinatrato na outlet for rage. Mas lalo lang akong umiiyak sa pagsulat ng ending ng post na to. Wala na talaga akong mapagsabihan ng problema ko kaya dito nalang.
Sana maging ayos nalang ang lahat.
Sorry po kung hindi maayos ang pagkakasulat ko. It’s really hard to reminisce, think, type, and cry all at the same time.

I just need your help and insight please no hate. Open for advices lang tlaga. I have a 8 month old and I am just having struggles in choosing whether mag Caregiver or mag aral ng 4 year course as a Nurse. Naisip ko kasi Beneficial sana if Nurse in the long run pero ito kasi dilemma ko “time to spend sa anak ko”. Ang hirap maging nanay tlga. Gusto mo kasama at makita silang kasama ka na lumaki sila pero naalala mo din na lumalaki na anak mo kaya need mo kumayod pa more as in more para sa future niya. (May work asawa mo pero gusto ko yung kami dalawa pra masabi ko din may use ako, di nmn ako pinilit mag work, gusto ko lang tlga madami kasi akong naririnig na ano ano sakin)

1. If mag Caregiver ako mostly 6 months training Pros: -maka abroad agad

Cons: -Maiiwan ko anak ko dahil mag aabroad ako

1. If mag nurse ako 4 years Pros: -mahaba haba ko kasama anak ko -May use degree ako -In demand din siya

Cons: -busy sobra anjan ako sa tabi niya pero di sure sa daming gagawin (alam ko to dahil nurse kaptid ko) -Di din masabi uuwi din if galing school kasi may mga duty idk -Busy din dahil sa pag stustudy time consumin din ba in another way -Mahaba haba ang process pero worth it
Nag plan kasi ako ng new career to level up my life and I know how in demand these two courses kasi. Akin lang as first time parent mahirap sakin to. If pwede lang sana bumalik sa panahon na ang s26 ay mura pa at kahit isa lang samin ng asawa ko ang magtatarbaho solve na e. Sobrang taas lang sguro talga pangarap ko pra sa anak ko and I don’t think masama to diba? I hate to say this man pero minsan napasabi din ako bakit minsan sa anak ko in this economy pa na kay taas ng bilihin.
Share ko lang kasi nag tatago kasi sya for 6months sa tummy ko may PCOS kasi ako and malaki din akong babae kaya di tlga halata. Akala ko regla na naman na abnormal kasi di na naman ako dinadatnan. Married na ako and reckless tlga na umaasa ako sa PCOS ko anyway andito na.
If budget namin ask ninyo, we roughly spend 40k-50k as a couple palang yun ha. Matakaw kasi asawa ko. Ewan ko din ano anik anik pinag investan niya di nako naki alam sa pera nya. Kaya gusto ko meron din ako. Willing naman niya akong pag investan. Sakin lang both naman e taking time pero gusto ko lang marinig ang insights niyo.
(Please don’t suggest ng Wfh, I am not good at this Wfh jobs, Esl teach pa ako now part time its not enough)

I just need your help and insight please no hate. Open for advices lang tlaga. I have a 8 month old and I am just having struggles in choosing whether mag Caregiver or mag aral ng 4 year course as a Nurse. Naisip ko kasi Beneficial sana if Nurse in the long run pero ito kasi dilemma ko “time to spend sa anak ko”. Ang hirap maging nanay tlga. Gusto mo kasama at makita silang kasama ka na lumaki sila pero naalala mo din na lumalaki na anak mo kaya need mo kumayod pa more as in more para sa future niya. (May work asawa mo pero gusto ko yung kami dalawa pra masabi ko din may use ako, di nmn ako pinilit mag work, gusto ko lang tlga madami kasi akong naririnig na ano ano sakin)

1. If mag Caregiver ako mostly 6 months training Pros: -maka abroad agad

Cons: -Maiiwan ko anak ko dahil mag aabroad ako

1. If mag nurse ako 4 years Pros: -mahaba haba ko kasama anak ko -May use degree ako -In demand din siya

Cons: -busy sobra anjan ako sa tabi niya pero di sure sa daming gagawin (alam ko to dahil nurse kaptid ko) -Di din masabi uuwi din if galing school kasi may mga duty idk -Busy din dahil sa pag stustudy time consumin din ba in another way -Mahaba haba ang process pero worth it
Nag plan kasi ako ng new career to level up my life and I know how in demand these two courses kasi. Akin lang as first time parent mahirap sakin to. If pwede lang sana bumalik sa panahon na ang s26 ay mura pa at kahit isa lang samin ng asawa ko ang magtatarbaho solve na e. Sobrang taas lang sguro talga pangarap ko pra sa anak ko and I don’t think masama to diba? I hate to say this man pero minsan napasabi din ako bakit minsan sa anak ko in this economy pa na kay taas ng bilihin.
Share ko lang kasi nag tatago kasi sya for 6months sa tummy ko may PCOS kasi ako and malaki din akong babae kaya di tlga halata. Akala ko regla na naman na abnormal kasi di na naman ako dinadatnan. Married na ako and reckless tlga na umaasa ako sa PCOS ko anyway andito na.
If budget namin ask ninyo, we roughly spend 40k-50k as a couple palang yun ha. Matakaw kasi asawa ko. Ewan ko din ano anik anik pinag investan niya di nako naki alam sa pera nya. Kaya gusto ko meron din ako. Willing naman niya akong pag investan. Sakin lang both naman e taking time pero gusto ko lang marinig ang insights niyo.
(Please don’t suggest ng Wfh, I am not good at this Wfh jobs, Esl teach pa ako now part time its not enough)

I'm almost 30, may anak na isa and he is 5 years old. Ofw ako and coming home this month, tapos na kase ang kontrata ko. My child father is a foreigner, I met him abroad, umuwi ako sa Pilipinas nung mabuntis 5 years ago at simula noon hindi pa kami nagkikita ng ex ko but sometimes we communicate, sometimes he sends money. Ang daming nangyari while I was pregnant, nalaman kong may pamilya na pala siya dati pa at may mga anak, nalugi sa negosyo at maraming loans sa bangko at sinubok pa ng pandemic kaya hindi siya nakauwi sa Pilipinas nung nanganak ako. Naging okay rin naman ako at tinanggap ang katotohanan na ginago niya lang ako, naka lock ang Facebook account ko at Japanese language ang pangalan dahilan para hindi rin niya ako mahanap sa kahit anong social media account. Now, we have communication again at nagpapadala siya ng pera every month para sa anak ko, hinanap daw ako pero hindi niya ako mahanap. Okay na daw siya, financially stable na ulit at gustong bumawi sa akin at sa anak namin, at pwede na rin magpakasal. Ang plano niya ay kunin kami ng anak ko at manirahan abroad dahil dun ang trabaho niya. Nakapag file na siya ng leave sa company niya in July dahil seryoso siyang uuwi para makita personally ang anak namin, nakapag advance book na rin ng plane ticket at hotel. Now my problem is I'm in a relationship, may boyfriend ako nun umalis ako ng Pilipinas at naghihintay siya sakin, hindi perfect ang relasyon namin, madalas kaming mag-away, pero hindi dahil sa ibang babae o ibang lalake. Hindi alam ng boyfriend ko na nakakausap kona ulit ang ex ko dahil sinabi na niya dati na maghihiwalay kami kapag nakipag-usap ulit ako sa ex ko. (I know this is cheating) But don't judge. Ang problema ko is I don't know whom to choose, ano yon tamang desisyon. Ayokong ipagkait sa anak ko yon chance na makilala niya yon totoong tatay niya since he started asking about him, and of course financially I need his help kase hindi ako magaling to earn money, hindi rin niya alam na may boyfriend ako and he doesn't care actually basta ang gusto niya maging buo kami as Family. Sa boyfriend ko naman, he's younger than me ng almost 7 years hindi ko nga ini-expect na maghihintay siya ng ganito katagal. He's young, may balak pa rin bumalik sa pag-aaral and I'm afraid na hindi rin kami ang end game. May ugali rin siya na masakit mag salita, I remember one time na nag joke ako na siya nalang magpa-aral sa anak ko at sabi niya “Ang kapal naman ng mukha mo, iba ang nagpasarap tas sakin mapapasa responsibilidad!” Galit siya nun kase inaasar ko siya but it hits different, I was just kidding that time. Hindi siya nagloloko pero sa mga salita iba siyang mag bitiw ng salita, nag aalala ako na baka isang araw isumbat niya sakin lahat ng gagawin niya para sakin at sa anak ko kase ugali niyang manumbat, iniisip ko nalang na siguro dahil bata pa siya pero hindi ko mapigilan mag over think na baka mali ako ma matayaan. Natatakot rin ako dahil mahilig akong magbasa ng mga open letters about senders sa facebook and tiktok, may mga nakikita at kilala rin akong napabayaan bata dahil nag-asawa na ng iba ang mga magulang nila, natatakot ako na baka isang araw matulad sa kanila ang anak ko o maramdaman niyang hindi siya tanggap sa pamilya ng magiging asawa ko. Na meet na niya ang boyfriend ko at akala niya yon ang papa niya, but I'm been waiting and keep waiting na minsan maalala siya ng boyfriend ko, kumustahin siya, Christmas hindi niya naalalang bigyan o padalhan ng gifts pero sa mga inaanak niya meron, wala na daw siyang pera kase. Pero one time naman binilhan niya ng school supplies noon time na magkaaway kami at gusto niyang patunayan na mahal niya daw ang anak ko. Alam kong imposibleng mahalin niya ang anak ko na parang kanya base sa ugali niya pero hoping pa rin ako at tumagal nga hanggang ngayon. I don't know, ayoko siyang masaktan dahil naghintay siya ng matagal o siguro ayoko lang masisi at matawag na cheater. Maraming mga masasakit na salita na nasabi niya sakin tuwing galit siya pero pinalagpas ko dahil takot akong maiwan ulit, ngayon lang hindi dahil siguro meron na ulit akong mapupuntahan and that's my ex. I still don't know what to do, basta ang alam ko ang hirap maging magulang, hindi kona mahal ang ex ko pero kaya kong mag sakripisyo para sa kompletong pamilya na deserve ng anak ko.

Hello po mga lawyers and redditors na may alam sa law. Mag aask lang po sana kame kung anong legal ground namen. Earlier this morning ung pamangkin ng asawa ko which is currently 14 years old eh sumakay sa pedicab pauwi ng bahay nila. Dalawa sila ng isa pang pamangkin ng asawa ko na 8 years old.
Etong driver pilit na hinihingi ung number ng pamangkin ng asawa ko na 14 years old at nakuhaan nya ng video lahat ng pang yayare. Kasama na ung pag tigil ng driver, mukha ng driver, tas pilit na pag hingi ng number(Video with audio na mejo shakey). Edi galit na galit ung kapatid ng asawa ko(mother nung 14 years old) inutusan kame mag sumbong sa pulis at barangay. So etong father nila eh nakuhaan ng lisensya tapos bawal bumyahe ng 1 month. Nakulangan pa ung mother ng pamangkin ko kaya pinilit nya na ipost ng asawa ko ung video(No caption). So pinost ng asawa ko ung video then shinare nung nanay nung 14 years old with caption na manyak ganyan ganayan.
After ng pang yayare etong mga anak ng driver na manyak eh galet na galet pinuntahan sila bahay(mag mamakaawa na i delete ung video) at kinampihan daw sila ng barangay kase baket pinost pa daw ng asawa ko cyber libel nadaw yun tas nag chachat pa sa sawa ko(Resibo sa baba). Pilit nila pinabura ung video so binura ng asawa ko dala ng takot at awa naden.
If ever na mag ka demandahan kame tama ba sila na cyber libel ung ginawa ng asawa ko, even though wala naman caption at wala naman kasinungalingan sa post?
resibo1 resibo2
PS: pupunta kame ng pao bukas siguro for now need lang namen malaman kung ano ieexpect namen. Thank you!

I saw my ex after 7 years, with his son.. And I felt idk.. meh .. For context We we’re together for 4 years and may anak kami, 7 years old na rin. When we broke up, 3 mos pregnant ako because nahuli ko siya with another girl which is yung nanay na rin ng anak niya right now. Nagsusustento naman siya, kahit maliit lang. Hindi na ako nagaask na dagdagan kasi may anak na rin naman siya. Anyways, hindi niya ever since nakita yung anak niya sa akin. And kahit nagsusustento siya hindi siya namimilit na ipakita ko kasi I know alam niya maling ginawa niya.. so back to the story, tumalikod ako kaagad pagkarealize ko na siya yun. Because I hate drama lalo na in public pero grabe kaba ko. But I believe he did see me. Ang strong ng feeling ko na nakita niya ako. Buti he ignored nalang rin my presence. He didn’t texted nor chatted me about the incident though. Funny how yung taong binigay mo yung buong ikaw, and kilalang kilala every inch of you, ngayon kahit makasalubong mo, wala na. Strangers nalang kayo kahit may anak kayo. lol. Yung gusto mong kausapin pero hindi nag-end yung relationship niyo ng maayos and you don’t want to go through the whole drama kaya you both choose to ignore each other nalang. lol. Just wanna let this out. Hayyyy.

Good eve po. Salamat po sa mga members para sa advice.
Nakausap ko na po ang helper namin kahapon ng Martes. Mukang plano nya pa ako baligtarin base sa pag uusap namin.
Naabutan ko na gising pa ang helper namin pagkagaling ko sa duty habang ang mag-anak ko ay tulog na sa aming kwarto.
Kinausap ko po ng maayos ng helper namin na alam ko ang ginawa nya at mali yun. Sinabi ko na ako ay may pamilya at siya ay bata pa. Humingi naman sya ng pasensya at sabing nagawa nya yun dahil “nagagandahan” daw sya sa katawan ko. Sabi ko okay na tama na yun.
Sinabi ko sa kanya na baka pwede muna syang umuwi sa kanila at magdahilan na kailangan nya magfocus sa pag aaral nya. Ang sabi nya ay wala na sya uuwian dahil stay-in na ng nanay nya sa ibang lugar at wala na ang apartment nila. Pati daw ang skul nya ay maapektuhan. Sabi ko okay sige stay lang muna sya.
Next ko po tinanong ay kung nagvideo ba sya nung gabi na yun dahil nakita ko iniilawan nya ako ng CP. Alangan pa sya ng una, pero inamin din nya na may video daw. Maayos ko tinanong ano ang laman ng video para hindi sya matakot at maging defensive. Sinabi ko na bawal kasi yun at dapat burahin. Gusto ko makita ung video para malaman kung ano ang naging exposure ko. Pinakita naman nya sa akin. Medyo delikado nga ang nakunan. Next na tinanong ko ay kung meron bang nakakaalam ng nangyari at video. Sabi nya nun una, wala daw. Pero umamin din sya na may tropa daw syang gay na nakakaalam.
Sabi ko baka pwede natin burahin at kalimutan na kasi prehas kaming sasabit sa video na yan. Kung pwede sana ipakiusap na burahin at wag na sbhn sa iba. Dito ko na nga narinig ung knatatakutan ko na prang blackmail. Sabi nya burahin nya daw ung video kung ppyagan ko ulit sya na mhawakan masel at ung ano ko. At mananahimik daw sya at hindi ssbhn ang nangyari kahit knino lalo na sa misis ko. Kinausap ko sya ng maayos na pwde maging blackmail un at bka sumabit sya. Need burahin yun pra maingatan din sya. Hndi ko alam pero prang handa sya sa isasagot at sinabing choice ko naman daw kung ppyag ako o hindi.
Pinilit ko na lng mtapos ng maayos ang usapan para hndi sya matakot at gumawa ng pwde kong ikapahamak. Sabi ko cge pag iisipan ko pro sna pkiusap ko ay wag na ipagsabi kht knino ang mga nangyari. Hindi ko sya haharasin at pag iisipan ko ang ggwin. Ayoko mathreaten sya gumawa ng mali at mapahamak ako. Humiling pa nga sya na picturan ako ng nkauniporm pro topless kung seryoso ba tlga aq na pagiisipan ako. Pinagbigyan k na as sign of good faith at di sya maghinala.
Ayoko tlga mlaman ng ibang tao ang mga nangyari , lalo na pamilya ko. Ano ang advice nyo?
Sensya na sa abala. Dito ko lng kc pwde ilabas ang nasa isip ko ngaun. Thanks po
PS. Straight po ako. Nahingi lng ng advice sa group na ito dahil Lgbt po ang involve thanks po

New driver here and the title says it all. I got our car May 4 and has been driving it daily. I already used it on EDSA, got through rotundas, travelled from qc to bulacan, finished PDC in 2 days and drove it for 4 hours straight sa isang practice place suggested by a friend in Bulacan.
I am well aware of my limits. I still am not confident when driving sa masisikip. I do fear rotundas as well or even going in heavy traffic. I voice out when im not confident to my tito who has been helping me when he is available. Ultimately he said that I'm a really good driver even with just 2 weeks of driving. Im not overconfident, in fact I think sobrang defensive ko magmaneho after ko magasgas ung sasakyan on the 3rd day of getting it.
What frustrates me the most is yung mom ko and mom ng fiance ko. Everyday my mom would always ask "o san ka pupunta" or "o magpasama ka". Im ok with some reminders pero naiinis ako kapag nagmamamaru na. " dapat gnito gawin mo, gnyan etc." Mind you my mom never tried driving her whole life. Andaming hanash, to the point even my tito said "andami mong sinasabi, pano matututo anak mo kung ayaw mo pagmanehuhin?"
Just today after we celebrated mother's day with my fiance's mom also present, napunta nanaman usapan sa sasakyan. One of the biggest reason sa pagbili namin is our trip to Zambales on last week of June this year. We wanted the car para maidala din si Nala yung aso namin kasi 3 days ang stay. Im going to practice on expressways by the next few weeks plus more daily driving before the actual trip to Zambales. Then out of nowhere they both suggested na "maghire n lng kaya tayo driver?" To my frustration I said "kayo magbabayad? 3 days un. Kayo magdagdag bayad sa airbnb? Kayo magpapakain?" Our zambales trip is sponsored by me and my fiance. We alloted a big amount for the 4 of us tapos gnyan maririnig ko. I continued saying "tita, kung ayaw niyo sumakay sa sasakyan, mag commute na lang kayo. Basta kami magsasasakyan" voicing out my frustration. They immediately went silent.
Just tonight I received a message from fiance na tita and my mom asked her na baka pwede daw wag na lang zambales sa iba na lang. This trip has been in fruition for 6 months and nakaka asar.
I am thinking of cancelling na ung trip at makakatipid ako ng 20k. Baka mas sumaya pa ako at maibili ko sa kung saan man na mas importante. I know im not the best driver pero napaka negative nila. Araw araw ako nag mamaneho para lang matuto and those negative thoughts are hounding me. Idk maybe dapat n lng tlga i cancel. Really nakakababa ng confidence.

napaisip at buntong-hininga ako habang inaayos ko yung finances and budget ko for the 2nd half of the year.
since 2018 akong diagnosed with MDD-turned-persistent-depressive disorder with anxiety
financially, hindi dapat ako mag career change, pero emotionally, physically, and mentally, hindi ko na kaya mag fulltime job in my field of work. gusto ko sanang mag-aral ulit as 2nd degree para makapag upskill at change career.
mayroon pa akong 8 pets na kailangang buhayin. hindi naman sila lahat sakin talaga, pero ako na nag-aalaga.
gusto kong magkaroon ng anak in the near future. may balak na kami ng asawa ko, pero financially hindi pa namin kaya.
marami pa akong ibang bayarin, pero makakaluwag sana ako kahit papaano kung hindi ako mentally ill with maintenance meds and regular consults.

And there we saw the giants, the sons of Anak, which come of the giants: and we were in our own sight as grasshoppers, and so we were in their sight

napaisip at buntong-hininga ako habang inaayos ko yung finances and budget ko for the 2nd half of the year.
honestly, parang 25 years old ako nagsimula 'tong quartemidlife crisis na ito, pero hanggang ngayon na 30 years old na ako eh nasa crisis pa rin ako sa buhay ko
since 2018 akong diagnosed with a mental health disorder na kailangan ng meds at regular therapy and consults.
hindi ko na alam yung gusto kong career para sa sarili ko. financially, hindi dapat ako mag career change, pero emotionally, physically, and mentally, hindi ko na kaya mag fulltime job in my field of work.
gusto ko mag-aral ulit as 2nd degree para makapag upskill at change career. pero kung mag working student ako, baka hindi ko kayanin.
mayroon pa akong 8 pets na kailangang buhayin. hindi naman sila lahat sakin talaga, pero ako na nag-aalaga.
gusto ko pa namang magkaroon ng anak in the near future. may balak na kami ng asawa ko, pero financially hindi pa namin kaya. in terms of my plans din, parang hindi magwo-work out.
ang labo ng lahat. hindi ko alam kung paano ko kakayanin.

Feeling ko wala na akong narating sa buhay ko.
I have 3 Jobs..
Pero wala akong nainvest sa sarili ko. Lahat ng sahod ko napunt lang sa penalty na binayaran ko sa hanapbuhay ng lolo ko. Napunta sa oagpapagamot ng lolo ko. Sinusuporthan ko sila. Nahihirapan na ko hindi ko magawa ung gusto ko sa buhay.
26 years na ko wala pa kong sariling kwarto. Hindi ko magawa ung mga gusto ko matry napupunta lang sakanila.
Ngayon nahihirapan akong kung pababayaan ko nalang ba sila para masimulan ko naman ung sarili kong buhay.
Naiisip ko hindi ko namang kasalan na hanggang dito lang gusto nilang buhay.
Ako anlayo ko pa sa pangarap ko.
Ang hirap magdecide kung magfofocus ba ko sa career ko 2 matanda 1 mother ko.
Wala silang alam gawin kundi isang kayod isang tuka. Kapag may pera uubusin nila agad. Hindi marunong magipon.
Nahihirapan na ko naiisip ko kasi 26 na ko
Wala akong kwentang tao. Wala pa kong nagagawa sa sarili ko.
Minsan iniisip kong mamatay nalang sila sana para makatakas na ko sa utang na loob ko.
Magawa ko naman ung gusto ko.
Ang bigat ang hirap...
Alam mo unf problema alam mo ung solusyon pero hindi magawa sahil naawa ka.
Hindi na ako masaya, hindi ko na gusto magwork kasi feeling ko useless.. Hindi ko nakikita pinagpapaguran ko. Napupunta lang sa iba.
Naiisip ko pa minsan na wala na kong future na hanggang dito nalang ako.
Ang hirap wala n kong motivation para magwork. Gusto ko magbreak sa lahat. Pero hindi pwede dahil sakanila.
Wala pa kong anak pero laspag na laspag na ko napapabayaan ko na sarili ko.
Gusto kong magwala.. Gusto kong sumigaw.. Gustong iuntog ulo ko.. Gusto ko silsbg sumbatan.. Gusto kong sabihin Antanga tanga nyo, hindi ko naman kasalanan na ito pinili nyong buhay, bakit ako ung mas nagdudusa.. Hindi dapat kayo naganak kung hindi nyo alam alagan Mga wala kayong kwenta!
Lahat hinihila nyo pababa!
I hate my life.. I hate myself ... I hate my dog.... I hate my cat... I hate our apartment... I hate our government
Sana ako naman.......
Feeling ko need ko pumuntang psychiatrist pero ang mahal!!!!! May nararandaman ako sa katawan hindi ko maoperahan... Ang pinaka masakit don 55k sahod ko per month.. feeling ko kung ako lang magisa pwede ko na sya gawin. Pero hindi lahat ng palpak nilng desisyon ako sasalo. :)

Please lang. Kung maghihiwalay man kayo ng asawa mo at may anak kayo, wag niyong iiwan anak niyo sa mga kamag anak. Di niyo alam gano ka struggle maging katu-katulong. Walang personal space. Si oo lang ng oo. Di makapag reklamo. Walang boses sa mga personal na desisyon sa loob ng bahay. A nobody - sampid.
Living like this since 2016. Hanggang ngayon, feeling ko - ni wala akong ka personality na tao. Sanay ako na kahit anong utos susundin kahit ayaw ko, di ako na-imik. Never sumagot. Never naging parte ng pamilya. Never naging special sa mga tao sa paligid ko.
Grateful ako, oo dahil sa mga kamag anak na tumulong samin at nag kupkop. Pero sana, nag sarili nalang kami ng kapatid ko. Dahil kaya naman sana financially (basta budget meal lng na apartment) At least dun, may personal space kami. Di kami naiilang. Di namin kailangan magising ng maaga para mag linis ng bahay. Nagagawa namin gusto naming gawin. Maluluto anong gustong ulam. Hayy. Etong buhay na to never ko paparanas sa magiging anak ko - kung magkakaroon man.

Hi! Some context naging kami ng jowa ko ng diko alam na INC siya, nalaman ko lang lately before ako manganak. Currently 4 months baby namin.
Hindi na po sumasamba jowa ko, matagal na pero before ako manganak tinanong niya ako if willing to convert ako, sabi ko yes. Wala namang problema since hindi ako relihiyosa. Fast forward nanganak na ako, 3 weeks baby ko binyahe namin papunta sakanila, I never met his mother and siblings kasi sa probinsya kami nagkakilala, at 8 months na namin sinabi sa kanila na nabuntis niya ako. Walang problema sa mga kapatid niya, mga mababait wala ako masabi, even his sister in law.
Before kami makadating sinabihan na ako na baka iba treatment ng mama ni jowa, kahit kapatid niya nung sinalubong kami tinanong kuya niya if sinabihan na ako. Akala ko magtataray lang mama ni jowa, iba pala.
Hindi pinansin anak ko, it was okay. Nakalimutan ko na mga pinagsasabi niya pero there was prejudice and hindi magaganda. Ang dating sakin hindi niya tatanggapin or kikilalanin na apo ang anak ko kung hindi ito mabibinyagan as INC.
May iba pa siya sinabi regarding sakin pero I don't mind it, natawa nalang ako. Pero iba yung sa anak ko, na kung ituring niya eh ang laki agad ng kasalanan sa mundo.
Nung nakauwi kami wala lang sakin, tinanong pa ako ng kapatid ng jowa ko if okay sakin pa convert sabi ko okay lang, sabi sana wag ako magtampo sa mama nila, sabi ko sanay na ako sa ganyan walang bago, pero nung tumagal na, napag isip isip ko na hindi okay welcome niya sa anak ko. Hindi niya manlang tinignan or binuhat anak ko and ang pangit ng timpla ng mukha niya.
Kinukulit niya ipakasal agad kami ni jowa pero wala pa sa budget namin kasi malaki bill sa hospital. Galit din si jowa sa mama niya may reasons naman, years na siyang hindi umuuwi sakanila baka mag dadalawang dekada pa nga. Si jowa lahat ng raos ng ipapambayad sa hospital walang tulong sa family niya.
Ako ba yung gago if hindi ako at anak ko magpa convert as INC kung ibabase niya lang sa relihiyon ang pagmamahal and pag tanggap niya sa anak ko?
Ps. Ako masusunod if magpapa inc kami or not. Ni rerespeto ni jowa ko desisyon ko and willing din siya maging katoliko ulit. Ps. Goods sa parents ko magpa convert ako and gusto dn nila pero due sa nanay ng jowa ko nag iba din timpla nila, lalo na ako yung babae and ako yung nabuntis, bakit daw nanay niya pa lakas mag demand na dapat magulang ko daw nagdedemand lalo na kasal pero wala sila na rinig. Maayos din sila makitungo kay jowa and mahal na mahal nila jowa ko kasi magaling maki sama.

Celebrity sightings dapat kaso I didn’t take a picture.
Gusto ko lang ichika na nakakatuwa yung magkapatid. Nakasabay ng kids ko yung kids nila sa isang indoor playground. Kasama nung kids yayas. After their play session, we ate lunch sa katabing mall. Nakasabay din namin dun sila erwann and solenn. Wala ng kasamang yayas, sila nagpapakain and nagaalaga kay dahlia and tili. Nakakatuwa lang na very hands on sila sa mga anak nila. As a new mom, ang hirap kaseng kumain at magpakain ng bagets habang chumichika pero sila, it looks so natural to them.