Kwentong epiko ni biuag at malana

Careful ladies, I have this ex (let's call him Rabe) magka klase at magkaibigan kami during college since iisa kinuha naming course (Civil Engg sa Baguio). Dahil iisa course namin, iisa din circle of friends namin. Lahat ng nakakakilala sa kanya during college, aware na friendly sya sa girls (also labeled him as machicks, babaero). Kami yung naging super closed and I even asked him bat friendly sya masyado sa mga babae, he told me na nasanay sya sa bahay nila na puro babae kasama nya at pinsan nya. Nag oopen din sya nun about his longterm RS na bigla sya ghinost ng ex nya (let's call her Khi) , di daw kinausap. Sya yung victim sa kwento nya so ako naman naaawa. I let him accompanied me sa lahat ng lakad ko. I didn't noticed na napapalapit na masyado loob namin sa isa't isa. Nag asked sya na manligaw so pinayagan ko kasi single naman kami pareho at mabait sya sakin bilang friend ko before at never ko nakitang may pinost na girl sa soc med o may in-introduce na girl sa barkada namin. Some of our friends reminds me na mag ingat kasi nga babaero daw ganyan. I thought haka haka lang naman kasi mas nakakasama ko sya at mas kilala ko. Not until ma distino sya sa province (under DPWH) naging LDR kami. Okay pa naman first month namin not until laging reason nya kaya di nakakachat sakin maghapon eh mahina signal sa site. One day bigla may nang ambushed sakin ng away (friends ng ex nya) sabi sakin "Yang bf mo pinuntahan kaibigan namin at humihingi ng chance, manipulative ka daw na GF kaya ayaw na sayo. Malandi ka pa, ikaw rason kaya sila nag break, mang aagaw ka" I was confused by that time, wala naman akong inagaw. He even showed me his phone before na wala na sila nung Khi. I confronted him like kelan ba sya nakipag kita, bat di ko alam (that time yung sabi nya walang signal, yun yung nakipag kita sya) Nagkita lang daw sila for closure kasi nakiusap sa kanya fam ng ex nya dahil magpapakamatay daw ex nya na nag break sila na depressed at imbento daw sinasabi ng friends ng ex nya, I felt betrayed kasi he showed me SS pano sila nagkita using his Brother, ah so alam ng fam nyang nakipag closure sya sa ex nya pero ako di ko alam, para akong pinagka isahan. Mahal na mahal nya daw ako and he said sorry. Pinatawad ko naman kasi mahal ko sya. After a month, around 2pm nagchat sya sakin na uuwi na daw sya aalis na sa site kasi tapos na work, he sai even told me that he loves me. Past 6pm na di pa din naka update na nakauwi na so nag panic ako baka nadisgrasya sa daan kasi naka motor. Suddenly, nagchat ng "Pwede bang mag break muna tayo? Ilang gabi na ako di maka tulog sa kaiisip na may kasalanan ako sa ex ko, naaawa ako sa kanya. I'm confused, mahal ko pa sya" Kaya pala di na naka update pauwi kasi dumaan sa bahay ng ex.
Sa sobrang gulat, halos manginig buong katawan ko sa chat nya, how come na confused sya eh nag ILY pa sakin 4hrs ago. I'm confused too, how come na di sya maka tulog dahil may kasalanan sa ex eh yung kwento nya sakin, sya yung biglang iniwan. Starting that day pinag aaway ako ng kakilsla ng ex nya, pinag tawanan ako, pinahiya ako at kung ano anong kwentong kalandian inembento nila about me. I asked my ex, ano naging kasalanan ko para gawin nilang lahat sakin yun. I was in shocked during those times. I can't eat properly, di na din ako nakakapasok sa work sa kaiiyak. I'm at peace bago maging kami then iniwan nya ako in chaos. Andamint tanong sa isipan ko that time, sinubukan ko syang tanungin pero sagot nya lang "mas okay siguro kung wag na tayo mag usap, iblocked na kita. Alam ko makakalimutan mo din ako, may mas deserve ka. Thank you for being wife materials nung magkasama pa tayo, sa mga pag tulong sa projects at reports ko kahit may work ka din mismo" What was that??
After 2 days no contact, he reached out again and nag sorry, ako daw pala yung mahal nya. He started chatting me again. Months have past, araw araw sya nagchachat, dinalaw nya din ako sa baguio ulit. But when I asked him what are we? Hindi nya daw alam, gusto nya lang daw itake it slow ayaw daw ako saktan ulit, little did he know na lalo ako nasasaktan sa nag papakita sya ng care pero can't give me a proper answer?. Di ako maka move on, I still love him during that time, inantay ko syang maging buo na maging akin ulit. One time dinalaw ko sya sa boarding nya kasi ininvite ako ng friends naming kaboarding nya, i saw his phone mausap nya din pala ex nya. So dalawa kaming sinusuyo nya ganun? I cried in front of him, kung ayaw nya sakin please lang layuan na nya ako at balikan na lang nya ex nya tutal naaawa sya dun yun ang sabi nya. Ayaw nya naman balikan. Our RS continued that way for one yr. Confused and drained. Lagi ko nakikita at nahuhuling binibigyan nya attention si Khi. Aware din si Khi about samin ni Rabe, lagi sya nag popost ng depression and ka sadgirlan. To clear things out, I chatted her and sincerely said sorry kung nasaktan sya nung naging kami ni Rabe, that I'm not the reason bat sila nag break. I know there's another girl before me during sila ni Rabe, at yun yung akala kong gf dati ni Rabe nung friends pa kami. I know my boundaries before as a friend, never entertain Rabe in a romantic way nung aware akong sila nung other girl. In return, inaway lang ulit nila akong lahat (Khi's friends). Sinabi ko kay Rabe pero sakin sya nagalit, sana daw di ko na lang chinat. Sabi nya iwasan ko na lang daw sila. Blinocked ko silang lahat sa fb, pero sinundan at inaway ako sa IG, Twitter and even Tiktok. Paano ako iiwas kung sunod sila ng sunod sakin. Ni wala ako ginawang masama sa kanila. I asked Rabe na iblocked na lang si Khi para mag stop na sila mag assume na may something sa kanila. Pero wala sya ginawa, lalo nya lang itinago pag uusap nila tapos sasabihin saking di na nya nakakausap, but I know, they're still talking. Gang pag tulog wala akong peace, I can't leave him coz I give my all to him. Not until my ibang iba't ibang girl ng na involved sa RS namin, may kung sino sino ng babae aside from his ex yung nag chachar like asking me sino ako bat nasa featured photo ko si Rabe, I told them na gf nya ko tapos sasabihin nila, akala nila single na cinocomfort daw sila ni Rabe, I'm the one who said sorry to those girls kasi bigla nya ghinoghost pag nafall na sa kanya then giving effort acting love na love ako after mag commit ng crime sa iba.. Gaano kakapal mukha ni Rabe na cinocomfort nya ibang girls while sarili nyang RS at gf nya di nya kayang ayusin at icomfort? I decided to cut him.. He cried in front of me, saying he can't live without me, paano daw sya, paano life nya, mahal na mahal nya daw ako, na ako lang daw naka trato sa kanya nung mga gusto nya, wife materials and care. Sa tagal ng pangloloko nya sakin, never sya naka rinig na minura ko sya o pinag salitahan ng masasakit, unlike sa ex nya na halos isumpa sya at murahin nung sila (pinabasa nya kasi before chat ng ex nya bat sila nagbreak dahil sa ganung ugali). Hindi ko din kasi ugali mag mura, lagi ako kalmado pag galit, iniiyak ko lang, kada icoconfront ko sya sino na naman yung babae, ide-deny nya kahit may proof ng ss na magka usap sila, sasabihin nya overthinker ako. I didn't give him a chance na kasi napuno na pasensya ko, na reach na yung limit. I blocked him sa lahat ng soc med acct na meron ako, he emailed me monthly, how much he missed me, loved me and longed for me. Nung nalaman nyang may nanliligaw na sakin, binaliktad na nya sitwasyon, kaya ko daw sya iniwan at inayawan kasi naka kilala daw ako ng bago, yun din sabi nya sa fam nya. His family didn't like me, never ko din sila nakita in person, puro chat lang. He promised me na ipakilala sa kanila para both side legal na kami at mag popost sa fb para di sya pagkamalang single everytime na aayaw ako, pero ni isa wala sya tinupad sa promises nya. Natuto ako sa empty promises nya kaya nagkalakas ako ng loob iwan sya. Pero bat ganun, afterall ako pa masama nung pinili ko ang peace over him. He even told na na I only love him pag masaya kami, di ko daw alam magmahal pag may problema. I got tired saving a sinking ship, I got tired teaching a boy how to treat me. Araw araw ko nun tinatanong ang Diyos san ako nagka sala, patawarin ako. Nagpatawad ako kahit ni isang sincere apology wala ako natanggap. But now, I met this man who takes care of me, giving the right treatment that I deserve.. Trully, If they can't, another man will. Stop fixing a boy who doesn't want to be fixed. Kalaunan, napag alaman kong bumalik ex ko sa ex nya. They deserve each other I guess, karma nila isa't isa. A boy with that kind of behavior and khi (being that weak who loves tolerating a cheater and who's ready to fight every girls for that cheater)

Hello, gusto ko lang maglabas ng sama ng loob regarding my mother. Alam ko sasabihin nyo na dapat hindi nagtatanim ng sama ng loob pero iba kasi talaga naranasan ko sa mother ko.
Some info: hiwalay na parents ko and both may parehong sariling family na at dahil first apo ako, sa grandparents ako lumaki.
So here is the story. Nagaabroad kasi si Mama and doon nagtatrabaho, syempre dahil OFW, sagot nya pag aaral ko ng college or kahit ambag lang ganon. Pero sobrang hirap nya hingan ng pangbayad ko ng tuition dati. Sa private ako nag aral ng college kasi gusto ng lola at lolo ko and kilala kasi yung school na yon doon sa Major na napili ko. Minsan sa isang sem 1 installment lang binibigay ni Mama, pahirapan pa. Minsan pa sa isang sem, walang binibigay. Sagot lahat ng grandparents ko and ng papa ko yung tuition ko. Minsan nalalaman ko lagi nagpapadala si Mama doon sa bago nyang asawa ng pera tapos nalalaman ko rin na pinangbababae lang non tsaka pinangsusugal at pinangiinom. Naranasan ko rin yung pinsan ni Mama binilhan nya sapatos galing ibang bansa tapos sakin kahit pag bibigyan ako, masama pa loob. Yung tipong magaling ba sa ibang tao pero sa sariling anak, walang amor. Last year nakapunta rin ako sa Ibang bansa kasi kinuha kami ng Tita ko, kapatid ni Mama. Tapos nalaman ko roon sinasabi nya pala sa mga kamag-anak namin sa side nya na ang nagpaaral sa akin noong college is yung kapatid noong bagong asawa nya. Ayon ang kwentong alam ng mga kamag anak namin sa side nila, which is Hindi naman totoo. Ako mismo saksi doon sa nagkautang utang na mga lola ko para lang mapagaral ako.
Naranasan ko rin yung mas papaburan yung mga kapatid ko kesa sa akin. Dati nagpapabili ako ng cellphone kasi wala nga ako gagamitin, syempre gagamitin din for school. Gusto nya bibilhan nya ako yung worth 3K lang daw. Max na daw yon. Eh sa halaga ng cellphone na maayos, ano mabibili ko roon? Tapos malalaman ko bibilhan nya ng iphone yung mga batang kapatid ko na mga nasa elementary pa lang that time. Naalala ko pa dati noong high school ako, dahil ako paborito ng tita ko na nasa ibang bansa, niregaluhan ako ng iphone. Tapos after 2 months lang kinuha ni Mama kasi pinapakuha raw ni Tita. Dahil uto uto ako, naniwala ako tapos binigay ko sa kanya. Hindi ko kasi nakakausap si Tita ng private, kay Mama ko lang nakakausap. Ang ginawa ni Mama at noong asawa nya sa cellphone ko, sinangla. Last year lang din namin nalaman ni Tita na hindi naman pala nya kinukuha yung cellphone sakin kasi nga regalo nya raw yon, bakit nya kukunin.
Last, sobrang dami kasi pero eto na lang, eto kasi pinakakinaiinisan ko talaga, kay Mama tsaka sa asawa nya at sa kapatid ko. Umuwi kasi ng pinas si Mama noong pandemic and pahirapan makabalik sa ibang bansa so nagstay muna sya dito sa pinas. Nauso yung online casino noong pandemic and dahil wala naman kami ginagawa ni Mama, nag agent kami sa online casino. Kumikita naman kami roon, extra income na nga rin. Yung kita nya ginagawa nya pangtustos doon sa asawa nya na walang trabaho at sa mga kapatid ko. Yung akin naman, ako na nagbabayad ng bills sa bahay nila lolo at nagbibigay ako pera kay lolo kapag sinasabi nya na wala syang pera. Yung ibang pera na kinikita ko, pinapautang namin sa mga kaibigan ni Mama. May tubo pero maliit lang at pwede na huhulugan. Tulong na lang kumbaga. Fast forward, may mga naiwan na pautang sa mga kaibigan ni Mama at nalaman ko na kapag nakakasingil sila, hindi binibigay sakin yung pera. May times pa na yung asawa nya yung naniningil tapos ginagamit pang bisyo nya. Pagsinasabi ko kay Mama na need ko yung pera, sasagot lang sakin is wala raw nagbabayad.
Ano kaya pwede ko gawin? Kapag kinakausap ko si Mama at sinasabi mga hinaing ko sa kanya, sya pa magagalit, minsan sasabihin pa sakin sya raw nag ire sakin kaya kulang pa raw yung gastos nya sa akin which is not true, kasi ever since, lola ko na gumagastos sa akin simula bata pa ako.

Kung nakaka iyak marinig mga kanya kanyang storya ng buhay ng mga ditapaks na may lamat na ang relasyon sa mga magulang nila tulad ng story ni Ms. Strange, mas nakaka lungkot pala pag nasasaksihan mo mismo in personal na nangyayari yung rift between parents and children. All because of “Religious fanaticism”. Sa mga active na MCGI member na nagbabasa dito na parents, please pag nasa wastong gulang na mga anak nyo na sa tingin nyo ay may kakayanan ng mag practice ng critical thinking, pakinggan niyo naman sana sila.
Wag niyong itanim sa isip at puso niyo na kapag gustong maka wala ng mga anak nyo sa pagkaka gapos sa isang samahan ay nagkulang na kayo. Hinding hindi kayo nagkulang, lalo na pag yung mga anak niyo ay nakapag tapos na at may maayos na trabaho na, at lalo pa kung lumaking maayos,may respeto, at may pagmamahal sainyo. Sadyang, nakapag isip at na validate lang nila yung nakikita nilang mali sa iglesia. Kung tutuusin, napaka “UNBIBLICAL” ng tinuturo ng iglesia nyo na wag pansinin yung mga may tanong at duda, at lalong napaka UNBIBLICAL na ipapa-block nyo yung mga taong may mga katanungan.
Sa mga nasabi ng mga anak nyo which is, I'm sure magiging highlight yung salapi/pera, Oo nasa bible talaga na dapat bigyan ng compensation yung namumuno or tagapangasiwa sa iglesia based sa 1 Timoteo 5:17 to 18, pero may kondisyon yan, dapat yung namumuno na yan ay pasok dito sa 1 Timoteo 3:1 to 7.
I am sure na kung critical thinker at wise mga anak nyo ay may ekis agad sa 1 Timoteo 3:1-7, may mga certain qualities na binanggit sa mga verses na yan na bagsak si KDR, kung hihingi kayo ng ebidensya sa mga duda at nag presenta mga anak nyo, ay mag effort din naman sana kayong mag imbestiga kung totoo ba, kasi in the 1st place hindi magkakaroon ng lakas ng loob mga anak nyo na ipresent mga ibedensya kung kwentong barbero lang pala, wag nyo naman agad hahatulan dahil walang sinoman sa lupa ang dapat humatol, wala ding nasa lupa na matuwid.
Tao lang din ang isang namumuno, pastor man yan, pari man yan, ministro man yan, at kung ano pang maka mundong title na itawag sa mga preacher na yan, one thing is for sure: HINDI SILA EXEMPTED SA CORRUPTION. Just as any human na naka tapak sa lupa, ay hindi sila perpekto.
At dahil sa hindi perpektong nilalang ang mga so-called “religious leaders” ay wag nyong sabihin at pangunahan na i-judge yung mga anak nyo na nagkaka sala sa Dios, at lalo pa kung sasabihin nyong nasa panig sila ng Diablo. Please be a human being ,please show them that you are parent. Be rational!
And lastly, sa mga panatikong magulang, wag nyong bigyan ng karagdagang anxiety mga anak nyo na isusumbong nyo pa sa District Servant at sa kung sino pang mga naturingang mga worker, kasi kung tutuusin: Sa inyong side pa lang na magulang kayo ay tinatanggi nyo na mga nararamdaman ng anak nyo ano pa kaya sa mga may position sa lokal? Sa tingin nyo makakabuti yan sa mga anak nyo? pinapahamak nyo lang sila, mas binibigyan nyo ng stress and anxiety. My goodness. Gumising kayo!
Naging panatiko kayo nung pinigilan nyo sarili nyo na mag isip.
May naintindihan kaba kapatid na Rodel? May maibabaon kaba sa pag uwi mo?
Umay senyo mga kulto

Wait. Bago kayo matrigger I need to explain bakit si Gat Lapulapu o ang istorya sa buhay at panahon nya ay hindi matuturing na fully Historical dahil may halo itong Legendary stories
Ano nga ba ang Historical, Legendary at Mytholoical person at ano pagkakaiba nila?
Historical person - verifiable ang halos buong kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ang mga kaganapan ay suportado rin ng ibang references, halimbawa sa ibang bayan o ibang bansa
Legendary Person - verifiable lang ang ilang kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ngunit ilan sa ang mga kaganapan ay hindi suportado ng ibang references, halimbawa sa ibang bayan o ibang bansa, karaniwan ring may kapangyarihan ang nasabing tao Ex.
Mythological Person - Walang ebidensya sa buong kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ang mga kaganapan ay kadalasang imposible sa tunay na buhay gaya ng superpowers at paglipad ng isang tao, karaniwang nabuo lang ang kwento para maging kwentong bayan at pamumulutan ng aral para sa mga bata
BACK TO LAPULAPU - Ang highly verifiable source tungkol kay Lapulapu at sa kaganapan sa panahon nya ay naitala lamang ni Antonio Pigafetta at Enrique of Malacca. Nalaman lang natin ang istorya tungkol kay Lapulapu dahil sa Magellan's expedition, sa Kasong ito. Fully Historical si Lapulapu
Sa pagiging Legendary ni Lapulapu - alam natin na historical si Lapulapu dahil sa mga naitala ni Antonio Pigafetta - after makilala ni Lapulapu bilang unang Pilipinong bayani, dumami ang kwento tungkol kay Lapulapu na base na lamang sa kwentong bayan at epiko na gawa ng ibang grupo
a.) Aginid, isang Epiko, ang animang Epiko ay hindi maituturing na historical reference b.) Nagmula raw si Lapulapu mula Borneo at anak raw ng ibang Royal families mula doon at naglayag papuntang Mactan (no verifiable source) c.) Para sa mga Muslim, sya ay sumusunod sa Islam kahit na ang katangian ni Lapulapu na naitala ni Pigafetta ay salungat na sya ay Muslim d.) Nag-anyong bato rin daw si Lapulapu at hanggang ngayon ay binabantayan ang pulo ng Mactan
Conclusion: Legendary person si Lapulapu dahil isa lang ang verifiable source natin na totoong tao sya, ang anumang kwento tungkol kay Lapulapu na wala sa kwento na nailagda ni Pigafetta ay matuturing na lamang na fictional at not historical
Matuturing lang natin na Fully historical si Lapulapu kung tala ni Pigafetta ang pagbabasehan gaya ng - ano kinakain, sinusot at paniniwala ng mga Cebuano - mga baong salita pabalik ng España - napatay si Magellan sa Mactan - si Lapulapu ang pinuno ng Mactan

Noong college palang ako, gustong-gusto ko na talaga mamuhay sa Manila. Naiinggit pa ako sa mga kaklase ko nung highschool na sa Manila nag-aral nung college. Sabi ko parang ang angat lang ng buhay pag nasa Manila ka at mas mukang matalino kapag sa Manila nag-aral. Fast forward, after graduation naglakas loob talaga akong mag work sa Manila kasi iyon nga ang dream ko noon. Hirap maghanap ng work kaya call center din binagsakan ko. Nag call center ako for 5 months, a contractual account na healthcare. Grabe tiis ko doon, tipong drained na ako physically at mentally pero napasok pa rin ako. Tipong nagkasakit na ako, namayat, trinangkaso, nagka bronchitis pa, pero napasok pa rin ako. Masyado akong naaddict sa pag-iipon. Ilang beses ko ng gustong sumuko, pero bakit hindi ko magawa? Dahil takot sa judgement ng mga tao sa probinsya na nakatapos ka pero unemployed ka. Tama nga naman, pero nakakapagod din pala. After our contract, awa ng diyos nakahanap din agad ako ng work. Sobrang layo, niya mas na drained ako. Medyo toxic pa yung management at may mga di magagandang work ethics akong nakikita. This is also healthcare related, pero hindi na call center. Now, super tired na ako to the point na parang ayaw na ayaw ko na pumasok, irritable, everyday galit, everyday stress. I can't even look at the mirror kasi sobrang pagod ang losyang na ng itsura ko. Nakakasawa na maging night shift, nakakapagod yung byahe, nakakadrain yung toxic environment. Sukong-suko na talaga ako as in, and it's been 7 ½ months palang akong nagwowork sa Manila. Konting-konti nalang magreresign na ako, parang di ko na talaga kaya. Wala nga lang akong backup plan. Maunti pa ipon ko around 70k palang. Pero di ko na kasi talaga kaya, ni di ko na nga magawang umiyak sa sobrang pagod e. Tipong everyday nalang napapatanong ako, hanggang kelan pa ba ako magtitiis? Yayaman ba ako rito? Hindi naman diba? Let's admit it kahit 10 years magtrabaho sa Pinas ni bahay di kapa makakapagpagawa lol. Kayo ba? Share nyo naman kwentong burned out niyo! Gusto kong mabasa!

Bakit kaya inalis ng tuluyan ang mga transient homes?
Nakailang beses akong nagcheck-in sa transient home sa Alpha noon. Minsan lang naman sa QC.
Pag ginabi at wala ng masakyang puv o kaya may gawain sa Alfa kinabukasan kaya need matulog sa church central.
Sa QC nagTH ako dahil ginabi ako pakikipagkita sa 1 kaibigang kapatid. Nagastusan na ko ng medyo malaki dahil ako taya kaya kahit man lang sa tulugan makalibre at maexperience ko ang ADD TH.
Mga homeless na street beggar mga nakasabay ko. Di ako nakatulog. Namahay. Nakadami ng caffeine dahil sa drinks sa music bar ng mga kapatid. 1 pa di mapakali ang 1 homeless person kaya naistorbo rin ako. May nag aassist namang staff sa kanya o sa amin kahit papano.
SA TH ALPHA, MAY MGA NAGMUMULTONG KAPATID. DI LANG SA NAGHIHINALA AKO. 1 SIYANG ADD CHOIR MEMBER FROM BULACAN YUNG KAPATID NA DI NAMAN MUKHANG BEKS PERO NAPAPANSIN KO SA FB PALAKAIBIGAN SA MGA POGING KKTK. MAY ITSURA RIN NAMAN SIYA.
DI NAMAN SIYA KASAMA SA ELITE GROUP NG MMC. PARANG ASA 2ND TIER SIYA NG ADD CHOIR. YUN BANG NAKAKASAMA SA STAGE TWING WS & TG SA ALPHA.
HALA PARA SIYA SINASANIBAN. DI MAPAKALI. IKUT NG IKOT SA MALE DORM. PARA BANG MAY GUSTONG KAGATIN O PASLANGIN NG PASIMPLE. GUSTO KONG SABIHIN AY PARA SIYANG TURNED ON SA 1 SA MGA GUEST NG TRANSIENT HOME.
KUNG DI LANG SIGURO MASUSUSPINDE O TAKOT MANGUYA NI AUNTIE AY MAY NAGAHASA NA SIYA. MAY POSIBILIDAD RIN NA MAY MGA NADALE NA SIYA DATING MGA BRUH.
GAYA NG SUMBONG DATI SA CONSULTATION NUNG 1 SEX ADDICT NA BAGONG ANIB NA BISEXUAL BROTHER, MONTHS BEFORE PANDEMIC LOCKDOWN. SABI NYA KAY AUNTIE NA MAY MGA BI AT GAY NA MGA MALE CHOIR MEMBER NA NAGKAHAWAAN NG HIV DAHIL SA CASUAL SEX AND ORGY PATI ATA. DALA NG MGA PUYATAN SA GAWAIN AY NAGI-SLEEP OVER SA KASAMA SA COMMITTEE & SLEEP AROUND W/O PROPER PROTECTION.
BAGO YUNG MOBILE KO NOON AT MIDSCALE & MAY DALA AKONG PERA KAYA LALO AKONG DI MAKATULOG NOON DAHIL NGA MADAMING BALITANG NAKAWAN SA APALIT.
ISANG BESES NAMAN, NAGKWENTO SA KIN YUNG 1 MALE KNC ELDER FROM SOUTH METRO NA TINABIHAN DAW SIYA NG 1 PANG MALE KKTK DIN AT NIYAYANG MAGSEX. BUTI DI PUMAYAG ANG KILALA KONG BRUH.
TAMA KAYA HINALA KO NA KAYA LALONG SINARA MGA TRANSIENT HOME DAHIL SA SINISTER INCIDENTS TULAD NUN NA MAY NAHUHULING GANUN.
As a result, Ito ang naging phobia ko kaya noon ayaw kong magbook ng dorm room sa 1 hostel or homestay sa maraming taon. Baka magulo rin tulad sa ADD's. Baka mawalan ako ng personal stuffs. Tapos nagkukwentuhan mga guests in wee hours tulad sa ADD TH na makakasisturb ng rulog ko. Madami kasing untoward incidents minsan kaya ayokong subukan dati sa ibang lugar.
May 1 female choir member ang nagsabi sa kin na lagi siyang nagbubook ng dorm bedspace abroad kaya nakumbinsi akong itry. Ok naman pala kahit sa Pinas. Respetuhan din by not being noisy to disturb other room mates. Pero ingat pa rin sa gamit kung di lahat mailalagay sa locker.
Last year nawalan ako ng €50 abroad. Di ko sure kung sa dorm room na may nakasama akong broke tourist o baka pag nasa tour kami need iwan ang lahat ng personal things sa van due some certain activities. May hinala ako pero bad na mambintang ng walang proof. Pwede rin akong nakawala mismo. Kung ninakawan man ako, medyo mabait yung nagnenok kasi €50 lang kinuha sa bills ko.
Anyways, anong kwentong ADD Transient Home nyo if ever? Ano rin mga narinig nyo about it?

Wait. Bago kayo matrigger I need to explain bakit si Gat Lapulapu o ang istorya sa buhay at panahon nya ay hindi matuturing na fully Historical dahil may halo itong Legendary stories
Ano nga ba ang Historical, Legendary at Mytholoical person at ano pagkakaiba nila?
Historical person - verifiable ang halos buong kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ang mga kaganapan ay suportado rin ng ibang references, halimbawa sa ibang bayan o ibang bansa
Legendary Person - verifiable lang ang ilang kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ngunit ilan sa ang mga kaganapan ay hindi suportado ng ibang references, halimbawa sa ibang bayan o ibang bansa, karaniwan ring may kapangyarihan ang nasabing tao Ex.
Mythological Person - Walang ebidensya sa buong kwento ng buhay ng isang tao, pangyayari at petsa, ang mga kaganapan ay kadalasang imposible sa tunay na buhay gaya ng superpowers at paglipad ng isang tao, karaniwang nabuo lang ang kwento para maging kwentong bayan at pamumulutan ng aral para sa mga bata
BACK TO LAPULAPU - Ang highly verifiable source tungkol kay Lapulapu at sa kaganapan sa panahon nya ay naitala lamang ni Antonio Pigafetta at Enrique of Malacca. Nalaman lang natin ang istorya tungkol kay Lapulapu dahil sa Magellan's expedition, sa Kasong ito. Fully Historical si Lapulapu
Sa pagiging Legendary ni Lapulapu - alam natin na historical si Lapulapu dahil sa mga naitala ni Antonio Pigafetta - after makilala ni Lapulapu bilang unang Pilipinong bayani, dumami ang kwento tungkol kay Lapulapu na base na lamang sa kwentong bayan at epiko na gawa ng ibang grupo
a.) Aginid, isang Epiko, ang animang Epiko ay hindi maituturing na historical reference b.) Nagmula raw si Lapulapu mula Borneo at anak raw ng ibang Royal families mula doon at naglayag papuntang Mactan (no verifiable source) c.) Para sa mga Muslim, sya ay sumusunod sa Islam kahit na ang katangian ni Lapulapu na naitala ni Pigafetta ay salungat na sya ay Muslim d.) Nag-anyong bato rin daw si Lapulapu at hanggang ngayon ay binabantayan ang pulo ng Mactan
Conclusion: Legendary person si Lapulapu dahil isa lang ang verifiable source natin na totoong tao sya, ang anumang kwento tungkol kay Lapulapu na wala sa kwento na nailagda ni Pigafetta ay matuturing na lamang na fictional at not historical
Matuturing lang natin na Fully historical si Lapulapu kung tala ni Pigafetta ang pagbabasehan gaya ng - ano kinakain, sinusot at paniniwala ng mga Cebuano - mga baong salita pabalik ng España - napatay si Magellan sa Mactan - si Lapulapu ang pinuno ng Mactan

For context: our friendship started in high school
We are 4 in our group, me, my bf, girl 1, and girl 2 (ages 24-26 palang)
Ever since may issue na ko with the two girls being too close with my bf when they broke up with their exes.
My bf says everything to me naman when they try magaya lumabas or pag nagoopen sila to my bf, but what hurts me is that, instead of opening up sa gc namin, bakit kay bf lang sila nagoopen. Parang wala ako ganon.
Way back in college I confronted the girl 2 about her numerous times na pagaya kay bf na sila lang dalawa without considering me and pagchat niya everyday kahit di na pang chat yung sasabihin. I remember sinabihan niya ako na baka ayaw ko lang sila maging friends nung sinabi ko yung san ako di okay.
Then now, working era, girl 1 broke up with her ex, ganon din, after breakup, EVERYDAY chat sa bf ko. And the type of kwento na masyadong malalim na. At first I was ok since nagkwento naman na rin talaga sakin si girl 1, pero nagtataka ako bakit kay bf araw araw talaga and mga kwentong di na sa amin sinabi. May mga actions siya na pang girlfriend lang pero ginagawa kay bf. Pag andyan si bf todo ayos din siya sa sarili niya. Edi I told this to my bf, he said he’ll try nalang not to be always available sa chat pero naiipit din siya kasi alam namin nasa healing stage ang girl 1. I can’t confront her yet because I’m not sure if she’ll understand it well (girl 2 nga hindi eh). I know naman how my bf replies (all harmless pero syempre comfort need ireply to a friend na kakagaling sa breakup) kaya di ako nagalit kay bf.
Then I told this to girl 2 para maitama lang yung nararamdaman ko (akala ko kasi nag grow na sya as a person, kasi grabi talaga chat niya parang gets niya nararamdaman ko ganon), THEN nagsnitch sya HAHA. She told girl 1 about my feelings WITHOUT TELLING ME NA SINABI NYA NA. Sorry ang highschool pakinggan pero number 1 cause of conflict talaga ang pagsnitch huhu
Then nagchat tuloy bigla sakin si girl 1, galit siya sa issue na bakit kay girl 2 nya pa nalaman imbis na tanungin ako ano nangyare, ano talaga naramdaman ko etc. Basta ang nangyari is parang ako mali, bakit di ko agad sinabi etc akala nya ba naiintindihan ko siya. Nagsorry siya sa mga nagawa nya na alam lang niya from girl 2 pero coming from a place na hurt and defensive siya, so parehas di naging okay yung usap. She said sorry if naramdaman ko daw yon, si bf ko lang daw kasi pwede niya makausap ng buong puso at kaluluwa niya (hello ano ba kami)
I confronted girl 2 about what she did pero walang accountability kasi sinabihan niya pa ko na wag ako ganito when we both agreed before na IT SHOULD BE ME ang magsabi ng issue ko sa girl 1. Gusto niya lang naman daw magusap kami pero di nya naman sinabi na sinabi na pala niya lahat lahat MATAGAL NA edi sana kami nalang nagusap ni girl 1 nung una palang. Yung feeling na chinika ka nalang kasi di na nya kaya itago pa pero walang intent na pagayusin kami. Diba kung friend ka talaga, paguusapan mo yung 2 tao nang maayos??? Hindi naman siya pumagitna samin, literal na bahala na kami kasi matanda na daw kami. Then and solution niya nalang is FO nalang with my bf. Dun nasaktan din bf ko. Saka ako nalungkot. Kasi parang di naman yun yung gusto namin, boundaries lang naman hindi FO 😩.
I can’t tell all the details syempre. Pero ayun. Parang kasi I’m ready to let this friendship go. Kasi ilang beses na nila hindi cinoconsider na jowa ko yoOn. When i told this naman to my bf, nagsorry rin siya kasi syempre may part sya bakit naging comfy friends namin sa kanya. Mabait kasi talaga sya and great listener, sinasabi nya naman din sakin lahat. Pero ayon kinginaaa walang naayos. Mukang walang balak din si girl 2 ayusin yung ginawa nyang gulo kasi nireready ko naman na rin confront si girl 1 pero desisyon siya mhiieee inunahan ako 😩 my and my bf both left nalang sa gc. He told me na whatever my decision is, if FO, go lang. kakampi niya raw ako kahit saan.
The confrontations all happened sa chat. Kaya parang walang naresolve. Should I still make an effort to save this friendship or dapat sila ba magayos nito. Ang awkward na.
On top of that, may mga tampo ako with them na hindi maresolve kasi lagi silang unavailable. Saka lang sila nagiging available pag sila na yung may problem. Pero pag okay buhay nila, hirap kausapin. Makakausap ko lang sila pag isasadya ko imeet sched nila, pero you won’t see the same effort from them. Pag may achievements ako in life, walang congrats. Birthday ko walang effort. Pag bday ni bf kala mo gf si girl 1 kung maka asikaso. Hirap e.
What I’ve learned lang is, I gotta say my boundaries as early as possible and be firm about it. Mali lang din talaga na sa girl 2 pa ko nagsabi ng nararamdaman. And sana sinabi ko nalang nang maaga kay girl 1.

skl. kanina lang ulit ako nakasakay ng jeep, at nagulat ako ng 13 pesos na ang minimum fare!
matagal tagal na ako di nag cocommute, at kanina nagulat ako na 13 pesos na pala ang pamasahe dito sa manila. naalala kong huling pamasahe ko sa jeep ay 8 pesos, siguro mga 2013 ata yon?
sa event na to, na realize ko na ang buhay ay parang gulong lamang..
laki ako sa hirap. yung tipong kanin at kape minsan ang pagkain. pero nag sumikap at biniyayaan ni Lord na guminhawa ang buhay.
naalala ko nung bata pa ako, nag cocomute ako papuntang elementary school. pamasahe nun dos pesos sa jeep. isang beses, kinulang ako ng piso. sinubukan kong humiram sa kaklase at titser ko, pero walang nag pahiram sakin. kaya no choice maglakad pauwi.. habang nag lalakad, nakasalubong ako ng isa kong kaklase… tinanong nya kung san ako pupunta.. sa sobrang hiya ko, ang sabi ko sa lola ko, kahit hindi naman. kinabukasan, pinag kalat ng ka klase ko ung nangyari, at inasar ako ng buong klase, “ahhh walang pamasahe, nag lalakad pauwi. pulubi! pulubi!” sobrang nasaktan ako, dahil totoo! pero mas masakit kasi dun ko naisip wala pa kong totong kaibigan na handang mag pahiram ng piso para makauwi ako.
iyak ako ng iyak pag uwi. hiyang hiya ako. nag tataka ang nanay ko, ang sabi ko lang bagsak ako sa quiz namen. syempre lalo ako napagalitan.. pero tumatak sa isip ko ang pang yayari na yon. kaya nag sumikap ako. at sinabi sa sarili ko na balang araw mag kaka kotse din ako, with driver pa!
fast forward ngayon, mas maginhawa na ang buhay. may sasakyan, pero wala pang driver (hehe).
kaya habang nasa jeep ako kanina, na realize ko na bilog talaga ang mundo! na ang buhay e parang gulong lang yan, pa ikot ikot, minsan nasa taas ka, minsan nasa baba.. pero tuloy tuloy ang buhay basta masipag ka..
kaya kung sino man nag hihirap ngayon, dadating ang araw na aangat ka rin, hindi lagi nasa ilalim, basta tuloy tuloy ang sipag, iikot din ang tadhana mo! ikaw anong kwentong jeepney mo?

Katatapos ko palang na kumain, tamang hugas lang ng mga pinggan na, di naman dapat ako ang maghuhugas nun, pero, sige, tutal, gusto ko, di dahil, mabait ako, kundi, trip ko lang. Basta! 5 hours later, balik na ako sa mala-trono kong kwarto, nagpapakasarap galing sa matinding pagod ng kaputang-inahan sa bahay. Mga batugan kasi mga andun. Puta, ginawa pa akong alipin. Anyways, pahinga ko na ngayon, walang makakapigil sakin, at least, for now.
Naalala ko, na sa bahay, mga family members dun, panay usap tungkol sa pagkakamali ng ibang tao na "kesyo, itong si bobo, nakagawa ng di maganda sa jowa", o kaya, "si ganito, nakapag-asawa ng kupal na mayaman, pero, maya-maya, sinampal, kaliwa't kanan", mga ganyang bullshit. Tapos naman, tungkol sa pag-ibig naman, na parang pare-pareho lang naman ng problema sa ibang tao, maaaring similar lang naman ng problema eh, pati sagot, na sa huli, di naman yan nakakarating sa kung sinuman na ponsyo-pilato jan na deserve na alamin yan. For me kasi, parang "mga behavioral pattern at similarity" lang naman kasi mga taong laging "nahihiwalayan ng jowa na di maintindihan kung bakit", "laging talo sa sugal", o kaya, "may problema kay jowa, ganito, gañan", sigh! Anu ba yan? Tapos, mga gañang bagay, yan na ang nagiging conversational habit na ginagawa, every single day, at least, sa neighborhood ko. Kabuwi-shit! Sa tenga ko, puro na lang tungkol sa problema sa pamilya, jowa, ibang taong wala namang pakialam sa kanila, etc! Jusko naman! 2024 na, wala pang kwentong bago, yung bang, all about sa personal and financial development naman! Gets ko naman na, ang problema, should be taken care of, pero, ang usually na naririnig ko, problema lang, wala man lang ba na kwento about sa kung paano ginawan ng paraan ang problema by making work-arounds or even "out-of-the-box" variation of solutions to take advantage. Puro problema lang, and that's it. So ano na lang, hanggang problema na lang ba ang mapapala ko sa kwento ng mga tao dito, sa loob at labas ng bahay? Pati tuloy ako, kasali na sa "problema"! Eh, walang bago eh! Mga problema, laging cliché. Kung may solution man, "band-aid" lang, di nagagamot ang ugat!
Sa opiñon ko, yung mga gañang klaseng bagay, yan ang nagiging dahilan ng pagkakaroon ng time-wasting bullshit sa buhay ng tao, lalo na sa kakulangan sa personal development. I mean, kung may problema lang naman, una, i-acknowledge muna kung ano ang nature ng problema, tsaka lang, magkuha ng impormasyon about it and how the problem works, para magawan ng solution. Sa mga napapansin ko sa iba, ang solution na alam is, dapat i-disregard ang negative consequences and tackle it. Yan ang instinctive sa mga tao, eh. Katwiran ba naman, bakit pa mag-iisip nang malalim, kung pwede naman na "isaksak" na lang jan, at hayan na! Problem solved! Ehhhhh? Walang pakialam kung nakasakit ng feelings, basta problem solved na! Well, basta nakuha ang gusto, "burn the bridge" na, and go to another "bridge" to burn!!! Ayos ah, daig pa ang sidekick ni Kadiliman sa problem-solving tricks!
May iba pa akong opiñon. Minsan, sa mga tao kasi sa paligid ko, kung saan mang kaputang-inahan yan, madalas gumagawa para lang may magawa lang, tapos, pag gagawa ng paraan, basta "gawin lang ang dapat gawin" yun na yun. Wala nang isip-isip, wala nang pakialam, basta magawa lang ang ginagawa, okay na, kasi, "trabahong petex" lang. Wag seryusohin, kuno. Pwede, kung di naman kasi, mediocre. Ah! Mediocrity. Okay. Nakapaka-wonderful ang gañang word. Kung sabagay, associated ang word na yan sa "basta lang may magawa, may sweldo na". Nakakaputang-ina lang isipin, pero, kung effective naman sa marami, bakit di ko i-take advantage yan, di ba? Anong pake ko?! When comes sa maraming kwentuhan, to be frank, nakakaputang-ina, like, wala na bang bago? Nagmumuka lang silang walang common sense sa kakakwento ng problema, kasi, para naman, may "karamay" sila. Ah, oo, may karamay, pero, sa lagapak ng buhay ba, may karamay din ba? I don't think may ganun. How bullshit it is, eh? May iba naman kasi, dahil sa may ginagawang "mabuti" kuno, di man lang naging aware na bawat action na committed nila, may negative consequence, tulad na lang na, kahit may jowa na yung babae/lalaki o kung sino mang alien lifeform man yan, jinojowa pa, para lang may option. Sigurista ba. Pag sigurista kasi, di nakakaramdam ng FOMO o kaya scarcity (takot mawalan eh, makagago ba naman). Tingin ko, mga problemang ganun, galing sa confusion, stupidity, and ignorance, yung sa point na "naabot na ang peak of victory" pero, di aware sa mga limitation, tulad na lang ng negative consequences. Eh, paano ba naman, "masarap ang bawal, eh". Paano ba yan, kamot sa ulo? Ang magiging reaction ko jan, mejo matatawa na mapuputang-ina ako sa ridiculousness ng kagaguhang gañan ang sapit. Amputa, kagigil!!! Di na ako magtataka, naging vicious cycle na ang problema, tapos, magtataka pa kung bakit nagkakaganito. Walang awareness kasi!
Sa mga TV naman, tsaka, YouTube, daming mga taong halos may mga katulad na problema, galing sa RTIA (Raffy Tulfo in Action). Gets ko naman ang mga taong andun para i-assist ni Tulfo sa mga problema, magandang step yun towards justice, but somehow, in my perspective, parang kung tutuusin, tutal, magkakatulad lang naman ang mga problema, sa sweldohan, sa aregluhan, kahit sa kaputang-inahan, kaya naman nilang resulbahin yun eh, lalo na may "guide" sila from that, kaso, para masabing "may karamay" sila, iko-compromise na lang ang problem-solving prowess nila para lang sa so-called "tender loving care". Sayang lang. Siguro, dahil sa complexity ng mga problema na tanging pang-Grade 3 na problema lang ang kaya ng karamihan, kaya dun na sila kay Tulfo na kayang mag-solve ng pang-college na problema.
Muntik ko nang kalimutan to. Sa mga tsismisan na narinig ko sa mga marites jan, karamihan sa mga estujante, nasanay nang maging spoon-fed dahil may nagtuturo, syempre. Teacher, malamang. Kung baga, kinondisyon sila na makinig na lang, tsaka, wag nang kumontra, dahil, "alam" ng teacher ang ginagawa kuno. Ayan na ang ugat ng problema! Problem solved, di ba? Hmmmp. Disappointed ako sa gañan. Yung bang di ka talaga makakakita ng mga taong gumagamit ng commons sense and critical thinking. Di ko alam kung bakit ko pa to nagawang sabihin, siguro, yan ang na-oobserbahan ko eh. Minsan, makita ko ang iba na pag nagtatanong ng mga problema, kahit alam na ang sagot sa tanong na kung tutuusin, alam na kung paano, eh, magtatanong pa rin, alang-alang sa pagpi-people please. Maya-maya na lang, magtatanong ulit sa iba, sakaling makalimutan, eh, syempre, sa Pinas, alam na. PAKIKISAMA! For its sake! Pakikisamang walang advantageous benefit para sa mga taong may mataas na quality of personal development. Pag gañan, mejo, distansya na lang ako kasi, di ko talaga type yan. Mas gugustuhin ko pang maging workaholic kung estujante ako, kaysa magsayang ng oras sa pagiging worthless bystander na wala namang napapalang sobra-sobra.
Kahit saan ako magpunta, wala eh. Karamihan, problema dito, problema doon. May magawa lang sa buhay ang mga marites jan. Isali pa ang problema sa mga "EXCALIBUR NA HANGGANG NGAYON, STUCK PA RIN SA BATO, AT PILIT NA HINUHUGOT, MAKUHA LANG", I mean, sex problems. Naku! Cringe lang talaga, kasi, ang POV ko lang, nagsisi-iyakan na ang mga babae't lalaki na sana kagay ng isang fantasy RPG ang buhay pag-ibig. Huh?! Seryoso?! Para yun lang, iniiyakan na?! What the fuuuuuuuuck?! Trabaho muna, bago kunin ang mahiwagang EXCALIBUR! Amputa (napapa-smirk na lang ako sa sobrang disappointment, jusko naman, ang pag-ibig na yan, makakapaghintay naman yan eh, pero, pag nakagawa na ng "HIMALA", hayun! Napapaisip kung itutuloy pa ba. Ah! Alam na. Gagawa ng mind games, tapos, reverse psychology, tapos away-bati, walang katapusang problema, gaslighting, tapos, iyakan, and ultimately, HIWALAYAN, tapos, jowa naman sa iba, isama pa ang kabit!!! Yahoo! Pansin nyo ba ang pattern? Kung oo, nakakaputang-ina lang ano? Tapos ikukwento pa sa iba na di raw magandang experience ano? Hmmmp! Kwentong iyakin ba naman. Sigh... No, no, no, not yet. The vicious cycle still continues. Tuloy ang iyakan! Nyahahahahaha! Amputa.)
Sa kaloob-looban ko, puta, tawang-tawang ako na kailangan kong ilabas dahil sa napakaputang-inang disappointment, as well as sa dissatisfaction na kitang-kitang namang progressively worse sa mga tao. Sa halip na asikasukin ang problema sa abot ng makakaya, and nip the fucking bud of it, eh hindi, pinairal pa rin ang "problematic masochism extravaganza"! Nyahahahaha! Hayop. Deputa, nakaka-dissatisfying, di ba?
씹알! 바보!
Nagsasalaysay,
Ventilus Castelus
Source:
https://drive.google.com/file/d/1gojdDcoRvP4MAu_H7jNaL5n6wu3PmFHV/view

Sabi ni Daniel Razon may ditapak "daw" diumano ang nag aabot sa kaniya ng PERA personal?
Ha? Sino niloloko mo? Sa dami ng pa TARGET na sunod sunod kada linggo na akala mo sa mga pobreng ditapak ay tumatae ng papel na pera at umiihi ng barya? Yung tadtad ka na nga sa mga tulungan, sa utang ng backlog ng lokal na hindi mamentain ang kalinisan dahil sa panghi o kundi naman barado ang CR.
Tapos ngayon mag kwentong barbero na may lakas pa ng loob na mag-aabot ng personal sayo Daniel Razon ng pera?
Mukha ka talagang Pera lapat na lapat sinabi ng mga inc dati. Hidhid na matakaw sa pera.
Nkau patawarin

Puro Ingles na lang ang binabasa ko ngayong nasa kolehiyo na ako kasi hindi na required magbasa ng Florante at Laura o mga sulat ni Rizal o kaya ay Ibong Adarna. Hindi ko alam kung saan magsisimula. May mga natatandaan ako noon, tulad ng "Sa Pula, Sa Puti". At yung isang kwento tungkol sa isang babaeng nag-cheat sa asawa nya, kasama yung kaibigan ng asawa nya, tas sa huli ay nilason nung asawa yung lalaking kaibigan nya habang alam nung babae at nagmamakaawa (di ko matandaan kung nakasulat sa ingles ito o nakasulat sa Tagalog pero Pinoy ang may likha at parang script sya ng isang dula, kung may nakakaalam ng pamagat, paki-comment na lang po). Syempre marami rin akong natatandaan na mga kwentong alamat. Nabasa ko rin MacArthur ni Bob Ong at ilang mga Kikomachine komiks ng ate ko. Nabasa ko rin ang The Woman who Had Two Navels noong 13 ako, para akong nagka- fever dream pero nagustuhan ko sya ng sobra. Kaso Ay nakasulat naman sa Ingles. Gusto ko yung ganun, surreal o kung may alam kayo na-contemporary filipino writer na nagsusulat ng magical realism. Comment na lang kayo kung ano mga marerekomenda nyong mga (huwag naman po yung pang-elementary reading o galing wattpad na cliche romance).

Tatlong beses po binabanggit sa Bible yung kwento tungkol sa binatang mayaman: Mateo, Lucas, Marcos.
May kaugnayan diyan, gumawa po ako ng simpleng comparative analysis para ipakita yung gamit ng salitang "lahat" na pinilosopo ni KDR nung nakaraang taon na di naman daw "lahat" ay kailangang ipamigay or ipagbili nung binatang mayaman para makasunod kay Cristo.
Nung isang linggo po ay tinopic na naman niya ulit ito pero binago na niya yung stand niya. Ang kulang na daw sa binata ay tiwala/pananampalataya samantalang nung nakarang taon, ang sabi niya pag-ibig daw yung kulang.
Ang maganda pa niyan, ngayon alam na niya na may iba pang sitas na nagtatampok din ng kwentong ito. Samanatatalang nung isang taon sinabi niya na hindi naman daw "lahat" ay pinapabenta dun sa binatang mayaman.
Dating Biblia 1905
Mateo 19:16-30 (21) Hindi definite
Lucas 18:18-30 (22) Lahat
Marcos 10: 17-22 (21) Lahat
Maganda Balita Biblia
Mateo 19:16-30 (21) Lahat
Lucas 18:18-30 (22) Lahat
Marcos 10: 17-22 (21) Hindi definite
Ang Salita ng Diyos
Mateo 19:16-30 (21) Hindi definite
Lucas 18:18-30 (22) Lahat
Marcos 10: 17-22 (21) Lahat
Kung checheck nyo po online, makikitang iba po yung paggamit ng salitang "lahat" ng Magandang Biblia compare to SND at Ang Dating Biblia
Tatlong salin pa lang po iyan sa Tagalog. Paano pa yung ibang dayalekto? Napakarami ding English transalation at pagsasalin sa ibang wika.
Kaya kung magpo-focus ka lang sa salin sa Tagalog at babaguhin mo ang konteksto dahil sa isang salita lang eh tiyak na maliligaw ka.
Halimbawa, yung madalas gawin ni Brod Eli, na porke iba yung gamit na conjunction, preposition or yung tenses eh iba na daw ang kahulugan nung nakasulat, samantalang kung kukunin mo lang yung konteksto eh simple lang naman pala.
Mahilig sila sa ganyan, tapos palalabasin nila na hiwaga at bagong unawa. Pero sa totoo lang imbis na lumiwanag eh lumalabo pa, iniikutan lang nila yung Kasulatan sa kung anong gusto nilang patunugin tapos sasabihin eh BINABASA lang daw nila.
Gaya nung ginagawa ngayon ni Daniel Razon para i-justify yung pagiging mayaman niya eh pinipilipit yung talata. Talaga namang nakalagay dun na mahirap makapasok yung taong mayaman sa kaharian ng langit. Pero diba wala namang nakalagay na HINDI makakapasok? (Teka muna, ginagaya ko na rin yata sila) 😅

This happened pre-pandemic.
Umuwi ako noon para magbakasyon.
Then, may kababata ako na nanligaw sa kin. Kilala family nila bilang mayaman. I can buy you energy levels haha pero laging nagpaparinig yung papa niya sa lahat saying naghihirap na sila.
As panliligaw, dumadalaw siya sa bahay kapag walang class. And nagtatanong kung ano gusto ko kapag as pasalubong kapag may class schedule siya.
As shy girlie, sinasabi ko lang wala akong gusto. But he would still give me something. Ramen, cake, chocolate, flowers. Kapag busy siya, pinapadeliver niya na lang sa mga katiwala nila.
One time, a friend of mine asked anong pinakain ko kay guy to be like that. She then said hindi naman ako maganda, basic lang ako, walang special pero most probably ay either ginayuma ko daw si guy or palabas lang yung ginagawa namin ni guy. Napikon ako so i asked the guy for any sweets. The guy was so happy when I asked him something, that means to him as I'm starting to open up to him.
Hours later, pinadeliver na yung cake. I gave that to friend. I don't even know why I did that. Lol
Kinabukasan, binalik ni friend yung cake box, without any cake inside. Sabi niya, ang sarap daw, naubos niya agad. She added na since sa akin niya nakuha yung basura, binabalik niya lang sa kin yung basura.
Couple of days after, nagsimula nang magpuntahan yung mga tao sa bahay and sa bahay ni guy. Nanghihingi sila ng cake. May isa sabi mahirap daw sila at hindi pa nakakatikim ng cake ever. Kaya masaya daw sila kapag may ibigay daw akong cake. Yung iba naman sabi may sakit daw sila at baka huling cake na yun na makakain nila. Meron din nanghihingi ng cake dahil magbibirthday daw sila or dahil nagugutom daw. When i tried asking for details like ano sakit, kailan bday, ilang taon na sila non, bakit cake gusto nila, they would get angry saying napakadamot daw namin kasi barya lang sa min yung pambili ng cake pero hindi pa maibigay.
Ganito ba talaga sa probinsya kapag may umuwi galing (Metro) Manila? Madami naman mayayaman at maykaya sa city na yon at nagbabakasyon from different metro. Also, hindi lahat ng nanghihingi ay mahirap. Yung iba may kaya naman, nakakapag aral, etc pero ang lakas ng loob manghingi.
Ganon din ba sa inyo? Kayo, anong kwentong probinsya niyo?

Saw the TOTGA post from casualph and I was about to comment, then realised super haba ng comment ko about my TOTGA so better yet start my own lol.
I think this is the first time I’ll talk about my TOTGA. She was someone I noticed during travel somewhere (she’s really prettyyy). Noticed her, told my friend ‘uy ang pretty ni gurl’ (I’m queer and not out then, for context). Friend being the supportive wingwoman that she is, asked the name bago kami umalis.
Anyway few weeks after travel, friend found her on fb, that she’s working on company A and may kilala syang nagwowork din dun so she reached out through fb, nagpakilala, pinakilala ako. We came to chatting, and we chatted for few weeks before meeting up (sobrang kaba ko nun, then later on learnt na sobrang kaba din pala sya). From then on, we became friends. I was sure it was friendly on her side, sakin syempre may hidden agenda 😂
I slowly stopped communicating with her eventually kasi I don’t think anything is coming out of it, all friendly territory usapan namin and lagi pa syang kwento about her office crush. And in all fairness to her naman I never showed her any intentions outside friendship (being the young and torpe queer person that I am).
Now how can I say TOTGA if wala naman at all? Sometimes when I’m looking back to those days, it makes me think baka may something naman din na inaantay lang sya? We were always chatting all day long (even during working hours). Good morning, goodnight, all shebangs. We frequently went out for coffee and ice creams after work. Pinagluluto nya kong adobo, sinama nya ko sa supposedly solo weekend beach getaway nya (alone in a tent hihi), long night talks, iniinclude sa travels with her friends/co workers, all the inside jokes. Maybe bestfriends, maybe more (or delulu me says). But it was always a regret of mine never having the courage to ask back then. It was some of the happiest times for me - even when I knew we were just friends. Ganon din naman naging ending anyway, falling out, and I always blame myself for that.
Once in a while I still think about her. She has a family now, and I’m genuinely happy for her.
Kayo, anong queer kwentong TOTGA nyo? (straight stories are also welcome LOL)

mahaba-haba po ito sana po mapagpasensiyahan niyo po🥹
I’m a Tourism Management graduate last year. 7 months akong natengga dahil nag-try Mama ko sa Japan kaso hindi rin naging regular yung job niya don pero nakitira naman siya sa Tita ko don. Kaya ako natengga dahil may dalawa pa kong kapatid na mas bata sakin, ako yung naging guardian nila habang wala si Mama non dito.
After a month naman nung pag-graduate ko nagbakasakali naman akong maghanap ng WFH sana kaso di rin talaga pinalad lalo na’t hinahanap ng clients is may experience na. Kahit entry level hindi ako sinwerte eh. So ayun, fast forward almost 7 months akong natengga. Last January, umuwi na lang si Mama since yung visa niya is Travel Visa lang naman.
February 10. May nag-refer sakin ng work as Office Clerk daw, yung nag-refer sakin is katrabaho ni Mama sa work niya dito. Edi go naman ako kasi bakit naman ako mamimili pa eh wala naman akong kahit anong experience. Same day, pinapunta ko for interview and ang sabi sakin is start na raw ako Monday (Feb. 12) pero sabi sakin try ko daw muna ng 1 week kung magugustuhan ko tas sabihan ko raw sila if ever na ayaw ko kasi baka mamaya raw sila yung may gusto sakin tapos ako naman tong may ayaw.
Yung kumpanya na to is wholesaleretailer ng hardware materials. Chinese may-ari. At need kong kabisaduhin yung mga items nila na 3 pages.
After a week. Dami ko ring nalaman saka natutunan. Dito pala sa kumpanya na to, weekly ang sahod. Monday - Saturday (8am-5pm) ang pasok. So kahapon sumahod ako, ₱2,700. Hindi naman sa nagrereklamo ako pero napatanong ako sa isip ko eh kung tama lang ba na ₱450/day lang kikitain ko sa kanila sa loob ng anim na araw na pasok?
Nalaman ko rin na yung kumpanya na ‘to is papalit-palit ng pangalan kasi ang sabi sakin mataas raw maningil yung BIR, sa isip-isip ko, diba ganun naman talaga kasi business yun at nasa batas yun na kailangan mong magbayad ng taxes.
Meron pa, yung kumpanya kasi na ‘to ay may 2nd flr.(Accounting) kami yung mga nasa baba. Ang role ko kasi dito is all-around😭, utusan kumbaga. Nung una ang expected ko lang is clerical works, pero hindi. Yung sistema kasi ng work ko is taga-take ng calls pag may mag-canvass or inquire, tagasulat ng items sa resibo (sales invoice), taga-akyat ng mga bayad sa 2nd flr., pati taga-bukas ng gate ako na rin🥹 di naman ako yung guard don.
Eto pa, nung kinuha ko yung sinahod ko kahapon sa 2nd flr. tinanong ako ng mga tao don saka yung asawa ng Boss. “Sa’n ka pa nalilito? Sa’n ka naguguluhan? Tanong ka lang, huwag ka mahihiyang magtanong samin.” Sagot ko, “Kapag po ibang term po yung ginamit ng customer (na taliwas sa nakalagay sa papel na hawak ko). Sagot niya, “Sige, tanong ka lang yun lang.” Tapos kinausap ko nung isang accountant, “Kanino ka ba natatakot na magtanong or sino ba mga mukhang intimadating samin?” Sagot ko, “Ikaw po saka po si Ms. *****.” Sabi niya, “Ako? Bakit ako? Ano, dahil ba sa mga naririning mong kwento sa baba?.” Sagot ko, “Wala naman po akong kwentong naririnig.” Tapos ayun na, sabi niya, “as of now, kami, wala namang problema sayo. Yun lang, ba-bye.” Nagpaalam na rin ako saka nagpasalamat.
Kahapon pagka-uwi ko, sinabi ko na agad kay Mama. Sabi niya bakit daw ganun, eh yung ginagawa ko is wala naman daw pinagkaiba sa regular employee don. Sabi ko sa kanya ang sabi kasi sakin is trainee pa lang daw kasi ako, sabi pa sakin, tataas naman daw yun pagtagal-tagal (sabi nung nagtuturo sakin) sa isip-isip ko, hanggang kailan?, bakit hindi sinasabi sakin kung kailan?. Hindi naman sa nagrereklamo ako at nagmamadali pero diba deserve ko naman ng transparency? Ngayon sabi ng Kuya ko hindi raw yun worth it kasi nga bakit nung in-interview ako hindi man lang sinabi sakin na ganun. Sabi niya kahit trainee raw ako dapat minimum pa rin daw ibigay sakin, deserve ko raw ng mas magandang opportunity kesa dito kasi college graduate naman daw ako. Huwag ko na daw ituloy to, sasamahan daw niya ko mag-apply sa mas better.
Naiiyak na lang ako kasi sabi nila Mama huwag na raw ako pumasok don bukas, sabi ko kailangan ko pa ring magpalaam at magsabi kasi hindi pwedeng umalis na lang ako bigla. Kumbaga deserve din nilang malaman saka may time sila para makahanap ng kapalit ko.
Ang suggestion ng Kuya ko, BPO, which is ine-aim ko rin. And meron ding gusto ako ipasok as Receptionist sa Okada (which is mas better dahil align sa tinapos ko)
Ngayon ang problema ko:
Paano ba ko magsasabi sa kanila? Hindi ko ba muna agad sasabihin? Tiisin ko ba muna habang wala pa ko talagang options?
Ang hirap kasi magtrabaho ng hindi ka masaya eh.
Nahihiya rin ako sa katrabaho ni Mama na nag-refer sakin. Sabi pa naman niya galingan ko daw dito magpasikat daw ako para hindi daw siya mapahiya.
Yun lang po, open po ako sa lahat ng opinyon niyo. Salamat po.